واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: نگاه شما: برد-برد ايران در مذاکرات
بخش «نگاه شما» برای ارائه و معرفی «نگاه» مخاطبان «تابناک» به همه موضوعات است. هر مخاطب «تابناک» میتواند با مد نظر قرار دادن شرایط همکاری با این بخش، «نگاه» خود را ارسال کند تا در معرض دید و داوری دیگر مخاطبان قرار گیرد.
کد خبر: ۴۰۰۹۴۱
تاریخ انتشار: ۲۷ ارديبهشت ۱۳۹۳ - ۱۲:۲۴ - 17 May 2014
احمد فرزین در مطلب ارسالی برای «نگاه شما» نوشت:
برد-برد در اصطلاح به يک عملکردي گفته ميشود که باعث ايجاد سود مشترک به نفع هر دو طرف خواهد بود.اما مراد ما از برد برد در اينجا چيز ديگري است بدين بيان که در هر بده بستاني دو احتمال است يا اين معامله يا معاهده به نتيجه مي رسد يا نمي رسد ،حال اگر شما طوري عمل کردي که در هر دو صورت سود بردي اين براي شما برد برد است.
مثال:
نبي مکرم اسلام در تمام سالهايي که در مکه و مدينه بودند بخاطر اشتغال به منازعه با دشمنان داخلي فرصت نداشتند دعوت خود را علني کنند و به آن سوي مرزهاي عربستان توسعه دهند .اما در ذيقعده سال ششم هجرت و بعد از 19 سال تبليغ در مکه و مدينه ،با کفار صلح حديبيه را به عنوان يک معاهده ده ساله امضا کردند .البته با رجوع به مفاد و نحوه امضاي اين معاهده مشاهده خواهید کرد که نبي مکرم اسلام براي به ثمر رسيدن اين معاهده چقدر کوتاه آمدند (فرازهايي از تاريخ پيامبر اسلام،آيت الله جعفر سبحاني تبريزي ،ص359تا381) اما وقتي ثمرات اين معاهده معلوم شد فتح الفتوح بودن آن بر مسلمانان آشکار گشت .چونکه يک معاهده برد برد براي پيامبر شد .
برد اول بخاطر اينکه تا وقتي مشرکان به معاهده پايبند بودند اين معاهده ثمرات مختلفي به بار آورد .يکي از ثمرات بسيار مهم آن انتشار اسلام در بين قبايل مختلف بود که مشرکين مانع دستيابي آنها به پيامبر شده بودند با اين صلح اين تحريمها حذف شد و مسلمان آزادانه در ميان قبايل مختلف رفت و آمد مي کردند و آنها را با مواضع پيامبر آشنا مي کردند .از سوي ديگر خود پيامبر فرصت را از دست نداد و بلافاصله در کمتر از يک ماه از امضاي قرارداد حديبيه يعني در اول محرم سال ششم هجرت دعوت خود را با نامه نگاري به سران کشورهاي آن زمان مثل ايران و روم به خارج از شبه جزيره عربستان توسعه داد .
برد دوم هم وقتي که مشرکين معاهده را نقض کردند باز هم براي مسلمان برد بدنبال آورد و توانستند بدون خونريزي و جنگي مکه را فتح کنند.(فرازهايي از تاريخ پيامبر اسلام،آيت الله جعفر سبحاني تبريزي ،ص426)
همين روش را حضرت امام خمینی در جنگ پيش گرفتند :
برد اول در زمان جنگ بود که امام از جنگ براي صدور و تقويت انقلاب بهره برداري کردند .خود ايشان در پيام معروف به منشور روحانيت مي فرمايند : « اگر همه علل و اسباب را در اختيار داشتيم در جنگ به اهداف بلندتر و بالاترى مىنگريستيم و مىرسيديم ولى اين بدان معنا نيست که در هدف اساسى خود که همان دفع تجاوز و اثبات صلابت اسلام بود مغلوب خصم شدهايم. هر روز ما در جنگ برکتى داشتهايم که در همه صحنهها از آن بهره جستهايم. ما انقلابمان را در جنگ به جهان صادر نمودهايم، ما مظلوميت خويش و ستم متجاوزان را در جنگ ثابت نمودهايم، ما در جنگ، پرده از چهره تزوير جهانخواران کنار زديم، ما در جنگ، دوستان و دشمنانمان را شناختهايم، ما در جنگ به اين نتيجه رسيدهايم که بايد روى پاى خودمان بايستيم، ما در جنگ ابهت دو ابر قدرت شرق و غرب را شکستيم، ما در جنگ ريشههاى انقلاب پر بار اسلامىمان را محکم کرديم، ما در جنگ حس برادرى و وطن دوستى را در نهاد يکايک مردمان بارور کرديم، ما در جنگ به مردم جهان و خصوصاً مردم منطقه نشان داديم که عليه تمامى قدرتها و ابرقدرتها ساليان سال مىتوان مبارزه کرد، جنگ ما کمک به افغانستان را به دنبال داشت، جنگ ما فتح فلسطين را به دنبال خواهد داشت، جنگ ما موجب شد که تمامى سردمداران نظامهاى فاسد در مقابل اسلام احساس ذلت کنند، جنگ ما بيدارى پاکستان و هندوستان را به دنبال داشت، تنها در جنگ بود که صنايع نظامى ما از رشد آنچنانى برخوردار شد و از همه اينها مهمتر استمرار روح اسلام انقلابى در پرتو جنگ تحقق يافت. »
برد دوم بعد از پذيرش قطعنامه بود که امام در آن شرائط صلح بعد از جنگ ،نامه تاريخي خود را به گرباچف نوشتند و از اين طريق مباني انقلاب را با روشي زيرکانه صادر کردند .
اما حالا
دولت ايران و غرب به دنبال امضای توافقنامه هسته اي هستند که به صورت محدودی تحریها بر ایران را کاهش داده است .دو حالت دارد يا اين توافق به نتيجه مي رسد يا بي نتيجه مي ماند .دولت بايد سياست برد برد را دنبال کند یعنی الان که اين توافق بطور نصفه و نيمه اجرا شده دولت از اين کاهش محدودیتها باید استفاده کند و با نامه نگاري و فرستادن نماينده و دعوت از سران کشورها ،آنها را با سياستهاي هسته اي ايران آشنا کند و اعلام نماید که حاضر است در جهت هسته اي شدن آنها کمک کند و با اين روش اهداف صلح آميز هسته اي را به ديگر کشورها اعلام کند تا اطمینان کامل از صلح آمیز بودن فعالیتهای هسته ای ایران به آنها پیدا کنند . برد ديگر در صورت شکست مذاکرات است .از آنجا که تبليغات منفي با آشنا شدن کشورها با فعاليتهاي هسته اي از بين مي رود تصويب تحريمها بر ضد ايران براحتي نخواهد بود و نهايتا با اعمال فشار و اکراه انجام خواهد شد و حداقل در آن شرائط ولو شمشيرها عليه ماست اما قلوب با ماست نه اينکه هم قلوب و هو شمشيرها عليه ما باشد .
انشاء الله دولتمردان با تدبير ،برد برد را نصيب ما گردانند نه نصيب دشمن گردد که هم تحریم شویم و هم فعالیتهای هسته ای مان معلق باشد .
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 48]