تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837164672
حسنک وزیر هم تا آخر نماند
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
روزنامه خندان حسنک وزیر هم تا آخر نماند طنز در روزنامه های کشور کم پیدا می شود و این یعنی روزنامه ها کم لبخند می‌زنند و آنها که روزنامه می‌خوانند هم به تبعیت از رسانه محبوب شان کمتر می خندند.
حکمت ستون روزنامه خندان، در این است که طنز همه روزنامه های کشور را جمع کنیم و در جام جم آنلاین برسانیم به دست تان تا هر صبح، دستکم در اینترنت گردی روزانه، لبخندی روی لب تان بنشیند. کیهان: ماهیچه! (گفت و شنود) گفت: سوزان رایس، مشاور امنیت ملی اوباما به نخست وزیر رژیم صهیونیستی اطمینان داده است که «به ایران اجازه دسترسی به سلاح هسته ای را نمی دهیم»!
گفتم: غلط زیادی کرده! ما خودمان سلاح هسته ای نمی خواهیم و اگر دنبال تولید آن بودیم، پدرجد آمریکا هم نمی توانست مانع بشود. گفت: چه عرض کنم؟! حیوونکی جوگیر شده!
گفتم: مگر آمریکا نمی خواست که اجازه پیروزی انقلاب اسلامی را ندهد! اجازه پیروزی در جنگ تحمیلی را ندهد! اجازه صدور انقلاب را ندهد! اجازه پیشرفت های عظیم علمی را ندهد و... اما نتوانست مانع هیچیک از آنها بشود... گفت: سوزان رایس گفته است اسرائیل نباید به هوشمندی آمریکا در مذاکرات هسته ای با ایران تردید کند!
گفتم: به یارو گفتند با «ماهیچه» جمله بساز! گفت؛ گاو در برابر ما هیچه! سیاست روز: حسنک وزیر هم تا آخر نماند دلمان برای سرکار خانم مرضیه وحید دستجردی اندازه یک نخود شده بود. به جان شما از بچگی دلمان می خواست این خواهر لااقل هفته ای سه بار مصاحبه کند و ما هم هفته ای سه بار وسط حرفهایش تک مضراب بزنیم.
این شما و این سخنان گهربار وزیر اسبق و تک مضراب شرربار ننجون! دستجردی: من آمده بودم که خدمت کنم نیامده بودم که بروم. یعنی بنا داشتم تا آخر بمانم.
ننجون: خاصیت وزارت معمولا همینطوری است و آدم دلش می خواهد تا آخرش بماند.«حسنک وزیر» هم مثل شما فکر می کرد اما عاقبت بخیر نشد. برای پذیرش پست وزارت با خانواده خودم و هم با برادرها، همسر و بچه هایم. با همه مشورت کردم. همه نظرشان منفی و همه مخالف بودند.
ننجون: اینجاست که شاعر می گوید: احترام به مشورت خلق و خرد جمعی ات توی حلقم! بسیاری از آقایان بودند که سی دی هایشان به دست شان بود و پشت در اتاق ایستاده بودند برای گرفتن این پست اما آقای شیخ الاسلام گفت نه ما شما را می خواهیم حتما هم می خواهیم خانم باشد.
ننجون: اتفاقا اینجاست که باز شاعر می گوید من تو رو می خوام اونا رو نمی خوام / نفسم تویی هوا رو نمی خوام هنوز هم جایی می روم مردم می گویند ما شما را هنوز وزیر می دانیم و تشکر می کنند.
ننجون: اتفاقا آن بیمارانی هم که به کشتزارهای اطراف تهران منتقل شدند هنوز هم فکر می کنند شما وزیر هستی و کلی دعایتان می کنند. پدرم فکر می کرد دخترش بچه بااستعدادی است.
ننجون: از قضا پدر بنده هم فکر می کرد یک روز جایزه نوبل می گیریم اما هنوز در روزنامه سیاست روز همین ستون را داریم که از سرمان هم زیاد است. من اعتقاد دارم که مجلس، جای لابی است.
ننجون: لابی؟ مجلس؟ شیب؟ بام؟ بام ِ شیبدار؟ استغفرالله! وقتی مسائل تحریم شدت گرفت بنده به زور خود را در تدابیر ویژه دولت جای دادم چراکه رئیس دولت موافقت نمی کرد که بنده عضو شوم اما از کانال دیگری وارد شدم.
ننجون: آن اوایل ما را هم در جلسات شورای تیتر روزنامه راه نمی دادند و بالاخره مثل شما از کانال «کولر» وارد شدیم و حالا هم داریم «یخ» می زنیم. شرق: دانشگاه معتاد هست؟ نیست؟ از آمبولانس پریدم پایین و جعبه کمک های اولیه در دست بدوبدو رفتم بالا، بالا سر مریض، که دیدم چندنفر دارند به زور دانشگاه را می بندند به تخت و طناب پیچش کرده اند. گفتم: چی کار می کنید؟ والدین این بخت برگشته کوشند؟ گفتند: این یارو معتاد است و سایه پدر و مادر بالاسرش نبوده. [...]. ما هم داریم می بندیمش به تخت. دانشگاه را که به تخت بستند، دست کردم توی جیب دانشگاه [...] دیدم کلی استاد اخراجی و تعلیقی روی زمین و هوا دارند آه می کشند. زنگ زدم به وزیر علوم، رضا فرجی دانا و گفتم: رضا جان، برسان خودت را. دانشگاه را بستند به تخت. فرجی دانا سریع خودش را رساند و گفت: «دانشگاه معتاد نیست که بخواهد به تخت بسته شود تا تکان نخورد بلکه دانشگاه باید آزاد باشد و عکس العمل داشته باشد.» هر کاری کردیم نشد دست و پای دانشگاه زبان بسته را از تخت باز کنیم.
دوشنبه 22 اردیبهشت 1393 8:14 بازدید:313
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]
-
گوناگون
پربازدیدترینها