واضح آرشیو وب فارسی:فارس: برنده تندیس طلایید در اجلاس جهانی صدا:
صدای تالش به جامعه جهانی رسید
مستندساز صدای تالش و برنده تندیس طلایی در اجلاس جهانی صدا گفت: مستند «ترانه باران» صدای تالش را به جامعه رساند.
به گزارش خبرگزاری فارس از تالش، اجلاس جهانی صدا و جشنواره بینالمللی رادیو هر سال به میزبانی یک کشور برگزار میشود و امسال ایران میزبان این مسابقات بود. جشنواره بینالمللی صدا بزرگترین فستیوال رادیویی است و در سراسر دنیا زیر نظر سازمان a.b.u برگزار میشود و بهترین و برترین برنامهسازان رادیو و صدا در آنجا حضور دارند و در رقابتی تنگاتنگ برنامههای خود را به آزمایش میگذارند. «حسین مشفق» از مستندسازان و پژوهشگران برتر رادیویی است که در پنجمین اجلاس جهانی صدا و سیزدهمین جشنواره بینالمللی رادیو به عنوان تهیه کننده برتر در بخش داخلی و مستند ساز برتر در بخش بینالملل برنده تندیس طلایی و دیپلم افتخار شد. همسر وی نیز تهیه کننده برنامه رادیویی «تالشونه» و دبیر خبر و تهیه کننده برنامه تالشی رادیو برون مرزی تالشی است. برای آشنایی بیشتر با فعالیت و برنامه رادیویی صدای تالش گفتوگوی تفصیلی با «حسین مشفق » برنده تندیس طلایی و دیپلم افتخار در پنجمین اجلاس جهانی صدا و سیزدهمین جشنواره بینالمللی رادیو ترتیب دادهایم که در زیر میخوانید: فارس: رادیو تالشی چیست و کار خودتان را چگونه در صدای تالش آغاز کردید؟ -ما دو رادیو تالشی داریم که یک رادیو تالشی برون مرزی و یک رادیو تالشی در ایران است که هر دو عرصه میتوانند تاثیرگذار باشند ضمن اینکه بنده اهل شرق گیلانم اما حساس میکنم جزو مردم تالش هستم. پس از تحصیل دانشگاهی و پایان خدمت سربازی در صدا و سیمای مرکز گیلان به عنوان نویسنده مشغول به کار شدم و یعنی استارت فعالیت بنده من در صدا و سیمای مرکز گیلان از نوشتن آغاز شد. «پرچمداران عشق» عنوان برنامهای درباره شهدا و جانبازان استان گیلان است که هر روز از صدای مرکز استان پخش میشود و بنده نویسنده آن هستم. فارس: عامل موفقیت شما در جشنواره اجلاس جهانی صدا و سیزدهمین جشنواره بینالمللی رادیو چیست؟ -ابتدا باید بگویم از کجا وارد عرصه کار مستند و تهیه کنندگی شدم، پس از اینکه دورانی را به عنوان نویسنده در رادیو فعالیت میکردم به عنوان گزارشگر مستند در مرکز گیلان کار خود را آغاز کردم و از آنجا که مطالعات میدانی بنده در حوزه رشته مردمشناسی بود به مدت شش سال در این عرصه فعالیت کردم. عرصه و حوزه فعالیت مردمشناسی ما زیر نظر پژوهشکده گیلانشناسی و لابراتوار زبانشناسی دانشگاه استراسبورگ فرانسه است که فعالیتهای پژوهشی ما انجام میشود و یافتههای تحقیقی که گرفته میشود ما آن را به صورت میدانی پیاده میکنیم. اینکه توانستم در جشنواره بینالمللی رادیو مقام کسب کنم همین بخش مردمشناسی موسیقی بود که از قبل تصمیم نداشتم در اجلاس جهانی شرکت کنم اما فضای مردمشناسی موسیقی موجب شد تا بتوانم در این رقابت شرکت کنم و به موفقیت برسم. فارس: چه پارامترها و فاکتورهایی عامل برگزیده شدن شما شد؟ -اجلاس جهانی صدا و جشنواره بینالمللی رادیو یک سری فاکتورهایی دارد که براساس معیارهایی که کمیته تخصصی داوران که 70 درصد این داوران خارجی و 30 درصد ایرانی هستند، پرداخت میشود. امسال بخش مستند بسیار مهم و فعالیتها محتوامحور بوده و ما بحث پارامتر را مطرح کردیم و از نظر بنده سرزمین گیلان سرشار از پارامترهای حوزه فرهنگ مردم و مردم شناسی هست و برنامه «ترانه باران» به مستند آوای شالیزار پرداخته که بخشی از آن آوازهای تالشی مربوط به مردم فومن بوده است که در این برنامه مستند بنده از آن استفاده کردم. فولکلور و فرهنگ عامه بخش بینظیر و شگفتانگیزی بوده که در سراسر دنیا نشانه صلح و آرامش است و زمانی که داوران بینالمللی برنامه ترانه باران را میشنیدند اگر چه بخشی از این متریکهای آزاد موسیقی را متوجه نمیشدند اما بسیار لذت میبردند. پارامترهایی که به لحاظ تخصصی در کار حوزه رسانه بهویژه در رادیو وجود دارد چند محور است و برای اینکه امتیاز و سطح بالایی داشته باشیم ابتدا باید یک آرمی باشد که کلکسیون محتوایی برنامه را نشان دهد یعنی آرمی که محتوای آن براساس چارچوب و جنس برنامه باشد یعنی گزیدهای از اصل برنامه است. فصل دیگر برنامه موفق بخش، بخش فنی است یعنی اینکه ما باید آلبوم را به گونهای بسازیم که شفافیت و کیفیت صدا داشته باشد و به اصطلاح بچههای رادیویی distord و یا noies نداشته باشد که در عرصه مستند بسیار مهم است. فارس: چه شد که از آواز تالشی در برنامه مستند خود استفاده کردید؟ -بخشی از کارشناسیهای مستند ترانه باران را به صورت آکادمیک در کنار کارشناسی تجربی قرار دادم یعنی یک فرد بومی که در منطقه زندگی کرده اما سواد دانشگاهی ندارد را آوردم و درباره شالیزار و آوازهایی که خوانده میشود توضیح داد و یک فردی که تحصیلات دانشگاهی دارد و در حوزه مردمشناسی کار کرده را در کنار هم انطباق دادم و پس از آن، ترانه و آواز شالیزار را در کنار این کارشناسی قرار دادم اما در هیچ شرایطی از آمبیانس غیر طبیعی و یا آرشیو استفاده نکردم یعنی زمانی که وارد طبیعت شدم با ricorder تمام آمبیانسها را به روش طبیعی به سرانجام رساندم. صدای گنجشک، مرغ، سگ، خروس، بلبل، همه در طبیعت بود اما اصولاً برنامهسازان اینها را به عنوان آرشیو استفاده میکنند اما من از آرشیو استفاده نکردم و همه اینها را از طبیعت بهکار گرفتم. زمانی که زن شالیزار در حال خواندن آواز شالیزار بود صدای پای آنها در زمین شالیزار و صدای نفس آنها در صدای ricorder بود و همین مسئله موجب امتیاز برنامه بنده شد. در واقع کاری که در سیزدهمین جشنواره بینالمللی رادیو مقام آورد، مستند هویت فرهنگی بود که از نظر بنده دلیل اصلی کسب رتبه برتر پژوهش رادیویی شد. فارس: در برنامههای رادیویی تا به حد به امر پژوهش بها داده میشود؟ - در عرصه رسانه کار پژوهش رادیویی بسیار کم است و با توجه به سختی این امر انسان باید حوصله عجیبی داشته باشد تا بتواند پژوهش رادیویی انجام دهد و اگر پشتوانه کتابخانهای وجود نداشته باشد نمیتوان در عرصه پژوهش رادیویی موفق بود. فارس: تعریف شما از آواز شالیزار چیست؟ - در تمام نقاط استان گیلان چندین نوع آواز شالیزا وجود دارد زمانی که خانمها میخواهند وارد مرز شالیزار شوند آوازهایی را میخوانند تا به داخل شالیزار بروند و زمانی که به داخل شالیزار میروند یک آواز دیگر میخوانند، به هنگام وجین آواز متفاوت و زیبایی میخوانند و برای وجین دوباره و پایان کار برنجکاری نیز آوازهای متفاوت و زیبا میخوانند و این مسئله در تالش جنوبی و تالش مرکزی و تالش شمالی و شرق گیلان متفاوت است که نشان میدهد تا چه حد تنوع آوازی داریم. جدا از آوازهای شالیزار، لالاییهای گیلان نیز بسیار شنیدنی و زیباست و غربت خوانیهای ما در منطقه تالش و منطقه گالش اینگونه است. مراسم عروسی و کشتی گیلهمردی که برگزار میشود و «لهلههایی» که نواخته میشود واقعاً مختلف است و این نشان میدهد که ما چقدر تنوع زبانی و گویشی داریم و اینها جزئی از پژوهش رادیویی و بخش مردم شناسی موسیقی و مورد اهمیت است و کمیته بینالملل به خوبی آن را تشخیص داد. با استفاده از آوازهای شالیزار در برنامه مستند رادیویی ترانه باران در بین 27 کشور دنیا توانستم به عنوان مستندساز برتر تندیس طلایی را بگیرم و در بخش داخلی نیز تهیه کننده ممتاز شوم و بنده به عنوان سفیری کوچک در عرصه بینالملل توانستم صدای تالش را به جامعه جهانی برسانم. برنامه ترانه باران برای مردم دلسوز و بزرگ تالش مبارک باشد و این تندیس طلایی متعلق به تاریخ ماندگار تالش است. فارس: نظر شما درباره برنامه «تالشونه» چیست؟ -بنده یکی از منتقدان سرسخت برنامه تالشونه هستم، منطقه تالش حدود 30 تا 35 درصد جمعیت گیلان را دارد و به لحاظ وسعت بخش وسیعی از این استان است و این پروسه وسیع یک برنامه وسیع میخواهد. بخش عظیمی از سرمایههای گیلان متعلق به منطقه تالش است و ما نمیخواهیم تالش و گالش و شرق گیلان را از هم جدا کنیم اما حوزههای زبانی میتواند در اقتصاد استان کمک کند و در برنامه تالشونه گستردگی برنامه داشته باشیم. نخستین انتقاد بنده به برنامه تالشونه وقت اندک آن و نیز به متولیان فرهنگ و گیلان تالش است. ضمن اینکه امروز مخاطبان برنامه تالش تنها دامدار و کشاورز نیستند و تالشها در عرصههای مختلف علمی، اجتماعی، فرهنگی و تجربی فعالیتهای زیادی دارند و بنده به عنوان یک برنامهساز رادیو که رتبه جهانی دارم، معتقد هستم تالشونه باید ضربآهنگ موسیقی محور داشته باشد یعنی موسیقیهای خود را جوان پسندانهتر کند. در برنامه تالشونه موسیقی ما بسیار محدود است و تنوع موسیقی وجود ندارد که نیازمند توجه ویژه و انجام کار کارشناسی و پژوهشهای لازم در این زمینه است و برگزاری نشستهای تخصصی در عرصه تالش و رسانه میتواند تاثیرگذار باشد. امیدوارم تمام مردم تالش و گیلان بتوانند در عرصههای بینالمللی فعالیت و پژوهش و خدمترسانی موفق شوند. انتهای پیام/84003/ق40
93/03/31 - 09:26
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]