واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
ریخت شناسی یک شکست ورزشی در جام جهانی 2014- محمود رییسی تا همین چند هفته پیش منتقدان فوتبال در آلمان یقه ˈیوآخیم لو ˈ را گرفته بودند که چرا جوان گرایی ها او در تیم ملی رژمن ها جواب نمی دهد.
یواخیم لو، سرمربی تیم ملی فوتبال آلمان با سکوت در برابر منتقدان راه خود را پیش گرفت و جام جهانی 2018 را فصل به ثمر نشستن جوانگرایی در فوتبال آلمان اعلام کرده بود.
فوتبال آلمان که به نوعی در جهان ورزش به فوتبال مکانیکی یا ماشینی شهرت داشت، در سطح فوتبال جهان همانند برزیل و اسپانیا و آرژانتین طرفدار ندارد و تکنیکی نبودن بازیکن این تیم یکی از علل گرایش پیدا نکردن فوتبالدوستان جهان به این نوع از سبک فوتبال است.
فوتبال آلمان اگر چه در یک بازی تماشایی در دیدار یک چهارم نهایی با نتیجه هفت بر یک برزیل را شکست داد ،اما رفتار آلمانی ها پس از پیروزی مقابل تیم برزیل جای تامل دارد.
تیم فوتبال آلمان پس از گل دوم ،نوع شادی های خود را به گونه ای انجام داد که تیم برزیل تحقیر نشود و این همان خواسته ای است که بنیان ورزش و بندهای سوم و چهارم اساسنامه فیفا به دنبال آن است.
شاگردان یوآخیم لو ،اگر چه سخت ترین شکست تاریخی را به برزیل متحمل کردند ،اما در پایان بازی مانند یک تیم معمولی زمین بازی را ترک کردند و در میانه راهروهای ورزشگاه نیز توپ و لباس و دفترچه های هواداران رژمن ها و حتی برزیلی ها را امضا کردند.
یوآخیم ولو ، هرگز اجازه نداد شاگردانش در بلوهوریزنته پس از این پیروزی برای تماشاگران و بازیکنان برزیلی کری خوانی کنند و خیلی ساده زمین بازی را ترک کردند.
اما شکست برزیل در این جام قابل پیش بینی بود چه با نیمار و چه بدون این فوق ستاره فوتبال برزیل ،چرا که تنش های اجتماعی از سال 2012 بدجور یقه سرزمین قهوه و فوتبال را گرفته بود.
رفت و آمدهای کارشناسان فنی فیفا به برزیل از همان سال 2012 و نگرانی های فیفا از آماده نشدن تعدادی از ورزشگاه ها و کندبودن روند ساخت و سازها، از جمله نگرانی های این کارشناسان بود که بارها ان را به مقامات سیاسی و ورزشی برزیل منتقل کرده بودند.
اعتراض های خیابانی برزیلی ها به ویژه در شهر سائو پائولو نوید یک جنبش ضد فوتبالی را در برزیل می داد که به ریخت و پاش های میلیاردی نسبت به این جام اعتراض داشتند.
شاید قهرمانی برزیل در این جام می توانست تسکین موقتی برای اعتراضات نسل نو اما ضعیف برزیل باشد، اما بدون شک این شادی قهرمانانه، خیلی زود فروکش می کرد و برزیل را در استانه دوباره جنبش های خیابانی قرار می داد.
شکست برزیل در برابر آلمان یک شکست زیرلایه ای بود که همه بار این شکست را نمی توان به فوتبال و ضعف های بازیکنان این تیم نسبت داد.
در این دو سال ریخت سیاسی و چارچوب فوتبال برزیل به گونه ای بود که در این جام ،پس از مرحله یک شانزدهم نهایی ،منتقدان و تماشاگران هر لحظه منتظر حذف برزیل از تورنمنت بودند.
فروردین امسال در حالی که تنها دو ماه به آغاز جام جهانی مانده بود، در جریان اعتراض های خیابانی برزیل که در اعتراض به مرگ دو جوان در اثر اقدامات نیروهای پلیس انجام شد، چهار اتوبوس، یک کامیون و دو خودرو به آتش کشیده شد.
همین زمان بود که اسکولاری یا فیل بزرگ در اردیبهشت ماه امسال در حالی که یک ماه تا جام جهانی باقی مانده بود اعلام کرد، برگزاری اعتراض های مردمی در مخالفت با جام جهانی می تواند به شانس برزیل برای قهرمانی در این تورنمنت ضربه بزند.
برزیل های پس از میزبانی جام کنفدراسیون ها و شدید شدن اعتراض های خیابانی می دانستند که در جام جهانی با چالش بزرگی روبرو می شوند.
شرکت کنندگان در تظاهرات خیابانی با سردادن شعارهایی اعلام کردند برزیل به جای میزبانی جام جهانی باید برای حل مشکلات اقتصادی و اجتماعی خود اقدام کند.
ˈ دیلما روسف ˈ رییس جمهوری برزیل برای برگزاری جام جهانی 2014 راه دشواری را پیمود و تنها قهرمانی می توانست او را تا حدودی در برابر منتقدان سرپا نگهدارد و محبوبیت از دست رفته او را تا میزان اندکی بازگرداند.
سخنرانی نکردن رییس جمهوری برزیل در آیین افتتاحیه جام جهانی 2014 نیز مورد بررسی و تحلیل رسانه های جهان قرار گرفت.
منتقدان برگزاری جام جهانی در برزیل، اعتقاد داشتند که میلیون ها دلاری که باید برای ارائه خدمات پزشکی بهتر، خدمات آموزشی، حمل و نقل و امور مسکن در برزیل هزینه شود برای میزبانی این رویداد ورزشی هزینه شده است.
شاید تنها قهرمانی برزیل در این جام می توانست ،حادثه تلخ کشته شدن هشت کارگری که در جریان ساخت ورزشگاه های بازی های جام جهانی ، جان خود را از دست داده بودند را چند ماهی به فراموشی بسپارد.
از آنجایی که 16 درصد از جمعیت 200 میلیون نفری برزیل زیر خط فقر زندگی می کنند ،می توان حدس زد که شکست تلخ برزیل مقابل آلمان چه فشارهای زیادی را به دولت برزیل وارد می کند.
ریخت شناسی شکست برزیل در مقابل آلمان را می تواند از ابعاد اجتماعی بررسی کرد و به این نتیجه رسید که انگار جامعه برزیل در این جام هر لحظه انتظار شکست را داشت و ریخت این شکست نه یک ناکامی ورزشی بلکه یک ناامیدی اجتماعی برای برزیل محسوب می شود.
دیدار تیم های فوتبال برزیل و آلمان در یک چهارم نهایی با حساب هفت بر یک به سود تیم رژمن ها پایان یافت تا برزیل ،سرزمین فوتبال سنگین ترین شکست تاریخ خود را تجربه کند.
خبرنگار ایرنا مرکز شهرکرد
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
18/04/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 46]