محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارشهای سیلآسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارشهای سیلآسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844603820
شهر علامرودشت | معرفی جاذبه های گردشگری ایران
واضح آرشیو وب فارسی:سیری در ایران: علامَرودشت (Alamarvdasht) شهری است در جنوب استان فارس ایران. این شهر در بخش علامرودشت از توابع شهرستان لامرد این استان قرار گرفته است.وجه تسمیهنام علامرودشت طبق اسناد و سنگقبرهای بهجا مانده از سه-چهار قرن پیش به صورت «اعلامرودشت» ثبت شده است و اولین اثر مکتوب که نامی از علامرودشت آورده، آثار جعفری میباشد که در سال ۱۲۷۶ هجری قمری تالیف شده است. در مورد وجه تسمیه علامرودشت احمد اقتداری معتقد است که بخش اول آن (الا) مخفف «الار» نام قدیم لارستان است که تاریخ طبری ذکر کرده است و ممیزی برای مرودشت شمال شیراز از مرودشت الار (لارستان) میباشد. در میان عوام اعتقاد بر این است که اصلیت مردم این ناحیه از مرودشت شمال شیراز میباشد که با مهاجرت به این سرزمین، به یادبود سرزمین مادری خود آن را «اعلامرودشت» بهمعنای لارستان بهتر و اعلاتر نامگذاری کردند.جمعیت
بر اساس سرشماری آبان ماه ۱۳۹۰ جمعیت شهر علامرودشت به ۴۰۵۲ نفر رسید که شامل ۹۶۹ خانوار، ۱۹۸۶ مرد و ۲۰۶۶ زن بوده استسابقه تاریخی
آثار بهجا مانده از دوران پیش از اسلام در علامرودشت ناشناخته مانده و در گذر زمان دچار آسیبهای جدی شدهاند، اما با وجود همین آثار میتوان بهتقریب اطلاعاتی را بهدست آورد. اطلاعی این موضوع که قبل از اسلام چه کسانی و در چه نقاطی از این سرزمین سکونت داشتهاند، در دست نیست. آما آثاری که در بین مردم به گبرنشین یا «قلعهگوری» (قلعهگبری) مشهور است، میتواند مختصر نقاطی را برای ما مشخص نماید. همچنین اشاره باستانشناس اروپایی هینس گابه به یک زیارتگاه و آتشکده عصر ساسانی که در مسیر راه ارتباطی شیراز به سیراف بوده که از منطقه علامرودشت میگذشته، و تاکید واندنبرگ دیگر باستانشناس اروپایی که از این مناطق بازدید کرده بر این موضوع که در این نواحی آثار و توههای متعددی از دوره ساسانی و ابتدای عهد اسلام وجود دارد، روایت از سکونت در این دشت در پیش از اسلام دارد. قرار گرفتن در راههای تجاری شمال به جنوب در ادوار مختلف که جغرافینویسان متعدد به آن اشاره نمودهاند نیز نشان از آبادی و گذشتهی این منطقه دارد. محمدباقر وثوقی در این زمینه مینویسد: وجود راههای باستانی که از فیروزآباد و استخر از طریق خنج و علامرودشت و فال به طرف بندر باستانی سیراف و جنوب میرفته است و آثار برجا مانده در این مسیر، از نشانههای وجود فرهنگ و تمدن پیش از اسلام در این منطقه است.هرچند که آثار مکتوبی از گدشته در مورد قدمت منطقه علامرودشت در دست نیست، اما با توجه به وجود آثار تاریخی در پیرامون شهر علامرودشت می توان گفت که قدمت این سکونتگاه به پیش از اسلام بر می گردد. وجود خرابه های منازل زرتشتیان در قسمت غربی سبزپوشان علامرودشت معروف به تل گوری، به جا ماندن ویرانه های تل علامرودشت و تل جت مربوط به زمان گبرها و کشف سرستونها و پایهای عمارتی بزرگ و سنگی در شمال غربی علامرودشت که به شکل سرستونهای تخت جمشید است، خود از قدمت دیرین علامرودشت حکایت دارد.قدیمترین مأخدی که به اختصار از علامرودشت سخن گفته ، کتابی است از حقایق نگار خورموجی (۱۲۲۵-۱۳۰۱ق /۱۸۱۰ -۱۸۸۴م ) که نزدیک به ۱۵۰ سال پیش نگاشته شده است . خورموجی در مورد علامرودشت چنین نوشته است : «بلوک اسیر و علامرودشت: این بلوک گرمسیر ، مردمش فقیر ، از سمت جنوبی شیراز مسافت ۴۶ فرسخ (حدود ۲۵۰ کیلومتری راه آن روز شیراز به علامرودشت). حاصل این بلوک : خرما و غله و تنباکو ، و شکار این جلگه از وحوش آهو ، آبش از باران ، و اطواء هر قریه ، مشتمل بر سی خانوار الی ۲۵۰ خانوار». پس از وی میرزا حسن حسینی فسائی ، در چندین جای فارسنامه ناصری درباره علامرودشت مطالبی نوشته است که به این شرح است : «بلوک علامرودشت ، از گرمسیرات فارس جنوبی شیراز است و درازی آن از قریه خلیلی تا کهنوی علیا، هفت فرسخ ، پهنای آن از خشتی تا کلائی ، یک فرسخ و نیم، محدود از جانب مشرق به نواحی لارستان، و از شمال به بلوک خنج و از مغرب به بلوک اسیر، و از جنوب به نواحی بلوک گلهدار. محصولش گندم و جو دیمی و تنباکو که از آب چاه بهعمل آوردند. در زمان سابق ، بلوکی آباد و معمور بود و نخلستانهای دیمی فراوان داشت و هر درخت نخلی بیفتاد، به جایش نخلی نکاشتند. در اوایل دولت قاجاریه (دامت شوکتها) علیرضا خان علامرودشتی، ضابط و حاکم این بلوک بود و اکنون کسی از او باقی نیست و کلانتر این بلوک حاجی حسین است و قصبه بلوک را سبزپوشان گویند. ۵۲ فرسخ از شیراز دور افتاده و دویست درب خانه از خشت و گل و چوب دارد و این بلوک را شانزده قریه آباد باشد.»[۴].هسته اولیه شهر علامرودشت مربوط به دو قلعه قدیمی به نام قلعه علامرودشت و قلعه جت و چند قلعه دیگر بوده است. پس از اقامت مردم آنجا به خارج از قلعه ها و منازل مستقل از یکدیگر گسترش یافته و به تدریج روستای قدیمی علامرودشت و روستای چاهعینی در اطراف این قلعهها شکل گرفته است. البته تاریخ این تغییر مکان به روشنی مشخص نیست هرچند سالها این تغییر و تحول به طول انجامیده تا به شکل کنونی درآمده است. با شروع اصلاحات ارضی و ورود تکنولوژی جدید آبیاری، بهتدریج حرکتهای جمعیتی موجب توسعه تدریجی روستاها شد. لذا مرحله دوم توسعه روستا مربوط به بعد از سال ۱۳۴۰ می شود که بر اساس نرخ رشد طبیعی جمعیت در اطراف قلعهها دو روستای چاهعینی و علامرودشت رشد و رونق بیشتری یافته و تقریباً از حدود ۴۰ سال پیش به این سو تعدادی از منارل مسکونی در حدفاصل چاهعینی و علامرودشت در سمت غربی ورودی علامرودشت به خنج ساخته شده و این توسعه تا سال ۱۳۵۸ بیشتر و بیشتر شده است به طوری که دو روستای چاهعینی و علامرودشت به هم متصل شده است.بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، در سال ۱۳۶۵ جهاد سازندگی اقدام به تهیه طرح هادی روستا مینماید و روستا در این مقطع معادل کل سطح روستا تا سال ۱۳۵۸ توسعه می یابد، یعنی تا سال ۱۳۷۰ وسعت روستا بیش از دو برابر میشود. در سال های دهه ۷۰ شمسی، بنیاد مسکن انقلاب اسلامی مقدار زیادی از اراضی منابع ملی واقع در طرح هادی با وسعت بیش از ۶۰ هکتار را تفکیک و به افراد واگذار نموده است، به همین دلیل در دهه ۷۰ باز هم وسعت شهر حدود دو برابر افزایش می یابد. در حالی که وسعت هسته روستا تا سال ۱۳۴۰ حدود ۵.۱ هکتار بوده است، بعد از دهه ۴۰ به ۲۵ هکتار افزایش یافته و در سال ۱۳۵۸ به ۴۵ هکتار افزایش می یابد و در سال ۱۳۷۰ به ۷۵ هکتار رسیده و در نهایت در سال ۱۳۸۰ وسعت شهر بیش از ۱۹۷ هکتار بوده است. در سال ۱۳۷۵ با مصوبه هیات وزیران مرکز بخش علامرودشت به شهر تبدیل گردید و نام مرکز این بخش از چاهعینی به علامرودشت تغییر یافت. شهرداری علامرودشت که مقدمات اولیه تأسیس آن پس از این سال آغاز شده بود، در خرداد ۱۳۷۷، رسماً افتتاح شد.[۵]آب و هواعلامرودشت از نظر هواشناسی جزء رژیم رطوبتی خشک و رژیم حرارتی حرارتی گرم طبقه بندی شده است. از ویژگیهای اقلیمی این منطقه، بارندگی سالیانه اندک همراه با توزیع و پراکنش نامنظم در طول سال و تفاوت زیاد مقدار باران هر سال نسبت به سال دیگر، درجه حرارت بالای سالانه، تغییرات زیاد درجه حرارت روزانه، ماهانه و سالانه و همچنین بالابودن پتانسیل تبخیر و تعرق است. در منطقه علامرودشت دو فصل زمستان کوتاه و تابستان طولانی حاکم است. فصل زمستان در این منطقه از اواسط آذر تا اواسط اسفند است. منطقه علامرودشت بیشترین مقدار بارش سالانه را در همین فاصله زمانی (ماههای سرد سال) دریافت میکند. میانگین بارندگی سالیانه معادل ۲۶۱ میلیمتر و میانگین درجه حرارت سالانه ۲۵ درجه سانتی گراد می باشد.زبان
نوشتار اصلی: گویش علامرودشتی
مردم علامرودشت به زبان فارسی، با اندک تهلهجهای متمایل به لهجه فارسی شیرازی، سخن میگویند . برخی از زبانشناسان اعتقاد دارند که لهجه مردم منطقه علامرودشت ، چون در بعضی کلمات و ادای بعضی کلمات با لهجه لری مشابهت دارد، پس شاخهای از لهجه لری است ، اما جز شباهتهای اندک برخی کلمات که در خیلی از لهجههای دیگر نیز کم و بیش یافت میشود، هیچ سند و مدرکی که این موضوع را اثبات کند، وجود ندارد. بر این اساس ، به طور کلی می توان گفت که پایه و مایه اصلی لهجه علامرودشتی ریشه در لهجه اصیل فارسی جنوبی دارد. همچنین در روستاهای غرب بخش علامرودشت که عشایر قشقایی ساکن شدهاند، زبان ترکی قشقایی رواج دارد.کشاورزی
تحت تاثیر عوامل جغرافیایی و اقلیمی، کشاورزی و اقتصاد شهر علامرودشت نیز شرایط خاص خود را داراست. عمده فعالیت مردم در بخش کشاورزی و دامداری به صورت سنتی مییاشد. محصولات کشاورزی علامرودشت عبارتانداز: غلات، خرما، تنباکو، کنجد، صیفی جات، کلزا، پیاز و… . آب مشروب و زراعتی کشاورزی از چاه تأمین میشود.اقتصاد
عمده فعالیت مردم علامرودشت در بخشهای خدماتی، صنعتی، فعالیتهای کشاورزی و کار در کشورهای عربی حوزه خلیج فارس میباشد. از نظر صنعتی جز چند مرکز نیمهصنعتی کوچک، فعالیت درخورتوجهی در علامرودشت وجود ندارد. صنایع دستی رایج در علامرودشت بیشتر در زمینهی گلیم و گبهبافی میباشد که عمدتاً در بخش غربی منطقه علامرودشت و بهویژه در میان عشایر دیده میشود. همچنین از عمده صنایع دستی در زمانهای گذشته که دیگر اثری از آنها دیده نمیشود انواع سبد و زنبیل که از برگ نخل درست میکردند و همچنین انواع کیسه و طناب که تحت عنوانهای جوال، خورجین، اوور و… نامیده میشد و از مو و پشم حیوانات درست میکردند را میتوان نام برد.آداب و رسوم محلی
تعزیه یا شبیهخوانی
تاریخ تعزیه بدین شیوه و شمایل به دوره صفویان برمیگردد و در دوران قاجار به سبب علاقه بعضی از شاهان به اوج خود رسید. هرچند در دوران دودمان پهلوی و بهویژه به دلیل ماهیت ضد دینی رضاشاه، سختگیریهای شدیدی در این زمینه صورت گرفت، اما علاقهمندان به تعزیه ضمن صیانت از تعزیه بر غنای آن افزودند. تعزیه در زبان محلی مردم علامرودشت به شوی shavi که همان شبیهخوانی باشد معروف است و در علامرودشت قدمت بسیار دارد. بر اساس یک نسخه تعزیه که متأسفانه نام نویسنده آن نامعلوم است، قدمت آن به سال ۱۲۷۸ قمری برمیگردد و طبق آنچه افراد کهنسال میگویند به بیش از ۱۲۰ سال میرسد که نسخهای به خط محمود بن کمال که خود از ایفا کنندگان نقش در تعزیه بوده و در سال ۱۳۲۸ قمری به نگارش درآورده، موید این مطلب است. نسخههای خطی معمولاً توسط کاتبان محلی از روی کتابهای منظوم نوشته میشده و در پایان نسخه، کاتب ضمن التماس دعا و طلب فاتحه تاریخ کتابت را مینوشته است. علاوه بر شهر علامرودشت در دیگر نقاط این بخش، از جمله ملایی، خیرگو و کتک نیز اجرای تعزیه دارای سابقه بوده که به قول کهنسالان به بیش از ۱۰۰ سال میرسد. هماکنون در غرب روستای شرفآباد محدودهای معروف به زمینِوایحسینی میباشد که طبق اظهارنظر بزرگان در گذشته محل اجرای تعزیه بوده است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیری در ایران]
[مشاهده در: www.seeiran.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 216]
صفحات پیشنهادی
شهر سوخته ثبت جهانی شد | معرفی جاذبه های گردشگری ایران
تاریخ خبر ۱۳۹۳ ۴ ۲ – گروه گردشگری شهر سوخته استان سیستان و بلوچستان به عنوان هفدهمین اثر جهانی ایران در فهرست میراث جهانی به ثبت رسید به گزارش مرکزروابط عمومی و اطلاعرسانی سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری محمد حسن طالبیان معاون میراث فرهنگی با اعلام این خبر گفشهر فدامی | معرفی جاذبه های گردشگری ایران
فدامی یکی از شهر های جنوبی شهرستان داراب استان فارس است این شهر بالغ بر ۶۰۰۰ نفر جمعیت دارد جاهای دیدنی شهر فدامی در فاصله ۱۳۰ کیلومتری جنوب شرق داراب و در دل گرمای سوزان چشمه ای از دل کوه می جوشد و به پیش می آید نام این آبشار زیبا فدامی است این آبشار در منطقه فورگ فرگ و در شهشهر عمادده | معرفی جاذبه های گردشگری ایران
شهر عمادده از توابع بخش صحرای باغ در شهرستان لارستان در جنوب استان فارس در ایران واقع شدهاست این شهر در بخش صحرای باغ آخرین مرز لارستان واستان فارس به استان هرمزگان است عمادده تنها شهر صحرای باغ میباشد جمعیتجمعیتش در حدود ۵٫۰۰۰ نفر میباشد البته در اطراف عمادده چند روستاشهر صغاد | معرفی جاذبه های گردشگری ایران
صغاد شهری است در بخش مرکزی شهرستان آباده استان فارس در جنوب ایران صغاد در حدود ده کیلومتری شهر آباده واقع شده هم اکنون ۱۳۸۶ جمعیت آن حدود ۱۴۰۰۰ نفر میباشد این شهر در کنار سلسسله جبال زاگرس قرار گرفته است و از کوههای معروف آن کوه صیاد عبدالله کوه روزبه کوه بیم و کوه گنبهشهر داراب | معرفی جاذبه های گردشگری ایران
شهر داراب یکی از شهرهای استان فارس و مرکز شهرستان داراب است داراب با قدمتی چندهزارساله در جنوب شرقی استان فارس ایران واقع است فاصله شهر داراب تا شیراز ۲۴۰ کیلومتر میباشد این شهرستان باجمعیتی یکصد و هشتادو نه هزار و سیصد و چهل وپنج نفر که نقاط شهری شامل هشتادو هزار و دویست و سشهر زرقان | معرفی جاذبه های گردشگری ایران
زَرقان شهری است در بخش زرقان شهرستان شیراز استان فارس در جنوب ایران نام نام زرقان که در اصل زرگان بوده واژه ایست مرکب از زر به معنی طلا و گان به معنی شایسته و سزاوار است جغرافیا شهر زرقان در ۲۵ کیلومتری شمال شرقی شیراز و در مجاورت اتوبان شیراز به اصفهان قرار گرفتهاست ارشهر رونیز | معرفی جاذبه های گردشگری ایران
رونیز شهری است در بخش رونیز شهرستان استهبان استان فارس در جنوب ایران رونیز شهری در فاصله ۱۴۵ کیلومتری جنوب شرقی شیراز است و از توابع شهرستان استهبان به حساب می آید رونیز خود به دو بخش تقسیم میشود رونیز سفلی و رونیز علیارونیز علیا معروف به پاریس کوچولو از مکان های تفریحی و تاریخزاهد شهر | معرفی جاذبه های گردشگری ایران
زاهدشهر یکی از شهرهای استان فارس و مرکز بخش شیبکوه از توابع شهرستان فسا است فاصله این شهر با مرکز شهرستان ۲۵ کیلومتر و با شیراز ۱۷۰ کیلومتر میباشد این شهر مسیر ارتباطی فسا به جهرم میباشد این شهر با جمعیت ۲۰٬۰۰۰ نفر از نقاط باپیشینه کهن و فرهنگی استان فارس است دارای آب وهوای نسرصد خانه شهرداری فسا | معرفی جاذبه های گردشگری ایران
وقتی از سمت شیراز وارد شهرفسا شوید درسمت راست ورودی شهر تپه ای به نام “تپه کدیوری واقع شده است که در بالای این تپه زیبا رصد خانه فساواقع شده است جایی که سابقه فعالیت آن به ۱۲ سال میرسد و سالانه متقاضیان زیادی از شهرستان های مختلف استان فارس و کشور برای بازدید به این مکان میشهر خنج | معرفی جاذبه های گردشگری ایران
خنج شهری باستانی در جنوب استان فارس قرار دارد نام آن در روزگار باستان هُنگ یا خُنگ بودهاست که همان واژه در گذر زمان تبدیل به خُنج گشتهاست براساس اطلاعات موجود در ۳۰ درجه و ۵۳ دقیقه طول شرقی و ۲۷ درجه و ۵۷ دقیقه عرض شمالی از نصف النهار مبدأ واقع شدهاست ارتفاع شهر خنج ازشهر دو برجی | معرفی جاذبه های گردشگری ایران
شهر دوبرجی در استان فارس از توابع شهرستان داراب می باشدکه فاصله اش با این شهرستان ۹۵ کیلومتر وبا شیراز ۳۵۰ کیلومتر وبا استان هرمزگان ۲۳۰ کیلومتر می باشد دوبرجی در گذشته به عنوان مرکز بخش فرگ داراب بوده که در حال حاضر این روستا به شهر تبدیل شده است در گذشته قدیم بعد از اینکه بیمارشهر فسا | معرفی جاذبه های گردشگری ایران
فسا به پارسی میانه پسا نام شهری در ۱۴۵ کیلومتری جنوب شیراز واقع در استان فارس است شهرهای سروستان داراب جهرم استهبان در همسایگی فسا قرار دارند قدمت این شهرستان دست کم به زمان هخامنشیان برمیگردد که در آن زمان نام این شهر پسه یا پسا بوده که پس از اسلام به فسا تبدیل میشود ت-
گوناگون
پربازدیدترینها