واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: پنجشنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۳ - ۱۱:۲۲
گیاه دارویی گلرنگ با نام علمی us CARThamastihctor نام و خانوادهی compositae و نامهای محلی زعفران کاذب، گل زردک و کاریزه، نیکوکنندهی رنگ رخسار است. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقهی سیستان و بلوچستان، گلرنگ گیاهی یکساله است که بصورت بوتهای استوار رشد میکند و برخی محققان آفریقا و عدهای دیگر از آسیای صغیر و شرق هند را منشأ گلرنگ میدانند و اعتقاد دارند که این گیاه برای نخستین بار در شرق هند اهلی شده است. گلرنگ، ریشهای مستقیم و مخروطی شکل دارد و ریشهی آن بطور 25 تا 30 سانتیمتر و انشعابهای فراوانی دارد که به اعماق زمین فرورفته و رطوبت و مواد غذایی خاک را جذب میکنند. ریشهی این گیاه عمیق و منشعب و لایهی خارجی آن سفید رنگ بوده و ساقهی آن مستقیم و رنگ آن زرد و روشن است و بخش فوقانی آن منشعب و ارتفاع این گیاه در شرایط اقلیمی مختلف متفاوت بوده و بین 140 تا 170 سانتیمتر است. برگهای گلرنگ کم و بیش بیضی شکل و فاقد برگ و دندانه بوده و به رنگ سفید روشن با طول 5 تا 10 سانتیمتر است و روی ساقه نیست به یکدیگر بصورت متناوب هستند و در برخی ارقام برگها خار دارند و در برخی دیگر بدون خار هستند. میوهی این گیاه فندقه است و از نظر شکل ظاهری شباهت زیادی به دانههای کوچک آفتابگردان دارد و طول میوه آن 5 تا 8 میلیمتر و رنگ آن سفید یا خاکستری است و وزن 1000 دانهی آن 35 تا 45 گرم است. به گزارش ایسنا، «نبی یاری»، مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری سیستان و بلوچستان، در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه سیستان و بلوچستان، دربارهی خواص این گیاه گفت: گیاه دارویی گلرنگ نیکوکنندهی رنگ رخسار بوده و از آب خیس کرده آن برای شستوشو و ضدعفونی استفاده میشود. وی افزود: گلرنگ دفعکنندهی نفخ دستگاه گوارش، محرک، معرق، مسهل، قاعدهآور، ضد ورم و تومور است. مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری سیستان و بلوچستان با بیان اینکه این گیاه یرقان و فلج را درمان و صدا را باز میکند، خاطرنشان کرد: تخم گیاه دارویی گلرنگ بادها و نفخ شکم را برطرف میکند و برای کاهش تب بلغمی بسیار مفید است و سینه را پاک میکند. یاری در رابطه با روش تکثیر این گیاه گفت:این گیاه بهوسیلهی بذر تکثیر میشود و زمان کشت آن به شرایط محل رویش بستگی دارد. وی افزود: گلرنگ در مناطق گرمسیر بهعنوان پائیزهی گلرنگ مهر و آبانماه و برای کشت بهاره آن اوائل اردیبهشتماه است و فاصله ردیفهای کاشت آن بین 40 تا 50 سانتیمتر و فاصلهی دو بوته روی ردیف کاشت، نیز متفاوت بوده و به بافت خاک بستگی دارد. مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری سیستان و بلوچستان در رابطه با مناطق پراکنش این گیاه گفت: این گیاه بومی مشرق زمین بوده و از نواحی عربستان برخاسته و پس از آن به دیگر مناطق دنیا منتشر شده است و امروزه در اغلب کشورها کاشته میشود. یاری خاطرنشان کرد: در ایران نیز در خراسان، تفرش، تبریز، و برخی مناطق دیگر میروید. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]