تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837104238
سینه ها حافظان داستان های موسیقی عاشقی/ بیگانگی نسلی که افسانه های نیاکان خودرا فراموش کرده است
واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
استانها > شمال > آذربایجان شرقی مهر گزارش می دهد/
سینه ها حافظان داستان های موسیقی عاشقی/ بیگانگی نسلی که افسانه های نیاکان خودرا فراموش کرده است
تبریز - خبرگزاری مهر: در طول تاریخ مردم آذربایجان که بخشی از تمدن کهن و غنی ایران زمین را تشکیل می دادند آن زمانیکه نوشتن و خواندن زیاد مرسوم نبود، هنرها و داستان ها را سینه به سینه به نسل های دیگر منتقل می کردند تا جایی که اکنون می توان گفت سینه های مردم این دیارحافظان اصلی داستان های موسیقی عاشقی هستند.
به گزارش خبرنگار مهر، " آشیق ها " به عنوان گردانندگان مراسم های جشن و عروسی در زمان های گذشته با روایت داستان ها، مردم به خصوص جوانان را به راه درست هدایت می کردند، اما متاسفانه در حال حاضر با ورود فرهنگ غربی، داستان ها و افسانه ها به کلی فراموش شده اند و برای احیای این امر متولیان امر و هنرمندان نسل جدید نیز هیچ اهمیتی قائل نیستند. بر اساس این گزارش، شهر " گنجه " که در حال حاضر به عنوان خاک گرجستان محسوب می شود در کشور آذربایجان تنها مکانی بود که هنرمندان داستان ها را به خوبی حفظ می کردند و امروزه در ایران و به تبع آن در آذربایجان شرقی نیز در منطقه ارسباران و تبریز هنرمندان این عرصه در حفظ داستان ها تلاش می کنند. ورود فرهنگ غربی به موسیقی آذربایجانی باعث فراموشی داستان ها شده است یکی از نوازنده های ساز قوپوز در جمهوری آذربایجان در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه ورود فرهنگ غربی به موسیقی آذربایجانی باعث فراموشی داستان ها شده است، اظهار داشت: با توجه به ورود فرهنگ اروپایی به موسیقی اصیل آذربایجانی داستان های عاشقی فراموش شده است و تنها نواختن ساز و آواز حکمران موسیقی عاشقی آذربایجانی شده است. آشیق قنبر آللهوردی همچنین در ادامه با بیان اینکه نسل جوان اهمیتی به موسیقی کلاسیک نمی دهند، افزود: متاسفانه نسل جدید و متولیان امر درجمهوری آذربایجان بهایی به ادبیات عاشقی کلاسیک نمی دهند و این امر موجب فراموشی داستان ها در مجالس و مراسم ها می شود.
وی با اشاره به عشق و علاقه مردم به داستان های عاشقی در جمهوری آذربایجان گفت: هر چیزی که قدمت و ریشه داشته باشد مطمئنا مردم در هر زمان به آن عشق می ورزند و داستان های عاشقی نیز هرگز از یاد مردم پاک نمی شود و آنها در هر زمان خواستار این بخش از موسیقی هویتی هستند. این استاد برجسته موسیقی عاشیقی آذربایجانی به داستان های ایرانی اشاره کرد و افزود: آشیق های های ایرانی مانند خسته قاسم، عاشیق علعسگر، توفارقانلی عباس، عاشیق قربانی و عالی از نوازنده های ساز آذربایجانی هستند که داستان های آنها خیلی قوی تر است و آنها در هر زمان داستان ها را برای مردم روایت کرده اند. اللهوردی خاطرنشان کرد: ایران در زمینه موسیقی عاشقی و همچنین در داستان ها پیشرفته تر از جمهوری آذربایجان است. هنرمندان موسیقی عاشیقی ایرانی به صورت کلاسیک می نوازند وی با بیان این مطلب ابراز داشت: خوشبختانه فرهنگ اروپایی به موسیقی عاشقی ایران ورود نکرده است و آشیق های ایرانی به صورت کلاسیک این موسیقی را در کشور خود ترویج می دهند. این استاد برجسته موسیقی عاشقی جمهوری آذربایجان همچنین در ادامه با بیان اینکه حدود 15 سال است که به کشور ایران سفر می کنم، گفت: با توجه به اینکه در ایران به موسیقی کلاسیک عاشقی و داستان ها بهایی داشته می شود، علاقه مندم که در ایران زندگی کنم. اللهوردی با اشاره به اهمیت روایت داستان ها در موسیقی عاشقی اظهار داشت: در زمان های گذشته هنرمندان و نوازندگان ساز قوپوز با روایت داستان ها در مراسم ها و مجالس، احترام به بزرگترها، محبت و عشق ورزی، توصیف زیبایی منطقه و همچنین داستان های آموزنده ای برای تربیت نسل جوانان می آموختند، اما متاسفانه در حال حاضر این داستان ها به کلی فراموش شده شده است و هنرمندان نیز برای حفظ آن تلاشی نمی کنند. وی با اشاره به علت حفظ داستان ها توسط نوازنده های ساز قوپوز قدیمی گفت: علت اصلی حفظ داستان ها در سینه های نوازنده های ساز آذربایجانی تقلید از اساتیدی بود که در کنار آنها تجربه دیده بودند و همانند اساتید خویش داستان ها را برای مردم تعریف می کردند. این استاد برجسته موسیقی عاشقی جمهوری آذربایجان با بیان اینکه هنرمندان نسل جوان فقط به نواختن ساز آذربایجانی اهمیت می دهند، افزود: علت اصلی این امر عدم تجربه آنها در کنار اساتید است و در حال حاضر نسل جوان تنها برای آموزش نواختن ساز تلاش می کنند. اللهوردی خاطرنشان کرد: هنرمندان و نوازندگان ساز آذربایجانی خام و بدون تجربه هستند و این امر باعث شده است آنها هیچ اهمیتی برای تجربه در کنار اساتید نداده و بر موسیقی کلاسیک عاشقی و حفظ داستان ها تلاش نکنند. وی با اشاره به اساتید بر جسته موسیقی عاشقی کشور آذربایجان گفت: آشیق کماندار، بهبود، عمران، اکبر، اسفندیار و امیر از اساتید برجسته موسیقی عاشقی هستند که شاگردان آنها نیز در جمهوری آذربایجان توانسته اند با استفاده از تجربه های اساتید خود داستان ها را برای مردم این کشور روایت می کنند. با خواندن آواز و رقصیدن داستان های عاشقی حفظ نمی شود یکی دیگر از نوازنده های ساز قوپوز جمهوری آذربایجان با بیان اینکه علت اصلی فراموشی داستان ها در موسیقی عاشقی مردم هستند، اظهار داشت: با توجه به اینکه مردم در مراسم ها و مجالس از نوازنده های ساز قوپوز آذربایجانی تقاضای روایت داستان را نمی کنند، این امر باعث می شود که به تدریج داستان های عاشقی به صورت کلی فراموش شود. ترمی خان قوربان اُف ادامه داد: در حال حاضر هنرمندان عاشقی که به مراسم ها و مجالس دعوت می شوند به علت عدم استقبال مردم از روایت داستان ها مجبور به خواندن آواز می کنند. وی خاطرنشان کرد: حدود 30 سال گذشته در رادیو ایران داستان های عاشقی روایت می شد و بنده با علاقه آن داستان ها را گوش می دادم و همچنین در مجالس و مراسم های ایرانی نیز انواع داستان های محلی برای مردم روایت می شد که متاسفانه حدود چند سالی است که نه تنها در رادیو بلکه در مجالس نیز هیچ داستانی برای مردم روایت نمی شود.
این استاد بر جسته موسیقی عاشقی جمهوری آذربایجان با بیان اینکه وظیفه هنرمندان عاشقی در حال فراموشی است، اظهار داشت: با توجه به اینکه نوازنده های ساز آذربایجانی وظیفه تربیت نسل جوان و روایت داستان های گذشتگان را برای مردم بر عهده دارند، اما متاسفانه این امر به تدریج به فراموشی سپرده می شود. قوربان اُف همچنین در ادامه افزود: با رقص و خواندن آوازهای محلی داستان های عاشقی حفظ نمی شود و این امر نشان دهنده آن است که هنرمندان موسیقی عاشقی وظایف خود را به کلی فراموش کرده اند. داستان های موسیقی عاشقی اکثرا فرهنگی هستند یکی از نوازنده های ساز موسیقی عاشقی ایران در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه داستان های عاشقی فرهنگی هستند، افزود: داستان های موسیقی عاشقی اکثرا فرهنگی هستند، اما متاسفانه هنرمندان نسل جوان این عرصه به علت نبود سواد کافی در این موسیقی، نمی توانند داستان ها را حفظ کنند و به علت اصیل بودن برخی از کلمات، نمی توانند داستان ها را به معنای واقعی در مجالس به مردم ارایه دهند. سیروس کیانی همچنین با بیان اینکه از سال 80 تاکنون شاهد افزایش آمار هنرمندان نسل جدید در موسیقی عاشقی هستیم، افزود: با افزایش آمار هنرمندان عرصه موسیقی عاشقی شاهد فراموشی تدریجی داستان ها در این هنر هستیم. وی همچنین در ادامه گفت: به صراحت می توان گفت اکثر هنرمندان نسل جوان سواد موسیقی ندارند و هر کسی که به این عرصه وارد می شود خود را استاد می داند و این امر ضربه جدی به این عرصه وارد می کند. این نوازنده ساز موسیقی عاشقی تبریزی افزود: تاکنون تعداد اندکی از نوازنده های ساز آذربایجانی جوان توانسته اند داستان ها را حفظ کنند و اکثر جوانان این عرصه به اساتید و تجربه آنها بهایی نمی دهند و حاضر نمی شوند که نزد آنها تجربه ای کسب کنند. کیانی قدرت بیان هنرمندان موسیقی عاشقی را یکی از ضروریات برای حفظ داستان ها و ارایه آنها به مردم گفت: این امر باعث می شود که هنرمندان با داشتن قدرت بیان خود مردم را برای شنیدن داستان ها در مجالس جذب کنند، چرا که مردم هرگز چیزی را که دارای اصالت و ریشه باشد فراموش نمی کنند و از شنیدن آن لذت می برند. وی اضافه کرد: اگر نوازندگان ساز موسیقی عاشقی آذربایجانی با لحنی جذاب داستان ها را برای مردم ارایه دهند، آنها نیز با لذت بردن از محتوای داستان ها و پندها بیش از پیش از گوش دادن به داستان ها استقبال خواهند کرد. این نوازنده ساز موسیقی عاشقی با اشاره به داستان های معروف آذربایجان گفت: داستان های عباس و گولگز، اصلی و کرم، کوراوغلو، علعسگر گویچلی از داستان های معروف آذربایجان هستند. هنرمندان عرصه موسیقی عاشقی حافظان داستان های آذربایجانی هستند کیانی با بیان اینکه آشیق ها همانند اساتید دانشگاه در حفظ داستان های موسیقی عاشقی تلاش می کنند، اظهار داشت: هنرمندان این عرصه با حفظ داستان های عاشقی از همانند اساتید دانشگاه از فراموشی آن جلوگیری می کنند. وی افزود: بنده حدود 136 داستان و افسانه ی آذربایجان را از فولکولور آذربایجان حفظ کرده ام. این نوازنده ساز موسیقی عاشقی با اشاره به علت های دیگر حفظ داستان ها توسط هنرمندان این عرصه گفت: حفظ داستان ها باید توسط هنرمندان موسیقی صورت گیرد تا آنها بتوانند خود را برای تقاضای مردم در مجالس از روایات آنها را ارایه دهند. کیانی خاطرنشان کرد: متاسفانه در مراسم ها و مناسبت های سال صدا و سیما از هنرمندان موسیقی عاشقی به برنامه ها دعوت نمی کند و تنها از آوازخوان ها استقبال می کند و سپس از نوازنده های ساز آذربایجانی انتظار حفظ این موسیقی را طلب می کنند. وی با اشاره به فعالیت خود در رادیو صدا و سیمای مرکز آذربایجان شرقی گفت: بنده به مدت چهار سال در بخش روایت داستان عاشقی در رادیو فعالیت کرده ام و حدود دو سال نیز به همراه آشیق حسین ساعی برنامه " دئییشمه آشیق ها " را اجرا می کردیم که در آن زمان شنوندگان رادیو از اجرای چنین برنامه هایی رضایت داشتند. این نوازنده ساز موسیقی عاشقی همچنین در ادامه با بیان اینکه تبریز خواستگاه اصلی موسیقی عاشقی است، افزود: هنرمندان موسیقی عاشقی آذربایجان شرقی بخصوص تبریز باید برای حفظ داستان های عاشقی بیش از هنرمندان کشور آذربایجان اهمیت دهند، چرا که این موسیقی در کشور ایران قوی تر از جمهوری آذربایجان است، هنرمندان ما با تعصب هستند و ادامه دهندگان راه "دده قوربانی" نوازنده ساز آذربایجانی هستند.
مسئولان و متولیان امر مقصر اصلی فراموشی داستان ها هستند کیانی علت اصلی فراموشی داستان ها را در ادبیات موسیقی عاشقی را مسوولان و متولیان امر دانست و افزود: با توجه به اینکه در این استان متولیان به این امر توجهی ندارند، هرکسی با آشنایی با آهنگ ها و نواختن ساز آذربایجانی "قوپوز" خود را یک استاد موسیقی عاشقی می داند و این امر بدون هیچ آزمونی به آسانی اتفاق می افتد. وی همچنین در ادامه گفت: نوازندگان ساز آذربایجانی و هنرمندان این عرصه همانند اساتید دانشگاه تمام علوم انسانی را در مجالس و مراسم های مختلف به مردم تبلیغ می کنند و این در حالی است که حدود 200 سال گذشته آشیق آیدین که اهل کلیبر بود، در میان مردم اهمیت هنر عاشقی را که تبلیغ علوم مختلف است، برای مردم بازگو کرده است. این نوازنده ساز موسیقی عاشقی اضافه کرد: در زمان شاه اسماعیل صفوی در آذربایجان مردم به علت های مختلفی از مذهب دوری می کردند، اما هنرمندان موسیقی عاشقی روایت افسانه هایی از شفاعت پیامبران به مردم آنها را به مذهب شیعه دعوت می کردند. کیانی با بیان اینکه هنرمندان موسیقی عاشقی باید با علوم روانشناسی آشنایی داشته باشند، اظهار داشت: هنرمندان این عرصه باید با آشنایی با علوم روانشناسی به هر مجلسی که وارد می شوند، مطابق با سن افراد حاضر در آن مجلس داستان ها را روایت کنند، در غیر اینصورت تمام حاضران در مراسم بی حوصله می شوند و بی توجهی به شنیدن ادامه داستان را نخواهند داشت. وی ادامه داد: اگر هنرمند موسیقی عاشقی تنها یک داستان بداند، نابود می شود. این نوازنده ساز موسیقی عاشقی خاطرنشان کرد: مردم آذربایجان برای حمایت از صاحب عروسی هدایایی تقدیم می کنند که این هدایا در قالب وجه نقدی است که در مراسم عروس افراد با نام خود این وجه را در مجالس به آشیق ها تحویل می دهند. کیانی با بیان اینکه برخی از نوازندگان ساز موسیقی عاشقی در مراسم ها شمارش وجه نقد را بهترین برای گذر زمان می دانند. وی افزود: برخی از هنرمندان این عرصه به علت نداشتن سواد کافی و ندانستن داستان ها زمان مراسم را با شمارش وجه نقد سپری می کنند. این نوازنده ساز موسیقی عاشقی با بیان اینکه هنرمندان برای روایت داستان ها باید بیان قوی داشته باشند، اظهار داشت: هنرمندان این عرصه باید برای ارایه داستان ها باید از بیان قوی برخوردار باشند تا ارایه داستان ها برای برخی از افراد حاضر در مجالس کسل کننده نباشد. کیانی ادامه داد: زمانی که نسل جوان مطالبات خود را از موسیقی عاشقی دریافت نکنند، به دنبال موسیقی های بی هویت خواهند رفت که این امر ضربه جدی به این عرصه وارد می کند. وی اظهار داشت: متاسفانه برخی از آوازخوان ها به علت نا آشنایی به ریتم ها مردم را با صدای بلندگوها خسته می کنند. این نوازنده ساز موسیقی عاشقی افزود: از لحاظ علمی صدای نوازندگان موسیقی عاشقی در مجالس و مراسم ها کافی است و اگر نوازندگان با ریتم و با لحن خوش آهنگ ها را برای مردم بخوانند، آنها نیز هرگز آزرده خاطر نخواهند شد. کیانی ادامه داد: در هر مراسمی اقشار مختلف مردم حاضر می شوند و اگر نوازنده ای در اوایل مراسم نتواند افراد را جذب داستان ها و آهنگ های خود نکند، به تدریج افراد در اثر خستگی از مراسم خارج می شوند. وی خاطرنشان کرد: در جمهوری آذربایجان آشیق اهل ایمان، جهانگیر، ماییس، رایسم و محمود داستان ها را در مجالس برای مردم روایت می کنند. این نوازنده ساز موسیقی عاشقی همچنین در ادامه افزود: هنرمندان این عرصه از داستان های آشیق عمران، امراه، اکبر، کماندار، میرزا علی، دده شمشیر و علی خان برای مردم روایت می کنند. کیانی اظهار داشت: در کشور آذربایجان اگر هنرمند موسیقی عاشقی داستان نداند، او را یک خواننده خطاب می دانند، چرا که او هیچ تسلطی به داستان ها و روایات عاشقی ندارند. وی خاطرنشان کرد: تمام آشیق ها شعرهای اساتید گذشته را به نحو شایسته ای برای مردم روایت می کنند و اگر نوازنده ساز آذربایجانی خود شاعر نیز باشد می تواند هجاهایی که در گذر زمان از اشعار حذف شده اند، آنها را کامل تر کند.
این نوازنده ساز موسیقی عاشقی با اشاره به مشکلات حفظ داستان ها گفت: در حال حاضر مکان خاصی برای حفظ داستان های عاشقی وجود ندارد و تنها انتشارات هستند که با چاپ کتاب ها به صورت محدود برای حفظ داستان ها تلاش می کنند. کیانی همچنین با اشاره به دیگر مشکلات صنعت موسیقی عاشقی گفت: در آذربایجان شرقی متولیان امر با هنرمندان این عرصه سازگاری ندارند، در حالی که ناشران تهران از آثار این هنرمندان برای چاپ حمایت می کنند و به علت نبود حمایت از کتاب ها برای چاپ، داستان ها به صورت جزوه برای آموزش به هنرجویان ارایه می شوند. وی افزود: بنده تاکنون 15 نوع آهنگ عاشقی و همچنین 15 نوع شعر در این زمینه ارایه کرده ام. این نوازنده ساز موسیقی عاشقی با اشاره به مکان اصلی حفظ داستان ها در کشور آذربایجان گفت: در شهر " گنجه " که اکنون قسمتی از گرجستان است، از زمان های گذشته بهترین مکان برای حفظ داستان های موسیقی عاشقی بوده است و هنرمندان زیادی در این عرصه در آن منطقه پرورش یافته اند. وی خاطرنشان کرد: در جمهوری آذربایجان هنرمندان موسیقی عاشقی را دولت حمایت می کند، اما در ایران و به تبع آن در آذربایجان شرقی توسط مردم حمایت می شوند. در حال حاضر آشیق ها زمان کافی برای روایت داستان ها در مراسم ها ندارند یکی دیگر از نوازنده ساز موسیقی عاشقی با بیان این مطلب اظهار داشت: در زمان های قدیم مجالس و مراسم ها طی چند روز متوالی برگزار می شد و نوازنده های موسیقی عاشقی برای پر کردن اوقات مهمانان برای آنها داستان های مختلفی را روایت می کردند. آشیق محمد فرزانگان افزود: با توجه به اینکه در آن زمان فقر فرهنگی در کشور حاکم بود و آشیق ها هر آواز و داستانی را که مورد پسند خود بود، برای مردم روایت می کردند. وی خاطرنشان کرد: در حال حاضر به علت مشغله شغلی و فکری مردم مراسم ها و مجالس های عروسی در یک روز برگزار می شود و این امر باعث می شود که آشیق ها زمان کافی برای روایت داستان ها نداشته باشند. این نوازنده ساز موسیقی عاشقی علت اصلی فراموشی را مردم دانست و افزود: با توجه به اینکه در مراسم ها و مجالس مردم روایت داستان ها را از هنرمندان طلب نمی کنند، این امر باعث می شود که داستان ها و افسانه ها به تدریج از ذهن مردم فراموش شود. فرزانگان اظهار داشت: یک نوازنده موسیقی عاشقی باید دارای کمالات و دارای علم و معرفت باشد، چرا که نواختن ساز و آواز خواندن یک نوازنده ساز آذربایجانی در مراحل پایانی قرار دارد. وی افزود: در زمان های گذشته به آشیق "آشیخ" می گفتند و او وظیفه داشت که با روایات داستان ها مردم به خصوص جوانان را به بهترین راه هدایت کند. این نوازنده ساز موسیقی عاشقی با بیان اینکه هنرمندان موسیقی عاشقی باید از علوم مختلف برخوردار باشند، اظهار داشت: یک آشیق باید به تمام علوم روز مسلط باشد تا بتواند مردم را با قانع کردن به راه های راسشت هدایت کند. فرزانگان خاطرنشان کرد: به نظر بنده اگر یک هنرمند موسیقی عاشقی به قران و داستان های آن مسلط نباشد، هرگز نمی تواند مردم را به راه راست هدایت کند. هنرمندان موسیقی عاشقی در خط مقدم جبهه تهاجم فرهنگی قرار دارند وی ابراز داشت: هنرمندان موسیقی عاشقی در خط مقدم جبهه تهاجم فرهنگی قرار دارند و با هنر خود در مقابل استکبار جهانی با اقتدار ایستاده اند. این نوازنده ساز موسیقی عاشقی خاطرنشان کرد: کشورهای غربی برای قالب کردن و تبلیغ موسیقی خود هزینه های کلانی را در این زمینه پرداخت کرده اندو در حال حاضر شاهد پیروزی آنها در جنگ نرم هستیم چرا که جوانان ما با آهنگ های مبتذل اوقات فراغت خود را پر می کنند. فرزانگان همچنین در ادامه گفت: در حال حاضر کشورهای غربی فرهنگ خود را از طریق شبکه های ماهواره ای به سلول های جوانان ما تزریق می کنند و متاسفانه جوانان با تقلید کورکورانه از آنها هویت واقعی خود را فراموش می کنند. وی خاطرنشان کرد: در یک مراسم اگر نوازنده موسیقی عاشقی آهنگ رقص و آواز را نداند این امر باعث گریز جوانان از این مراسم های می شود.
هنرمندان موسیقی عاشقی باید برای احیای داستان ها تلاش کنند این نوازنده ساز موسیقی عاشقی با بیان اینکه ساز قوپوز بهترین وسیله برای عبادت با خداست، اظهار داشت: بنده در زمان عبادت با خدا از ساز موسیقی آذربایجانی استفاده می کنم و با نواختن آهنگ ها خدا را در خلوت ترین زمان عبادت می کنم. فرزانگان با بیان این مطلب ابراز داشت: اگر آموزشگاه هایی برای تخصصی کردن جوانان در عرصه موسیقی عاشقی تلاش کنند، این هنر و به تبع آن داستان های فراموش شده احیا خواهند شد. وی با اشاره به رفتار رژیم شاه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی گفت: قبل از پیروزی انقلاب اسلامی و در زمان رژیم شاه تمام سازهای هنرمندان موسیقی عاشقی را به آتش می کشیدند و آنها را می شکستند. این نوازنده ساز موسیقی عاشقی اظهار داشت: در حال حاضر هنرمندان موسیقی عاشقی با آزادی کامل در مراسم ها و مجالس بدون هیچ دغدغه ای حاضر می شوند و باید با قدردانی از شرایط موجود برای احیای هنر اصیل موسیقی عاشقی تلاش کنیم. فرزانگان با اشاره به تاثیرگذاری هنرمندان موسیقی عاشقی گفت: در زمان های گذشته آشیق "دده قورانی" که عاشق یک دختر ارمنی شده بود در سفر به محل زندگی پری با شخصی که در زمینه ساخت و ساز ساز فعالیت می کرد، توانسته بود با تعریف داستان ها او را به دین اسلام دعوت کند. وی از رسانه ها به خصوص صدا و سیما خواست تا با بها دادن به هنر نوازنده های موسیقی عاشقی از آنها برای اجرای موسیقی در تلویزیون و رادیو دعوت کنند تا مردم نیز با بهره گیری از هنر آنها به آهنگ های مبتذل غربی گوش ندهند. با توجه به اینکه داستان قسمت عمده ای از موسیقی غنی محلی را در برمی گیرند و در زمان های گذشته نیز در مراسم ها و مجالس برای آگاهی مردم از اتفاقات زمان های گذشته و همچنین تربیت نسل جوان این برای مردم روایت می شد، اما در حال حاضر متاسفانه به علت عدم استقبال مردم، بی تجربگی و عدم آشنایی هنرمندان جوان به این امر، از بین رفتن موسیقی کلاسیک عاشقی و همچنین ورود فرهنگ غربی به باطن این موسیقی باعث فراموشی تدریجی داستان های موسیقی عاشقی شده است. داستان ها جزئی از ادبیات شفاهی مردم ایران به حساب می آیند، چرا که از نسلی به نسل دیگربه صورت سینه به سینه منتقل شده است و در حال حاضر توجه رسانه ها به خصوص رسانه ملی برای حفظ و ترویج ادبیات شفاهی مناطق مختلف ایران زمین بخصوص داستانهای آذربایجانی و همچنین روایت این امر توسط اساتید این عرصه برای نوازنده ها و هنرمندان جوان ضروری است. ............................. گزارش از زهرا ناصران
۱۳۹۳/۴/۱۸ - ۰۸:۴۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 53]
-
گوناگون
پربازدیدترینها