تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816929294
سازمان ملل تغيير ساختار و محل استقرار
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱۴ ارديبهشت ۱۳۹۳ (۹:۳۷ق.ظ)
کيهان: سازمان ملل تغيير ساختار و محل استقرار
به گزارش خبرگزاري موج، کيهان نوشت: تجربه کارکردهاي برخي سازمان‌هاي بين‌المللي از جمله سازمان ملل متحد از سال 1945 م تاکنون نشان داده است که دادن اختيارات ويژه به برخي قدرت‌ها مانند آمريکا و مجموعه دولت‌هاي غربي تحت عنوان حفظ امنيت بين‌المللي، عملا با اهداف و آرمان‌هاي تشکيل اين سازمان‌ها منافات دارد و اين قدرت‌ها به جاي پاسداري از امنيت جهاني، از اين سازمان‌ها براي افزايش نفوذ و مداخله و پيشبرد اهداف راهبردي خود بهره مي‌برند و اين امر را با فدا کردن آشکار منافع ديگران و تحت لواي حقوق بين‌المللي انجام مي‌دهند.
سازمان ملل متحد که پس از پايان جنگ جهاني دوم به جاي جامعه ملل (League of Nations) قبلي- که با آغاز جنگ شکست و فروپاشي آن نهايي شد-در سال 1945 م تشکيل گرديد، در تمام طول عمر تقريبا 70 ساله خود به عنوان اهرمي در خدمت قدرت‌هايي بوده است که حتي يک لحظه نيز به صداي مظلومان جهان گوش فرا نداده و اگر ظاهرا و استثنائا در مسئله‌اي جانب طرف ضعيف را گرفته‌اند به دليل منافع قدرت‌هاي مسلط بر آن و يا شکستن جو افکار عمومي جهاني بوده و عملا هيچ گامي در جهت منافع ملل ضعيف برنداشته است.
1- يکي از زشت‌ترين کارکردهاي اين سازمان به ويژه در ساليان گذشته، مداخلات بي‌شرمانه در امور داخلي کشورها با اهرم طرفداري از «حقوق بشر» بوده است. اندکي کندوکاو در اين موضوع نشان مي‌دهد که بشر از ديد آمريکايي‌ها يعني بشر آمريکايي و حداکثر بشر غربي و ديگران با مفهوم بشر از نظر آنها تطبيق نمي‌کنند. آنها خود را صاحب جهان دانسته و براي به دست آوردن به اصطلاح منافع ملي خود حاضرند همه ملت‌ها و انسان‌هاي ديگر را از بين ببرند. آنها امروزه با فريب افکار عمومي چه در درون دولت‌هاي خود و چه در صحنه جهاني دولت‌ها و ملت‌هايي که در مقابل زياده‌خواهي‌هايشان مي‌ايستند را مخالف حقوق بشر معرفي نموده و دوستان خود را براي مقابله با اين دولت‌ها به اتحاد فرا مي‌خوانند.
اگر به فهرست مباحث و خروجي‌هاي اين سازمان در بحث حقوق بشر بنگريم، به خوبي به اهداف نفع‌پرستانه، خودخواهانه، غيرعادلانه و ظالمانه از طرح موضوع حقوق بشر در اين سازمان پي مي‌بريم. آنها به دولت‌هاي وابسته يا دوست خود که کارنامه رسوايي در امر حقوق بشر دارند، کاري ندارند و هيچ فشاري را عليه آنها درنظر نمي‌گيرند و برعکس، آنها را رسما تاييد نيز مي‌کنند. اما وقتي پاي ايران اسلامي که به تأسي از دين مبين اسلام مجري و حافظ بهترين اصول در رعايت حقوق بشر است به ميان مي‌آيد و يا وقتي پاي دولت‌هاي ديگري که در مقابل زياده‌طلبي‌هاي آنها ايستاده‌اند در ميان است، چماق حقوق بشر را بيرون مي‌کشند و آن را به تهاجمي عليه دشمنان خود تبديل نموده و با انواع ابزارهاي رسانه‌اي نوين از ماهواره‌ها تا اينترنت و غيره نبردي بزرگ را عليه دشمن سازمان مي‌دهند و تصور مي‌کنند که به هدف خود يعني تضعيف دشمن دست يافته‌اند.
يارگيري بين‌المللي اين دولت‌ها در تهاجم به دولت‌هاي دشمن نيز قابل بررسي و توجه است. امروزه در جهان بيش از 200 دولت وجود دارد که بسياري از آنها جزو دولت‌هاي کوچک (با وسعت 250000 کيلومتر مربع تا 125000کيلومتر مربع)، خيلي کوچک (با وسعت 125000 تا 25000 کيلومتر مربع) و ذره‌اي هستند (با کمتر از 25000 کيلومتر مربع). آمريکا به ويژه براي راي‌گيري در مجمع عمومي سازمان ملل به راي آنها نياز دارد و با دادن کمک (رشوه) يا تهديد سعي مي‌کند راي آنها را به دست آورد که اين موضوع منحصر به بحث حقوق بشر نيست و به ساير موضوعاتي که به راي‌گيري در سازمان ملل و نهادهاي وابسته به آن مربوط مي‌شود نيز گسترش مي‌يابد.
2- سوء استفاده آمريکا و مجموعه دولت‌هاي غربي از سازمان ملل در مجموعه نهادهاي وابسته به آن جاري است. به عنوان مثال، مي‌توان به کارنامه سياه سازمان بين‌المللي انرژي اتمي نگاه کرد. تلاش‌هاي اين سازمان که عضويت در آن داوطلبانه است و به منظور منع گسترش سلاح‌هاي اتمي و کمک به کشورها براي برخورداري از انرژي هسته‌اي تشکيل شده است، تمام و کمال در خدمت آمريکا و دوستان غربي آن است؛ به گونه‌اي که تلاش مي‌کنند کشور جديدي به باشگاه هسته‌اي جهان وارد نشود. و اين در حالي است که خود اين قدرت‌ها از صدها و هزاران سلاح اتمي آماده پرتاب برخوردارند ولي ايران اسلامي به هيچ وجه در پي دستيابي به سلاح هسته‌اي نيست. آنچه براي آنها مهم است اين است که ديگران در زمينه انواع فناوري‌هاي پيشرفته و فناوري صلح‌آميز هسته‌اي پيشرفت نکنند ولي خود آنها يا دوستان در حال احتضارشان (رژيم صهيونيستي) مي‌توانند حتي سلاح‌هاي مخرب هسته‌اي دارا باشند.
اما واقعيت اين است که ظلم و بي‌عدالتي تداوم نمي‌يابد و در مسير خود گرداب‌هايي مي‌آفريند که خود ظالمان را مي‌بلعد. همان اهرم‌هايي که غربي‌ها فکر مي‌کنند نقطه قوت آنهاست، مي‌تواند به اژدهايي براي بلعيده‌شدنشان تبديل شود. امروزه رسانه‌هاي جديد که غربيان به گونه‌اي حجيم از آنها براي اهداف نامشروع و دروغ‌پراکني و فريب افکار عمومي بهره مي‌گيرند، در اختيار دشمنان غرب نيز هست. در اين شرايط جديد، آنچه در طول زمان- و نه به سرعت و فوري- مي‌تواند اتفاق بيفتد، آشکارتر شدن چهره تزوير و فريبکاري غرب در موضوعات مختلف از جمله حقوق بشر، انرژي هسته‌اي و غيره است. دولت‌هاي غربي که کارنامه بسيار بد و ضعيفي در بحث حقوق بشر دارند و اين امر را مي‌توان حتي از اقدامات معمولي و آشکار روزمره آنهاـ مانند استفاده از بمب‌هاي هسته‌اي در ژاپن در پايان جنگ جهاني دوم، تجاوز و مداخله نظامي و ميليونها کشته در ويتنام و (کامبوج و لائوس) کشورهاي مختلف آمريکاي لاتين، افغانستان، عراق، ليبي و... داشتن سياهچال‌ها و زندان‌هاي متعدد در گوانتانامو، اروپا و...، دفاع از رژيم غاصب صهيونيستي ( با کارنامه کشتارهاي صبرا و شتيلا، دير ياسين، کفرقاسم و...) ترور دائمي مخالفان سياسي از طريق سازمان‌هاي جاسوسي مانند سيا، بي تفاوتي در مقابل نسل‌کشي در کشورهاي مختلف از جمله کشورهاي آفريقايي و آسيايي (مانند رواندا، بروندي و ميانمار)، سرکوب وحشيانه تظاهرات‌هاي ضدنظام سرمايه‌داري (جنبش تسخير) دريافت، نمي‌توانند براي هميشه در عصر رسانه‌ها افکار عمومي داخلي و جهاني را فريب دهند و آرام‌آرام مجبور خواهند شد جايگاه به ناحق تصرف شده خود را در نظام جهاني ترک و از اريکه قدرت سقوط کنند.
3- بنيانگذاران سازمان ملل متحد براي خود در اين سازمان حقي فراتر از ديگران قائل شده و با طرح و پذيرش حق وتو براي خود پايه تبعيض و بي‌عدالتي در آينده نظام جهاني را گذاردند. اين امر تاکنون نه تنها کمکي به صلح و امنيت بين‌المللي نکرده است، بلکه باعث شعله‌ور شدن جنگ‌هاي بزرگ و تلفات و خسارت‌هاي بسيار براي دنياي معاصر شده است.
از سوي ديگر، حق وتو در عمل به اهرمي براي مبارزه با دشمنان غرب تبديل گرديده و وسيله‌اي براي غصب سرزمين ديگران و تداوم آن، جلوگيري از پيشرفت علمي فناوري دولت‌هاي غير غربي و در واقع به عاملي براي امنيت دولت‌هاي سلطه‌گر و تداوم سلطه آنها تبديل شده است. به‌عنوان مثال، در حالي که به‌گونه‌اي روزمره شوراي امنيت عليه مخالفان سلطه غرب بيانيه و قطعنامه صادر مي‌کند، آمريکا تاکنون تمامي قطعنامه‌هايي را که در محکوم کردن تجاوزات رژيم صهيونيستي عليه فلسطيني‌ها صادر شده وتو نموده است.
اين کارنامه سياه مشخص مي‌کند که حق وتو بايد از ساختار سازمان ملل حذف گردد و اگر اين امر فعلاً به دليل مخالفت دولت‌هاي سلطه‌گر غيرممکن است، حداقل اينکه ساختار شوراي امنيت بايد به گونه‌اي اصلاح شود که مظلومان و ستمديدگان جهان از جمله مسلمانان نيز از اين حق برخوردار گردند.
مطالب پيش گفته و برخي زورگويي‌هاي ديگر آمريکا از جمله عدم صدور رواديد براي آقاي دکتر حميد ابوطالبي، که به عنوان سفير جديد دائمي ايران در سازمان ملل معرفي شده است (تحت عنوان اين که وي در سال 1358 يکي از دانشجويان مسلمان پيرو خط امام که لانه جاسوسي آمريکا در تهران را تسخير کردند بوده است، در حالي که مي‌دانيم از نظر مقررات حاکم بر سازمان ملل متحد، که آمريکا به آن متعهد شده است آمريکا نمي‌تواند براي هيئت‌هاي ديپلماتيک که به اين سازمان مي‌آيند مشکل ايجاد کند)، اين نکته را به جهانيان گوشزد مي‌کند که بايد به فکر يافتن مکان جديدي براي استقرار اين سازمان باشند. زيرا طبق مقررات، سازمان ملل مربوط به همه دولت‌هاي عضو است و اگر دولتي بخواهد اميال خودرا اجرا کند مکان مناسبي براي استقرار آن سازمان نخواهد بود.
به همين صورت، لزوم تغيير مکان استقرار سازمان ملل تنها امري نيست که جهانيان بايد به آن متعهد شوند، آمريکايي‌ها از استقرار مراکز اينترنت جهاني در خاک خود نيز بي‌شرمانه عليه ملت‌ها و دولت‌ها در جهان جاسوسي مي‌کنند. از آن ميان کنترل پست الکترونيکي کاربران جهاني، ساخت و ارسال ويروس‌هاي ويرانگر و جاسوس، راه‌اندازي شبکه‌هاي اجتماعي مختلف با هدف دسترسي به حريم‌هاي خصوصي به منظور پردازش اطلاعات به دست آمده و بسياري موارد ديگر اين نکته را گوشزد مي‌کند که آنها از طريق جاسوسي در سطوح و رده‌هاي مختلف در داخل و محيط بين‌الملل ارتزاق مي‌کنند و به دزداني ناپيدا تبديل شده‌اند که براي رسيدن به منافع خود هيچ حريمي را رعايت نمي‌کنند. بنابراين بايد حرکتي جهاني براي تغيير مکان مراکز اينترنت و بردن آن به نقطه‌اي ديگر صورت پذيرد. در اين صورت هر چند آنها هنوز توان بهره‌برداري‌هاي قبلي را خواهند داشت ولي بسيار محدود خواهند شد.
دکتر مصطفي ملکوتيان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 81]
-
گوناگون
پربازدیدترینها