محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804089321
دولت وحدت ملی افغانستان؛ حل واقعی بحران یا فرار از بن بست انتخاباتی؟
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
دولت وحدت ملی افغانستان؛ حل واقعی بحران یا فرار از بن بست انتخاباتی؟
اگر آمریکایی ها واقعا در حل مشکل افغانها جدی هستند چرا نشانه‌هایی مبنی بر انجام مذاکرات رسمی میان دکتر عبدالله و دکتر اشرف غنی برای سهم‌دهی و توافق بر سر پستهای مهم حکومتی وجود ندارد؟
بدون شک بزرگترین دستاورد سومین انتخابات ریاست جمهوری افغانستان، حضور پرشور گسترده مردم افغانستان در پای صندوق‌های رای بوده است. مردمی که با توجه با آگاهی از شرایط حساس سیاسی و امنیتی افغانستان، خواهان ایجاد دولتی در کشورشان هستند که نتیجه آن ثبات، امنیت و آرامش پایدار است. اما پس از برگزاری مرحله دوم سومین انتخابات ریاست جمهوری افغانستان، ستاد انتخاباتی دکتر عبدالله اعلام کرد که تقلب انتخاباتی گسترده‌ای صورت گرفته است و مشارکت بیش از 8 میلیون نفر از واجدین شرایط در انتخابات جای شک و ابهام اساسی دارد. پس از این اعلام موضع، تیم اصلاحات و همگرایی فایل صوتی آقای ضیاءالله امرخیل دبیرکمیسیون مستقل انتخابات و اسناد دیگری را منتشر کرد و همین اسناد بعداً مشخص کرد که تقلب و تخلف در این دوره از انتخابات همانند گذشته، دامنه گسترده‌ای داشته و به همین جهت سازمان ملل و حتی اتحادیه اروپا از وجود تقلب در انتخابات سخن گفتند. با توجه به این اتهامات آقای عبدلله اعلام کرد هر گونه همکاری و ارتباطش را با کمیسیون‌های انتخاباتی قطع می‌کند و بایستی به ابهامات و شکایات ما رسیدگی شود. با قطع همکاری و ارتباط تیم دکتر عبدالله با کمیسیون‌های انتخاباتی و دست داشتن تعدادی از مقامات کمیسیون انتخابات در تقلب و تخلفات گسترده، نگرانی ها در سطوح داخلی، منطقه ای و بین المللی افزایش یافت. با توجه به دو قطبی شدن فضای جامعه افغانستان و بروز ناآرامی های مدنی و زمینه گسترش آن در کل جامعه سیاسی کشور که نمونه آن شعارهای تند نامزدان علیه همدیگر و حتی علیه حامد کرزی رئیس جمهور فعلی افغانستان و نگرانی امریکایی‌ها از فروپاشی دستاوردهای سیزده ساله شان که عمدتا نگرانی این کشور به دلیل امضای قرارداد امنیتی کابل – واشنگتن می‌باشد، جان کری وزیر خارجه امریکا پس از چین به کابل سفر کرد و با آقای دکتر عبدالله، اشرف غنی و حامد کرزی گفتگو و سپس مذاکرات سه جانبه برگزار کرد. در واقع سفر جان کری پس از آن صورت گرفت که تیم دکتر عبدالله بر مواضع اش نظیر باز شماری یازده هزار محل رای، بی اعتمادی به کمیسیون های انتخاباتی و تقلب آشکار آنان در انتخابات، تقلب 5/2 میلیون رای و اعاده حیثیت انتخاباتی تاکید کرد و همین امر به نوعی نشان داد که هواداران و رهبران تیم اصلاحات و همگرایی قصد کوتاه آمدن از مواضع خود را ندارند و احتمال بروز هرج و مرج و ناآرامی‌ها زیاد است. در سوی دیگر میدان، تیم تداوم و تحول قرار داشت که مدعی بود که پیروز انتخابات است و علیرغم احترام به دکتر عبدالله باید نتایج اعلام شده از سوی کمیسیون های انتخاباتی را قبول کند و هرگونه حرکت فرا قانونی ناقض قانون اساسی است و هم‌چنین مدعی شد ما اجازه نمی‌دهیم دولت موازی تشکیل شود و با هرگونه زورگویی و اقدامات یکجانبه و فرا قانونی مخالفیم. با توجه به مواضع کاندیداها و موضع حامد کرزی مبنی بر این که ما بحران انتخاباتی در افغانستان نداریم و در انتخابات هر کشوری، حدی از تقلبات وجود دارد، سعی می‌کرد به نوعی فضا را آرام نموده و بر تحلیف مراسم رئیس جمهوری جدید در موقع مقرر (پنج روز پس از عید فطر) تاکید کند و در عین حال دکتر عبدالله را به پایبندی به قانون اساسی ملتزم می‌ساخت. بنابراین در چنین فضایی آمریکایی ها در تلاش بودند تا از طریق سناتورهای خود از جمله جان مک کین و لینزی گراهام و یا جیمز دابینز فرمانده آمریکایی نیروهای ائتلاف بین‌المللی و جیمز کینگهام سفیر آمریکا در افغانستان فضا را مدیریت و آرام کرده و به نوعی دکتر عبدالله را مجاب به قبول نتایج اعلام شده از سوی کمیسیون مستقل انتخابات بکنند. در همین راستا ابتدا جان کری تهدید کرد که هر گونه اقدام فرا قانونی و یا تشکیل دولت موازی موجب قطع کمک‌های جامعه جهانی خواهد شد و جرج ایرنست سخنگوی کاخ سفید نیز تاکید کرد که نباید به روند انتخابات افغانستان، اتهامات بی اساس زده شود. اما مجموعه تهدیدات از سوی آمریکایی‌ها از یک طرف و تاکید تیم دکتر عبدالله، حاج محمد محقق معاون دوم و عطا محمد نور والی قدرتمند بلخ از طرف دیگر، آمریکا را وادار کرد که از طرق و روشهای دیگر نظیر برگزاری نشست با دکتر عبدالله و اشرف غنی و نیز حامد کرزی به نوعی به توافقاتی دست یابند که حاصل این مذاکرات توافق برسر تفتیش کل آراء، تشکیل دولت وحدت ملی و رسیدگی به کلیه اتهامات و شکایات وارده بود که ازسوی کاندیداها و رئیس جمهور افغانستان استقبال شد. البته هدف واقعی آمریکا این بود که به نوعی دکتر عبدالله و تیم وی را راضی نگه دارد و وانمود کند که به دنبال حل و رفع بحران انتخاباتی افغانستان است به ویژه که سازمان ملل و حتی آلمان، و تا حدودی انگلیس بر بروز گسترده انتخابات اذعان می‌کردند و در این میان اشتاین مایر وزیر خارجه آلمان تاکید کرده بود که به رغم همه تهدیدها و خشونت‌ها، مردم با شجاعت در هر دو مرحله انتخابات شرکت کردند و حق دارند خواستار رسیدگی فوری به اتهامات سنگین مربوط به تقلب های انتخاباتی و توضیح کامل آن شوند. در واقع آلمان‌ها که در حال حاضر بیشترین نیروی نظامی را در افغانستان دارند، به نوعی هشدار دادند که نباید انتقال قدرت دموکراتیک با سهل انگاری کمیسیون انتخابات به بازی گرفته شود. هرچند با تلاش جان کری بین اشرف غنی و دکتر عبدلله برای باز شماری کل اراء توافق شد و قرار شد کرزی مراسم تحلیف رئیس جدید رابه تعویق بیندازد و پس از بازشماری آراء در طی سه هفته آینده و اعلام کاندیدای پیروز، دولت وحدت ملی تشکیل شود، اما پرسش اینجاست اساسا دولت وحدت ملی چقدر می تواند واقعیت داشته باشد؟ چرا که بنظر می رسد گفت وگوهایی که باید در این خصوص صورت بگیرد و یا نشانه‌هایی مبنی بر برنامه‌ای برای انجام مذاکرات رسمی برای سهم‌دهی و توافق بر سر پستهای مهم حکومتی برگزار شود، وجود ندارد. به همین جهت بنظر می رسد از یکسو طرح ایجاد دولت وحدت ملی پیش از آن که یک طرح واقعی باشد، یک حرف است و اساسا، مساله دولت وحدت ملی افغانستان از دید آمریکا احتمالا یک دستور کار برای رفع مشکلات پیش آمده نیست، بلکه دستور کاری برای تشکیل دولت آقای اشرف غنی است؛ طوری که وانمود شود بررسی کل آرا و شمارش مجدد آن، صورت گرفته و به نوعی دکتر عبدالله را داوطلبانه کنار بزنند و حتی پیش بینی می شود، این به حاشیه راندن، کل جبهه تیم اصلاحات و همگرای را در بر بگیرد. از سوی دیگر آمریکایی‌ها نیز بیش از آن که به دنبال حل مسائل و رفع ابهامات باشند، به دنبال مجاب کردن تیم دکتر عبدلله و مدیریت صحنه سیاسی به نفع اشرف‌غنی هستند؛ چرا که مهمترین دغدغه واشنگتن، عقد قراداد امنیتی کابل - واشنگتن و در مرحله بعد سهیم ساختن بخشی از طالبان به اصطلاح میانه‌رو، در ساختار قدرت آینده افغانستان است که بنظر می‌رسد با روی کار آمدن اشرف غنی این توافق به احتمال زیاد عملیاتی خواهد شد. در واقع سیاست خارجی امریکا در ترکیب دو متغیر ارزش ها و منافع، اولویت را به تأمین منافع می دهد به این معنی که توافقات با نامزدان پیشتاز نوعی مدیریت صحنه و برای خروج از بن بست انتخاباتی صورت گرفته است نه اینکه دستور کار واقعی برای حل بحران باشد؛ بویژه زمانی که تفسیر طرفین توافق از ایجاد دولت وحدت ملی نیز یکسان نیست. * محمد مجیدی
93/04/24 - 11:35
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]
-
گوناگون
پربازدیدترینها