محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803029473
جشن یک سالگی دولت!
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: جشن یک سالگی دولت! تهران - ایرنا - از آغاز رسمی کار ریاست جمهوری دکتر حسن روحانی یک سال گذشت و دولت یازدهم دارای کارنامه عملکرد یکساله شد. وقایع داخلی و خارجی در این یک سال را می توان شمارش کرد و جایگاه و عملکرد دولت را نسبت به آن محک زد.
در ادامه یادداشت اطلاعات آمده است ، این نوشته مجال چنین شمارشی را ندارد، اما در نگاه به سیمای عملکرد دولت یازدهم، موافق یا مخالف، دوستان همراه و همگام دولت و یا رقبای دیرباور و صاحبان نقد منفی نسبت به مدیریت یکساله دولت روحانی، چند اشتراک نظر وجود دارد.
اول، دکتر روحانی برای تشکیل دولت یازدهم و شروع بکار رسمی، نیازمندِ گرفتن رأی اعتماد از مجلس نهم بود. مجلسی که در دوران دکتر احمدی نژاد و با شعار وفاداری به دولت دهم شکل گرفت و بسیاری از نمایندگان آن خود را وام دار آقای احمدی نژاد رئیس جمهوری دولت دهم می دانستند. این قبیل نمایندگان شعار «اعتدال و تدبیر» دکتر روحانی را برنتابیدند و روحانی مجبور به مماشات چند ماهه از 12 ماه گذشته با مجلس برای کسب رأی اعتماد شد. چند وزیر پیشنهادی او موفق به کسب رأی اعتماد از مجلس نشدند و وزارتخانه های کلیدی مانند آموزش و پرورش، علوم و ورزش و جوانان با معرفی «سرپرست» آغاز بکار کردند. چندین وزیر پیشنهادی در حیطه وزارتخانه های اقتصادی نیز با حداقل رأی اکتسابی از مجلس، به قول معروف «ناپلئونی» رأی اعتماد گرفتند. نمایندگان وفادار به احمدی نژاد در یکسال گذشته ایجاد بستر آرامش و حمایت قوی از دولت را روش کار خود قرار ندادند و طرح سؤال ها و ارائه چندین طرح استیضاح وزراء، عادت آنان شد. کارت زرد دادن و گرفتن فضای آرامش کاری و فضای حمایت از فعالیت وزراء، سوژه روز در یکسال گذشته گردید و «استیضاح» مانند شمشیر «دموکلوس» بر سر کابینه همچنان نگهداشته شد. نه بسیاری از نمایندگان مجلس مشوق امید به آینده برای دولت و جامعه در یکسال گذشته بودند و نه وزراء آسودگی پذیرش مدیریت خود در وزارتخانه های تحت مسئولیت را نسبت به مجلس داشتند. لنگان، لنگان این شیوه ادامه یافت و در ارزیابی جشن یک سالگی دولت دکتر روحانی، تلخی رفتاری برخی از مجلس نسبت به دولت او آشکار است. با اینهمه دکتر روحانی همچنان تعامل قوه مجریه و مقننه را از شعارهای اصلی خود دانست و البته رئیس قوه مقننه، دکتر علی لاریجانی و بسیاری از نمایندگان همسو با او، سهم بزرگی در حفظ و حراست از شعار تعامل قوه مقننه و مجریه داشتند و نقش و وظیفه ریاست قوه مقننه در همکاری با دکتر روحانی بجای گرایش های سلیقه ای و سیاسی، در ساحت حل مشکلات کلان کشور بخوبی انجام گرفت. اندک اندک، بجای گسترش شکاف دولت و مجلس، شعار «تعامل» جا باز کرد و دست رد به شعار «تنافر» که کشور از آن زیان بسیار از گذشته دیده است، میدان روابط مجلس و دولت را مدیریت کرد. در یکسال گذشته یکی از موفق ترین نمونه های عملکرد دولت یازدهم به ریاست دکتر روحانی و مجلس به ریاست دکتر علی لاریجانی، گام به گام تثبیت روش تعامل دو قوه اصلی و عمده و مسئول در اجرای برنامه های کلان در کشور است. این مسیر یکساله را در دایره برنامه های اقتصادی و مالی، در سیاست خارجی و در فرهنگ و امور اجتماعی می توان دید، ارزیابی کرد و محک زد. هرچه «تعامل» مجلس و دولت پایداری و گسترش می یابد، ضریب امید به آینده در جامعه بالا می رود و در یکسال گذشته دولت از سنگلاخ بسیاری عبور کرده است. امروز مردم مسئولیت موفقیت یا شکست برنامه ریزی ها در دولت یازدهم را در ساحت «تعامل» یا «تنافر» دولت و مجلس محک می زنند و هرچه فضای تعامل و همکاری این دو قوه بازتر گردد از تنش و فضاسازی «تنافر» کاسته می شود و مردم هر دو قوه را مسئول خوبی یا بدی فعالیت های مدیریتی کلان در کشور می شمارند. دکتر روحانی سیاستمداری موفق در یکسال گذشته نسبت به تنظیم مهمترین جایگاه در روابط مجلس و دولت بود.
دوم، از سوی دیگر، دولت در همان آستانه شروع کار، پرونده فعالیت هشت سال گذشته دولت آقای دکتر احمدی نژاد را بخصوص در امر اقتصادی و مالی و علی الخصوص در یکی از مهمترین طرح ها (یارانه ها) باز کرد. رقم رشد منفی ملی در اقتصاد تا منفی 5ر5 درصد اگر چه شوک بزرگی را ایجاد کرد، اما از هنرهای سیاسی دکتر روحانی در یکسال گذشته یکی هم این بود که تنها در حدّ نقد گذشته و کمبودهای آن و یا کاستی هایی که از گذشته به میراث برده است، درجا نزد و با قرائت مصیبت نامه ها دل خوش نکرد تا خود را توجیه پذیر سازد. همزمان دو وعده داد، بازگشت به «قانون» و «برنامه ریزی». در اولی قوه مجریه را به مقننه وصل کرد که اگر می خواهیم گامی در حل مشکلات برداریم نیازمند بازگشت به قانون هستیم و باید در حدود قانون و مسیر اجرای آن نقد گردیم. شاید مهمتر این بود که پرونده «پروژه» محوری آنهم با فرمان و تصور رئیس جمهور که «قانون منم»، بسته شد و برنامه ریزی ملاک مدیریت در اجرا گردید. طرح برجسته و مهم دیگر که از گذشته به یادگار به دولت یازدهم تحویل داده شد، طرح «یارانه ها» بود که قرار بود با اجرای این طرح اقتصاد ایران از تعریف «رکود تورمی» رهایی یابد و بازسازی «تولید» و رونق آن مشکل بیکاری را نیز در کشور سامان دهد. ماجرای تلخ اجرای این طرح (یارانه ها) و قصه های اندوه بار آنرا می دانید و یا خوانده اید. حاصل این شد که آشکارا همه گفتند «تولید مرده است و دیگر صرفه اقتصادی ندارد!» در نیمه اول از سال معلوم گردید که اقتصاد ایران همچنان از بیماری شدید «رکود تورمی» رنج می برد. همین جا بنویسم که «رکود تورمی» از قبل از پیروزی انقلاب اسلامی تا امروز همچنان اصلی ترین بیماری اقتصاد کلان کشور است. اگرچه در دوره هشت ساله ریاست جمهوری دکتر احمدی نژاد تلاش برای رهایی از آن هدف بود و «رکود تورمی» میراث باقی مانده ی تنها از دولت دهم نیست و در مسیر دولت ها همواره ادامه داشته است، اما در یکسال گذشته دکتر روحانی و دولت او، سرپوش از این بیماری مزمن برداشتند تا اینکه در ماه گذشته از سوی دولت اعلام شد که برای حل مشکل «رکود» می خواهد اقتصاد کلان کشور را از بخش مراقبت های ویژه که تنها با «سرم» درآمدهای نفتی نفس می کشد و حیات دارد اما محصولی نمی دهد، خارج سازد. اگرچه دولت هنوز در سامان دهی طرح «یارانه ها» موفقیت برجسته ای بدست نیاورده است، معادله مصرف انرژی و جهت گیری درآمدها از مصرف انرژی برای راه اندازی تولید تکمیل نشده است، اما واقعیت این است که علاوه بر نظرپردازان اقتصادی، مردم بطور عموم از ماهیت بیماری های اقتصاد کلان در کشور خود آگاهی پیدا کرده اند و دولت در مسیر اجرایی گام به گام پیش می رود. این دستاورد یکساله از دولت یازدهم در مقایسه با گذشته که اغلب مشکلات کتمان می شد و تصویر «گل و بلبل» نمایش داده می شد، بسیار متفاوت است.
سوم، در یک سال گذشته دولت یازدهم و در بسیاری از موارد شخص رئیس جمهور دکتر روحانی در آماج انواع و اقسام «لغزپراکنی ها» قرار گرفت، اما دکتر روحانی کمتر عبوس شد و با ادامه «لبخند» و «واقعیت گرایی» و با روش «… مَرّوا کِراماً»، امید به آینده را زنده نگهداشت. جامعه امروز ایران باور دارد که از تنش های عبث سیاسی کاری فاصله گرفته و آرامشی نسبی بدست آورده است. این سرمایه (آرامش نسبی جامعه) دست آورد کمی نیست و موتور زنده نگهداشتن امید به آینده شده است.
چهارم، دکتر روحانی طرح سیاست خارجی جدیدی را اعلام کرد که بجای «قهر» و «توهین»، آشتی و ادب را الگوی سیاست خارجی قرار داد. سیاست خارجی بجای پرخاشگری مسیر گفتگو و تعامل دو و چند جانبه با دولت ها براساس حفظ منافع ملی را در پیش گرفت و به جهان معرفی کرد و البته مورد استقبال دولت ها و کشورها واقع شد. گام به گام سیاست خارجی دولت یازدهم از شعارزدگی فاصله گرفت. اگرچه هنوز مشکلات فراوانی در این مسیر وجود دارد اما این گفته رئیس جمهور دکتر روحانی مصداق بارزی از روش جدید سیاست خارجی در دولت یازدهم است که «بت تحریم ها» شکسته شد و ایران قدرتمند واقعیت انکارناپذیر در جامعه ملل شده است.
نام این نوشته محک، جشن یک سالگی دولت یازدهم است. این جشن، برای همه مسئولان وفادار به سربلندی ایران اسلامی است. جشن یک سالگی دولت، جشن تعامل و همکاری مجلس و دولت است، که هدفی جز حل مشکلات مردم و پیشرفت کشور ندارند. به رئیس جمهور و رئیس مجلس، به هیئت دولت و نمایندگان مردم، این جشن ملی پس از یک سال کار و تلاش، فرخنده باد.
س.ن1744
13/05/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 78]
-
گوناگون
پربازدیدترینها