تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816609357
چه مادربوردی برای بازیخورها بهتر است؟
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
راهنمای انتخاب مادربوردهای حرفه‌ای مخصوص بازی‌های رایانه‌ای چه مادربوردی برای بازیخورها بهتر است؟ مادربوردها هنوز نقشی حیاتی در رایانه‌ها بر عهده دارند. آنها رابط کاربری فضای ذخیره داده و کنترل‌کننده‌های یو.اس.بی را در اختیار می‌گذارند و علاوه بر طراحی و جنس قطعات، عواملی چون کیفیت بایوس و کارایی‌های فوق‌العاده دیگر آنها کیفیت‌شان را تعیین می‌کنند. هنگامی که صحبت از آخرین فناوری‌های اینتل در زمینه رایانه‌های دسکتاپ به میان می‌آید، بی‌اختیار همه توجه‌ها متوجه قطعات تشکیل‌دهنده پلتفرم آن می‌شود.
پردازنده ها
امسال پردازنده های سری هزول اینتل چندان چنگی به دل نمی زنند و در برابر نسل قبلی خود سری آیوی بریج از نظر سرعت سیکل ساعت و اورکلاک (ارتقا از طریق دستکاری تنظیمات) حرف چندانی برای گفتن ندارند. گرافیک سطح بالای آیریس (Iris 5300) هزول با 128 مگابایت حافظه eDRAM در لپ تاپ ها و حتی در تبلت ها نیز غوغا می کند. رابط کاربری ذخیره داده شاید پردازنده های هزول چندان خاص نباشند، اما پای مادربوردهای سوکت LGA1150 و چیپ ست های سری 8 را به میدان باز کرده اند. آنچه این مادربوردها را مهم می سازد، تراشه (چیپ) هاب کنترل کننده پلتفرم یا PCH آنهاست. حالا تراشه پل شمالی مادربورد با خود پردازنده یکی شده است. حرف جدید چیپ ست سری 8 اینتل در مادربوردهای سری Z87 (جایگزین سری Z77 نسل قبلی مادربوردها (شامل شش عدد درگاه اتصال یو.اس.بی 3.0 و امکان افزودن تا 14 درگاه یو.اس.بی 2.0 است. درگاه های اتصال ساتای با سرعت 6 گیگابایت بر ثانیه (SATA 6Gbps) برای فضای ذخیره داده (storage) به شکل قابل ملاحظه ای در کاهش گلوگاه های خروجی ذخیره داده موثرند. این روزها با این که سرعت نقل و انتقال داده فضا های ذخیره وضع جامد جدید از سرعت ساتای 6Gbps پیشی گرفته است، اما هنوز درایو های مجهز به رابط کاربری پایانه های اتصال پی.سی.آی اکسپرس (PCI express) چندان متداول نیستند. با همه اینها مادربوردهای مخصوص بازی باید همه این قابلیت ها را داشته و همیشه از زمان خود جلوتر باشند. شما به جای این که دیسک ذخیره داده مدرن وضع جامد پی.سی.آی را بخرید و منتظر باشید تا مادربوردی برای آن بیاید، به پلتفرمی نیاز دارید که برای پشتیبانی از جدیدترین وسایل جانبی آماده باشد. این واقعا مسخره است که ما باید یکی دو سال دیگر انتظار بکشیم تا مادربوردی با پشتیبانی محلی بیشتر از سرعت ساتا 6Gbps به بازار بیاید. با نگاه به فناوری فضای ذخیره برق آسای (Intel RapidStorage) اینتل با قابلیت راید فعال شده TRIM، وقتی که مادربوردی را می خرید، باید کلا سرعت درگا ه های اتصال و کارایی های آن از نظر ساتا را مورد توجه قرار دهید. موضوع مطرح دیگر درباره درگا ه های محلی اتصال یو.اس.بی و ساتا 6Gbps ، رابط کاربری کم جان DMI 2.0 است که تراشه PCH را به پردازنده هزول متصل می کند. عملکرد این رابط کاربری درست مشابه دو رابط کاربری DMI 2.0 در دو پلتفرم اصلی پیشین اینتل (که حداکثر سرعت آنها را به 20Gbps می رساند) است. هر یو.اس.بی 3.0 تکی سرعتی برابر با 5 گیگابایت بر ثانیه دارد و شش عدد از اینها به همراه شش عدد پایانه اتصال ساتای 6 گیگابایت بر ثانیه ای و هر سخت افزار غیرگرافیکی که از طریق درگاه پی.سی.ای اکسپرس متصل شده باشد، در هر لحظه باید مجموعا این 20 گیگابایت بر ثانیه را بین خود تقسیم کنند که واقعا با توجه به پیشرفت سرعت بعضی از سخت افزارهای امروزی مانند درایوهای SSD، واقعا عقب مانده به نظر می آید. گرافیک در مورد گرافیک تعبیه شده در پردازنده رایانه های دسکتاپ قضیه کاملا فرق دارد. همه کاربران و از جمله بازیخورها هنوز طالب واحدهای پردازشگر گرافیکی مستقل و اختصاصی هستند. این موضوع دوباره اهمیت مادربوردها را مطرح می کند. وقتی گذرگاه های مربوط به پی.سی.آی اکسپرس در واقع درون پردازنده قرار دارند، این چیپ ست مادربورد است که روی آنها اثر می گذارد. درباره مادربوردهای Z87، شما از امکانات زیادی برخوردارید. در اینجا پیکربندی مادربوردها 16 گذرگاه به جای یک پایانه پی.سی.آی اکسپرس با سرعت 16X برای یک GPU تکی یا دو عدد پی.سی.آی اکسپرس 8X برای پیکربندی دوبل GPU در اختیار شما می گذارد. از سوی دیگر مادربورد Z87 به دلیل بهره بردن از پایانه اتصال PCI Express 3.0 پهنای باند هر گذرگاه را به دو برابر می رساند. بنابر این در پیکربندی دو کارت گرافیک روی بورد Z87 هر یک ازکارت های گرافیک به پهنای باندی برابر با آنچه ترتیب کامل 16 گذرگاه دوبل پی.سی.آی اکسپرس 0/2 فراهم می کند، دسترسی دارد. مقایسه مادربوردها از نظر تراشه و چیپ ست اینجاست که پای صدای اچ.دی اینتل (Intel HD audio) و درگاه شبکه (ایترنت) گیگابایتی، هشت گذرگاه ذخیره پی.سی.آی اکسپرس برای لوازم جانبی و همین طور مشابه آن برای رابط های کاربری دیجیتال صفحه نمایش به میان می آید. در حقیقت همه اینها به داخل خود پردازنده هزول جمع شده و روی دای (قطعه کوچک سیلیکونی تشکیل دهنده پردازنده) قرار گرفته اند. درخصوص مادربورهای Z87 درست مثل Z77 تنها تراشه های سری 8 هستند که در کنار پردازنده های سری K کاملا دسترسی به قابلیت های اورکلاک را برای شما میسر می کنند. بنابراین Z87 تنها مادربوردی است که همه بازیخورها به سوی آن خیز برمی دارند. در مورد مادربوردهای دیگر با چیپ ست سری 8، نگارش های B و Q این مادربورد برای سیستم های اداری مخصوص دفاتر کار هستند. این مادربوردهای H81 و H87 شاید بتوانند علامتی روی صفحه رادار ذهن کاربران طالب مادربوردهای مخصوص کارهای روزمره ایجاد کنند. در اینجا مادربوردهای سطح متوسط را بررسی می کنیم. هر دو مدل ذکر شده از پشتیبانی چند گرافیکی (multi-GPU) بی بهره اند، به این معنی که شما تنها می توانید از یک کارت گرافیک مستقل روی آنها استفاده کنید. در عین حال H81 در مقایسه با Z87 که قابلیت به کار بردن سه عدد صفحه نمایش را با استفاده از گرافیک تعبیه شده پردازنده دارد، می تواند فقط دو صفحه نمایش را برپایه توانایی های گرافیکی پردازنده راه اندازی کند. برخلاف تبلیغات غیرواقع شرکت های ایسوس و ام.اس.آی که توانایی اورکلاک کردن را فقط مختص مادربوردهای Z87 می دانند، هر دو مادربورد H81 و H87 از این توانایی برخوردارند. با این حال بیم آن می رود که در آینده اینتل این قابلیت را از کار بیندازد. فناوری سرعت برق آسای ذخیره داده اینتل با مورد پشتیبانی قرار دادن راید کامل می شود که در بوردهای H81 قابل دسترس نیست. همین موضوع در ارتباط با فناوری پاسخگویی هوشمند بوت شدن سریع اینتل نیز صادق است و بورد H81، یو.اس.بی 0/3 و ساتای 6 گیگابایت بر ثانیه را برای هر یک فقط به دو پورت اتصال محدود می کند. شاید این بورد برای رایانه های ارزان مناسب باشد، اما کم و کاستی هایش موجب می شود به طور کل از چشم بازی خورها بیفتد. در مورد H87، اگر علاقه وافری به اورکلاک کردن نداشته باشید، چیز زیادی از دست نخواهید داد. البته همین مساله در مورد قابلیت چند گرافیکی نیز صادق است. اما نکته مهم این است که اگر در آینده پشیمان شده و نظر خود را عوض کنید، دیگر هیچ راه برگشتی وجود ندارد. پس اگر احتمال می دهید که نظرتان در آینده در مورد اورکلاک کردن و استفاده از چند کارت گرافیک عوض شود، بهتر است همان اول جلوی ضرر را گرفته و از همین حالا مادربورد Z87 را انتخاب کنید. مادربوردهای ای.ام.دی شرکت ای.ام.دی تاکنون تراشه خاصی را عرضه نکرده است. چیپ ست های فعلی سری 9 ای.ام.دی SB950 تفاوت زیادی با چیپ ست های سری های پیشین آن SB850 و SB750 ندارد. هیچ کدامشان از یو.اس.بی 3.0 را به طور محلی پشتیبانی نمی کند و همین ویژگی باعث شده تا ای.ام.دی همه امید خود را به واحدهای شتاب دهنده گرافیکی (APU) ببندد. این شرکت چند سال اخیر خیلی در مورد چیپ ست های سری 1000 خود از جمله 1090FX مانور داده که هیچ کدام از آنها هنوز به بازار عرضه نشده اند. واقعیت تلخ این است که برخی نقشه های ای.ام.دی با گذشت زمان دارند بتدریج نقش بر آب می شوند. برای مثال غول پردازنده های دسکتاپ این شرکت استیم رولر (Steamroller) از مادربوردهای خانواده سوکت FM که مخصوص واحدهای شتاب دهنده گرافیکی ای.ام.دی بود، سر در آورد. از سوی دیگر، یک سری پردازنده های منسوب به استیم رولر هرگز موفق نشدند تا به داخل کیس دسکتاپ ها راه یابند. نکته مهم دیگر این که در طول زمان قابلیت هایی حیاتی نظیر پشتیبانی از پی.سی.آی اکسپرس 3.0 از سوی این شرکت کم اهمیت قلمداد می شوند. اما حداقل استفاده از پردازنده های ای.ام.دی که پردازنده و گرافیک با هم یکی هستند، این مزیت را دارد که نگرانی شما را از بابت پهنای باندی که گرافیک های مستقل فراهم می کنند، رفع سازد. فعلا سیاست ای.ام.دی این است که چیپ ست مادربورد را به نفع سیستم روی یک تراشه (system-on-a-chip) معماری افسانه ای HSA کنار بگذارد که این می تواند به معنای پایان عمر مادربوردهای ای.ام.دی باشد. (ضمیمه کلیک) جواد ودودزاده
دوشنبه 06 مرداد 1393 4:11 بازدید:63
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]
-
گوناگون
پربازدیدترینها