واضح آرشیو وب فارسی:الف: ناگفته های حضور زیبا کلام در دیدار با رهبری
تاریخ انتشار : جمعه ۱۳ تير ۱۳۹۳ ساعت ۱۴:۴۵
صادق زیبا کلام در فضای سیاسی کشور خود را به عنوان یک لیبرال معرفی می کند، استاد دانشگاهی که وجه ای رسانه پیدا کرده و هر روز موضع گیری های متفاوتی از او منتشر می شود، دکترای علوم سیاسی که در راه مبارزه با رژیم پهلوی به زندان رفت و حالا گاهی اوقات در قالب منتقد نظام اسلامی ظاهر می شود. فعال سیاسی که شیفته هاشمی رفسنجانی و مدافع عملکرد رضاه شاه پهلوی است، منتقدان زیبا کلام، وجود او و موضع گیری هایش را یکی از نمونه های بارز آزادی فضای سیاسی کشور می دانند. حالا دکتر صادق زیبا کلام در دیدار اساتید دانشگاه با رهبر انقلاب حضور یافته است. جلسه ای که رهبر انقلاب در فرازهایی از صحبت خود توصیه هایی به امثال زیباکلام داشتند، از جمله خودباوری و آشنایی بیشتر با پیشرفت های بزرگ کشور. حضور زیباکلام در این جلسه با واکنشها و علامت سوالهایی مواجه شد، برای بررسی جزئیات این حضور، پایگاه خبری تحلیلی پارس، گفت و گویی با این چهره سرشناس داشته است که در ادامه می خوانید:آقای دکتر زیبا کلام، شما نیز به همراه دیگر اساتید دانشگاه به دیدار رهبر معظم انقلاب رفتید.حال و هوای جلسه با ایشان چطور بود؟ صادق زيباكلام: مراسم رسمی بود. به هر حال نباید انتظار داشته باشیم اختلاط صورت بگیرد. این فضا تا بعد از نماز وجود داشت. بعد از نماز محیط تغییر کرد. بعد از آن افراد همدیگر را می دیدند و خوش و بش می کردند. اما قبل از افطار، افراد حداکثر با تکان دادن سر ابراز سلام وعلیک می کردند. شما دوست داشتید سخنران مراسم باشید؟خیلی زیاد. خیلی زیاد. ولی فکر نمی کنم که این آرزو هیچ وقت تحقق پیدا کند. اگر دیروز سخنران بودید اهم مطالبی که بیان می کردید چه بود؟من اگر جز سخنرانان بودم سعی میکردم ادای دین کنم و ادای وظیفه و تکلیف بکنم و صحبت هایم درباره مسائل جدی و واقعی مملکت باشد نه مسائل ذهنی و شعاری. فکر می کنید رهبری از این مطالب شما استقبال می کردند؟بله. فکر می کنم صحبتهایی که توسط همکاران بنده بیان شد برای رهبری هم خسته کننده بود و حوصله بر و با شناختی که من از رهبری دارم خصوصا صحبتهای آن خانم را و حتی آقایان را فکر نمی کنم خیلی جدی گرفته باشند. چه کسی شما را دعوت کرده بود؟آقای کلانتری از نهاد رهبری دانشگاه تهران تماس گرفتند. کارت را آوردند و چون من اطلاع نداشتم و ساعت ۳ خبردار شدم و برنامه ساعت ۶ شروع می شد من با یک ساعت تاخیر رسیدم. البته دیگرانی هم بعد از من رسیدند. در کنار شما آقای علی محمد حاضری را دیدم و افرادی که قدری نگاه سیاسی متفاوت دارند مثل دكتر جواد اطاعت و... فکر می کنید همه از جناحهای مختلف دعوت شده بودند.به هر حال برخی به حسب جایگاه و موقعیت سازمانی که داشتند آمده بودند. وزیر بهداشت، وزیر علوم. آقای حداد عادل. نايب ريیس مجلس و... البته خیلی ها که دعوت شده بودند به دلیل سمتشان آمده بودند و خیلی ها هم سمت نداشتند و از تهران و شهرستانها بودند. فکر می کنم هزار نفری آمده بودند که همه مسئول نبودند و خیلی ها اساتید معمولی دانشگاهها بودند. شما سال گذشته هم شرکت کرده بودید. چرا در این برنامه شرکت می کنید؟من پارسال نبودم و سال ۹۱ بودم و از نهاد رهبری دعوت شدم و فکر می کنم کار درستی است که وقتی دعوت می شوی باید بروی. شاید روزی من این توفیق را پیدا کنم و مطالبی را به استماع ایشان برسانم. البته متفاوت از سخنرانانی که وجود دارند. این دوستان ۲ سال پیش هم همین مطالب را بیان کردند. فکر می کنید دغدغه رهبری از برگزاری این مراسم چیست؟ صرفا یک افطاری معمولی است.به نظر من رهبری می خواهند در جریان وضعیت دانشگاهها قرار بگیرند، مشکلات را دریابند، فضاها را ببینند. یقینا هدف رهبری همین است. ایشان از ساعت ۶ روی صندلی نشستند تا ۹ که افطار شد. زمان کمی نیست. ایشان می توانند از زمانشان به شکل دیگری هم استفاده کنند. اما وقت می گذارند و خیلی عمیق گوش می دهند و به نظر من یک مانور تبلیغاتی نیست، چون نیازی به مانور ندارند. من نقد را متوجه همکارانم می دانند و اساتید به جای اینکه به مسائل واقعی جامعه بپردازند که از تلویزیون هم پخش می شود و ایشان هم در جریان هستند، از وقت خوب استفاده نمی کنند و قدر نمی دانیم و هدر می دهیم و مطالب کلیشه ای و تکراری را بیان می کنیم و فرصت را از دست می هیم. فکر می کنید چرا این صحبت رهبری که دانشگاه جولانگاه رفتارهای سیاسی نشود توسط برخی جریانات اصلاح طلب و رسانه های منتسب به این افراد بایکوت شد؟یکی از پیامدهای رفتارهای کلیشه ای و شعاری که همکاران بنده برای رهبری بیان می کنند همین می شود.تصویری که برای رهبری ترسیم می شود تصویر خیلی واقع بینانه و درستی از وضعیت دانشگاه نیست. من حدس می زنم چهارشنبه شب دانشگاهیان بودند يكي دو شب ديگر هم دانشجویان باشند. شب هاي ديگر هم گروههای دیگر باشند. متاسفانه وقتی آنجا می رویم بجای مطالب واقع بینانه مسائلی را مطرح می کنیم که با واقعیت جامعه ارتباط ندارد. وقتی درباره وضعیت دانشگاهها اینگونه صحبت می کنیم که تنها مشکل دانشگاه فعالیتهای سیاسی دانشگاهاست، نتیجه این می شود. در صورتی که من استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران هستم. ما اساسا در دانشگاهها چیزی تحت عنوان مشکل سیاسی که توسط دانشجویان و یا گروههای سیاسی که خارج از دانشگاه هستند درست شده باشد نداریم و دانشجویان دارای این قدر فهم و شعور هستند که اینجوری نیست که یک گروه سیاسی بتواند بیاید در دانشگاه تبلیغ کند و دانشجویان طرفدار آن شوند. اصلا و ابدا. نباید فراموش کنیم که دانشگاهها از سابقه ۶۰-۷۰ ساله سیاسی اجتماعی برخوردار هستند دانشجویان همواره در صف مقدم مبارزات سیاسی هستند. بچه دبستانی نیستند که از بیرون بتوانیم آنها را تحت تاثیر قرار دهیم؛ مثلا حزب اصلاح طلب یک چیز بگوید و حزب اصولگرا یه چیز بگوید آنها هم تحت تاثیر قرار بگیرند و با هم دعوا کنند. این نگاهی که توسط برخی رسانه ها و جریانات سیاسی بیان می شود نگاه درستی نیست.از اینکه وقت گذاشتید از شما ممنونم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 94]