واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری پانا: گزارش سیاسی/ نگاهی به رقبای مالکی برای تصدی نخست وزیری در عراق خبرگزاری پانا: سه شنبه (فردا) جلسه دوم پارلمان عراق تشکیل می شود و در صورتی که طی 30 روز آینده رئیس جمهور این کشور انتخاب شود، یکی از سه چهره نوری المالکی، احمد چلبی و عادل عبدالمهدی نخست وزیری این کشور را در دست خواهند گرفت.
۱۳۹۳ دوشنبه ۱۶ تير ساعت 11:47
به گزارش خبرنگار سیاست خارجی پانا، اولین جلسه پارلمان جدید عراق که هفته گذشته برای تعیین رئیس پارلمان و معاونانش تشکیل شده بود، پس از بروز اختلافاتی میان نمایندگان و گروههای مختلف عراقی از حد نصاب خارج شد و به 17 تیر (فردا) موکول شد. مطابق قانون اساسی عراق ظرف مدت سی روز از تاریخ اولین جلسه پارلمان و پس از انتخاب رئیس آن، باید رئیس جمهور با رای اکثریت دوم سوم نمایندگان مجلس انتخاب شود و اگر هیچ نامزدی اکثریت لازم را به دست نیاورد میان دو نامزدی که بیشترین رای را به دست آورده اند رقابت برقرار می شود و فردی که در رای گیری بعدی رای بیشتری آورد رئیس جمهوری می شود. رئیس جمهوری سپس نامزد فراکسیون اکثریت پارلمان را مامور تشکیل کابینه ظرف مدت ده روز از تاریخ انتخاب خود می کند و نخست وزیر نیز وزیران خود را ظرف مدت 30 روز از تاریخی که مکلف می شود انتخاب می کند. بر اساس عرف موجود در عراق نیز نخست وزیر از میان شیعیان، ریاست پارلمان از میان سنی ها و رئیس جمهوری از میان کردها انتخاب می شود هرچند این سهمیه بندی طایفه ای در قانون اساسی وجود ندارد. اما در این میان ائتلاف فراکسیون اکثریت پارلمان مجلس میان سه چهره احمدچلبی، عادل عبدالمهدی و نوری المالکی صورت گرفته است. نوری المالکی که 8 سال گذشته را در سمت نخست وزیری عراق مشغول بود وی در سال ۱۹۵۰ در کربلا به دنیا آمد. لو سیاستمدار شیعه و رهبر حزب اسلامی دعوه در کشور عراق است در سال ۱۹۸۰میلادی دولت وقت عراق دستور اعدام تمامی اعضاء حزب الدعوه الاسلامی را داد و مالکی به همراه شمار زیادی از افراد این حزب به ایران گریخت. او سپس به مدت شانزده سال در سوریه زندگی کرد. مالکی مخالفان خاص خود را اعم از شیعیان و اهالی سنت دارد. حتی برخی مراجع تقلید عراق با صراحت به مخالفت با سیاست های وی پرداخته اند. گزینه دیگر ائتلاف فراکسیون اکثریت پارلمان عراق، احمد چلبی است که پیش از این دبیر کل کنگره ملی عراق بوده است پیش از حمله آمریکا و متحدانش به عراق، یکی از شناختهشدهترین چهرههای مخالف صدام در غرب این کشور به شمار میرفت. او در سال ۱۹۴۴ در کاظمین زاده شد و در سال ۱۹۵۶ عراق را ترک کرد. پدر و پدر بزرگ چلبی در رژیم پادشاهی سابق تا کودتای عبدالکریم قاسم علاوه بر شغل در حکومت در کار بانک و دلالی مشغول بودند. چلبی که او را احمد نیز مینامند پس از ترک عراق تا اشغال عراق به کشور بازنگشت. چلبی از دانشگاه آمریکایی بیروت در سال ۱۹۷۷ در رشته ریاضی فارغالتحصیل شد. وی یکی از منتقدین نوری المالکی یه حساب می آید به گفته خودش از زمانی که مالکی قدم در مسیر اشتباه گذاشت او به جمع منتقدان مالکی پیوسته است. چلبی مالکی را متهم به استفاده از سیاست های شکست خورده و فردمحور می داند وی پیش از این در این زمینه گفته است: دیدگاه های آقای مالکی تنها در چارچوبی مشخص محدود است و اجازه نمی دهد که به اوضاع کشور از دریچه های دیگر نیز نگاه شود. به گزارش پانا روزنامه گاردین روز گذشته در مقاله ای عنوان میکند که در ماه گذشته میلادی نام چلبی بارها به عنوان کاندیدای احتمالی جایگزینی نوری المالکی در مقام نخستوزیری عراق در محافل این کشور آورده شده است و از وی به عنوان یکی از معدود کسانی یاد میشود که میتواند جلوی کشیده شدن عراق به سوی تجزیه را بگیرد. نویسنده این مقاله چلبی را یکی از پرقدرت ترین نیروهای سیاسی عراق می داند که قادر خواهد بود عراق را از تجزیه نجات دهد. همچنین این روزنامه، عمارحکیم را از حامیان چلبی در مقام نخستوزیر آتی عراق یاد میکند. اما عادل عبدالمهدی المنتفکی گزینه دیگر نخست وزیری در عراق است که در سال ۱۹۴۲ در بغداد متولد شد. وی سیاستمدار و اقتصاددان شیعه عراقی است. او از مقامات مجلس اعلای اسلامی عراق و معاون دبیرکل پیشین این سازمان است. عبدالمهدی از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۱ یکی از دو معاون رئیسجمهور عراق بود و در دولت موقت عراق پس از سقوط صدام وزیر دارایی بود. او یکی از کاندیداهای تصدی پست نخستوزیری پس از انتخابات مجلس نمایندگان عراق ۲۰۰۵ به شمار میرفت که در رأیگیری داخلی «ائتلاف ملی عراق» با یک رأی مغلوب نوری مالکی شد. وی در سال ۱۹۶۹ به فرانسه رفت و مدرک دکترای خود را پاریس در رشته اقتصاد از دانشگاه دریافت کرد. او با گروههای فکر این کشور و نشریات عربی و فرانسوی همکاری داشت. عبدالمهدی در دههٔ ۱۹۷۰ از اعضای برجستهٔ حزب کمونیست عراق بود. اما در دههٔ ۱۹۸۰ دیدگاههای اسلامگرایانه پیدا کرده و به گروه نوبنیاد مجلس اعلای انقلاب اسلامی پیوست. عبدالمهدی پدر چهار فرزند است و همه آنها تابعیت فرانسوی دارند. وی در سال ۲۰۰۷ از یک ترور جان سالم به در برد، در این انفجار ۱۰ نفر کشته شدند. او زمانی در راس وزارت دارایی قرار داشت، و در این هنگام اقدامات خشونت آمیز مانع فعالیت وی گردید اما توانست جامعه بین المللی را متقاعد كند تا بخش زیادی از بدهیهای این كشور را ببخشند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری پانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]