واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: همين حالا عذرخواهي كن
ديواري كوتاهتر از رسانهها پيدا نميشود، رسانههايي كه به عقيده برخي هميشه مقصرند مگر اينكه خلاف آن ثابت شود. اين حكايت اين روزهاي رسانههاي ورزشي و ورزشينويسها است، آن هم پس از ادعاهاي حميد رسايي در يك برنامه تلويزيوني. رسايي نماينده مجلس است، از آن نمايندههايي كه جنجال با او گره خورده و كمتر پيش ميآيد حرفي به زبان بياورد و پشت آن جنجال و هياهويي به راه نيفتد. رسايي در يك برنامه تلويزيوني بار ديگر با حرفهايش حاشيه جديدي را كليد زده است. او در برنامهاي كه از شبكه ورزش اوايل اين هفته پخش شد خبرنگاران و رسانههاي ورزشي را متهم كرده كه از كرش درصد ميگيرند. او اين ادعاي مضحك را به نامه حمايتي كه خبرنگاران از كرش امضا كردهاند ربط داده است و با اين آسمان و ريسمان بافتن، رسانهها را رشوهبگير دانسته است. سكوت برابر ادعاهاي رسايي ميتواند بهترين پاسخ براي نمايندهاي باشد كه با فحاشي و تهمت زدن هدفهايش را پيش ميبرد، اما برخي وقتها سكوت و نايستادن جلوي نمايندهاي كه به راحتي آب خوردن بخشي از جامعه را متهم ميكند ميتواند او را دريدهتر كند. بايد از حميد رسايي پرسيد با كدام دليل و مدرك چنين بيپروا رسانهها را متهم به دريافت پول كرده است؟ او اگر دليلي و مدركي دارد ميتواند در اختيار قوه قضائيه قرار دهد و در غير اين صورت بايد از او پرسيد مطرح كردن اين ادعاها، جز يك انتقامگيري كور از رسانهها كه مخالف رفتن او به برزيل بودهاند نيست؟ بايد ريشه ماجرا را در قبل از جام جهاني جستوجو كرد؛ آن روزها كه رسايي به عنوان نماينده عازم سفر برزيل بود اما روزنامهها با مطرح كردن اين سؤال كه رفتن اين نماينده به جام جهاني چه دستاوردي جز حيف و ميل بيت المال دارد، مانع اين شدند تا او به برزيل برود. حالا بعد آن اتفاق رسايي رسانهها را متهم به دريافت پول از كرش ميكند. كنار هم قراردادن اين پازل به راحتي ميتواند اين معما و چرايي مطرح شدن چنين ادعاهايي از سوي رسايي را به جواب برساند. در اين شرايط اين سؤال پيش ميآيد كه چنين برخوردي با كدام متر و معيار اخلاقي كه همواره رسايي از آن دم ميزند سازگار است؟ آن هم متر و معياري كه او به راحتي به خودش اجازه ميدهد به جامعه رسانه و خبرنگاراني كه با كمترين مزايا به دنبال اطلاعرساني هستند تهمت و انگ بزند. قطعاً نه در دين و نه در اخلاق چنين مجوزي به كسي داده نشده است و ادعاي رسايي خارج از همه چارچوبهاي ديني و اخلاقي است. حالا اگر يك رسانه، ادعاي دريافت پول و رشوه درباره يك نماينده مجلس را آن هم بدون دليل و مدرك مطرح كند، آيا اولين نفر رسايي نخواهد بود كه مقابل آن سينه سپر كند و رسانهها را متهم به دروغ و تهمت كند! به طور حتم كار به شكايت و شكايت كشي ميكشيد و شديدترين برخوردها با چنين رسانهاي ميشد. حالا اما قضيه بر عكس شده و اين بار يك نماينده مجلس است كه چنين تهمتهايي را متوجه رسانهها كرده است. با اين تفاسير كمترين انتظار از نهادهاي نظارتي برخورد با كساني است كه رسانهها را مورد هجمه و تهمت خودشان قرار ميدهند، آن هم در شرايطي كه مظلوميت رسانهها در احقاق حقوقشان بر كسي پوشيده نيست و همواره خبرنگاران و رسانهها هستند كه در مظان اتهام هستند، آخرين آن هم ادعاهاي رسايي است، نمايندهاي كه عذرخواهي او از جامعه رسانهاي و برخورد قوه قضائيه با كساني مانند او كه بيپروا اهانت ميكنند كمترين خواسته رسانهها است.
نویسنده : سعيد احمديان
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۹ تير ۱۳۹۳ - ۱۳:۰۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 89]