واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱۴ ارديبهشت ۱۳۹۳ (۹:۱۸ق.ظ)
ظريف: ايران يکي از منابع اصلي شکل دادن به نظام آينده جهاني است وزير امور خارجه در يادداشتي که به عنوان مقدمه کتاب ديپلماسي در عصر جهاني شدن - از تئوري تا عمل- منتشر شده است، نوشت: ايران يکي از منابع و موضوعات اصلي در شکل دادن به نظام آينده جهاني است.
به گزارش خبرگزاري موج، ظريف در اين يادداشت افزود: ايران در صورت ارزيابي دقيق و ايفاي نقش حساب شده، مي تواند قدرت خود را نهادينه و اثرگذار کند.
رييس دستگاه ديپلماسي ايران اضافه کرد: با توجه به اين واقعيت که منابع غيرنظامي قدرت و به ويژه قدرت اقناعي و گفتمان هاي تاثيرگذار در شکل گيري ساختار آتي روابط بين الملل نقش برجسته اي دارند، مي توان دريافت که جمهوري اسلامي ايران مي تواند نقش برجسته اي در مناسبات در حال تکوين جهاني ايفا کند.
متن کامل يادداشت وزير امور خارجه ايران بدين شرح است:
به نام آنکه هستي نام از او يافت- فلک گردش، زمين آرام از او يافت
شايد آنچه بيش از هر عامل ديگري بهره گيري از ديپلماسي را براي کشورها و به خصوص جمهوري اسلامي ايران ضروري مي سازد، شرايط و ويژگي هاي دوران گذار در مناسبات جهاني است.
با خاتمه نظام دوقطبي، نظام بين المللي جديد هنوز به نقطه کانوني مشخصي نرسيده و نظم نويني نهادينه نشده است. دوران گذار به دليل پيچيدگي و ابهام ذاتي از حساس ترين، مخاطره آميزترين و سرنوشت سازترين مقاطع تاريخ به حساب مي آيد.
در گذشته، چنين دوران هايي اغلب با جنگ ها و رقابت هاي نظامي قهرآميز همراه بود، ولي در دوره کنوني، به دليل تغييرات محيط جهاني و تحول ماهيت قدرت و همچنين تنوع بازيگران، رقابت ها بيشتر اشکال غيرنظامي به خود گرفته؛ گرچه از شدت و اهميت حياتي آن کاسته نشده است.
گذار از تمرکز بر قدرت نظامي سنتي به ساير ابعاد نوظهور قدرت، اصالت يافتن مشخصه هاي فرهنگي، معنايي، هنجاري، گفتماني و نامتقارن و اشاعه معاني غيرنظامي قدرت مانند قدرت اقتصادي، قدرت تکنولوژيک، قدرت بازيگري و قدرت اجماع سازي از نمادهاي اين تحول بوده است.
ظهور بازيگران غيردولتي - از سازمان ها گرفته تا حتي افراد - و نقش آفريني آنها در کنار دولت ها يکي ديگر از همين ويژگي ها است. ماهيت جهاني فرايندهاي گوناگون به دوران انزواجويي داوطلبانه در روابط بين الملل پايان داده و غيبت در عرصه هاي منطقه اي و بين المللي نه يک امتياز که نوعي نقطه ضعف و کاستي محسوب مي شود.
در اين اوضاع و احوال، رويکرد چندجانبه گرايي و «همکاري و رقابت» جاي «تقابل يا همکاري بي قيد و شرط» را گرفته و بازي با حاصل جمع صفر جايگاه خود را در مناسبات نوين جهاني از دست داده است و اصرار بر اينگونه کنشگري تنها به ضرر و خسارت همگاني منتهي شده و خواهد شد.
در شرايط حاضر، همه کنشگران جهاني صرف نظر از ميزان قدرت خود، در پي شکل دهي به «وضع مطلوب» هستند و در مسيري از رقابت هنجاري، ارزشي و فرهنگي حرکت مي کنند. بنابر اين، قدرت هاي بزرگ، متوسط و حتي کوچک، با داشتن ارزيابي صحيح از شرايط انتقالي و برنامه ريزي هوشمندانه براي استفاده از اين شرايط مي توانند جايگاه جهاني خود را ارتقا داده و قدرت و نفوذ خود را نهادينه و تثبيت کنند.
در مقابل، آن دسته از کشورها که ارزيابي درستي از شرايط انتقالي و توانمندي ها و آسيب پذيري هاي خود ندارند، موقعيت و نفوذ خود را از دست داده و به حاشيه رانده مي شوند.
در اين دوران انتقالي، ايران برخودباوري برخاسته از انقلاب اسلامي خود يکي از منابع و موضوعات اصلي در شکل دادن به نظام آينده جهاني است؛ لذا در صورت ارزيابي دقيق و ايفاي نقش حساب شده، مي تواند قدرت خود را نهادينه و اثرگذار کند.
با توجه به اين واقعيت که منابع غيرنظامي قدرت و به ويژه قدرت اقناعي و گفتمان هاي تاثيرگذار در شکل گيري ساختار آتي روابط بين الملل نقش برجسته اي دارند، مي توان دريافت که جمهوري اسلامي ايران مي تواند نقش برجسته اي در مناسبات در حال تکوين جهاني ايفا کند.
در واقع، سابقه غني فرهنگي و تمدني و عمق و گستره خاستگاه فرهنگي ايران در کنار استقلال و اعتماد به نفس ناشي از گفتمان اصيل انقلاب اسلامي توان عملي براي نقش آفريني جهاني در حوزه نظام معنايي را براي ايران فراهم کرده است.
تحقق چنين اهدافي بدون ديپلماسي کارآمد، خلاق و مبتکر و استفاده بهينه، منسجم و هدفمند از اشکال مختلف آن امکانپذير نخواهد بود. جهاني شدن ارتباطات و احساسات و دسترسي همگاني به ابزارهاي جهاني انتقال ديدگاه ها و نظرات، ديپلماسي را آنچنان گسترده کرده است که هرکسي با داشتن يک وسيله ارتباطي کوچک همچون رايانه هاي دستي و حتي تلفن همراه مي تواند در حوزه ديپلماسي وارد شود. شبکه هاي اجتماعي به خوبي اين تحول بنيادين را نشان داده اند.
در چنين فضاي متحول، پرآشوب، پرمخاطره و پرفرصتي جمهوري اسلامي ايران که ادعاي پيشگامي در عرصه ديپلماسي را داشته و فرستادگان مناطق مختلف در بيش از دو هزار سال قبل با امنيت کامل در مرزهاي آن رفت و آمد مي کردند، مي تواند يک بار ديگر قدرت ديپلماتيک خود را به رخ جهانيان بکشاند؛ قدرتي که به فرموده رهبر معظم انقلاب بايد متکي بر اقتدار دروني باشد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]