واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
اشک های خونین مردم غزه، گمشده در میان اشکها و لبخندهای جام جهانی فوتبال ارومیه - ایرنا - اشک های خونین کودکان، مادران و پدران روزه دار غزه، این روزها در میان اشک ها و لبخندهای بازیکنان و طرفداران فوتبال در جهان گم شده و تمامی نگاهها به جای غزه، به برزیل میزبان جام جهانی دوخته شده است.

جام های جهانی فوتبال و بازی های المپیک، همواره پرسروصدا ترین اتفاقات ورزشی و حتی غیرورزشی در جهان بوده اند و میلیونها نفر از مردم جهان را به محل های برگزاری مسابقات کشانده و میلیاردها نفر را در پای تلویزیون و سایت های اینترنتی، در مدت افزون بر یک ماه مشغول می کنند.
این هیجان های فوتبالی و ورزشی، همیشه دقت مردم جهان را به خود معطوف کرده و صفحات نخست روزنامه های کشورهای دخیل و غیردخیل در این مسابقات پرهیجان را به خود اختصاص داده است به طوری که در دوره اخیر جام جهانی که امروز به پایان می رسد، بسیاری از رسانه ها تا صبح، برای دریافت نتیجه این بازی ها منتظر می ماندند تا صفحه نخست خود را با عکس ها و تیترهایی از این بازی ها ببندند.
ایجاد توجه بین المللی به این مسابقات، همواره به دستاویزی برای تهاجم خونین صهیونیست ها در راستای رسیدن به اهدافشان بوده که این امر، بارها توسط کارشناسان و صاحبنظران مورد تاکید قرار گرفته است.
به گواه تاریخ، این استفاده ابزاری از سابقه ای طولانی و غیرقابل دفاع در جهان برخوردار است که در تمامی آنها نیز واکنش های کشورهای غربی و مدعی حقوق بشر، همان استیصال و خودگول زنی بود به طوری که در بسیاری موارد، کشورهای استکباری با همراهی رسانه ها اعم از خبرگزاری ها و روزنامه ها، به بیان وقایع ورزشی صورت گرفته پرداخته اند و جنایات صهیونیست ها را به باد فراموشی سپرده اند.
این گواهها آنچنان زیاد هستند که تاریخ نمی تواند آنها را بی ارتباط با یکدیگر بداند.
اعلام موجودیت رژیم صهیونیستی در آستانه المپیک 1948 لندن، حمله به لبنان از سوی رژیم جعلی صهیونیست همزمان با جام جهانی 1982 اسپانیا، حمله اسراییل به لبنان و نیروهای مقاومت اندکی پس از جام جهانی 2006 آلمان معروف به جنگ 33 روزه، حمله نیروهای رژیم صهیونیستی به ناوگان آزادی و افرادی از 37 کشور جهان که برای کمک به مردم غزه عازم این منطقه شده بودند همزمان با جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی از جمله سابقه های تاریخی جنایت های رژیم اشغالگر قدس با استفاده از نگاه مردم جهان به مسابقات بین المللی مهم است.
در جام جهانی 2014 برزیل نیز که امروز به پایان می رسد، حکایت جنایت های رژیم صهیونیستی ادامه دارد و مردم غزه در مقابل آماج حملات ددمنشانه صهیونیست ها قرار دارند و افطار و سحری های خود را با خون خود آغشته می بینند و مردم جهان بی توجه به این ددمنشی ها، در انتظار بازی فینال و قهرمانی یکی از دو کشور آرژانتین یا آلمان هستند.
البته قصه این غربت فلسطینی ها به این ختم نمی شود و بسیاری از رسانه های غربی و سیاستمداران ظاهرا بی طرف از جمله مسئولان سازمان ملل متحد، لب به اعتراض برای پرتاب های راکت های غزه ای می گشایند و آن را لکه ننگی بر تاریخ حقوق بشر می دانند و فکر نمی کنند که کودکان، نوجوانان، مادران و پدران داغدار فلسطینی در این هیاهو، چه بر سرشان می آید.
به نظر می رسد که آقای گلی مسی یا مولر، دریافت کفش طلایی توسط جیمز رودریگز یا دیگر ورزشکاران منتخب، اظهار نظر در مورد کمر شکسته نیمار و احتمال بازماندن او از بازی های فصل بعد و بالابردن جام توسط یکی از دو نفر لام یا مسی در این برهه بسیار مهمتر از ابراز انزجار ورزشکاران حاضر در جام جهانی یا پیشکسوت های این عرصه است که بیش از همه به آنها پرداخته می شود.
حال باید دید که در روز پایانی جام جهانی، حرکتی از سوی ورزشکاران دنیا برای فلسطین انجام می شود یا شرم بی توجهی به حقوق فلسطینیان بر تارک این دوره از جام جهانی نیز نقش می بندد؟
سیده فاطمه سجادی
8137/581
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير

[email protected]
22/04/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 83]