تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817025137
الگويي به نام سنگاپور آمريکاي لاتين
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۲۱ ارديبهشت ۱۳۹۳ (۱۲:۳۸ب.ظ)
نگاهي به سياست جذب نيروي کار خارجي در پاناما: الگويي به نام سنگاپور آمريکاي لاتين سياستهاي دولت پاناما در يک دهه اخير سبب ساز رشد اقتصادي خيره کننده اي در اين کشور شده است.
به گزارش خبرنگار بين الملل خبرگزاري موج، کشوري که زماني تحت حاکميت ديکتاتوري مانند نوريگا يکي از بدبخت ترين کشورهاي دنيا بود، اکنون در پي آن است که سنگاپور آمريکاي لاتين لقب گيرد. يکي از ابزارهاي اين امر از نظر سياستمداران پانامايي جذب نيروي کار ارزان در جهت گسترش ساخت و ساز در اين کشور است. داستان تشکيل اين کشور و نفوذ آمريکا در آن داستاني جالب است.کشوري که جزئي از خاک کلمبياي بزرگ بود و پس از استقلال از اسپانيا، ناحيه شمالي آن کشور محسوب مي گشت.
استقلال!
در جريان جنگهاي اسپانيا و آمريکا در ابتداي قرن بيستم، آمريکائي ها به اين نتيجه رسيدند که با حفر کانالي در شمال کلمبيا و در استان پاناما مي توانند به جاي دور زدن کامل قاره آمريکا و رسيدن به اقياوس آرام، با حفر کانالي، اين کار را در کوتاه ترين زمان انجام دهند.
مجلس آن روز کلمبيا با اين عمل مخالفت کرد؛ چرا که شرط آمريکائي ها براي کندن اين کانال، داشتن حق جابجايي در آن و ضيمه شدن کانال و اطراف آن تا مرز 8 کيلومتر به خاک آمريکا بود. در اينجا بود که دستگاه جداسازي ايالات متحده به کار افتاد و به تحريک تئودور روزولت، رئيس جمهور وقت آمريکا، مردم استان پاناما دست به شورش زدند و سرانجام در سال 1903 پاناما به عنوان کشوري مستقل اعلام وجود کرد. آمريکا نخستين کشوري بود که آن را به رسميت شناخت.
حال و در سال 2013 ، پاناما آن کشور سابق نيست. آمريکا 14 سال است کنترل کانال را به خود پانامائي ها باز گردانده است و اکنون رئيس جمهوري انتخاب شده است که رويا پاناماي بزرگ را در سر دارد.
پاناماي مدرن
کارشناسان اقتصادي بر اين باورند با انتخاب خوان کارلوس وارلا به عنوان رئيس جمهور جديد، پاناما به زودي به يکي از قطبهاي اقتصادي نوظهور دنيا بدل خواهد شد. در چند ساله گذشته اين کشور بدل به يکي از مهاجرپذير ترين کشورها بدل شده و سازمان ملل در اين باب از آن تشکر کرده است. اما چه چيز سبب ساز اين جهش گشته است؟
کارشناسان بر اين باورند که اين کشور 75 هزار کيلومتري با 3.5 ميليون جمعيت، به زودي بدل به سنگاپور آمريکاي لاتين خواهد شد. پاناما با رسيدن به ميانگين نرخ رشد 8.5 درصدي در مسيري درستي قرار دارد. ساخت و سازهاي گسترده در اين کشور بسيار است؛ از آسمانخراش هاي مدرن تا هتل هاي پنج ستاره. چنين روندي قطعا نيازمند نيروي کار مضاعف است. نرخ بيکاري در پاناما 4.1 درصد است که درصدي به شدت پائين امحسوب مي شود. پروژه بزرگ گسترش کانال پاناما که بر اساس برآوردهاي نخست نيازمند 30 هزار نيروي کاري است، پاناما را بدل به بهشت مهندسان و کارگران ساختماني کرده است.
راهکار دولت براي جذب اين مقدار نيروي کار جالب است:دوسال ويزاي کاري در قبال مسدود کردن 5هزار دلار پول در يکي از بانکها از سوي کارآفرين براي گرفتن يک نيروي خارجي.
در 4 سال گذشته 50هزار نيروي کاري رسمي به اين کشور وارد شده اند که 5هزار نفر از آنان در يک ماهه اخير بوده است. بيشترين نيروي کار خرجي به ونزوئلايي ها تعلق دارد که البته با توجه به شرايط اقتصادي و سياسي اين کشور چندان دور از انتظار نيست.
الگوي مهاجرت
حضور اين تعداد نيروي کار از نقاط مختلف جهان در يک کشور کوچک مي تواند تاثير زيادي بر فرهنگ عمومي داشته باشد.سياست پاناما در پذيرش کارگران را "پذيرش با آغوش باز" ناميده اند. بدين ترتيب و با حمايت دولتي، نه تنها مهاجران کاري در اين کشور تحقير نمي شوند که با قدرداني از آنها، زمينه براي حضور مضاعف سايرين فراهم مي گردد.
اين درست نقطه مقابل کشورهايي نظير ايالات متحده است. در اين کشور سياست دولت بر عدم پذيرش نيروي کاري مهاجر است.قانوني که حاصل آن آمار (تقريبي) 11 ميليون مهاجر ثبت نشده در اين کشور است.ت حقير و نژادپرستي به خصوص نسبت به لاتين تباران سبب ساز کينه اي عميق شده و از لحاظ فرهنگي براي دولت اين کشور هزينه اي مضاعف در پي داشته است. تنها نيروهاي کار فصلي در مقاطعي خاص مي توانند براي انجام کارهاي دشوار نظير پشم چيني و کار در مزارع –آن هم به صورت محدود-و در حدود 85هزار نفر در سال وارد آمريکا شوند.
دولت وارلا معتقد به گسترش اين امر است و سياستش بر ورود نيروهاي نخبه از طريق آسان سازي روند جذب است.شايد بسياري از کشورهاي غربي معتقد به ضررداشتن چنيني سياستي در دراز مدت باشند، ولي کارشناسان اقتصادي معتقدند اين روند جذب مي تواند در کوتاه مدت پاناما را بدل به يک نقطه با اهميت در آمريکاي لاتين کند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]
-
گوناگون
پربازدیدترینها