واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
حاشیه ای بر اظهارات اخیر احمد توکلی فساد کشور را نابود می کند تهران - ایرنا - خوشبختانه دولت یازدهم به لحاظ به کار گرفتن مدیران غالبا پاک دست و مجرب و به قول معروف آزمون پس داده و ˈ چشم و دل سیرˈ یکی از مهم ترین قدم ها را در راه مبارزه با فساد سیستمی برداشته است، اما باید توجه داشت سیستم سیاسی و نظام مدیریتی کشور تنها مختص به قوه مجریه نمی شود و فساد تنها در دولت نبوده و نیست ؛ بلکه اتفاقا بخش عمده ای از فساد ها در جاهایی رخ می دهند که کمترین نظارت ها روی آنها است و هیچ دستگاه نظارتی را یارای مقابله با آنها نیست.
«در حال حاضر فساد در کشور به مرحله سیستمی رسیده است؛ این اتفاق به معنای آلودگی دستگاه های مبارزه با فساد است و در این نوع از فساد جرم یقه سفیدها بیشتر می شود... در دولت فعلی دو ماه و نیم مکاتبه کردم تا مسئله فساد و رانت خواری حذف شود. معتقدم دولت یازدهم باید متوجه شود که چنین مسائلی نباید دست و پایش را بگیرد؛ البته آن چه به این دولت رسیده خرابتر از آن است که بتواند حریف مشکلاتش شود.... فاسد همانند خود را بر سر کار می آورد. در حال حاضر نیز به دلیل گسترده شدن فضای فساد مقابله با این امر قدری سخت و مشکل شده است....فضای فساد در دولت گذشته گسترده و بی محابا بود و...»
این سخنان احمد توکلی عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی و یک از نمایندگان اصولگرای مجلس شورای اسلامی است و اذعان به سیستمی شدن فساد در کشور از سوی فردی به زبان آمده که کمتر کسی تردید دارد که اوبه واسطه جایگاه شغلی اش اطلاعات کامل و دست اولی از آمار و واقعیت های اقتصادی و اجتماعی کشور دارد.
سیستمی شدن فساد یک خطر فراگیر برای کشور و ملت و سیستم سیاسی است و این دولت و آن دولت نمی شناسد ؛ هر چند به اذعان احمد توکلی در دولت های نهم و دهم فضای فساد اقتصادی در دولت گسترده و بی محابا شده است. که البته غالب کارشناسان و آگاهان نیز بر این نکته اقرار و اذعان دارند که در دولت احمدی نژاد بر خلاف شعارهای دهان پر کن نه تنها قدمی اصولی برای مبارزه با فساد برنداشته شده ، بلکه فساد های بسیار عظیم و بی سابقه ای در کشور رخ داده است.
فساد اقتصادی سیستمی همچون موریانه پایه های اقتدار و استحکام یک سیستم را می جود و آن را از درون ˈپوکˈ می کند. متاسفانه در کشورما زمینه های فرهنگی و اجتماعی سیستمی شدن فساد فراهم است و وقتی این زمینه ها با خلاهای قانونی و بسترهای لازم رشد فساد در هم می آمیزند ، اوضاع خطرناک تر می شود.
در واقع معنای اصلی سیستمی شدن فساد علاوه بر افزایش ابعاد و دامنه فساد در کشور به این معنا است که تله موش هایی که پیشتر برای شکار موش های مزاحم در ساختمان کار گذاشته بود، دیگر کارایی سابق خود را ندارند و در واقع برای موش ها تبدیل به رستوران مجانی شده اند.
اشاره به مثال تله موش نیاز به توضیح بیشتری دارد:
کشور ما همواره در مساله وجود فضای مناسب برای فساد و وقوع فساد آسیب پذیر بوده است . این آسیب پذیری به این دلیل بود که هم به لحاظ فرهنگی و اجتماعی و هم از منظر خلاهای قانونی و هم از روی ضعف دستگاه های نظارتی در زمینه مبارزه ریشه ای با فساد مشکل داشته ایم.
این فضا دقیقا مشابه فضای یک ساختمان است که همواره در معرض آفت موش های مزاحم است و موش ها از طرق گوناگون و علی رغم میل صاحب ساختمان همواره راه هایی به منظور ورود به ساختمان یافته اند و موش های بسیاری در ساختمان جولان می دهند و صاحب ساختمان بدون اینکه کار ریشه ای کند و زمینه ها و راه های ورود موش به ساختمان را مسدود کند و فضای زیست را برای موش های نفوذ کرده به ساختمان غیر قابل تحمل کند، تنها به گذاشتن تله اکتفا می کند.
هر چند تله گذاشتن یکی از راه ها و روش های لازم برای مبارزه با موش های مزاحم است ، اما این روش کافی نیست و مادامی که ساختمان منافذی همیشگی برای نفوذ موش دارد و فضای داخلی آن نیز برای زیست و تکثیر این موش ها فراهم است ، همیشه در معرض آفت نفوذ موش های مزاحم قرار دارد و اگر از یک دست تله موش ها شکار کنند از دست دیگر زاد و ولد آنها و نیز نفوذ دایمی موش های مزاحم از منافذ باز ساختمان به داخل آن، معضل را به طور ریشه ای حل نمی کند.
مساله فساد در کشور ما نیز وضعیت مشابه آن ساختمان فرضی در برابر موش های مزاحم را دارد. در کشور ما بستر برای نفوذ و رخنه فساد اقتصادی در بدنه ادارات و حتی در مدیریت میانی و عالی فراهم است، البته با این تحلیل به هیچ عنوان قصد آن نداریم که انبوه مدیران خدوم و پاک دست را که همچنان بدون چشم داشت به کشور و ملت خدمت کرده و می کنند زیر سوال ببریم، اما از کنار واقعیت رخنه غیر قابل باور فساد به بدنه دستگاه های کشور نیز نمی توانیم بی تفاوت بگذریم.
خوشبختانه دولت یازدهم به لحاظ به کار گرفتن مدیران غالبا پاک دست و مجرب و به قول معروف آزمون پس داده و ˈ چشم و دل سیرˈ یکی از مهم ترین قدم ها را در راه مبارزه با فساد سیستمی برداشته است، اما باید توجه داشت سیستم سیاسی و نظام مدیریتی کشور تنها مختص به قوه مجریه نمی شود و فساد تنها در دولت نبوده و نیست ؛ بلکه اتفاقا بخش عمده ای از فساد ها در جاهایی رخ می دهند که کمترین نظارت ها روی آنها است و هیچ دستگاه نظارتی را یارای مقابله با آنها نیست.
این بخش از فساد ها می تواند بسیار خطرناک تر و عظیم تر از فساد های دیگر باشد و زنگ خطری برای تمامی کشور باشد.
اخیرا رهبر معظم انقلاب به نکته ای درباره مبارزه با فساد اقتصادی در کشور اشاره کرده اند که باید سرلوحه تلاش ها بدین منظور باشد . ایشان با تاکید بر ضرورت مبارزه ریشه ای با مقوله فساد در کشور تاکید کردند که مبارزه با فساد باید بدون مسامحه و پیش از آنی که به پیکره و بدنه سیستم کشور وارد شود، صورت گیرد.(نقل به مضمون)
این فرمایش رهبر معظم انقلاب باید سرلوحه تلاش ها برای مبارزه با فساد باشد ، فسادی که همواره نگرانی و دغدغه از این بود که با آن مبارزه اصولی نمی شود و حالا با اظهارات احمد توکلی باید نگران این بود که اساسا در صورت وجود اراده در میان مدیران و مسئولان عالی کشور ، آیا این اراده می تواند تبدیل به اقدام و عمل در رده های میانی مدیریتی و نظارتی شود؟
**نواندیش
اول**
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
01/04/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]