واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
«حکمتیار» و هوس همکاری با دولت آینده افغانستان
انتخابات ریاست جمهوری افغانستان فرصت فکر کردن برای تغییر مواضع و منشهای سیاسی پدید آورد؛ بطوریکه اینک هوای همکاری با دولت آینده افغانستان به سراغ حکمتیار به عنوان سرسختترین مخالف دولت فعلی نیز آمده است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در کابل، برگزاری انتخابات افغانستان هر چند با نقایص و جنجالهای جدی همراه شد، اما فرصت فکر کردن برای تغییر مواضع و منشهای سیاسی پدید آورد؛ بهطوریکه اینک هوای همکاری با دولت آینده افغانستان به سراغ حکمتیار به عنوان سرسختترین مخالف دولت فعلی نیز آمده است. یکی از اعضای سطح رهبری حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار به «تربیون اکسپرس» گفته است: حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار در حال مذاکره با «عبدالله عبدالله» و «اشرف غنی احمدزی» با هدف همکاری و حتی پیوستن به دولت آینده افغانستان است. اما براساس اظهارات این عضو رهبری حزب اسلامی حکمتیار، پیوستن حکمتیار به دولت آینده به هیچ وجه پیوستن بدون قید و شرط نیست؛ بلکه تحقق این تصمیم به ایجاد دولت اسلامی و عدم امضای پیمان امنیتی با آمریکا است. حزب اسلامی حکمتیار از 2 انتخابات گذشته (سالهای 2004 و 2009 میلادی) به دلیل حضور نیروهای خارجی در افغانستان سهمی نگرفت؛ اما در انتخابات سال جاری نه تنها –طبق توقع طالبان- تصمیم به اخلال در انتخابات نگرفت؛ بلکه از «قطب الدین هلال»، یکی از کاندیداهای دور اول انتخابات ریاست جمهوری افغانستان نیز اعلام حمایت کرد. این تصمیم حزب حکمتیار موجب بروز بیاعتمادی و اوجگیری اختلاف بین این حزب و طالبان شد، بطوریکه عمق و شدت این اختلافات به درگیریهای مسلحانه و رویارویی نظامی این حزب و طالبان در ولایت «میدان وردک» و ولایت «بغلان» انجامید. مخالفت علیه حضور نظامیان خارجی در افغانستان و مقاومت مسلحانه در برابر دولت کنونی این کشور باعث شده بود که حزب حکمتیار و طالبان به رهبری «ملا عمر» بصورت صادقانه همدل و همراه شوند و در یک جهت و یک جبهه قرار گیرند. سودای سرنگونی دولت افغانستان و اعلام دشمنی با نظامیان خارجی و تلاش برای اخراج آنها از این کشور نیز از جمله اهداف و آرزوهایی بود که هواداران ملاعمر و حکمتیار در پی تحقق آن بودند. به عبارتی دیگر، این حزب و این گروه دشمن مشترک (نظامیان خارجی) را برای خود تعریف کرده و چشمانداز سیاسی یکسانی در برابر خویش قرار داده بوند. طالبان و حزب حکمتیار نه تنها اهداف سیاسی مشابهی داشتند؛ بلکه در روش پیگیری این اهداف نیز از هم تفاوتی نداشتند بنابراین هر 2 بدنبال استفاده از راه نظامی برای رسیدن به قدرت بودند. اما اینک چنانچه حزب حکمتیار در دستیابی به تعامل و توافق سیاسی با 2 کاندیدای ریاست جمهوری افغانستان موفق گردد، بدون شک راه خود را به سمت تقویت نقش و نفوذ سیاسی در این کشور خواهد گشود و سرانجام سیاسی متفاوتتری از طالبان را تجربه خواهد کرد و به موقعیت سیاسی بهتری نسبت به طالبان دست خواهد یافت. انتهای پیام/.
93/05/13 - 16:51
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 75]