محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803847703
احسان حدادی: جام جهانی تمام می‌شود اما...
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۲۱ تیر ۱۳۹۳ - ۱۲:۳۷
دارنده مدال نقره پرتاب دیسک المپیک لندن ، در مطلبی با عنوان " 4 سال گذشت و اما ما..." که در صفحه اجتماعی خود منتشر کرده است، نوشت: "اینچئون نزدیک است در حالی که هنوز برخی از رشته های ورزشی تکلیف خود را از بودن یا نبودن در کاروان نمی دانند. اینچئون نزدیک است در حالی که به جرئت می توان ادعا کرد که حتی مسئولان کمیته ملی المپیک و ورزش به درستی نمی دانند که چه بر نامه ای باید داشته باشند ." به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، احسان حدادی ، دارنده مدال نقره پرتاب دیسک المیپک لندن، در صفحه اجتماعی خود نوشت: " بیایید برای چند دقیقه جام جهانی و فوتبال را کنار بگذاریم و به دو ماه جلو تر برویم. به پایان شهریور ماه 1393 جایی که باید کاروان ورزشی کشورمان عازم بازی های آسیایی اینچئون شود. چهار سال از افتخار آفرینی کاروان ایران در گوانگژوی چین گذشت، گوانگژو برگ زرین ورزش ایران بعد از انقلاب بود؛ جایی که در خشش فوق تصور بچه های رشته های غیر فوتبالی ما را روی پله چهارم آسیا قرار داد. یادتان هست آن روز ها همه چوب بر داشته بودند و بر سر فوتبال می زدند که بیت المال بی خود و بی جهت صرف فوتبال می شود اما افتخار آفرینی و کسب مدال توسط بقیه رشته ها صورت می گیرد. آن روزها فوتبال چقدر منفور بود، وقتی احسان حدادی دیسکش را به آن سوی تمام خط های تعیین مسافت پرتاب کرد و یا وقتی که خدیجه آزادپور بانوی ووشوکار با اقتدار حریفان را تار و مار می کرد و وقتی کشتی و وزنه بر داری و بچه های رزمی مدال درو می کردند کمتر کسی بود که به یاد فوتبال باشد یا حتی بخواهد چیزی از فوتبال بشنود، راستی در گوانگژو فوتبال هم بود اما روی سکو نرفت و چهارم شد. حالا چهار سال از آن روز های پر افتخار گذشته اما یادمان نرود که در گوانگژو ما با اختلافی کم ازبکستان را گرفتیم و با فاصله نسبت به چین، ژاپن و کره چهارم شدیم اما حالا تصور اینکه همان اتفاق ها و همان روند در اینچئون هم تکرار می شود خواب خوشی است که اگر در آن بمانیم آن وقت تبدیل به کابوسی می شود که بر خاستن از آن بسیار دشوار و سخت خواهد بود. چهار سال از گوانگژو گذشته است و رقبای ما به طور حتم خیلی بیشتر و بهتر از ما کار کرده اند. ما بیشتر هم و غم خود را معطوف فوتبال کردیم، همان فوتبالی که چهار سال قبل چوب بر داشته بودیم و به سرش می زدیم. اینچئون پشت در است. همین ازبکستانی که چهار سال قبل پایین تر از ما قرار گرفت می آید تا جبران مافات کند و این یعنی اینکه کار ما حتی برای تکرار مقام گوانگژو چقدر دشوار است، چه رسد به اینکه بخواهیم در جدول رده بندی صعود هم بکنیم. فردا شب جام جهانی تمام می شود، (این که) آرژانتین می برد یا آلمان به حال ما فایده ای ندارد، پس فردا هم که روزنامه‌های ورزشی یا حتی سیاسی را ببینی همه تصویر کاپیتان تیم قهرمان را خندان و جام به دست کار کرده اند اما از صبح دوشنبه ما هستیم و یک کاروان ورزشی که فقط یک تیم آن فوتبال است که شاید، شاید بتواند یک طلا برای ورزش ایران در کره جنوبی به ارمغان بیاورد، شاید یک طلا، از دوشنبه صبح دوباره رشته های منهای فوتبال می شوند گل سر سبد ورزش ما البته اگر میلیاردرهای فوتبال باشگاهی اجازه دهند. اینچئون نزدیک است در حالی که هنوز برخی از رشته های ورزشی تکلیف خود را از بودن یا نبودن در کاروان نمی دانند. اینچئون نزدیک است در حالی که به جرئت می توان ادعا کرد که حتی مسئولان کمیته ملی المپیک و ورزش به درستی نمی دانند که چه برنامه‌ای باید داشته باشند. بی تردید تمامی ورزشکارانی که عازم بازی های آسیایی می شوند مثل همیشه از جان و دل مایه می گذارند تا خوش رنگ ترین مدال را برای ایران به ارمغان بیاورند اما حقیقت این است که ما پس از بازی های آسیایی و بعد از المپیک مدال آوران مان را رها کردیم و به فوتبال چسبیدیم. خب چند دقیقه تمام شد راستی فردا شب عجب بازی جالبی می شود آرژانتین و آلمان!" انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
ورزش
پربازدیدترینها