تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867284523
جنگی که مقرون به صرفه نیست
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های صبح چهارشنبه جنگی که مقرون به صرفه نیست روزنامه‌های صبح امروز ایران در سرمقاله‌های خود به مهمترین مسائل روز کشور و جهان پرداخته‌اند از جمله «رئیس جمهور، مهندسی فرهنگی و بردن مردم به بهشت»،«دست دشمن خالی است»،«رمزگشائی از بحران افغانستان»،«دستگاه محاسباتی و خطر نفوذ دشمن»،«جنگی که مقرون به صرفه نیست»،«فرصت‌ها و تهدیدهای اعتدال»،«خاتمی مجاز خاتمی غیرمجاز»،«مشروعیت انتخابات؛ زیر ضرب»،«چرا حمله به ایران مقرون به صرفه نیست؟»،«برسد به دست دلواپسان!»و... که برخی از آنها در زیر می‌آید.
خراسان:رئیس جمهور، مهندسی فرهنگی و بردن مردم به بهشت «رئیس جمهور، مهندسی فرهنگی و بردن مردم به بهشت»عنوان یادداشت روز روزنامه خراسان به قلم جواد نوائیان رودسری است که در آن می خوانید؛دکتر حسن روحانی، رئیس جمهور، دوشنبه گذشته در دیدار مسئولان نظام با رهبر معظم انقلاب، از اجرای نقشه مهندسی فرهنگی درسال جاری خبر داد و آن را بزرگترین کار دولت در حوزه فرهنگ اعلام کرد. دیدگاه رئیس جمهور در این سخنان، بیانگر تأکید ایشان بر ضرورت دخالت و نظارت حاکمیت در عرصه فرهنگ و مدیریت فرهنگی کشور است. مهندسی فرهنگی عبارت است از نقشه ای برنامه ریزی شده، برای چگونگی ورود حاکمیت به عرصه فرهنگ و هدایت افراد جامعه به سوی تعالی و سعادت حقیقی. با توجه به این که تنظیم سند مهندسی فرهنگی کشور، در واقع تدوین دستورالعمل حاکمیتی برای هدایت و جهت دهی به مقوله فرهنگ در جامعه محسوب می شود، تصمیم رئیس جمهور برای اجرای این سند مهم و راهبردی، دلیلی جز توجه جدی دولت به ضرورت حضور فعال حاکمیت در عرصه فرهنگ و مدیریت کلان فرهنگی جامعه نمی تواند داشته باشد. از اعلام رسمی رئیس جمهور مبنی بر عزم دولت برای اجرای این سند راهبردی، می توان این گونه برداشت کرد که برخلاف برخی برداشت هاکه از اظهار نظرهای قبلی ایشان قابل استنتاج بود، دولت در مقام عمل، عزم خود را برای برنامه ریزی و حضور در عرصه فرهنگ، جزم کرده است. تاکید رئیس جمهور به اجرای این نقشه مهم و راهبردی، که تعیین کننده خطوط اصلی جریان فرهنگ و مدیریت فرهنگی در کشور محسوب می شود، نشان دهنده توجه وی نسبت به ضرورت ها و بایسته های حضور حاکمیت در عرصه مدیریت فرهنگی کشور است. بدیهی است که فرهنگ به عنوان عنصر زیربناییِ اصلیِ تشکیل دهنده جامعه و شکل دهنده رفتار فردی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مردم، به مدیریتی کلان و قدرتمند نیاز دارد. امیرمؤمنان، امام علی(ع) در خطبه 34 نهج البلاغه، تربیت جامعه و هدایت آن در جمیع جهات را، از وظایف مهم حاکم اسلامی معرفی کرده اند. حقیقت این است که حکومت اسلامی تنها در پی سامان دادن به امور دنیوی و رفاه مادی جامعه نیست. اسلام دین دنیا و آخرت است و رسیدن انسان به سعادت حقیقی و نعمت های جاودانه و اُخروی را حق تمام انسان ها می داند. حقی که آن ها باید با تلاش خویش و مدیریتی مناسب و کارآمد حاکمیت، به آن دست پیدا کنند. به همین دلیل حکومت اسلامی وظیفه دارد افزون بر فراهم آوردن زمینه های رشد اقتصادی و رفاه اجتماعی، با پرداختن به مقوله فرهنگ و اشاعه اخلاق و تربیت اسلامی در جامعه، مقدمات تعالی و رشد انسان و رسیدن او به کمال حقیقی را فراهم کند. واضح است که برای تحقق این مهم نمی توان به فعالیت های محدود، غیر متراکم و ناهماهنگ تکیه کرد. نمی توان فعالیت در حوزه های مختلف هنری را در دست افراد گوناگون و با سلایق مختلف، متنوع و گاه متضاد رها کرد. برای رسیدن به این مهم، نیاز به برنامه ریزی و مدیریت کلان در جامعه است. مدیریتی که بتواند اهداف والای اسلام عزیز برای تربیت انسان ها و اصلاح فرهنگ در جامعه را مهیا کند. همین دلیل مهم و اساسی، سبب توجه جدی به مقوله فرهنگ در انقلاب اسلامی نیز شده است. ضرورت حضور و نقش پررنگ حاکمیت در عرصه فرهنگ و هدایت فرهنگی جامعه، از نخستین روزهای انقلاب بزرگ اسلامی مورد توجه معمار کبیر انقلاب بود و پس از رحلت ایشان، تا امروز، از سوی مقام معظم رهبری بارها مورد تأکید و توجه قرار گرفته است. نگاه رئیس جمهور محترم در سخنان اخیرشان، تأکید بر چنین ضرورتی است. تأکید بر این حقیقت غیر قابل انکار که حکومت اسلامی وظیفه دارد برای ورود فرد فرد افراد جامعه به بهشت، تلاش کند، هرچند برای افراد اجباری برای رفتن به بهشت وجود ندارد به عبارت دیگر، اجرای مهندسی فرهنگی، به این معنی است که باید مردم را به بهشت برد، ولی نه به زور! امیدواریم با اجرای کامل، دقیق و هوشمندانه سند مهندسی فرهنگی در کشور، شاهد پیشرفت سریع و امیدوارکننده در مسیر تحقق نقش برنامه ریزی شده حاکمیت در مدیریت فرهنگی کشور باشیم. کیهان:دست دشمن خالی است «دست دشمن خالی است»عنوان یادداشت میهمان روزنامه کیهان به قلم حسین راد است که در آن می خوانید؛حدود سه سال قبل، در کاخ سفید و کنگره آمریکا، واژه جدیدی ابداع شده بود و کم و بیش در بین مقامات سیاسی آمریکا رایج و مصطلح شده بود، واژه ای که سرانجام اوباما آن را در یک برنامه رسمی، آشکارا علیه کشورمان به کار برد. او خبر از اعمال «تحریم های فلج کننده» علیه ایران می داد. تحریم هایی که قرار بود در مدت کوتاهی اقتصاد ایران را فلج کرده و وادار مان کند از مواضع اصولی و به حق خودمان عقب نشینی کنیم. این سخنان که در سال90 گفته می شد، برای مردم ما بیگانه نبود، ذهن و حافظه آنها، با شنیدن اینکه قرار است آمریکا در مدت کوتاهی - به خیال خودش- به حساب ما برسد، مردم را به یاد جملاتی مشابه در سال هایی دور انداخته بود. سال هایی که ایران، ایران سال 90 نبود، سال های دوری که ایران تازه انقلاب کرده بود. بسیاری از ساختارهای حاکمیتی به درستی شکل نگرفته بود و منافقان و تفاله های آمریکا با قتل و جنایت، ناامنی و وحشت را به هموطنانشان تقدیم می کردند! در آن سال ها بود که «صدام» در مصاحبه آغاز جنگ در 31 شهریور 59، وعده کرد بقیه سخنانش را یک هفته بعد در تهران به خبرنگاران بگوید! چه شباهت تام و تمامی بین آن ادعای صدام و این لاف اوباما بود! ایران آن روزها هم در تحریم بود! تا جایی که در خرید ضروری ترین مایحتاج حیاتی کشور با مشکل مواجه بودیم. در آن سال ها تامین معاش مردم، کاری سخت و دشوار بود، صنایع داخلی با جنگ و خاموشی و بمباران مواجه بودند، خرید خارجی نیاز به پول داشت، فروش نفت به سختی و دشواری انجام می شد و... و همه اینها کافی بود که انقلاب جوان ما از پای بیفتد و کاخ آرزوهای مردم ویران شود! صدام وحشیانه می تاخت و مشکلات اقتصادی امان مردم را بریده بود اما آنچه آنها می خواستند، نمی شد! مردم، با دست خالی کشور را اداره کردند، جنگ را پیش بردند، متجاوز را بیرون راندند و از همه عقبه ها و گردنه های خوفناک و ویرانگری که هر یک به تنهایی و در شرایط عادی- یعنی شرایطی که خدا نباشد و مردم هم حامی نظامشان نباشند- برای نابودی یک تمدن کهن کافی بود، عبور کردند. عبوری سرفراز و سربلند. گرچه عبور از این شرایط سخت به بهای خون سرخ بهترین فرزندان ایران بود، اما امروز ایران به اقتدار و عزتی رسیده که به یقین حسرت بسیاری از مردمان است و استقلال آن، رشک خیلی از رجال سیاسی دنیا. امروز صدام دیوانه در اسفل السافلین است و جز ننگ و پلیدی چیزی از او به یادگار نمانده و در مقابل ملت ایران هر روزه و هر ساله پاسداشت شهیدانش را پرشکوه تر برگزار می کند. کشوری که در تامین ابتدایی ترین امکاناتش با مشکل مواجه بود، اکنون به حیاتی ترین و جدیدترین علوم روز دست یافته، ماهواره به فضا می فرستد، در ژنتیک مرزهای علم را می شکافد و ده ها و صدها دست آورد علمی و فنی دیگر را با غرور و افتخار به رخ جهانیان می کشد. اما راز این اتفاق سترگ و این پیروزی بزرگ چیست؟ چه شد که ایران از آن وضعیت به این نقطه کمال رسید؟ دو روز قبل که مسئولان ارشد کشور به حضور رهبر انقلاب رسیدند، ایشان در سخنان مهمی از راز و رمز این توفیقات سخن گفتند و از وضعیت امروز و آرایش سیاسی دشمن و طمعی که او در ما کرده است پرده برداشتند. تشبیه نظام مقدس اسلامی به «شجره طیبه» از زیباترین سخنانی بود که آن شب از آقا شنیدیم. شجره طیبه ای که فهم و درک آن از منظر قرآن، همان راز و رمز پیروزی انقلاب و بالندگی آن تا امروز است. از دید ایشان، اتکا به عالم غیب و باور اینکه نیرویی به جز اسباب و علل مادی و ظاهری در دنیا موثر و موجود است، و باور و اطمینان به سنت های الهی رمز مهم پیروزی های شگرف مردم ایران است. «در دنیای مادی، در دنیای تسلط ابرقدرت ها، در دنیای ستیزه گری همه جانبه با اسلام و معارف اسلامی و ارزش های اسلامی، یک نظامی به وجود بیاید بر پایه اسلام، آن هم درست در نقطه ای که بیش از همه جای دنیا عوامل آن قدرت های منحرف کننده، نفوذ و حضور داشتند. این چیز عجیبی است. من و شما عادت داریم اما این همان «ان تنصرالله ینصرکم» است.» باور به این وعده غیب نصرت الهی بود که دشمن را تا امروز ناکام و ناامید کرده است. در طول این سال ها استراتژی دشمن آنگونه که رهبر عزیز انقلاب در این دیدار تشریح کردند، چیزی جز تهدید و تحریم نبوده و نیست. آنها نه منطق و استدلال مقابله با نظام ما را دارند و نه حاضرند از تفرعن و نخوت خود دست بردارند. پس یا از در جنگ وارد می شوند یا از در تحریم. با اینکه بارها و بارها از مردم ما تو دهنی خورده اند، اما روش خود را تغییر نمی دهند و چون کمتر نتیجه می گیرند، به ترفند و حیله دیگری متوسل می شوند. آنها می دانند که درحرکت نظامی قطعا ناکام خواهند بود. آنگونه که حضرت آقا فرمودند: «اگر حمله نظامی برای آمریکا مقرون به صرفه بود، یک لحظه تامل نمی کرد» سال ها پیش، امام راحل عظیم الشان هم فرموده بود که آمریکا هر کاری که از دستش برمی آمده کرده است و اگر کاری نمی کند، توانش را ندارد! پس باکی از تهدیدهای گاه و بیگاه آنها نیست و نصرت الهی و اقتدار نظامی ایران و قدرت بازدارندگی نیروهای مسلح، امکان عملی ساختن هر تهدیدی را از آنها گرفته است. پس راهی که برایشان می ماند، تحریم و تشدید تحریم هاست. آنها این راه را هم طی کرده اند و نتیجه ای نگرفته اند و امروز که در سخت ترین شرایط تحریمی دشمن قرار داریم، راه نجات، تسلیم و کرنش در برابر دشمن نیست تنها راه نجات، «اقتصاد مقاومتی» و عمل همه جانبه به آن در همه ابعاد است. این امر نیاز به عزم جدی و اراده همه جانبه برای اجرایی کردن دارد همانطور که رهبر انقلاب فرموده اند: «به مسئولین دولت عرض می کنم؛ اقتصاد مقاومتی را جدی بگیرید... باید عمل کرد... اینجور نباشد که به زبان بگوئیم، در عمل کُند حرکت بکنیم، در اقتصاد مقاومتی تکیه بر تولید داخل است، بر استحکام بنیه درونی اقتصاد است... رونق اقتصاد با تولید حاصل می شود با فعال کردن ظرفیت های درونی کشور حاصل می شود نه با چیز دیگر» عمل به این اصل مهم دشمن را از این حربه هم نا امید می کند. اما دشمن دست بردار نیست! او برای اینکه مسئولان را از مقاومت و پایمردی بر آرمان ها و ارزش ها ناامید کند و برای آنکه در صف محکم ایمان و باور مردم رخنه و شکاف ایجاد کند، تلاش می کند «دستگاه محاسبه» ما را دچار اختلال کند. آنچه سبب اخلال در دستگاه محاسبه یک نظام می شود چند چیز است که یکی ترساندن مقامات ارشد یک کشور است. آنها به فرموده امام راحل «اُشتلم» می زنند تا ما بترسیم و عقب نشینی کنیم اما اگر ایستادگی کردیم و نترسیدیم، خلع سلاح می شوند، راه دیگر وعده دادن و زیبا نشان دادن آینده دوستی با آنهاست. فریبی که بسیار مؤثر و خطرناک است و بخصوص در شرایط سخت اقتصادی، دست و دل مسئولانی که اندکی بصیرت و تدبیرشان کم باشد را می لرزاند. همین محاسبه غلط است که در لحظه حساس تصمیم گیری، یک مقام مسئول را به حرف یا تصمیمی رهنمون می شود که چون با اعتماد به دشمن حاصل شده، هیچ قابل اعتماد نیست و جز خسران و زیان چیزی در پی ندارد. متأسفانه در مقاطع مختلف، کسانی بوده اند که فریب وعده های دشمن را خورده و بدون توجه به ظرفیت های داخلی، راه برون رفت از مشکلات را در کنار گذاشتن آرمان ها و ارتباط با دشمن دانسته اند! راهی که قطعاً فرجامی جز پشیمانی ندارد. مفهوم این کلام این نیست که آنها که چنین می گویند، از دشمن خط و ربطی می گیرند اما هر چه هست این سخنان از یک سو دل مردم را خالی می کند و از دیگر سو دشمن را امیدوار می کند که نقشه شومش اثر کرده و دستگاه های محاسباتی ما را مختل کرده است. چندی قبل و در حالی که سربازان عرصه دیپلماسی ما در حال نبرد در سخت ترین عرصه ها هستند، قائم مقام بانک مرکزی، در گفتگو با یک نشریه آمریکایی گفته بود: «لغو تحریم ها، اقتصاد ایران را به رشد 6 درصدی می رساند»! این سخنان دشمن را در پای میز مذاکره جری و گستاخ و دل مردم را از نگاه به داخل و اقتصاد مقاومتی سرد می کند. سخنان دو شب قبل آقا، آنقدر گویا و شفاف بود که هر شنونده منصف و مؤمنی را به این باور می رساند که راه یکی است و آن پایمردی در راه خدا. باوری که مردم، در طول سی و پنج سال عمر با برکت انقلاب با همه وجود درک و لمس کرده اند. باور اینکه دشمن قابل اعتماد نیست، راه نجات را فقط در داخل مرزهای کشور و مبتنی بر جوانان مؤمن و متعهد خودمان باید بیابیم و مراقب باشیم نه فریب عشوه و غمزه دشمن را بخوریم نه از اخم او هراسی به دل راه بدهیم که «ان تنصرالله ینصرکم و یثبت اقدامکم». جمهوری اسلامی:رمزگشائی از بحران افغانستان «رمزگشائی از بحران افغانستان»عنوان سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی است که در آن می خوانید؛انتخابات ریاست جمهوری افغانستان به دلیل قطعی بودن وقوع تقلب در آن، اکنون این کشور را به ظاهر وارد یک بحران کرده است. دکتر عبدالله عبدالله نامزد انتخابات ریاست جمهوری، دیروز در گردهمایی هواداران خود در محل لویه جرگه از مردم افغانستان خواست چند روز برای تصمیم گیری نهایی به وی فرصت بدهند تا موضع خود را در برابر تقلب در انتخابات ریاست جمهوری اعلام و راه برخورد با آن را مشخص کند. وی در این گردهمائی، طی سخنانی رأی تقلبی انتخابات ریاست جمهوری را نتیجه کار مثلث ارگ (کاخ) ریاست جمهوری، کمیسیون انتخابات و ستاد انتخاباتی رقیب انتخاباتی دانست و با صراحت اعلام کرد آن را قبول ندارد. دکتر عبدالله افزود: "جان خود را فدای مردمی می کنم که به من رأی دادند و انگشتان دستشان قطع شد، اما حکومت تقلبی را نمی پذیریم." وی پا را فراتر گذاشت و با اعلام اینکه "اگر قطعه قطعه شویم حکومت تقلبی را نمی پذیریم زیرا بدون شک و شبهه، برنده انتخابات ما هستیم و یک روز اجازه حکومت تقلبی را در افغانستان نمی دهیم" تأکید کرد: "به مردم افغانستان اطمینان می دهم که حکومت مورد نظر آنها را اعلام خواهم کرد." نکته قابل تأمل دیگر در سخنان دکتر عبدالله اینست که وی به رفت و آمدها و فعالیت های مسئولان آمریکائی برای حل و فصل معضل انتخابات ریاست جمهوری افغانستان اشاره کرده و از سفر وزیر امور خارجه آمریکا در روز جمعه به کابل خبر داد و گفت جهان نمی تواند ما را نادیده بگیرد. این اظهارات نشان می دهد دکتر عبدالله فرصت چند روزه را با این هدف از طرفداران خود خواسته که با استفاده از آن به رایزنی با قدرت های خارجی از جمله آمریکا بپردازد و با اطمینان بیشتری تصمیم بگیرد. اعلام اینکه اشرف غنی احمد زی از مجموع 8 میلیون و 109 هزار و 493 رأی با کسب 4 میلیون و 485 هزار و 888 رای معادل 44/56 درصد آرا، فعلاً رئیس جمهور منتخب افغانستان محسوب می شود و در کنار او، دکتر عبدالله عبدالله با 3 میلیون و 461 هزار و 639 رای معادل 56/46 آرا بازنده انتخابات است، از این نظر موجب شگفتی طرفداران عبدالله و اعتراض آنها شده که آنها معتقدند حدود 2 میلیون رأی تقلبی به صندوق ها ریخته شده بطوری که در بسیاری موارد بیش از 10 هزار رأی توسط هر یک از رأی دهندگان جعل شده است. همین وضعیت بشدت مشکوک موجب شده دکتر عبدالله و طرفدارانش به آراء رقیب، عنوان "ناپاک" بدهند و خواستار پاکسازی آراء شوند. عبدالله با تکیه بر همین نکته در نطق دیروز خود نکات مهمی را به زبان آورده که برای این مقطع از تاریخ افغانستان حائز اهمیت فراوان است. وی گفت: "تمام عمر خود را وقف وحدت ملی و تمامیت ارضی افغانستان کرده ایم و تجزیه افغانستان، جنگ داخلی یا بحران در افغانستان را نمی خواهیم، تعهد خود را به آرمان های شهدا تکرار می کنم و از شما خواهش می کنم که به من اعتماد کنید و چند روز وقت دهید. جز رای پاک مردم افغانستان هیچ کسی نمی تواند در افغانستان حکومت کند. ما تمام عمر خود را برای حفظ وحدت ملی افغانستان مبارزه کردیم و همچنان به این مبارزه ادامه خواهیم داد. برنده انتخابات بدون شک و شبهه ما هستیم. اجازه برقراری حکومت تقلبی را حتی برای یک روز نمی دهیم. فشار، تهدید و تطمیع به هیچ وجه در مورد ما موثر نخواهد بود. به مردم افغانستان اطمینان می دهم که حکومت مورد نظر آنها را اعلام خواهم کرد." این سخنان دکتر عبدالله هر چند نوعی تلاش برای دوری جستن از جنگ داخلی است، ولی دو فراز از آن را نمی توان با این تلاش منطبق دانست. یکی اینکه گفته است "اجازه برقراری حکومت تقلبی را حتی برای یک روز نمی دهیم" و دیگر اینکه به مردم اطمینان داده است که حکومت مورد نظر آنها را اعلام خواهد کرد. تردیدی نیست که افغانستان درحالی که کشور واحد است نمی تواند دو حکومت داشته باشد. از یکطرف کمیسیون انتخابات، و به عبارت روشن تر دولت فعلی با اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری نشان داده است که مصمم است حاکمیت را به "اشرف غنی احمدزی" بسپرد و از طرف دیگر، عبدالله می گوید حکومت دیگری تشکیل خواهد داد. این وضعیت فقط درصورتی می تواند تحقق یابد که افغانستان تجزیه شود. خطر تجزیه، چیزی است که این روزها توسط صاحبنظران گوشزد می شود و البته اقدامات طالبان نیز به آن دامن می زند. با احتساب طالبان و دو جناح رقیب و مدعی پیروزی در انتخابات افغانستان، اکنون حاکمیت این کشور حداقل سه مدعی دارد. بدین ترتیب، سؤال مهم اینست که آیا افغانستان به سه کشور تقسیم خواهد شد و در آینده، سه گروه بر آن حکومت خواهند کرد؟ تلاش وزیر خارجه آمریکا برای ورود به بحران انتخاباتی افغانستان، این گمانه زنی را تقویت می کند که خطر تجزیه این کشور با هدف مشخصی مطرح شده است. هدف اینست که وزیر خارجه آمریکا خطر تجزیه را به دکتر عبدالله گوشزد کند و مسئولیت ها و عواقب آن را نیز متوجه او بداند تا از این طریق او را وادار به نوعی سازش با دریافت سهمی از قدرت نماید و حاکمیت را به "اشرف غنی احمد زی" بسپارد، پیر مردی که به صحنه انتخابات آورده شد تا جایگزین "کرزی" مهره کنونی آمریکا شود و حمایت دولت کرزی از وی نیز اینگونه رمزگشائی می شود. رسالت:دستگاه محاسباتی و خطر نفوذ دشمن «دستگاه محاسباتی و خطر نفوذ دشمن»عنوان سرمقاله روزنامه رسالت به قلم محمود فرشیدی است که در آن می خوانید؛همچنانکه در جامعه بی سوادی فرد یکی از بزرگ ترین کاستی ها و عامل وابستگی به دیگران می باشد، در عرصه بین المللی نیز کشورها به میزان فقر علمی شان، وابستگی پیدا می کنند و استقلال شان ارتباط مستقیمی با سطح پیشرفت علمی شان دارد. هیچ کشوری بدون دستیابی به علم و فناوری نمی تواند کوس استقلال بزند و با نگاهی به تاریخ ثابت می شود که حکومت ها با درک این ضرورت و واقعیت همواره تلاش می کردند تا دانشمندان و نخبگان دوران را جذب کنند و به خدمت خود بگیرند. در جهان معاصر البته پیوستگی بین علم و سیاست، تنگاتنگ تر شده است چندان که سلطه گران جهان، علم را در انحصار و خدمت خود به کار گرفته اند و از طرفی به کشورهای در حال توسعه جواز ورود به عرصه علوم و فناوری های پیشرفته را نمی دهند و از طرف دیگر از دستاوردهای علمی خویش علیه انسانیت و در جهت سیطره اقتصادی و سیاسی خود بهره می گیرند و بر همین اساس جهت گیری پژوهش ها و تحقیقات علمی را به گونه ای تعیین می کنند که منافع نظام سلطه را تامین نماید و با پیچیده ترین روش ها، تمامی ظرفیت علمی کشورهای خود و حتی دیگر کشورها را در راستای پاسخگویی به نیازهای استکبار جهانی، جهت می دهند که ایجاد مرکزیت موسسه بین المللی ISI برای ارزیابی مقالات علمی را نیز نمی توان بی ارتباط با این سیاست های پیچیده ارزیابی کرد و خلاصه آنکه حساسیت نظام سلطه جهانی بر دستیابی ایران به فناوری هسته ای و ورود به باشگاه علمی و فناوری های پیشرفته، دلیل روشنی بر نقش و کاربرد سیاسی علم در جهان امروز می باشد. البته آمریکا برای ایجاد ممانعت در راه پیشرفت علمی کشور ترفندهای گوناگونی را به کار می گیرد که از جمله پیچیده ترین آنها، تاثیرگذاری در محاسبات و دستگاه محاسباتی مسئولان دیگر کشورهاست، یعنی می کوشد تا خواسته های خود را به گونه ای به مسئولان دیگر کشورها القاء نماید که آنان تصور کنند خود به این جمع بندی، نتیجه گیری و ضرورت رسیده اند و این همان دام و خطری است که مقام معظم رهبری در دیدار اخیر با مسئولین نظام نسبت به آن هشدار دادند و اظهار داشتند: "نگذارید دشمن با تهدید و تطمیع در دستگاه محاسباتی شما اثر بگذارد."
و به عنوان مثل با جملاتی قریب به این مضمون فرمودند که با توجه به نیاز کشور به 190 هزار سانتریفیوژ آمریکا می خواهد نظر خود را به ما آن گونه تحمیل نماید که نهایتا و با احساس موفقیت به ده هزار سانتریفیوژ رضایت بدهیم. البته معظم له تاکید کردند که گروه مذاکره کننده ایران مورد تایید ایشان می باشد اما واقعیت آن است که چه در این مذاکرات و چه در چالش ها و کشمکش های حساس سیاسی، متاسفانه سیاسیون، اصحاب رسانه و کسانی در کشور هستند که در جهت کند شدن یا توقف حرکت علمی کشور یا ضربه زدن به دیگر مصالح ملی با دشمن همراهی و همنوایی می کنند، که برخی از آنان سر سپرده و مواجب بگیر دشمن می باشند و ماموریت دارند، برخی دیگر فریب خورده و ساده اندیش اند که نسبت به دشمن حسن ظن دارند و گمان می کنند با اندکی عقب نشینی و کند کردن حرکت علمی می توان دشمن را قانع کرد. عده ای هم خود باخته اند و تعالی و پیشرفت ایران و ایرانی را باور ندارند و حتی فرستادن موجود به فضا را، در قالب شعر هم که شده به تمسخر می گیرند! به طور کلی توطئه های دشمن برای القای دیدگاه های خود در محاسبات مسئولان کشور ما رادر چند محور می توان خلاصه کرد:
1- کم اهمیت جلوه دادن پیشرفت های علمی و ازجمله فناوری هسته ای
1- در تعارض نشان دادن اقتصاد کشور و معیشت مردم با دستیابی به فناوری هسته ای
3- تنش آفرینی در محیط های تولید علم و فناوری کشور و کنار گذاشتن دانشمندان مومن و انقلابی
4- ابراز صمیمیت های دروغین و روی خوش نشان دادن و تظاهر به انعطاف در دیدارها و مذاکرات به منظور سوءاستفاده از عواطف شرقی گروه مذاکره کننده ایران.
5-سیاست رسانه ای تحقیر دیگر ملت ها به عنوان شهروندان درجه دو و سه دهکده جهانی، به منظور آنکه هیچ دانشمندی در این کشورها "ما می توانیم" را باور نکند و پیشرفت علمی را صرفا در کشورهای سلطه گر ممکن بداند و البته باید اعتراف کرد که خود فروختگان یا فریب خوردگان در برابر این سیاست دشمن کم نبوده و نیستند؛ از میرزا ملکم خان و حاج سیاح و فتحعلی آخوندزاده گرفته تا محمد علی فروغی که می گفت: "شما ایرانی ها! بدون انگلیس هیچ چیز نیستید". و تقی زاده که معتقد بود: "از جمله بزرگ ترین اشتباهات، یکی این است که ایرانی به فکر اختراع بیفتد، اختراع نکنید، اختراع غلط است همان کاری که فرنگی ها کردند، جزئی و کلی."
امروز هم با کمی هوشیاری می توان مشاهده کرد که برخی سردمداران اصلاح طلبی، پای خود را در جای پای فروغی ها و تقی زاده ها می گذارند. قدس:درباره همدلی درباره همدلی»عنوان یادداشت روز روزنامه قدس به قلم محمد کوثری است که در آن می خوانید؛سخنان دوشنبه شب رهبر معظم انقلاب در جمع مسؤولان نظام توجه محافل رسانه ای و سیاسی غرب را به خود معطوف داشته است. ایشان نکات مختلفی را در موضوعات داخلی و خارجی بیان کردند که خطوط مشخصی را در برابر برخی شبهات ترسیم کرد. ایشان ضمن حمایت از دولت و تیم مذاکره کننده آنها را به کوتاه نیامدن از حقوق کشورمان توجه دوباره دادند و این نکته مهمی است که هم منتقدان و هم تیم مذاکره کننده به آن توجه ویژه خواهد کرد. واقعیت آن که باید دست به دست هم داده و ضمن حمایت از دولت در جهت پیشرفت کشور تلاش کنیم. البته این مانع از نقد سازنده و صمیمانه نیست و همه باید با توجه به نیت خیرخواهانه در راه کمک به دولت تلاش کنند. اکنون ما شرایط خاصی را در این مقطع تاریخی سپری می کنیم، دشمنان در برابر ما صف کشیده اند و همه همت خود را برای ضربه زدن به مسلمین به کار بسته اند و متأسفانه برخی از کوردلان و ناآگاهان یا فریب خوردگان هم در منطقه و جهان هستند که در راستای اهداف دشمنان قدم بر می دارند و خواسته و ناخواسته آب به آسیاب دشمنان می ریزند. نمونه این مثال هم گروهک تروریستی داعش و گروه های شبیه آن هستند که با ثروت در اختیار برخی حاکمان منطقه تجهیز معنوی مادی شده و نقش سربازان صهیونیست را در منطقه ایفا می کنند؛ در منطقه آشوب ایجاد کرده و در جبهه مقاومت اختلال ایجاد می کنند تا دشمن به اهداف شوم خود که تجزیه کشورهای مسلمان و تخریب وجهه مسلمانان است برسند. در این میان همانطور که مقام معظم رهبری هم فرمودند هدف دشمن ایجاد خطای محاسباتی در مسؤولان با تهدید و تطمیع است و ما لازم است که در برابر این نیات شوم هوشیار باشیم. دشمن می داند که جمهوری اسلامی اگر هدفی را بخواهد آن را به دست می آورد، بنابراین درصدد است با ایجاد اختلال در نظام محاسباتی و تصمیم سازی مسؤولان ایرانی، کاری کند که آنها اهداف مغایر با منافع آمریکا را، در دستور کار قرار ندهند که این، همان جنگ نرم است که سالها پیش بیان شد. واقعیت آن است که دشمن به هیچ وجه مایل به قدرت گرفتن جمهوری اسلامی ایران به عنوان محور مبارزه با صهیونیزم جهانی نیست و در این راه از هیچ تلاشی فروگذار نخواهد کرد. به همین دلیل هم رهبری فرمودند: «همانگونه که بارها گفته ایم، موضوع هسته ای فقط یک بهانه است و اگر نباشد بهانه های جعلی دیگری مانند حقوق بشر، حقوق زنان و مسایل دیگر مطرح خواهد شد.» آنها کشور و ملتی را می خواهند که از خود اراده ای نداشته باشد و به نوعی تحت قیمومیت غرب باشد. دستورات آنها را عمل کند و از مسلمانی به ظواهر بسنده کند. آنها مسلمانانی را می خواهند که ایمانشان از گلویشان فراتر نرود و در جنایت به نام دین دست جنایتکاران را ببندند. در حالی که اسلام دین محبت و صلح است و هیچ گاه اجازه نداده کسی در لوای توجیهات خود به خصوص در زیر پرچم دین دست به جنایت و خیانت بزند. مهمترین نکته در شرایط کنونی روشن بینی و دشمن شناسی است. هرگز نباید از دشمن غافل شد. به خصوص در شرایط حال حاضر که همه همت غرب برای ضربه زدن به ما جمع شده است باید جلوی آنها ایستاد و این ایستادگی هم امکان پذیر نیست مگر با اتکا به قدرت درونی و ساخت قدرتمند کشور با استفاده از توان و استعداد داخلی و برای این منظور راهی جز همدلی و وحدت نداریم. باید اختلافات را کنار گذاشته و با توجه به اقتصاد مقاومتی برنامه های خود را تنظیم کنیم و این مهم انجام پذیر نیست مگر این که از همه نیروها و توان ها بدون در نظر گرفتن گرایش های حزبی و گروهی استفاده کنیم و امید است دولتمردان ما این مهم را در نظر داشته باشند. باید تأکید کنیم که اقتصاد یکی از مسایل مهم کشور ما است و برای فایق آمدن بر تحریم ها باید از حداکثر توان داخلی استفاده کنیم وگرنه کشور بیشتر وابسته خواهد شد و این وابستگی کشور را دچار مشکلات جدیدتری خواهد کرد. سیاست روز:جنگی که مقرون به صرفه نیست «جنگی که مقرون به صرفه نیست»عنوان سرمقاله روزنامه سیاست روز به قلم محمد صفری است که در آن می خوانید؛بازتاب های سخنان رهبر معظم انقلاب و فرمانده کل قوا در جمع کارگزاران نظام نشان دهنده تأثیر مواضع و سخنان ایشان در میان رسانه ها و تحلیلگران غربی است. ایشان عصر دوشنبه در میهمانی افطار مسئولان کشور در سخنان مهمی حمله نظامی آمریکا یا رژیم صهیونیستی به ایران را مقرون به صرفه ندانستند. این اصلی است که آنها هم پی به آن برده اند و توان خود را برای مقابله با جمهوری اسلامی ایران در ضعف می بینند. این ضعف نظامی از کجا نشأت می گیرد؟ آنها که بزرگترین و مجهزترین ارتش های جهان را دارند اما تاکنون چرا نتوانسته اند از گزینه نظامی برای مقابله با ایران استفاده کنند؟ جنگ ۸ ساله علیه ایران نشان داد که جمهوری اسلامی از قابلیت های ویژه ای برای دفاع از خود برخوردار است. این قابلیت ها هنگام دفاع مقدس بروز کرد و پس از گذشت سال ها از آن دوران اکنون به بلوغ کامل رسیده است.
۸ سال جنگ علیه ایران یکی از طولانی ترین جنگ هایی بود که در تاریخ دیده شده است. این جنگ نابرابر طولانی میان دو کشور نبود بلکه عراق از حمایت های گسترده تجهیزاتی و اطلاعاتی برخوردار بود اما همه این حمایت ها باعث شکست ایران نشد و جمهوری اسلامی پیروز این جنگ بود. جوانانی که در آن دوران طرح و نقشه عملیاتی می ریختند و این طرح و عملیات باعث آزاد سازی خرمشهر شد، شگفتی بسیاری از ژنرال های کار کشته ارتش های جهان به ویژه آمریکا و شوروی سابق را در پی داشت. ارتش و سپاه در آن دوران در کنار هم توانستند با استراتژی جنگی خود مقابل تجهیزات جنگی پیشرفته آن زمان که در اختیار عراق قرار داشت ایستادگی کنند و این ماشین مخوف جنگی را منهدم سازند. در مخیله هیچ یک از حامیان صدام این مقاومت و پایداری نمی گنجید. ویژگی خاص نیروهای دفاعی جمهوری اسلامی ایران اعتقادی بود که در دل و جان آنها وجود داشت. این ویژگی را هر ارتش و سپاهی ندارد. همین ویژگی پس از پایان جنگ در عرصه های دیگر نظامی بروز کرد و استعداد و خلاقیت های نیروهای ارتش و سپاه در حوزه های ساخت و تولید ادوات نظامی و دفاعی شکفت. پیشرفت های جمهوری اسلامی ایران در حوزه موشکی یکی از آن مواردی است که باعث شده است تا دشمنان که همواره در صدد ضربه زدن به جمهوری اسلامی ایران هستند از تصور چنین اقدامی همواره در هراس باشند. انواع موشک های دور برد، میان برد، بالستیک در حوزه های موشک های زمین به زمین، زمین به هوا، دریا به هوا و هوا به زمین به دست نیروهای داخلی ساخته شده است که این خود یک امتیاز بزرگ برای کشوری است که همواره از سوی دشمنان مورد تهدید قرار دارد. واکنش های قاطع و به موقع فرماندهان نیروهای مسلح کشورمان به تهدیداتی که از سوی رژیم صهیونیستی و آمریکا صورت گرفته ویژگی دیگری است که باعث شده است جنگ علیه ایران از سوی آمریکا و اسرائیل مقرون به صرفه نباشد. «غلطی از اسرائیل سر بزند تل آویو و حیفا را با خاک یکسان خواهیم کرد.» این سخن و موضع قاطع فرمانده کل قوا بود در فروردین ۹۲ و در پاسخ به تهدیدات رژیم صهیونیستی و گزینه همیشه روی میز آمریکا، که همه کارشناسان و تحلیل گران نظامی غربی را انگشت به دهان گذاشت. واکنش فرمانده کل سپاه پاسداران به سخنان تهدید آمیز جان کری وزیر خارجه آمریکا هم بسیار قابل توجه بود و بازتاب بسیاری در مجامع سیاسی و نظامی دنیا داشت. سرلشکر جعفری در واکنش به تهدیدات اخیر وزیر خارجه آمریکا، خطاب به جان کری گفته بود:
اگر شما فهم مسائل نظامی یا امنیتی را ندارید از کارشناسان مجرب خود بپرسید که آیا واقعاً آمریکا توان تحمل تبعات خانمان برانداز عمل کردن به گزینه نظامی علیه ایران را دارد؟ فرمانده کل ارتش جمهوری اسلامی ایران هم در واکنش به مواضع تهدید آمیز آمریکا و رژیم صهیونیستی تأکید کرده بود؛ آمادگی رزمی با سلاح های جدید ایجاد نمی شود و آمریکا توان اعمال جسارتی حتی با سلاح های جدید علیه ایران ندارد. فرمانده کل ارتش با بیان اینکه دشمنان جمهوری اسلامی ایران به طور مشخص آمریکا و رژیم صهیونیستی هستند در خصوص تهدیدات آنها علیه ایران گفت: اگر بخواهند دست به حماقت بزنند و تهدید خود را علیه ایران عملی بکنند ما در پاسخ به آنها درنگ نخواهیم کرد. صالحی در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه برخی مقامات رژیم صهیونیستی گفته اند، اسرائیل ممکن است به تنهایی به ایران حمله بکند، اظهار داشت: ما هم همین حرف را می زنیم و می گوییم ارتش جمهوری اسلامی ایران آماده است تا به تنهایی در مقابل رژیم صهیونیستی بایستد. آمریکا در بسیاری از جنگ هایی که خود برافروخته است شکست های سنگینی را متحمل شده است. این شکست ها نشان دهنده آسیب پذیری جدی ارتش آمریکاست. ویتنام نمونه روشن و بازر آن است. آمریکا هر آنچه سلاح داشت در جنگ ویتنام بر سر مردم مظلوم این کشور خالی کرد اما سرانجام شکست را پذیرفت و خاک این کشور را ترک کرد.
رژیم صهیونیستی هم علیرغم داشتن تجهیزات نظامی پیشرفته در جنگ های ۲۲ روزه ۳۳ روزه و حتی در جنگ با نیروهای مقاومت فلسطین توانایی خود را نشان داده است. حزب الله لبنان اکنون به عنوان نیروی پرتوان مقاومت تنها نامش وحشت به جان صهیونیست ها می اندازد. آن هنگام که ساده ترین موشک های نیروهای مقاومت بر سر شهرهای اسرائیل فرود می آید ترس و وحشت مردم و نیروهای نظامی آن دیدنی است. آمریکایی ها حتی نتوانستند با گروه های طالبان و القاعده در افغانستان مقابله کنند وسال هاست که درگیر این جنگ هستند و سربازانشان کشته و هزینه های زیادی را هم متحمل می شوند. هزینه های سرسام آوری که باعث شده است وضعیت اقتصادی آمریکا به خاطر مخارج اقدامات جنگ طلبانه دولت های این کشور مردم آمریکا را فقیر کند و نارضایتی آنها را به همراه داشته باشد. همین مسائل ضمن این که جنگ را برای آمریکایی ها و اسرائیلی ها مقرون به صرفه نمی کند، نابودی اسرائیل در صورت حمله به ایران وحشتی است که همیشه در خواب و بیداری گریبان آنها را گرفته است. آمریکا برای ماندگاری رژیم صهیونیستی شاید دست به هر کاری بزند و یکی از دست به هر کاری زدن ها این است که تل آویو را از جمهوری اسلامی ایران بترساند که در صورت هر خطایی همان خواهد شد که فرمانده کل قوا فرمودند؛ تل آویو و حیفا با خاک یکسان خواهد شد. جوان:فرصت ها و تهدیدهای اعتدال «فرصت ها و تهدیدهای اعتدال»عنوان یادداشت روز روزنامه جوان به قلم محمد اسکندری است که در آن می خوانید؛پیروزی دکتر حسن روحانی در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری به معنای دقیق یک «پدیده» در فضای سیاسی کشور محسوب می شود؛ پدیده ای که بارزه اصلی آن تأکید بر ممشایی به نام اعتدال بود. پیروزی دکتر حسن روحانی در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری به معنای دقیق یک «پدیده» در فضای سیاسی کشور محسوب می شود؛ پدیده ای که بارزه اصلی آن تأکید بر ممشایی به نام اعتدال بود. در حالی که قریب به یقین صاحب نظران و فعالان عرصه سیاسی کشور، رقابت انتخاباتی را در میان دو پایگاه اصلاح طلبی و اصولگرایی جست وجو می کردند چهره ای پیروز شد که هم عضویت جامعه روحانیت مبارز را در کارنامه خود داشت و هم اصلاح طلبان وی را از اردوگاه خود می دانستند و این در حالی بود که رئیس جمهور جدید خود را وابسته به هیچ کدام از این دو جریان نمی دانست! از همان زمان پیروزی روحانی در انتخابات بحث و فحص در خصوص مفهوم اعتدال آغاز شد و بسیاری از فعالان عرصه سیاست در پی تعلیل شکست انتخاباتی خود با عنوان دوری از اعتدال و دچار شدن به آسیب افراط و تفریط برآمدند. واقعیت نیز به خوبی گویای آن بود که مردم ایران با نبوغ سیاسی خاص خود دست رد بر سینه گروه هایی زدند که چهره های شاخص آنان در مقطعی دچار تندروی یا کندروی در مسیر انقلاب شده بودند و از همین رو کلید پاستور را در اختیار اعتدالیون قرار دادند. هرچند هنوز نمی توان از اعتدال به عنوان یک گفتمان در فضای سیاسی نام برد اما این استراتژی مورد قبول مردم و نخبگان جامعه قرار گرفت و در عمل نیز شاهد بودیم که چه در فضای سیاست داخلی و چه در فضای سیاست خارجی اعتدال به ثمر نشست و تا حدودی شرایط را بهبود بخشید. اما اکنون و در حالی که هنوز تعریف دقیق و صریحی از مفهوم اعتدال از سوی دولت طرح نشده، یک آسیب جدی پیش پای این رویکرد جدید پدید آمده است و آن سوء برداشت ها از اعتدال است. مع الاسف از همان آغاز به کار دولت یازدهم عده ای از گروه های سیاسی که صبغه عنادشان با نظام اسلامی آشکار است، سعی کردند تا از مفهوم اعتدال رویکردهای تساهل گرایانه در عرصه فرهنگی، لیبرالی در عرصه سیاست داخلی و وادادگی در عرصه بین المللی را ترسیم کنند، در حالی که هر ناظر منصفی با مرور یک سال گذشته می تواند به این نکته اذعان کند که دولت در اغلب عرصه ها توانسته است نمره قبولی دریافت کند. پرواضح است دولت یازدهم دولتی است که سعی دارد از قاطبه نیروهای سیاسی کشور استفاده کرده و نوعی وحدت را در فضای سیاسی طنین انداز کند اما بدون شک در صورتی که تعریف دقیقی از اعتدال ارائه نشود همچنان راه برای سوءاستفاده از مفهوم اعتدال باز است. دیروز نیز رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار مسئولان نظام ضمن تبیین نگاهشان درباره مفهوم اعتدال در این خصوص به دولت یک توصیه جدی داشتند. معظم له فرمودند: شعار دولت، اعتدال است؛ اعتدال، شعار بسیار خوبی است، ما هم تأیید می کنیم اعتدال را؛ افراط محکوم است و بد است. سفارشی که من می کنم این است که مراقب باشید جریان های مؤمن را با شعار اعتدال کنار نزنند؛ بعضی ها این کارها را دارند می کنند، من می بینم در صحنه سیاسی کشور؛ با شعار اعتدال، با شعار پرهیز از افراط، سعی می کنند جریان مؤمن را که در خطرها آن جریان است که زودتر از همه سینه سپر می کند، آن جریان است که دولت ها را در مشکلات واقعی به معنای حقیقی کلمه حمایت می کند، کنار بزنند؛ مراقب باشید. اسلام، مظهر اعتدال است. این «اَشِدّاءُ عَلَی الکفّارِ رُحَماءُ بَینَهُم» اعتدال است؛ «قتِلوا الَّذینَ یلونَکم مِنَ الکفّار»اعتدال است؛ امربه معروف و نهی ازمنکر اعتدال است - اعتدال اینها است دیگر - معنای اعتدال این نیست که ما از کارهای احساس وظیفه ای که فرد مؤمن، جریان مؤمن، مجموعه مؤمن انجام می دهد، جلوگیری کنیم. لذا اگر قرار است مفهوم اعتدال به عنوان یک راه سوم و در میانه گفتمان اصولگرایی و اصلاح طلبی جای باز کند و یک فرصت برای نظام باشد می بایست از هم اکنون به تئوریزه کردن مبنای اساسی و هسته مرکزی خود بپردازد یا حداقل در حوزه عمل تفاوت رویکرد اعتدالی را با سایر رویکردها پررنگ سازد. نباید اجازه داد برخی مفهوم اعتدال را از درون تهی کرده و نظریات مسموم به رگه های سکولار و اباحی گرایانه را در این قالب به جامعه عرضه کنند. حذف برخی از نیروهای ارزشی از فضای سیاسی کشور با تکیه بر دوری از افراط و تفریط به منزله در معرض خطر قرار دادن کلیت نظام است. نمی توان انکار کرد که امروز دشمنان و دستگاه های جاسوسی غرب و حتی بعضاً شرق درصدد صدمه وارد کردن به صلابت جمهوری اسلامی هستند و این لطمات نیز از محل رخنه هایی پدید می آید که ما با دست خودمان در کشور ایجاد کرده ایم. قرآن مجید در آیه 143 سوره نساء در وصف اهل نفاق می فرماید: «مُّذَبْذَبِینَ بَینَ ذَلِک لاَ إِلَی هَؤُلاء وَلاَ إِلَی هَؤُلاء وَمَن یضْلِلِ اللّهُ فَلَن تَجِدَ لَهُ سَبِیلاً» آنها در این میان (میان مؤمنان و کافران قلباً یا عملاً) متردّدند، نه (یکسره) به سوی اینان و نه (یکسره) به سوی آنانند و کسی را که خدا در گمراهی اش رها کند هرگز برای او راهی نخواهی یافت. مفهوم اعتدال نیز به معنای حرکت دقیق بر مسیر حق است و نه رفتاری اعوجاجی و مذبذبانه بین حق و باطل. نباید اجازه داد برخی برای پنهان کردن نفاق خود از اعتدال نقاب سازند و با این حربه راه را بر انقلابی گری نیروهای ارزشی ببندند که این خود یک تهدید بزرگ برای نظام محسوب می شود.
وطن امروز:خاتمی مجاز خاتمی غیرمجاز «خاتمی مجاز خاتمی غیرمجاز»عنوان سرمقاله روزنامه وطن امروز به قلم سیدعابدین نورالدینی است که در آن می خوانید؛این روزها درباره آقای محمد خاتمی 2 مصوبه شورایعالی امنیت ملی مطرح است.
اولی که نسبت به دومی بسیار مطرح شده و سروصدای زیادی به پا کرده مربوط به مصوبه ای است که در دولت قبل صادر شده و می گوید محمد خاتمی به دلیل بی صداقتی اش در فتنه 88 و ارتکاب رفتار غیرمسؤولانه باید تا اطلاع بعدی در رسانه های کشور ممنوع التصویر شود. این مصوبه از ابتدای دولت آقای روحانی به مرور نقض شد تا اینکه اکنون دیگر محمد خاتمی یک پای ثابت رسانه های حامی دولت است. این یک نقض آشکار مصوبه شورایعالی امنیت ملی است. به عبارتی رسانه های نزدیک به دولت مصوبه شورایعالی امنیت ملی را رعایت نمی کنند و شورایعالی امنیت ملی نیز تاکنون واکنشی نسبت به این نقض گسترده نشان نداده است. اما مصوبه دیگر شورایعالی امنیت ملی که به آقای خاتمی مربوط می شود؛ ماجرای یک فساد گسترده مالی است. این مصوبه را شورایعالی امنیت ملی در دولت جدید تصویب کرده است و می گوید اطلاع رسانی درباره فساد کرسنت ممنوع است. فساد کرسنت در دولت آقای خاتمی و در وزارت نفت آقای زنگنه اتفاق افتاده است. در جریان این فساد یک آقازاده مبالغ هنگفتی رشوه دریافت کرده است. فساد این قرارداد به اندازه ای بود که حسن روحانی، دبیر وقت شورایعالی امنیت ملی، نامه ای به خاتمی نوشت و از هزینه های این قرارداد برای کشور گفت و خواستار توقف اجرای آن شد. قرارداد کرسنت در سال 84 متوقف شد. اکنون پرونده کرسنت با شکایت حمیدضیاء جعفر، مدیرعامل کرسنت در دادگاه لاهه در حال بررسی است. شورایعالی امنیت ملی در دولت روحانی اما با مصوبه ای مانع اطلاع رسانی رسانه ها درباره این فساد و جزئیات پرونده شده است. این مصوبه شورا اما اکنون رعایت می شود و نقض آن با برخورد شورایعالی امنیت ملی مواجه می شود. رسانه های منتقد اعتراضاتی نسبت به این مصوبه داشته و دارند و معتقدند مصوبه بایکوت کرسنت، هیچ ضرورت امنیت ملی نداشته و در تناقض با عزم دولت برای مبارزه با فساد است. با این حال رسانه های منتقد این مصوبه را اجرا کرده و تقریبا اطلاع رسانی درباره فساد بزرگ کرسنت به حالت تعلیق در آمده است. این 2 مصوبه اکنون شرایط متفاوتی دارند. یعنی درباره محمد خاتمی 2 مصوبه امنیت ملی وجود دارد که یکی رعایت می شود و دیگری نه. گویی یکی مجاز است و دیگری غیر مجاز. به نظر می رسد دولت باید در این باره به این سوالات جواب بدهد: 1ـ آیا مختصات و ماهیت امنیت ملی با تغییر دولت ها تغییر می کند؟ آیا مصوبات شورایعالی امنیت ملی در دولت گذشته برای دولت جدید فاقد اعتبار است؟ یعنی انتخابات چارچوب امنیت ملی یک کشور را تغییر می دهد؟ انتخابات صحنه رقابت حزبی و جناحی است. این یک اتفاق فاجعه بار است اگر احزاب و جناح ها مرجع تشخیص امنیت ملی یک کشور باشند. به عبارتی این می تواند یک فاجعه باشد که یک دولت مناسبات انتخاباتی را بر مقوله امنیت ملی ارجح بداند. 2ـ این 2 مصوبه که مربوط به آقای خاتمی است هر 2 لازم الاجراست اما هرکدام شأن متفاوتی دارد. قاعدتا مصوبه ای که درباره فتنه 88 و یکی از عوامل شکل گیری آن صادر می شود، اهمیت و شأن ویژه ای نسبت به مصوبه ای که گوشه ای از فساد افراد را نشان می دهد، داشته و خواهد داشت. بنابراین حساسیت ها نسبت به مراعات این مصوبات باید متناسب با اهمیت موضوع مصوبات باشد. آیا رفتار دولت در این باره رفتار قابل دفاعی بوده است؟
3- به هر حال بی توجهی به مصوبه شورایعالی امنیت ملی در دولت آقای روحانی که امنیتی ترین دولت بعد از انقلاب است یک اتفاق عجیب به نظر می رسد. چرا باید رسانه های مدعی حمایت از دولت به مصوبات امنیتی دهن کجی کنند و نسبت به برخورد قضایی با خود آسوده خاطر باشند؟ به نظر می رسد این قانون شکنی به پای دولت نوشته خواهد شد و از جایگاه شورایعالی امنیت ملی خواهد کاست. 4ـ بدون تردید عدم برخورد با رسانه هایی که مصوبه شورایعالی امنیت ملی درباره محدودیت های رسانه ای محمد خاتمی را نقض کرده اند، منجر به بی تفاوتی سایر رسانه ها نسبت به سایر مصوبات شورایعالی امنیت ملی خواهد شد. چراکه این شائبه را به وجود خواهد آورد که منشأ مصوبات نه مختصات و گزاره امنیت ملی بلکه مصالح و نیازهای حزبی و جناحی است. باید مانع رواج و تقویت این شائب�
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 134]
-
گوناگون
پربازدیدترینها