تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837914282
اولین دغدغه خانواده ها و آخرین مسئله دولت ها
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
اولین دغدغه خانواده ها و آخرین مسئله دولت ها تهران - ایرنا - روزنامه رسالت در سرمقاله ای با عنوان «اولین دغدغه خانواده ها و آخرین مسئله دولت ها» نوشت:«در نگرش به عرصه فرهنگی کشور ما باید به تربیت نیروی انسانی توجه کنیم. برای یک کشور نیروی انسانی همه چیز است. ما اگر نیروی انسانی نداشته باشیم هیچ چیز نداریم.»مقام معظم رهبری 21/9/68
در ادامه این مطلب که به قلم « سیدباقر پیشنمازی» است می خوانید: ربع قرن از این تذکر مهم و زیربنایی و سرنوشت ساز به دولتمردان عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی می گذرد! تذکری که مجددا در سال های بعد با بیان های مختلفی مورد تاکید واقع شده است.
مسائل فرهنگی نوعا دیر بازده هستند و بسیاری از مدیران هم رغبتی به کارهای دیر بازده نشان نمی دهند!
چون دستگاه های نظارتی توجهی به این قبیل برنامه ها ندارند و نتایج آن هم در دوره مدیران بعد حاصل می گردد.
اما اکثر خانواده ها نگران از روند آسیب های فرهنگی و اجتماعی، هر سال در جستجوی مدارس آرمانی خود هستند و حاضرند از بسیاری هزینه های زندگی صرفنظر کنند و هزینه بیشتری برای مدرسه و تعلیم و تربیت فرزندانشان اختصاص دهند به این امید که شاهد رشد و تعالی آنان باشند و یا حداقل از آسیب ها مصون بمانند.
در این میان هر سال در سراسر کشور و در هفته معلم با گرامیداشت یاد و خاطره شهید بزرگوار استاد علامه مرتضی مطهری قدس سره مراسم بزرگداشت مقام معلم برگزار و تقدیرهای نمادینی بعمل می آید.
اینکه چند درصد از این مراسم از سوی وزارت آموزش و پرورش و چند درصد از سوی خانواده ها بصورت داوطلبانه برگزار می گردد را به داوری افکار عمومی می سپاریم.
امیدواریم در سال های آینده با عمل به افکار و سیره شهید مطهری شاهد غلبه مراسم تجلیل داوطلبانه مردمی از مقام معلم بوده و نیازی احساس نشود که آموزش و پرورش خود اقدام به برگزاری مراسم نماید.
برای تحقق چنین آرزویی باید دامنه « کارآمدی معلمان» گسترش یابد و این به نحوه زمینه سازی وزارت آموزش و پرورش برای ایفای نقش تربیتی معلمان مربوط می گردد.
در این صورت هرچه معلمان کارآمدتر شوند تجلیل داوطلبانه مردمی از آنان گسترده تر خواهد بود.
خانواده ها برای انتخاب معلمان شایسته تقدیر و مراسم تجلیل، نیازمند دستورالعمل ها و بخشنامه های رسمی آموزش و پرورش نیستند.
آنان کارآمدی و توانمندی معلم را در آینه ارتقاء شخصیت، رشد و شکوفایی استعدادهای خدادادی فرزندانشان جستجو می کنند.
همان معیارهایی که در بند 1 سیاست های کلی ابلاغی مقام معظم رهبری برای ایجاد تحول در نظام آموزش و پرورش کشور بیان شده است:
« ... تربیت انسان های مومن، پرهیزکار، متخلق به اخلاق اسلامی، بلندهمت، امیدوار، خیرخواه، بانشاط، حقیقت جو، آزادمنش، مسئولیت پذیر، قانون گرا، عدالت خواه، خردورز، خلاق، وطن دوست، ظلم ستیز، جمع گرا، خودباور وایثارگر.»
اکنون این پرسش مطرح می شود: آیا گزینش معلم براساس بررسی این توانمندی ها انجام می گیرد؟ ... چند درصد معلمان فعلی واجد توانمندیهای یاد شده هستند و می توانند آن را به دانش آموزان خود منتقل کنند؟
دفاع از خدمات ارزشمند و خداپسندانه معلمان نجیب، دلسوز، فداکار و برخوردار از احساس مسئولیت تربیتی نسبت به دانش آموزان، اقتضاء می کند که مراقبت کنیم این جایگاه رفیع با ورود افرادی فاقد شرایط معلمی مخدوش نگردد.
تا هزینه سنگین و آثار سوء غیرقابل اجرای آن را خانواده ها نپردازند. تسامح در امر انتخاب وتربیت معلمان یا تساهل در برابر تکالیفی که در امر تامین نیروی انسانی به آموزش و پرورش تحمیل می گردد، به معنای کم ارزش تلقی کردن فرزندان ما و اتلاف عمر آنان و ستم به آینده کشور است.
در این صورت افراد نخبه و متعادل و لایق، اقبالی برای شغل معلمی نخواهند داشت.
و اما چند مسئله که می تواند مورد توجه واقع شود:
1- گزینش معلم در آموزش و پرورش نباید فقط داشته های اکتسابی را اندازه گیری کند.
چرا که استعدادهای ذاتی لازم برای ایفای نقش معلمی اگر در فردی وجود نداشت، از طریق آموزش قابل دسترسی نیست و یا بسیار دشوار خواهد بود.
اما شرایط اکتسابی اگر در داوطلبی وجود نداشت از طریق آموزش قابل تحصیل هستند.
لزوم بازنگری به شیوه های جذب و تربیت و نگهداشت معلم دربند 2-3 سیاست های ابلاغی تاکید شده است.
2- تربیت معلم فعلی در کتب درسی علوم انسانی خود گرفتار آسیب های موجود در برنامه ریزی درسی رشته های علوم انسانی دانشگاهها است و از این جهت تفاوتی با آنها ندارد و اگر قرار است در این مراکز به معنای واقعی کلمه « تربیت معلم» صورت گیرد، لازم است براساس معیارهای تربیت دینی برای اوقات رسمی و غیر رسمی دانشجو معلمان برنامه ریزی مناسب صورت گیرد و کتب درسی نیز براساس انسان شناسی اسلامی مورد بازنگری واقع گردد تا ملاحظات ابلاغ شده در بند 1-3 سیاست های کلی ابلاغی، محقق گردد.
3- قانون احیاء معاونت پرورشی و تربیت بدنی مورد احترام واقع شود و آیین نامه آن که به تصویب هیئت وزیران رسیده است از انزوا خارج گردد و مورد اعتنا واقع شود.
جداسازی تربیت بدنی از معاونت پرورشی اگرچه ادعا می شود که به تصویب برخی مراجع دولتی ( سابق) رسانده شده است ، اما قانونی نیست.
تغییر قانون صرفا از طریق مجلس شورای اسلامی باید پیگیری شود. فعالیت های ورزشی و درس تربیت بدنی مدارس از فرصت های ممتاز تربیتی هستند که متاسفانه به چشم فرصت به آن نگاه نشده است و این جداسازی، اقدامی غیر تخصصی و غیرعادلانه و غیرقانونی است و معلوم نیست چرا مجلس محترم شورای اسلامی و سایر دستگاه های نظارتی در مورد آن سکوت کرده اند؟!
4- اگر سیاست های ابلاغی مقام معظم رهبری به آموزش و پرورش و سند تحول مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی، در دست برنامه ریزی و اقدام است و آموزش و پرورش نسبت به آنها اهتمام دارد، به افکار عمومی اطلاع رسانی شود و پیشرفت کار مستمرا اعلام گردد.
5- اگر آموزش و پرورش متصدی تعلیم و تربیت دانش آموزان است نمی تواند نسبت به اوقات غیر تحصیلی آنان احساس مسئولیت نداشته باشد.
بسیاری از آسیب ها در اوقات فراغت، سلامت دانش آموزان را تهدید می کند.
در این زمینه آموزش و پرورش نیازمند اقدام حمایتی دولت و مجلس شورای اسلامی است وزارت آموزش و پرورش می تواند به اوقات غیر تحصیلی دانش آموزان ( خصوصا دوره متوسطه) به چشم یک فرصت ممتاز نگاه کند و با نقش سپاری به آنان هم بسیاری از گره های فرهنگی تربیتی مدارس را باز کند و هم رشد اجتماعی دانش آموزان را هموار سازد.
6- زمینه سازی برای ایفای نقش تربیتی معلمان و به صحنه آوردن این ظرفیت عظیم نیازمند اصلاح نگرش ها است.
علم اگر درظرف سالمی قرار نگیرد به تنهایی نمی تواند هدف تلقی شود به تعبیر امام خمینی قدس سره « انسان غیر مهذب هر چه متخصص تر خطرناک تر».
باران که در لطافت طبعش خلاف نیست
در باغ لاله روید و در شوره زار، خس
اینکه بسیاری از مدارس متوسطه، صرف عبور دانش آموزان از کنکور را به عنوان چشم انداز خود ترسیم کرده اند! به نگرش آنان مربوط می شود.
ایفای نقش تربیتی، کاری مستقل از وظایف آموزشی معلم نیست. معلم با رعایت ملاحظاتی ، در حین انجام وظیفه آموزشی نقش تربیتی هم ایفا می کند.
یعنی با رعایت پیش نیازهایی مثل تحصیل شایستگی وصلاحیت تربیتی در خود و مراقبت از آن، و تلاش برای رسیدن به مقبولیت و محبوبیت نزد دانش آموزان و رعایت عدالت در رفتار با آنان و توجه به مسائل ظریف مخاطب شناسی ( انسان شناسی) و اعتمادسازی و اقتضائات و ملاحظات آن و پرهیز از ایجاد اضطراب ( استرس) و توجه به تامین آرامش دانش آموزان و ارزش گذاری برای کرامت آنان و فرصت سازی برای تمرین تصمیم گیری صحیح از طریق محاسبه و انتخاب خصوصا شرایط نیاز و اضطرار و پاسخگویی صحیح و رشدمدار به تشخص طلبی آنان و معلم باقی ماندن در خارج از کلاس و مدرسه و ... شرایطی فراهم می کند که شخصیت و رفتار و منش او ، تربیت کننده علاقه و محبت دانش آموزان نسبت به چنین معلمی، زمینه همانندسازی رفتار و تاسی را فراهم می کند ونیازی به گفتار محوری و نصیحت مستقیم و ملال آور نخواهد بود.
7- چند وظیفه نیز متوجه رسانه ملی است: این که در فیلم ها و سریال های الف و الف ویژه نقش فرهنگی و تربیتی معلمان را در محله و مدرسه و شهر و روستا مورد توجه قرار دهد، در این زمینه تاکنون انصافا حق م مطلب ادا نشده است و از تکریم مقام و منزلت معلم غفلت صورت گرفته است.
نکته دیگر این که مهمتر از مطالبات مدیران، مطالبات مردم و افکار عمومی از معلمان است رسانه ملی از سال ها قبل می توانست آینه گفتمان های موجود در جامعه و انتظارات جدی وعمیق خانواده ها از معلمان باشد.
بدون تردید تحقق بخش مهمی از مفاد بند 3-3 سیاست های ابلاغی مقام معظم رهبری به آموزش و پرورش متوجه رسانه ملی است.
رسانه ملی می تواند زمینه روی آوردن استعدادهای برجسته کشور به شغل شریف معلمی را فراهم سازد.
سخن آخر:
تجلیل از مقام معلم نه فقط تقدیر از خدمات ارزشمند آنان ، که به معنای اعلام اهمیت فرزندانمان، اهمیت نظام تعلیم و تربیت و خطر آسیب های فرهنگی و اجتماعی ، اهمیت آینده کشور و آزادی و استقلالی که با خون هزاران شهید بدست آمده و آیندگان باید از عهده مراقبت از آن برآیند، می باشد.اگر نقش تربیتی معلم ایفا گردد. چه باک از تهدیدهای فرهنگی.
اول**1104
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
13/02/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 51]
-
گوناگون
پربازدیدترینها