تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867476346
چرا دریای مازندران؟ چرا خزر نه؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: چرا دریای مازندران؟ چرا خزر نه؟ تهران - ایرنا - چند تن از دوستان نوشته بودند چرا زمانی که از گیلان حرف می زنم باز هم دریای مازندران می گویم. ایراد برجای خود درست است اما پیش از آن تکلیفمان را با نام «خزر» روشن کنیم، بی هیچ تردیدی، هرچه که می گوئیم، نباید نام دریای زیبای شمال کشورمان دریای «خزر» باشد.
این نام برگرفته از قومی تُرک تبار است که زمانی در ساحل شرقی این دریا می زیستند که بعد به دین یهود درآمدند و کارشان حمله دائم به همسایگان بود.
سال ها پیش کتابشان را خواندم با عنوان «خزران» که نام نویسنده را فراموش کرده ام شاید «آرتور کوستلر» باشد، خزران زمانی با اعرابی که ایران را فتح کرده بودند همسایه شدند و با آنها به جنگ پرداختند.
یکی از مشکلات بزرگ هارون الرشید خلیفه عرب، قوم «خزر» بود که از همان زمان ها نیز اعراب نام این دریا را به غلط «دریای خزر» خواندند که همان نام باقیماند، درحالی که هزار سال پیش فردوسی بزرگ نام دریای مازندران را بارها و بارها تکرار کرده است بنابراین هر چه که بگوئیم از نام «خزر» باید بپرهیزیم که نام ایرانی نیست که در این مورد نشست هایی با رؤسای سازمان های هواشناسی و نقشه برداری داشته ام که به جایی نرسیده و نتیجه محتوم نام غیر ایرانی این دریا، بذل و بخشش بخش عمده ای از سهم ایران بود در دولت پیشین.
چرا«دریای گیلان» نه؟ واقعا نمی دانم که چرا در تاریخ نامی از آن نیست درحالی که اهالی گیلان حتی پیش از آمدن آریائی ها با نام تالش ها و کادوسیان در این سرزمین می زیستند و اثرات آنها هنوز در «مریان» و «آق اِولَر» موجود است.
اما فراموش نکنیم که نام «خلیج فارس» که موجب افتخار ماست از نام «دریای پارس» گرفته شده که «پارس» و «انشان» باستانی در جغرافیای فعلی ربطی به دریا ندارند و هم اکنون چند استان جنوبی ما در ساحل خلیج فارس اند، این بحث ها داخلی است که اگر تبدیل به اختلاف شود «دیگران» سوء استفاده می کنند، بر دریای پارس نام مجعول می گذارند و با داشتن تاریخی کمتر از پنجاه سال به جزایر سه گانه استراتژیکِ ما طمع می ورزند.اما چرا «دریای کاسپین» نه، برخلاف تصورِ برخی «کاسپین» نام یونانی نیست، نامی است کاملا ایرانی برگرفته از دو قوم ایرانی ساحل همین دریا یعنی «کاسی»ها و «پین»ها که اولی پس از کوچ، شهر قزوین را بنانهاد و دومی شهر «فین» را.
یک نکته دیگر؛ دوستان لطفا بر من ایراد نگیرید که چرا در زمینه ورزش یا طبیعت و تاریخ نظر می دهم من هم زمانی دستی به توپ داشتم، اگر می گویم که بچه های ما می توانستند مدال لیگ جهانی والیبال را بگیرند به عنوان یک مربی و بازیکن قدیمی می دانم که اگر حسین معدنی روی نیمکت بود مدال جهانی می توانست گردن آویز بچه های شایسته ما باشد.
حتی یک والیبالیست هم می تواند که پس از ورزش، دوربین را برداشته و در پی پرنده ها باشد، روزی پنج شش ساعت مطالعه کند، روزی چند ساعت هم در مسافرت های طولانی تجربه بیاندوزد، این رویه را پنجاه سال ادامه دهد تا بتواند درچند زمینه سخن گوید، آری دوستان عزیز در بیابان ها آفتاب بر سرم تابید، اما اگر آفتابی هم تابیده آفتاب ایرانی بوده نه آفتاب لوس آنجلس و دوبی، آفتاب گندم بریان بوده که حتی در گرم ترین ساعت ها نیز برایم همانند نسیم جنگل های تالش روحبخش است.
اگر علیرغم این طعن و لعن ها باز هم می گویم و می نویسم دلم می سوزد، دلم می سوزد که مدال جهانی زیب گردن افراشته بچه های وطنم نباشد، دلم می سوزد که دریاهای ایرانی نامی دیگر داشته باشند، به هم نتازیم، با هم بتازیم.
*محمدعلی اینانلو
*خبرآنلاین
اول**
17/05/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 53]
-
گوناگون
پربازدیدترینها