تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816380789
پاشنه آشیل پاکستان و راهبرد امنیتی ایران
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
پاشنه آشیل پاکستان و راهبرد امنیتی ایران وبلاگ > مسلم، متین - ایجاد هرگونه بنیان اقتصادی مقدم برانجام و ایجاد تفاهم های استراتژیک امنیتی و سیاسی با پاکستان اشتباهی بزرگ خواهد بود .زیرکانه به نظر میرسد اما اگر مقامات پاکستانی احساس کنند ،تهران آماده یک همکاری معنا دار با کابل و دلهی نو است آنگاه شاید ازادامه سیاست تابعی که در منطقه در پیش گرفته تا حدی باز داشته شوند،اما نه کاملا.
نواز شریف نخست وزیر پاکستان تا لحظاتی دیگر وارد تهران خواهد شد .دفتر نخست وزیری اعلام کرده او را در این اقامت 2 روزه وزرای اقتصاد و بازرگانی ،نفت و همچنین امور خارجه و معاون نخست وزیر در امور امنیتی را همراهی میکنند ،سپس عازم مشهد خواهند شد. وجود مسئولان اقتصادی نگاه تعجب آور محافل سیاسی و امنیتی منطقه را به خود جلب کرده است .بیشتر به این دلیل که مقامات اسلام آباد طی سال های اخیر نشان داده اند،ایران برای آنها مطلقا یک اولویت تجاری و اقتصادی نیست. یک کارشناس ارشد آشنا به شبه قاره هند میگوید"آنها تلاش میکنند با حفظ فاصله ای معنا دار با تهران به دیپلماسی منطقه ای خود خصوصا در ارتباط با اعراب خلیج فارس، قدرت مانور بهتری بدهند.مانوری که از دید پاکستانی ها و پاره ای ازاین کشورها اگرچه نه کاملا اما تا حد قابل قبولی خوب اجرا میشود. در هر صورت شایدبرای تهران مسایل امنیتی - سیاسی و نا امنی هائی که اسلام آباد را مسئول آن میدانند اولویت درجه اولی داشته باشد اما برای آنها نه.".
آنچه مسلم است مسائل اقتصادی مسئله اصلی دو کشور نیست. در این زمینه شاید نمونه های زیادی بتوان ارائه دادولی مشکلی که این کشورمتزلزل در ارتباط با یکی از حیاتی ترین پروژهای اقتصادی ایران یعنی انتقال گاز به هند بوجود آورد به نظر نمیرسد موضوعی باشد که مقامات ایرانی حاضر به نادیده گرفتن آن باشند . پروژه انتقال گاز ایران ازمنطقه پارس جنوبی به پاکستان و در ادامه به هند موسوم به خط" لوله صلح"، دقیقا به دلیل کارشکنی پاکستان متوقف و سرمایه گذاری وزارت نفت ایران به ارزش تقریبی 2/5 (دو ونیم)میلیارد دلار تا به امروز راکد و بی مصرف مانده و با شکست عملی روبرو شده است. شاید مقامات ایرانی با عبارت شکست چندان موافق نباشند اما در این میان دو موضوع" ضرر سرمایه گذاری فعلی " و"عدم النفع فقدان بهره برداری فعلی و آتی" را با چه عبارتی میتوان تفسیر کرد؟.سودا گرانه به نظر میرسد اما اسلام آباد مشارکت در پروژه را منوط به دریافت وامی 500 تا 750 میلیون دلاری از ایران کرده در حالی که مدعی ست تحریم ها علت اصلی عقب نشینی آنها از پروژه بوده است!. به هر حال تمامی شواهد و قرائن نشان میدهد دو کشور ایران و پاکستان با توجه به تغییرات ساختاری قدرت در خلیج فارس،دریای عمان و شمال اقیانوس هند، بر خلاف یا مانند گذشته دیگر همراهی راهبردی بلند مدت و استراتژیکی با یکدیگرنمیتوانند داشته باشند(تاکید میکنم مانند گذشته). گرچه تهران تمایل شدیدی به آن دارد اما اسلام آباد اینگونه نمی اندیشد. البته این مطلقا به معنای ایجاد کانون دشمنی میان آنها نیست،خیر، اما زمانی که پاکستان خود را به بخشی جدا ناپذیر از فلات امنیتی کشور های خلیج فارس خصوصا عربستان و امارات تبدیل کرده و از شرایط ایجاد شده نهایت بهره برداری اقتصادی ،نظامی و امنیتی را می برد، چرا باید چنین بهره ای را با مخاطره روبرو کند؟به همین دلیل به باور من اساسا ایجاد هرگونه بنیان اقتصادی مقدم برانجام و ایجاد تفاهم های استراتژیک امنیتی و سیاسی با پاکستان اشتباهی بزرگ خواهد بود .زیرکانه به نظر میرسد اما اگر مقامات پاکستانی احساس کنند ،تهران آماده یک همکاری معنا دار و تاثیر گذاربلند مدت در حوزه های سیاسی ، امنیتی،اقتصادی با کابل و دلهی نو است آنگاه شاید ازادامه سیاست تابعی که در منطقه در پیش گرفته تا حدی باز داشته شوند،اما نه کاملا. بی شک این همان پاشنه آشیل پاکستان به شمار میرود. در هر صورت بهترین شکل روابط میان دو کشور حتما مناسبات خوب اقتصادی نیست. نوع روابط سخاوتمندانه اقتصادی و صد البته نظامی اسلام آباد با رهبران عرب خلیج فارس به ویژه سعودی عامل اصلی و دائمی چنین وضعیتی ست و هر گونه تلاش برای تغییر آن احتمالا بی نتیجه خواهد بود. سرمایه گذاری های هنگفت اعراب ثروتمند کار خود را در ساختار قدرت پاکستان کرده است. امروز ارتش و سازمان اطلاعاتی آن تشکیل دهنده کانون اصلی قدرت و رابط با اعراب ثروتمند به شمار رفته و عملا کارآمدی دولت مرکزی را به چالش کشانده اند . درحالتی سلبی، ناکارآمدی دولت را تا سرنگونی آن پیش برده و دروضعیتی ایجابی با دولت همراهی مشروط می کنند. مانند همین دولت نواز شریف که پس از تبعیدی 10 ساله در عربستان به کشور بازگشت و اینک زمام مشروط امور در دست گرفته است. اینکه ایران بادولت پاکستان دقیقا به چه توافقاتی میتواند دست یابد؟ باید صبر کرد،اما در تحلیل نهائی شاید که نه،حتما بهترین توافق که تهران میتواند با نواز شریف انجام دهد توافق ابتدابرسر امور امنیتی و سپس سیاسی خصوصا در منطقه است. غیر از این برای دیپلماسی ایرانی خستگی ست[email protected]
یکشنبه 21 اردیبهشت 1393 - 11:44:24
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها