واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: رئیس جمهوری با لباس مبدل وبلاگ > عابدینپور، ابوالقاسم - اخبار و اطلاعات از زبان دیگران شنیدنی تر است چون مرتب و منظم و خوشایند و حتمأ جهت دار شده است. این اخبار به درد حکومت کردن نمی خورد باید بی پرده همه چیز را دانست و در حال حاضر همان روش شاه عباسی از همه ی روشها کارساز تر است و به زبان دیگر به امتحانش می ارزد.
جناب سعدی می فرمایند : "نام نیکی گر بماند زآدمی // به کزو ماند سرای زرنگار" خوب این بیت و امثال آن، در فرهنگ و ادب ما فراوان است و جزء زیر ساختهای آموزشی کشور ماست . به همین خاطر هم تمام ایرانیان ، از این جمله مطالب زیاد در خاطر دارند و شاید به همین خاطر باشد که بزرگان مملکت وقتی بر تخت قدرت تکیه می زنند سعی می کنند "نام نیکی" از خود به جای بگذارند . یکی از کارهای ماندگار حاکمان ما در این دو دهه ی اخیر همین استان گردیها و شناخت مشکلات مردم از نزدیک است. اولین بار در دولت اصلاحات این کار رسمیت یافت و تا کنون که پنج دولت بر سر کار آمده است این سنت حسنه ادامه یافته .البته گاه دچار فراز و نشیبهایی شده است ، و نقد و انتقادهای بجایی بر آن گرفته شده ، اما اصل موضوع به خرج و مخارجش می ارزد . اصلا قصد تحلیل و بررسی این عمل نیک را در این چند سطر نداریم بلکه به دنبال آنیم که اگر بشود یک کار نیک دیگر هم در حال حاضر پایه گذاری شود و حاکمان این دولت مطمئن باشند اگر با درایت انجامش دهند سایر دولتها هم به ادامه ی آن خواهند پرداخت. این کار در فرهنگ حکومتی ما از قدیم الایام وجود داشته ولی در حال حاضر ضرورتش کاملا احساس می شود. تاریخ را که مطالعه بفرمایید می بینید از همان قرن سوم و چهارم که حکومت ایران به دست خود ایرانیان استحکام یافت هر از چند گاهی حاکمان با لباس مبدل در بین مردم حاضر می شدند تا از احوالات رعیت آگاه شوند و بدون واسطه بفهمند مردم چه وضعی دارند.علت هم آن است که معمولا اطرافیان چون نگران اعصاب حاکمان یا به عبارت دیگر مسوولان هستند امکان می دهند باعث خرابی اعصاب بزرگان حکومتی شوند ؛ پس سعی می کنند همیشه از بهبود اوضاع سخن بگویند و کار مملکت را با سیاه نمایی! از رونق نیاندازند. اگر در نهاد ریاست جمهوری چنین نهادی تشکیل شود و آقای رئیس جمهور به تعداد انگشتان دست ،آدم یکرنگ را به کار بگیرند و خودشان هم هر از چند گاهی به این امر مهم بپردازند باور کنید خیلی بهتر از این مجموعه ی عریض و طویل موجود می توانند چرخ مملکت را بچرخانند. خوب، معلوم است که برای پوشیدن لباس مبدل ،بعضی از مکانها مثل زندانها یا مراکز بازسازی و بازداشتگاهها و طریقه ی بازجویی و درمانگاههای بعضی از شهرها و ...شایسته حضور شخص رئیس جمهوری نیست و کار همان افراد به تعداد انگشتان دست است . حالا بعد از این ،اگر حوصله ای بود چند جایی را که خود جناب رئیس جمهور می توانند بروند و چند جایی که کار محرمان دستگاه است به تفصیل خواهیم گفت شاید فرجی حاصل شود. اما راحت ترین جا به عنوان اولین پیشنهاد، آقای رئیس جمهور یک روز با لباس مبدل در یکی از پارکهای کشور تشریف ببرند و در جمع بازنشستگان بنشینند و گوش کنند .بازنشستگانی که از کارگر و کارمند از رده ی پایین تا سطح بالا و خاطرات فراوان با حد اقل سی سال خدمت دور هم جمع می شوند تا غمهایشان را با هم تقسیم کنند .از دوران خدمت و صداقتشان می گویند و از خرج و مخارج بچه های بیکار و نوه های کوچک وبزرگ و سفره های قناعت که به زور می توانند جلو عروس و دامادشان پهن کنند و آبرو حفظ کنند و... من اطمینان دارم که بعد از این اتفاق آقای رئیس جمهوردیگر اجازه نمی دهند در سازمان بازنشستگی کلمه ای به نام " دیون" وجود داشته باشد تا هر از چند گاه مسوول فلان قسمت از بازنشستگان باد به غبغب بیاندازد که فلان در صد از "دیون" فلان وزارتخانه را دادیم. اصلآ " دیون" که جمع "دین و بدهی" است جایز نیست وجود داشته باشد .کارمند بازنشسته طلبکار باشد و شما پولش را ندهید که برای زندگی فلاکت بارش خرج کند .کجای این کار انصاف است؟ بله مملکت بزرگ است و مشکلات فراوان. معلوم است که حوصله ی همه ی جاها در یک بار نوشتن نمی گنجد. زمان شاه عباس که نیست تا با یک گشت در بازار تمام مسایل را بفهمند. ان شاء الله دنباله ی لباس مبدل باشد برای بعد.....
شنبه 18 مرداد 1393 - 17:24:22
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]