واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۳ - ۱۰:۴۱
عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: افزایش زندگی مجردی در واقع تابعی از افزایش طلاق و کاهش ازدواج است. دکتر غلامرضا حسنی درمیان در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه خراسان، با بیان اینکه طلاق نباید یک مساله عادی محسوب شود، اظهار کرد: بر طبق آمار سال 90 در کل کشور یک میلیون و 511 هزار و 911 نفر که حدود یک و نیم میلیون نفر از جمعیت را تشکیل میدهند دارای خانوارهای تک نفره هستند و از این تعداد 470 هزار نفر مرد و مابقی آنان زن هستند. وی اظهار کرد: طبق برآوردی که در خراسان رضوی صورت گرفته است حدود 30 درصد جوانان به صورت مجردی زندگی میکنند که عمده این آمار مربوط به دختران و زنان طلاق گرفته است. این جامعهشناس ادامه داد: دخترانی که از شهرستانها برای تحصیل به شهرهای بزرگ مهاجرت میکنند غالبا دچار اختلال رفتاری و آسیب میشوند. در صورتی که برای فرآیند اشتغال فرزندان در محیط خانواده چارهای اندیشیده نشود زندگی مجردی به عنوان یک سبک زندگی در کشورمان گسترش مییابد. وی با اشاره به اینکه تقریبا 70 درصد از دانشجویان دانشگاهها را دختران تشکیل میدهند و شاید خوابگاهها ظرفیت چندانی برای نگهداری آنان نداشته باشند، بیان کرد: با توجه به آمار زندگی مجردی زنان در تهران و اینکه زنان در خانوارهای تک نفره دچار آسیب بیشتری میشوند، باید اقدامات لازم صورت گیرد. حسنی با بیان اینکه استقلال زنان از نظر اقتصادی یکی از عواملی است که میتواند موجب افزایش تمایل به زندگی مجردی شود، تصریح کرد: الگوهای مجردی در شهرهای بزرگ میتواند شامل مهاجرت به دلیل تحصیلات، طولانی شدن دوران حضور جوانان در خانواده و طلاق باشد. همچنین خانههای مجردی برخی اوقات توسط افرادی که دارای اهداف خاصی هستند، ایجاد میشود. خانه مجردی میتواند زمینه آسیبهای اجتماعی را برای فرد فراهم و نظارت خانواده بر فرد را کاهش دهد. زندگی مجردی روند جامعهپذیری را دچار اختلال میکند عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد با بیان اینکه زندگی مجردی برای افراد به ویژه زنان پرمخاطره است، اظهار کرد: در مجموع این سبک زندگی مخاطرات بیشتری برای افراد فراهم کرده و روند طبیعی جامعهپذیری را دچار اختلال میکند. به دلیل اینکه جوانان همه اطلاعات خود را از طریق تجربه به دست میآورند هزینه زیادی نیز برای آن میپردازد. حسنی با اشاره به اینکه زندگیهای مجردی تحت عنوان خانوار محسوب میشود نه خانواده، اظهار کرد: خانه مجردی به طور کلی محیط آسیب را برای فرد فراهم کرده و احتمال اختلال در الگوی رفتاری فرد را به وجود میآورد به همین دلیل افراد همیشه باید زیر چتر حمایتی و مراقبتی خانواده قرار گیرند. این جامعهشناس تصریح کرد: افزایش خانههای مجردی به صورت ناخودآگاه بر روی فرآیند ازدواج، مسائل جمعیتی و عواقب اقتصادی نیز تاثیر میگذارد که الگوی مناسبی برای جامعه ما نیست. وی با اشاره به اینکه تمایل به زندگی مجردی در اصل به دلیل حس استقلالطلبی جوانان است، گفت: تقدم ارزشهایی مانند اشتغال و تحصیل به ازدواج و طولانی شدن دوران حضور جوان در خانواده میتواند از جمله عوامل گرایش به سمت زندگی مجردی باشد. حسنی با اشاره به اینکه امروزه سبک زندگی در حال تغییر است، اظهار کرد: متاسفانه آموزش به فرد در هنگام جدایی از خانواده در چهارچوب رسمی فرهنگ کشور ما وجود ندارد، البته تلاشهایی در خصوص ازدواج و اشتغال جوانان صورت میگیرد که در حد کفایت نیست. عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد با بیان اینکه ایران یک کشور در حال گذار از جامعه سنتی به صنعتی است، تاکید کرد: باید موانع ازدواج، بررسی، رفع و در جهت تعالی خانواده حرکت شود. احتمال خودکشی در افرادی که مجردی زندگی میکنند، بیشتر است این جامعهشناس تصریح کرد: احتمال خودکشی افرادی که به صورت مجردی زندگی میکنند، نسبت به متاهلان بیشتر است. زندگی مجردی با نظام فرهنگی ما مغایرت دارد و نباید به آن سطحی نگاه شود. در حال حاضر آمادگی کشور در این خصوص کامل نیست و باید در برنامهریزیهای صورت گرفته تجدیدنظر شود. امروزه زندگی مجردی ارزش محسوب میشود حسنی خاطرنشان کرد: متاسفانه امروزه زندگی مجردی به جای تعهد یک ارزش محسوب میشود بنابراین باید در حوزههای فرهنگی به ویژه دینی تاکید کنیم. باید قبل از بروز مشکل یعنی افزایش خانوارهای تک نفره برنامهریزیهای لازم انجام میشد. این جامعهشناس افزود: با توجه به تراکنش دانشگاهها و واحدهای آموزشی در استان، زندگی مجردی نیز رو به افزایش است که این سبک زندگی به دلیل نبود آموزش با یک نوع بینظمی و آزادی نظام گسیخته به دور از حمایت خانواده مواجه است. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]