محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844562104
نظام آموزشی حوزه ناکارآمد است/ وقتی قائلان نظریات شاذ، نوآوران حوزه می‌شوند
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری رسا:
حجت الاسلام والمسلمین مبلغی:
نظام آموزشی حوزه ناکارآمد است/ وقتی قائلان نظریات شاذ، نوآوران حوزه می‌شوند خبرگزاری رسا _ رییس دانشگاه مذاهب اسلامی با اشاره به این که وقتی امام خمینی (ره) در مورد تحولات فقهی حرفی می‌زدند ما هیچ واکنش مثبت و فهم درستی از حرف ایشان نمی‌دیدیم گفت: آن‌قدر حوزه در بحث روش ضعیف است که اگر کسی حرف شاذی بگوید، سریع به او اقبال می‌شود و او شاخص نوآوران حوزه می‌شود.
به گزارش خبرگزاری رسا،
حجت الاسلام والمسلمین احمد مبلغی در سال 1338 در خانواده‌ای روحانی و سرشناس بروجردی دیده به جهان گشود. در همان اوان نوجوانی در حوزه علمیه قم مشغول به تحصیل شد. وی دروس مقدماتی و سطح را نزد اساتیدی همچون آیات اشتهاردی، ستوده، پایانی و اعتمادی به انجام رسانید و در مقطع تخصصی دروس خارج از اساتید مبرز و به نامی هم چون حضرات آیات عظام فاضل لنکرانی و مرحوم میرزا جواد تبریزی بهره برد. در سال‌های قبل از انقلاب علیه حکومت پهلوی مبارزه کرد و بعد از پیروزی انقلاب نیز در جبهه‌های جنگ حضور به هم رساند. استاد مبلغی اکنون، با کوله باری از مطالعات علمی در حوزه‌های مختلف فکری مشغول به فعالیت است. وی مقالات زیادی در حوزه فقه دارد، از جمله: فقه هجرت، فقه سیاسی، فقه و جهانی شدن، پارادیم‌های فقهی، بررسی فقهی شبیه سازی انسانی و درمانی، و مبانی کلامی و کاربرد آن در فقه سیاسی امام خمینی می باشد. وی چندین عنوان کتاب دارد که «تاریخ تطور قواعد فقهى» از جمله آن‌هاست.
رسای اندیشه در موضوع جریان‌شناسی فقه با ایشان گفتگویی داشته است که حاصل این گفتگو را می‌خوانید:
جریان‌های فقهی را در حوزه علمیه قم به چند دسته می‌توان تقسیم کرد؟ تقسیم دست‌اندرکاران فقهی یا اظهارنظرکنندگان در فقه، کار سختی است چون دو آگاهی را به صورت پیشینی می‌طلبد: یکی آگاهی بیرونی نسبت به فقه و نقاط و گلوگاه‌های سختی که می‌تواند خاستگاه تحول در فقه باشد که این نگاه در حوزه کم است، نگاه ما بیشتر درون فقهی است؛ دوم آگاهی و اشراف بر آنچه که در حوزه می‌گذرد؛ یعنی مطالعه نسبت به کار فقه‌پژوهان. اگر این دو آگاهی باشد، تازه نوبت به تحلیل می‌رسد که چه جریان‌هایی در حوزه وجود دارد. در زمان حضرت امام تقسیمی به لحاظ روش، شکل گرفت و طبق آن برخی دو جریان را در فقه به رسمیت شناختند یکی سنتی‌ها و دیگری معتقدان به فقه پویا. جریان سومی که امام ایجاد کرد این بود که گروهی معتقد بودند که فقه سنتی ما که همان فقه جواهری است، پویا است. پس در حوزۀ فقهی، سه جریان وجود داشته است که قابل مطالعه و رصد است. بعد از فوت امام صحت تقسیم‌بندی و زاویۀ دید ایشان به فقه به مرور آشکارتر شد و در واقع 4 دسته به وجود آمد: یک دسته فقه مدرن است که فقه مورد نظر سروش است. فقه مدرن باور کسانی است که با نگاه خارج از فقه و عمدتاً با نگاه کلامی یا فلسفی، فقه را در یک وضعیت حداقلی قرار می‌دهند و بسیاری از مسائل جامعه، سیاست، فرهنگ، اقتصاد و دیگر مسائل اجتماعی را به نحو خروج تخصصی از دایره موضوع فقه خارج می‌کنند. در این نگاه دین به صورت حداقلی عرضه می‌شود. این گروه عملاً روش‌های خاص و جدیدی را به فقه تزریق می‌کنند و بدین ترتیب بسیاری از مجموعۀ فقه فرو می‌ریزد. دسته دوم فقه مورد نظر کدیور است. دسته سوم فقه پویای سنتی است که فقه مورد نظر امام است و دسته چهارم هم به شدت طرفدار فقه سنتی هستند. الآن هر کسی که حرف نویی می‌زند و دوست دارد از درون همین فقه برخیزد، نظرش را جزء فقه پویای سنتی می‌داند، بدون اینکه خود او اصلاً تعریفی و برنامه‌ای برای روش پرداختن به فقه پویای سنتی داشته باشد؛ چرا که حوزه در روش‌های منهجی بسیار ضعیف است. آیا نظریه فقه سنتی پویا، ابداع امام بود یا سابقه‌ای دارد و در منظر تطور و تحول تاریخی رشد کرده است؟در جریان فقه سنتیِ پویا که من نیز خودم طرفدار آنم و در این جریان کار می‌کنم، امام فرمودند از چهارچوب فقه خارج نشویم چون باید حجت در دست ما باشد.مثلاً نظریه تحول و تبدل موضوع، ابداع امام نیست. این نظریه از زمان استرآبادی اخباری وجود داشته است، این موضوع بعدها در فضای فکری شیخ جعفر کاشف الغطای اصولی مطرح شد و از آن پس وارد اصول می‌شود، اما پنهان می‌ماند و فقط در بحث محدودی به نام استصحاب باقی می‌ماند، هنر امام این بود که یک عنصر سنتی را یعنی عنصر موجودی را که از خارج نمی‌آید و در خود فقه هست می‌گیرد و در فضاهای اجتماعی از آن استفاده می‌کند. امام این موضوع را 1. از استصحاب خارج می‌کند.2. در تمام موضوعات اجتماعی این تبدل را امکان پذیر می‌کند.3. عامل تحول بخش به موضوع را نیز نظام‌های اجتماعی می‌بیند.پس پویایی که امام ایجاد می‌کند نه از خارج فقه بلکه از دل فقه است. این جریانی است که البته هنوز هم در حوزه پا نگرفته است. نگاه‌های برخی بزرگان حوزه نسبت به نگاه امام یک نگاه ابتدایی است. اصولاً تحولاتی که در حوزه رخ می‌دهد دیرهنگام بروز پیدا می‌کند. مثلاً آیت الله بروجردی تحولی در حوزه ایجاد کرد ولی هنوز این دیدگاه در حوزه نهادینه نشده است تا چه برسد به امام. چرا حوزه این نظریات را دنبال نمی‌کند یا دیرتر به این سو می‌رود؟ نظام آموزشی حوزه ناکارآمد است و قدرت تفکیک بین نوآوری‌ها و حرفهای تکراری را ندارد.در نجف درس‌های تخصصی برگزار می‌شد و اگر کسی نکته‌ای، روشی یا ابداعی را ایجاد می‌کرد همه می‌فهمیدند و بعد برجسته می‌شد و نوآوران و صاحبان مکتب زود شناخته می‌شدند؛ این امتیازی است که حوزه قدیم نجف داشت؛ اما الآن در قم این‌گونه نیست و حرف امام مبتلا به همین سرنوشت شده است. وقتی ایشان در مورد تحولات فقهی حرفی می‌زند ما هیچ واکنش مثبت و فهم درستی از حرف امام نمی‌بینیم. به جز تقسیم جریان‌های فقهی بر مبنای روش آیا برش‌های دیگری نیز می‌توان از حوزه ارائه کرد؟این تقسیم چهارگانه مربوط به روش بود. اما در ارتباط با خروجی‌ها نیز جریانی در حوزه وجود دارد که می‌توانیم آن را جریان شاذگرا بنامیم، آن‌قدر حوزه در بحث روش ضعیف است که اگر کسی حرف شاذی بگوید، سریع به او اقبال می‌شود و او شاخص نوآوران حوزه می‌شود، حال آنکه صرف ارائه فتواهای شاذ ارزشی ندارد چون ممکن است اساساً برای برخی خروج از فقه را در پی داشته باشد. کسی که فتوای شاذ مطرح می‌کند باید مبنا را اعلام کند. در حوزه اصولاً مبنا باید با منهج قوی فقهی سازگار باشد و بر اساس استدلال‌هایی که در فقه رایج است آن را اثبات کند. مرحوم مطهری از آن دسته افرادی بود که حرفهای جدید فقهی بسیاری گفته است حتی تحول در موضوع را قبل از اینکه امام بگوید ایشان گفته بود، منتهی امام به صورت اصولی و نظریه کامل مطرح کرد و این یعنی همان فقه سنتی پویا. مرحوم مطهری نظریۀ دیگری نیز دارد، ایشان می‌گوید ما با قواعد فقهی می‌توانیم مسائل زمانه را جواب بدهیم. اما اگر این نظریه در حوزه بررسی شود، چه بسا به موانعی برمی‌خورد. یکی از موانع این است که در حوزه بر این باورند که قواعد فقهی هر کدام تا حریمی می‌تواند پیش برود که سلف گذشته مقید به آن محدوده و حریم بوده است و فراتر از آن یعنی ایجاد فقه جدید. می‌شود مثالی برای‌مان بزنید؟مثلاً شما دو قرائت از لا ضرر می‌توانید داشته باشید: یک‌بار می‌گویید لا ضرر نفی حکم ضرری می‌کند، یک‌بار هم می‌گویید لا ضرر حتی می‌تواند حکمی را اثبات کند. اگر این را بگویید خیلی از ضررها را باید برچینید و در بسیاری از موارد باید قائل به زمان شوید. با این کار می‌توان تحول عظیمی در فقه ایجاد کرد. مرحوم مطهری معتقد بود اگر دست و بال قواعد فقهی را باز کنیم، فقه پاسخگوی مسائل مستحدثه است. مرحوم مطهری سخن دیگری نیز دارد که اگر الآن فقیهی در حوزه این سخن را بگوید و بر آن پافشاری کند با او مقابله می‌کنند، می‌گوید «عدالت در سلسلۀ علل احکام است» این خیلی حرف بزرگی است. حوزه معتقد است عدالت حاصل و خروجی احکام است یعنی جایگاهش بعد از احکام است ولی ایشان می‌گوید عدالت در سلسله احکام است، یعنی می‌توانیم به خاطر آنکه چیزی را عدالت می‌بینیم بر اساس عدالت حکم کنیم. /916/102/ع
۱۳۹۳/۴/۲۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری رسا]
[مشاهده در: www.rasanews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 69]
-
گوناگون
پربازدیدترینها