محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844832955
آغاز فصلی تازه در روابط ایران و اروپا
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
آغاز فصلی تازه در روابط ایران و اروپا رابطه ایران و اروپا، بی‌‌توجه به دولت حاکم در ایران یا سیاست خارجی حاکم بر کشورهای قاره سبز، همواره با فراز و فرودهای زیادی همراه بوده و در دوره‌ای مثل این روزهای تابستان، گرم و در روزهایی چون میانه ماه بهمن سرد بوده است.
چه بهتر است ماجرا را از بهمن آغاز کنیم. بهمن 1357 که تقریبا همه چیز را در تاریخ ایران به دو نیمه تقسیم کرد؛ قبل از انقلاب و بعد از آن. قبل از انقلاب 1357 رابطه ایران و اروپا رابطه گرمی بوده است. در سال 1336 طبق آمار رسمی، ایران 29 درصد واردات خود را از این قاره تامین می کرده و 33 درصد اجناس صادراتی خود را به مقصد شش کشور بازار مشترک اروپا می فرستاده است. این موضوع در بستر سیاست دولت وقت در زمینه رابطه حسنه با کشورهای شمال و غرب قابل فهم است و البته در کنار این موضوع باید در نظر داشت در آن دوران، آمریکا و شوروی دو قطب بزرگ قدرت در جهان بودند و اروپا از این حیث زیرمجموعه ای از بلوک غرب به رهبری آمریکا قرار می گرفت و از این رو نقش مستقل چندانی نداشت. دوران خاموشی از بهمن 1357 تا پایان جنگ ایران و عراق دوره خاموشی روابط است. اروپا که بعد از انقلاب با احتیاط زمینه تعامل با دولت وقت را پیش گرفته بود، چونان کشورهای دیگر بلوک غرب با روی دادن واقعه تسخیر سفارت آمریکا در ایران، رابطه را محدود کرد و حتی مدتی بعد که حمله عراق به ایران انجام شد در مدت هشت سال جنگ تحمیلی، به انحای مختلف به این کشور کمک مالی یا نظامی کرد. در عین حال تصویب چند بیانیه و قطعنامه با ادعاهای حقوق بشری، کاری بود که در این دوره انجام شد و دیوارهای بی اعتمادی را بلندتر کرد. اما واقعه مهم بعدی، کمی بعد اتفاق افتاد. وقتی نویسنده ای هندی الاصل به نام سلمان رشدی کتاب موهنی درباره پیامبر(ص) نوشت و فتوای تاریخی امام خمینی(ره) درباره وجوب قتل او صادر شد. کشورهای اروپایی در اعتراض به این فتوا همه کار کردند و حتی سفرای خود را از ایران فراخواندند و البته مدتی بعد خودشان اقدام به بازگرداندن سفرایشان کردند.با این حال پایان جنگ ایران و عراق و فاصله گرفتن از موضوع سلمان رشدی باعث شد در سال 1992 (1371)، بیانیه ای در اجلاس سران اروپا در ادینبورو مبنی بر عادی سازی روابط با ایران تصویب و از آن روز سلسله گفت وگوهای انتقادی ایران و اروپا آغاز شود. گفت وگوهایی که در نهایت برخی آن را بی فایده خواندند؛ چراکه به هیچ هدف و مقصدی نرسید و صرفا گفت وگو برای گفت وگو نام گرفت. بمب در میکونوس؛ انفجار در رابطه نزدیک به چهار سال از این ماجرا می گذرد. ماجرای میکونوس، بمب دیگری در رابطه ایران و اروپا بود. در این ماجرا، بمبگذاری در یک رستوران ایرانی ـ آلمانی باعث کشته شدن چند نفر شد که با توجه به مواضع سیاسی این افراد، دادگاهی تشکیل و دولت ایران به دست داشتن در این ماجرا متهم شد. این ماجرا باعث بحران در روابط سیاسی هم شد و باز هم سفرای اروپایی از ایران رفتند. در دولت اصلاحات و با توجه به سیاست خارجی متمایل به غرب و شمال این دولت، رابطه ایران و اروپا بهبود یافت. قرار شد گفت وگوهای انتقادی جای خود را به گفت وگوی سازنده بدهد و زمینه همکاری درباره مواد مخدر، تروریسم و نیز اقتصاد به وجود آمد و حتی گفت وگوهای حقوق بشری میان دو طرف ایجاد شد، اما برنامه هسته ای صلح آمیز ایران، دلیل دیگری برای فراز و فرود جدی در رابطه ایران و اروپا شد. ابتدای شکل گیری موضوع هسته ای سه کشور آلمان، فرانسه و انگلیس در قالب تیم های جداگانه و پس از آن در قالب اتحادیه اروپا و زیر نظر کمیسر عالی روابط خارجی این اتحادیه، شروع به مذاکره با ایران کردند. دو توافق مهم پاریس و سعدآباد میان دو کشور نوشته شد، اما کارشکنی های صورت گرفته از سوی آمریکا عملا باعث شکست شد و ایران فاز جدید برنامه و دیپلماسی هسته ای خود را پیش گرفت. فازی که تا زمان ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت در بخش دیپلماتیک کاملا اروپایی بود، اما بعد از ارجاع، سه کشور آمریکا، روسیه و چین هم به آن اضافه شدند. رابطه در دوران خصومت بالا گرفتن تنش میان ایران و غرب که حول محور هسته ای بود و مسائل حاشیه ای چون جنجال بر سر نفی هولوکاست از سوی رئیس جمهور پیشین کشورمان آن را داغ تر می کرد رفته رفته رابطه دو طرف را سرد و خصمانه کرد تا جایی که تحریم های یکجانبه ای از طرف اتحادیه اروپا علیه کشورمان شکل گرفت، آن هم تحریم هایی که بعضا مورد نقض دادگاه های اروپایی قرار گرفت. در این میان تسخیر سفارت انگلیس در تهران باز هم تیر دیگری بر پیکر نحیف رابطه بود تا این که دولت جدید در ایران روی کارآمد. دوران تعامل و البته حاشیه در دوران دولت فعلی اگرچه سیاست کلی دولت بر تعامل در سیاست خارجی است و بر همین اساس تیم های مختلف سیاسی و اقتصادی از کشورهای اروپایی به تهران آمدند و نیز اگرچه توافق اولیه هسته ای در ژنو توانسته گام مثبتی در روابط طرفین باشد، اما مسائلی چون دیدارهای حاشیه ساز مقامات اروپایی در سفرهای خود به تهران و نیز تصویب قطعنامه راهبردی اتحادیه اروپا در مورد رابطه با ایران که حاوی بندهایی در مورد حقوق بشر و... بوده مشکلاتی برای روابط طرفین ایجاد کرده است. اقتصاد، آینده را روشن می کند رابطه ایران و اروپا در سال های گذشته، مصداق فراز و فرود بوده است. علاوه بر این موارد ذکر شده، حوادثی چون جنگ بوسنی و بالکان و دخالت نظامی ناتو در افغانستان و مشارکت برای دخالت در عراق باعث ایجاد زمینه دوری و نزدیکی میان دو طرف شده است. با این حال آینده روابط به نظر روشن می رسد. دلیل این مساله بیش از آن که به توافق در ژنو مربوط باشد یک دلیل اقتصادی دارد. رهبر انقلاب هفت سال پیش در مراسم سالگرد ارتحال امام خمینی(ره) گفتند: «روابط کشور ما و دولت های ما با کشورهای اروپایی روابط سالم و خوبی است و در آینده که گاز در تأمین انرژی نقش بیشتری پیدا می کند، این روابط با اروپا بهتر هم خواهد شد، چون آنها به گاز ما احتیاج دارند.» از این رو به دلیل امنیت انرژی در این منطقه خصوصا با توجه به مناقشات در شرق اتحادیه زمینه نزدیکی میان دو طرف وجود دارد. اما از سوی دیگر پیروی محض برخی مقامات اروپایی از سیاست های آمریکا در سال های اخیر، تهدیدی برای روابط ایران و کشورهای این اتحادیه بوده است و همین مساله هشدار رهبر معظم انقلاب اسلامی را به دنبال داشته است. حضرت آیت الله خامنه ای سه سال پیش در خطبه های نماز جمعه تهران با یادآوری یک حادثه تاریخی گفتند: «دولت فرانسه در دوران ژنرال دوگل که رئیس جمهور فرانسه بود، اجازه نداد انگلیس وارد اتحادیه اروپا بشود. چرا؟ گفتند انگلیس وابسته به آمریکاست؛ نوع ارتباطات انگلیس و آمریکا، اتحادیه اروپا را از استقلال می اندازد. دوگل نگذاشت که انگلیس وارد اتحادیه اروپا شود، به خاطر ارتباط و اتصال و وابستگی به آمریکا. این مربوط به آن روز فرانسه است. این آقایی که امروز در فرانسه سر کار است، حرف های آمریکا را رله می کند؛ همان حرف هایی را که آنها می خواهند، آنچه در دل آنهاست، تکرار می کند؛ شده تابع محض! خب، این ضعف است. کار اروپا به اینجا رسیده است. این فرانسه است؛ کشورهای دیگر اروپایی هم به طریق اولی همین طورند. این ضعف این دستگاه هاست.» بحث تبعیت مقامات اروپا از سیاست های آمریکایی که با هشدار رهبر انقلاب اسلامی همراه بوده یکی از چالش های بزرگ در روابط تهران با این اتحادیه است و در صورت تشدید این موضوع می تواند در آینده این روابط تاثیرات منفی داشته باشد. چنین مواضعی در گذشته نیز در مقاطعی باعث شکل گیری بی اعتمادی میان ایران و برخی کشورهای اروپایی شده است و باید دید آیا در آینده مقامات اروپا، عزمی برای پیگیری سیاست های مستقل تر خواهند داشت یا خیر. ایران و اروپا؛ رابطه ای با چاشنی «گلایه» و «انتقاد» با روی کار آمدن دولت یازدهم، یخ روابط تهران و کشورهای اروپایی به آرامی در حال باز شدن است. تجلی این گشایش در روابط، حضور هیات های پارلمانی اروپایی در تهران بود. سفرهای پر تعدادی که نشان می داد اروپایی ها تا چه اندازه نیازمند بهبود روابط با تهران هستند. هرچند صدور قطعنامه پارلمان اروپا و نیز حواشی سفر کاترین اشتون به کشورمان باعث شد تا این سفرها با موانعی موقتی روبه رو شود، اما سیاست تنش زدایی دولت، راه را بر ادامه مناسبات تهران و اروپا هموار کرده و به نظر می رسد اشتیاق شرکت های اروپایی و نیازهای اقتصادی کشورهای غربی که همچنان دچار رکود اقتصادی هستند، به تداوم روابط کمک می کند. با این همه استقبال نهادهای اروپایی از بهبود رابطه با کشورمان به معنای فراموش کردن برخی چالش های فکری و سیاسی نیست. یکی از مهم ترین اختلافات میان کشورهای اروپایی و ایران، مربوط به اتهامات حقوق بشری است. اتهاماتی که معمولا بازتابی سیاسی نیز پیدا می کند. علاوه بر این، بی توجهی غرب به مقتضیات مردم سالاری دینی در ایران هم هرازچندگاهی روابط دو طرف را به چالش می کشاند که برای رفع این موانع باید تلاش کرد. به این ترتیب گرچه می توان روی کار آمدن حسن روحانی را سرآغاز دور تازه ای از روابط مطلوب میان ایران و اروپا قلمداد کرد، اما این روابط سیاسی و اقتصادی، دست کم در کوتاه مدت نمی تواند تاثیری بر اختلافات دامنه دار دو طرف بگذارد، هرچند شاید برخی سوءتفاهمات و بی اعتمادی های متقابل را کاهش داده و بتواند فرصتی برای گفت وگوهای انتقادی با هدف افزایش تفاهم ایجاد کند. مصطفی مسجدی آرانی / جام جم
دوشنبه 09 تیر 1393 6:00 بازدید:0
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]
-
گوناگون
پربازدیدترینها