واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
کارگزاران با کدام پشتوانه درصدد پدرخواندگی اصلاحات است؟
روزنامه اصلاحطلب آرمان با تاکید بر اینکه «کارگزاران اصلاحطلب کامل نیستند» نوشت: این سوال از کارگزاران خواهد شد که در سالهای گذشته چه فعالیتی داشتند که اکنون در فضای اعتدال مترصد پدرخواندگی جریان اصلاحات شدهاند؟
به این مطلب امتیاز دهید
به گزارش سرویس گیشه جام نیوز، روزنامه اصلاحطلب آرمان در گزارشی با عنوان «پدرخواندگی با کدام پشتوانه؟» با انتقاد از تلاش حزب کارگزاران برای پدرخواندگی جریان اصلاحات و ایفاگری نقش اصلی در انتخابات مجلس دهم، این حزب را «اصلاح طلب کامل» ندانست. این روزنامه با تاکید بر این که کارگزاران در مقاطع مختلف با اصلاح طلبان تفاوت نگاه داشته اند، تفاوت دیدگاه اعضای این حزب با یکدیگر در انتخابات ریاست جمهوری سال 88 را نیز مورد اشاره قرار داده و تاکید کرده است که «پربیراه نیست که کارگزاران بخواهد ایفاگر نقش اصلی برای اصلاحطلبان در انتخابات مجلس دهم باشد و کرسیهای بهارستان را برای خود کند اما این موضع کارگزاران بطور قطع مورد انتقاد برخی اصلاحطلبان قرار خواهد گرفت و در گام اول این سوال از آنها خواهد شد که در سالهای گذشته چه فعالیتی داشتند که اکنون در فضای اعتدال مترصد پدرخواندگی جریان اصلاحات شدهاند؟» متن کامل گزارش روزنامه آرمان به قلم مطهره شفیعی در پی می آید: «نگاه گردانندگان حزب کارگزاران به جبهه اصلاحات، نگاه پررنگتری شد و در ترکیب شورای مرکزی به گونهای عمل شد که حزب بتواند در فعالیت رسمی خود به نوعی نمایندگی اکثریت جبهه اصلاحات را داشته باشد و نماینده جبهه اصلاحات در عرصه رسمی و فعالیت رسمی و سیاسی تلقی شود. در این راستا در ترکیب اعضای شورای مرکزی افرادی با تخصصهای مختلف از قشرهای مختلف و از مناطق مختلف کشور قرار داده شدند و این مساله در تعیین ترکیب جدید شورای مرکزی مورد توجه بود.» این جملات حسین مرعشی به عنوان عضوی از حزب کارگزاران است. چنین موضعی نشان از آن دارد که هدف کارگزاران پدرخواندگی در جبهه اصلاحات است و میخواهد در خاموشی احزاب اصلاحطلب حضور و موقعیت کنونی خود را به رخ بکشد اما گروه هدف این حزب کیست؟ اصلاحطلبان یا جریان رقیب که البته نمیتوان قاطعانه گفت همه رقیب حزب کارگزاران هستند! اما برای بررسی موضوع باید نگاهی کوتاه به پیشینه حزب کارگزاران داشت. چگونه تشکیل شد یک سال به پایان دولت آیتا... هاشمیرفسنجانی باقی بود که تعدادی از معاونان، وزرا و نزدیکان دولت تصمیم گرفتند برای حضور در عرصه سیاست کشور اقدام به تاسیس حزب کنند و در این راستا در بهمن ماه سال74 طی بیانیهای اعلام کردند حزب «خدمتگزاران سازندگی» را تشکیل داده و در انتخابات مجلس پنجم در زیر پرچم این حزب، حضوری فعال خواهند داشت. در همان زمان رقیب آنها که همان سنگاندازان در مسیر حرکت دولت هاشمی بودند از اقبال به اعضای این حزب در انتخابات مجلس احساس نگرانی کردند و عضویت اعضای دولت در حزب «خدمتگزاران سازندگی» را غیرقانونی دانستند. با افزایش انتقادات و هجمهها به دولت بواسطه حزب تازه تاسیس خدمتگزاران سازندگی و همچنین تصمیم بزرگان کشور در نهایت 10 وزیر از جمع موسسان حزب جدا شدند و گفته میشود 6 نفر از هسته اولیه باقی ماندهاند. در چنین شرایطی نام این حزب هم به «کارگزاران سازندگی» تغییر کرد. در آن زمان گفته شد 3 استان کرمان، یزد و اصفهان محوریت فعالیتهای کارگزاران است اما طی سالهای بعد مشخص شد که عمده فعالیتها در پایتخت متمرکز شده و نشانی از فعالیت این حزب در شهرستانها جز در مواقع انتخاباتی وجود ندارد. این شایعه مطرح است که در زمان تاسیس این حزب از مهدی کروبی و سیدمحمد خاتمی هم برای عضویت دعوت شده بود که آنها این دعوت را به دلیل حضور در حزب دیگر یا عدم تمایل به فعالیت حزبی رد کردند. مجلس پنجم و کارگزاران به هر حال با تغییراتی حزب کارگزاران خود را برای رسیدن به نخستین هدف یعنی راهیابی به مجلس پنجم آماده کرد که شاید سایه دولت سازندگی بر سر این حزب و انتقادات علیه دولت سبب شد نتوانند نتیجه خوبی در تعداد نمایندگان پیروز داشته باشند و به اقلیتی تبدیل شوند که سعی کرد خود را به جناح موسوم به چپ یا همان اصلاحطلبان امروز نزدیک کند. تاثیرگذاری حزب کارگزاران در معادلات سیاسی آن زمان به اندازهای محدود بود که اکثریت مجلس پنجم دو وزیر کابینه یعنی مهاجرانی و عبدا... نوری را تحت فشار گذاشتند تا نخستین وزیر را استیضاح و نوری را برکنار کنند و اعضای کارگزاران در این میان تنها نظارهگر بودند! کارگزاران که به دلیل نامهربانیهایی که از راست دیده بود، سعی داشت از سرمایه چپ استفاده کند در نخستین گام ناموفق بود و میدان را به گروهی واگذار کرد که از دل آن متولد شده بود یعنی جناح راست؛ هرچند نمیتوان از تاثیر این حزب در خنثی کردن تصمیمات مجلس پنجم علیه دولت چشمپوشی کرد. کارگزاران و دولت خاتمی در انتخابات ریاستجمهوری سال76 که راست سنتی به تبلیغ فراوان برای ناطق نوری مشغول بود حزب کارگزاران تمایل به سمت کاندیدای جناح اصلاحات یعنی سیدمحمد خاتمی پیدا کرد البته مشخص بود همانند برخی تصمیمات دیگر، تمام اعضای آن موافق چنین رویکردی نبودند. به هر حال با پیروزی خاتمی حزب کارگزاران تا حدودی به خواسته خود رسید و وزارت نفت، کشاورزی، معادن و فلزات، کشور و ارشاد دولت هفتم در اختیار وزرای مورد حمایت کارگزاران سازندگی قرار گرفت همچنین شهرداری تهران، ریاست بانک مرکزی، ریاست سازمان برنامه و بودجه و ریاست سازمان تربیتبدنی در اختیار اعضای این حزب باقی ماند. به نوعی میتوان دوره شکوفایی کارگزاران را دولت خاتمی دانست. کارگزاران و انتخابات ریاستجمهوری یازدهم حزب کارگزاران در مدتی که دولت محمود احمدینژاد و به ویژه دولت دومش بر سر کار بود، موضع سکوت اختیار کرد و کمتر ظهوری در جریان اصلاحات داشت البته از سال88 برخی اعضای آن با مشکلاتی مواجه شدند به نحوی که برخی حزب کارگزاران را پایان یافته تلقی میکردند اما این حزب در انتخابات ریاستجمهوری یازدهم بار دیگر حیات یافت چون میدانست احزاب اصلاحطلب قدرتی مانند سال 76 یا 80 ندارند پس بهترین فرصت برای پررنگ کردن کارگزاران است. مطلوب کارگزاران در ابتدا کاندیداتوری آیتا... هاشمیرفسنجانی بود چون این حزب از ابتدا با در نظر داشتن دیدگاههای او فعالیت خود را آغاز کرد اما با عدم احراز صلاحیت آیتا... هاشمی، کارگزاران بر حمایت از حسن روحانی تاکید کردند و در جلسات شورای مشاورین خاتمی بر طبل حمایت از این کاندیدا کوبیدند و عارف را گزینه اصلحتر از روحانی ندانستند. درباره صلاحیت دکتر حسن روحانی و ویژگیهای مثبت او برای میدان دادن به همه جریانات سخنی نیست و شاید آنها هم به درستی بر حمایت از کاندیدایی میانهرو تاکید داشتند اما باید در نظر داشت که حزب کارگزاران را نباید یک حزب اصلاحطلب کامل دانست چون این حزب در عملکرد خود از سال74 تا امروز نشان داده که برخی مواضع اصلاحطلبان را نمیپذیرد و طالب آنچه خواهد بود که حاصل آن نقش داشتن «کارگزاران» است. کارگزاران و مجلس دهم اکنون نزدیکترین انتخابات پیش رو، انتخابات مجلس دهم است. طبق یک اصل نانوشته کرسیهای زیادی در نخستین مجلس پس از حضور رئیسجمهوری جدید متعلق به نزدیکان آن دولت خواهد بود چنانکه پس از پیروزی سیدمحمد خاتمی مجلس ششم با اکثریت اعضای اصلاحطلب تشکیل شد و پس از پیروزی احمدینژاد هم مجلس بعد از او چنین وضعیتی داشت لذا پربیراه نیست که کارگزاران بخواهد ایفاگر نقش اصلی برای اصلاحطلبان در انتخابات مجلس دهم باشد و کرسیهای بهارستان را برای خود کند اما این موضع کارگزاران بطور قطع مورد انتقاد برخی اصلاحطلبان قرار خواهد گرفت و در گام اول این سوال از آنها خواهد شد که در سالهای گذشته چه فعالیتی داشتند که اکنون در فضای اعتدال مترصد پدرخواندگی جریان اصلاحات شدهاند؟ آیا اعضای حزب کارگزاران که در انتخابات ریاستجمهوری88 نشان دادند موضعی متفاوت با هم دارند اکنون میتوانند در میان چندین حزب اصلاحطلب دیگر موضع یکسان ایجاد کنند؟
۲۶/۰۳/۱۳۹۳ - ۱۵:۳۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]