واضح آرشیو وب فارسی:سیری در ایران: تسمیه
شهر کیان در فاصله تقریبی دو کیلومتری شهر کرد قرار دارد. نام اول این شهر «لار سرخ» بوده که بعدها به «شهرک» و در چند دهه اخیر با نام «شهر کیان» یاد میشود. لازم به ذکر است که «شهر کیان» بصورت ترکیبی از شهر و کیان است و بصورت «کیان» نیست. مانند «شهرضا» و غیره. زبان
اگر چه این شهر در حومه شهرکرد واقع است که مردم شهرکردو اکثرحومههای آن به فارسی وبختیاری تکلم میکنند، اما بیشتر مردم شهر کیان از ترکان قشقائی مهاجر بوده و به ترکی نیز صحبت میکنند. اقتصاد
مردم این شهر بیشتر به کارهای کشاورزی مشغولند. تعداد زیادی از تحصیل کردگان آن در شهرکرد مشغول بکارند. جمعیت
جمعیت این شهر در حدود ۱۰۰۰۰ نفر میباشد. اماکن تاریخی، مذهبی و تفریحی
مسجد جامع یکی از آثار تاریخ این شهر است. از جمله جاذبههای مذهبی این شهر امامزاده «شاهزاده عزیزالله» است.
نادرشاه افشار، محب على بیگ (مولى بیگ) یکى از سرداران خویش را به سمت حاکم چهارمحال منصوب نمود و شهرک(شهرکیان)واقع درمرکزیت دشت وسیع لار چهارمحال را مقر حکومت وى قرار داد. در این باره آمده است محب على بیگ امیرى بود از رؤساى طایفه قلچهاى از طوایف ترکمان و در زمان نهضت اردوى خدیو کشورستان اعنى مرزبان کامکار مرحوم مغفور نادرشاه افشار به دارالسلطنه اصفهان به صوابدید امناى دولت، پایهى حکومت در چهارمحال گذاشته و به واسطه طول زمان و اعتدال هوا و میل به صحبت همدمان در قریه مشهور به شهرک ساکن و مقیم گشته بود، الحق امیرى بوده با ثروت و دولت و صاحب شمشیر در کمال هیبت و صولت××× ۱ ص۱۵۵ چهارمحال و بختیارى در عهد افشاریه نوشته قاسم فتاحى ×××… محبعلىبیگ پس از استقرار در شهرک(شهرکیان) به ادارهى امور چهارمحال، جمعآورى و رسیدگى به مالیات، رسیدگى به شکایات، ایجاد امنیت در راههاى منطقه، انجام اقدامات عمرانى و احداث بناها و ساختمانهایى نظیر حمام و مسجد در مقر حکمرانى خود پرداخت. وى حکمرانى رعیت پرور و مردم نواز و حامى شعرا و بزرگان بود و تا اواخر حکومت نادرشاه با اقتدار تمام در این منطقه حکومت کرد. لیکن در سالهاى پایانى حکومت نادر که پادشاه افشار دچار تغییر اخلاق و اختلال مزاج شد و نسبت به سرداران و اطرافیان خویش بدگمان گردید ” محب على بیگ” نیز به دربار احضار و به دستور نادر پس از حبس و شکنجه به قتل رسید. صاحب مخزن الدُرر در این مورد مىنویسد: “… زمانى که آثار سوء خلق از مزاج پادشاه مزبور ظهور یافته، عنان کفایت و مملکت و رعیت دارى سر از قبضهى اقتدارش تاخته، بیشتر محرمان و مقربان و حکام و ضباط را قهراً معاتب ساخت و هر یک را به اخذ مبالغ اجحافانه در چنگ فراشان غضب انداخت.” محب على بیگ” نیز منسلک در سلک گرفتاران و در معرض اذیت سیاستکاران آمده از بس رنج پا و شکنجهى دست در محبس سلطانى دید به رحمت ایزدى پیوست.××× ۱ چهارمحال و بختیارى در عهد افشاریه نوشته قاسم فتاحى ××× نور الله تربته. چرخ بازیگر از این بازیچهها بسیار دارد. پس از مرگ محبعلىبیگ فرزندش محمدبیگ )محمد آقا( و برادرش آشوربیگ در این منطقه ماندند. تا چندین سال بعد همچنان در قریه شهرک قدرت داشتند. با آغاز حکومت زندیه و قدرت گرفتن خاندان ریاحى در دهکرد )محمدرضاخان( و پس از استقرار آنها در چالشتر، مرکز حکومتى چهارمحال به چالشتر انتقال یافت و محمدبیگ و فرزندان ایشان محمدکریم و محمدرحیم از شهر کیان به دهکرد )شهرکرد( و سپس چالشتر نقل مکان کردند. و تعلقخاطر خانواده محبعلىبیگ به شهرکیان باعث اقامت دائمى فرزندان برادر ایشان آشوربیگ در شهر کیان )شهرک( گردید. تپه باستانى (گنبدک)سرآب شهر کیان
این تپه باستانى اخیراً و توسط گروه باستانشناسى میراث فرهنگى استان در شمال شرقى شهرکیان (شهرترک نشین)شناسایى و کاوش وگمانه زنى آن در سال ۱۳۸۴ به سرپرستى آقاىعلى اصغر نوروزى انجام شده است. تپه گنبدک سرآب شهر کیان از قدیمىترین سکونتگاههاى انسانى در استان چهارمحال و بختیارى است و بیش از ۸۰۰۰ سال قدمت دارد. قدیمىترین آثار این محل شامل آثار منازل مسکونى و آثار سفالى و ابزارهاى سنگى و استخوانى به دوره نوسنگى تعلق دارند. تپه سراب قدیمىترین آثار استقرارى دشت شهرکرد را در خود جاى داده و مقدم بر استقرارهاى گورگاى تپه است. مىتوان گفت که آثار باستانى و سکونت در گورگاى تپه تداوم سکونتهاى انسانى در تپه سراب شهر کیان است. یعنى بعد از متروکه شدن تپه سراب در حدود هزاره ۵ق.م. سکونت بشر در محل گورگاى تپه آغاز و تداوم یافته است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیری در ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 46]