تور لحظه آخری
امروز : یکشنبه ، 27 آبان 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):براستى كه هر كس را حق سود ندهد، باطل زيانش رساند و هر كس به راه هدايت نرود، به كجر...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1830566457




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

ماهیت جنبش­های سلفی جهان اسلام


واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
ماهیت جنبش­های سلفی جهان اسلام
در دهه های اخیر، جریان سلفی به عنوان یکی از جبهه های ستیز با مدرنیسم و تمدن غربی در جهان اسلام، اهمیتی بیش از گذشته یافته و در نقاط مختلف جهان اسلام با افزونی نفوذ مواجهه بوده است. ولی باید توجه داشت که اکنون سلفی های یک دست نیستند،

خبرگزاری فارس: ماهیت جنبش­های سلفی جهان اسلام


ریشه­ ی پیدایش جنبش­های اسلامی را باید در تفکّرات پیشوایان تجدید فکری و مصلحان اندیشه؛ همچون سیدجمال­الدین اسدآبادی، محمد عبده، و رشیدرضا جستجو کرد. چه اینکه نهال هر اندیشه نو، ریشه در بستر تاریخ و تحولات فکری قبل از خود دارد. جریان­های اسلامی که تجسم بازخیزی اسلام سیاسی محسوب می­شوند، نه تنها در اثر اختلافات شدید ایدئولوژیک و فقدان همسونگری در خصوص اداره حکومت، دولت­های منطقه را به منازعه طلبیده و به شیوه­های مختلف در پی رویاروئی و از میان برداشتن آن­ها بوده­اند، بلکه با حامیان خارجی آن­ها یعنی آمریکا و متحدان غربی­شان به منازعه برخاسته­اند.(1) یک جنبش معمولاً به علت گستردگی افکار و عقاید طیف وسیعی از مردم را در خود جای می­دهد وغالباً به ایجاد انواع گروه­های نسبتاً آشکار سیاسی در دورن خود گرایش دارد.(2 ) جنبش با پسوند اسلامی به معنای تلاش دسته­جمعی و نسبتاً منظم برای پیشبرد اهداف اسلامی است.(3) جنبش سلفی­گری نیز طیفی از افکار و عقاید را شامل می­شود که برای پیشبرد اهداف اسلامی در کشورهای مختلف در قالب حزب­ها و گروه­های گوناگون فعالیت می­کنند. در واقع سلفی­گری یک حزب یا گروه خاص و مستقل نیست؛ بلکه نوعی تفکر است که خواهان بازگشت به صدر اسلام است و گروه­های مختلفی این نوع از طرز فکر را نمایندگی می­کنند که به نام گروه­های سلفی مطرح هستند. سلفی از ریشه سلف به معنای پیشین است. ابن منظور می­گوید: سلف، یسلف، سلفاً و سلوفاً؛ یعنی پیشی گرفت. سالف؛ یعنی پیشی­گیرنده. سَلَف، سلیف و سلفه؛ یعنی جماعت پیش­گیرنده. در معنای اصطلاحی سلف اختلاف زیادی است. دکتر محمد سعید رمضان بوطی می­گوید: «سلف در اصطلاح بر کسانی اطلاق می­شود که در سه قرن اول اسلام می­زیسته­اند. دکتر یوسف قرضاوی در مفهوم اصطلاحی سلفیه می­گوید: «سلف عبارت است از همان قرن­های اول که بهترین قرن­های این امت است. قرن­هایی که در آن­ها فهم اسلام، ایمان، سلوک و التزام به آن تحقّق یافت. سلفی­­گری نیز عبارت است از؛ رجوع به آنچه که سلف اول در فهم دین؛ اعم از عقیده و شریعت و سلوک داشتند.(4)در کتاب «المنجد فی الاعلام» ذیل کلمه «سلفیه» آمده است: «سلفیه جریان اصلاح طلبی که به بازگشت به شیوه های سلف صالح و تمسک به سنت دعوت می­کند. در دایره­المعارف بین­المللی اسلام نیز در زیر عنوان سلفیه این­گونه آمده است: سلفیه     شاخه­ای از اصلاح­طلبان سنت­گرای اسلامی هستند که در اواخر قرن 19 میلادی شکل گرفته­اند. مرکز ثقل آنان مصر بود. اینان خواهان خلوص و پیرایش اسلام از طریق بازگشت به روش «سلف صالح» بودند. دکترین اصلی آنها این بود که در ایمان و اعتقاد خویش به مسلمانان صدر اسلام اکتفا کنند. سلیفه کسانی هستند که خود را تابع مطلق از قرآن، حدیث و سلف صالح می­دانند. سلف صالح عبارتند از سه نسل اول مسلمانان یعنی صحابه، تابعین و تابعین تابعین.(5) جریان سلفیه و نگاه به گذشته برای احیای هویت اسلامی، بیش از هر چیز یک جریان اصلاح­گرایانه است. این اصلاح­گری جهت­گیری­های متفاوت داشته که می­توان آن را در نگاه فلسفی، نگاه دینی، نگاه اجتماعی و نگاه سیاسی مشاهده کرد.(6) به اعتقاد سلفی­ها برای رسیدن به قدرت و عظمت گذشته اسلام باید اعتقادات را به همان صورت اصیل و خالص دریافت. این دریافت از طریق رجوع به سنت، قرآن و شیوه­ی سلف صالح است. در بازشناسی دقیق سلفیه باید به سیر تاریخی این جریان توجه داشت که در سه دوره­ قابل تقسیم­بندی است: دوره­ی متقدم یا اولیه، دوره­ی پیش از عصر جدید(قرن17-19) و دوره­ی معاصر(قرن20م). سلفیه خود را پیروان «سلف صالح»، پیشینیان نیکوکردار، معرفی می­کنند که شأن و بزرگی آنها به سبب مصاحبت و قرب زمانی به پیامبر اکرم (ص) است و از این رو درک ناب و فهم خالصی از اسلام همراه با عمل به اسلام داشتند. احمدبن حنبل آخرین فرد از نسل سلف شناخته می­شود و سلفیه به او تأسی می­جویند. از نظر او وحی بر عقل برتری دارد و متن مقدس با عقل تعارضی ندارد، وی تأویل را رد می­کند و مباحث کلامی مطرح در میان فرق را بدعت می­داند. از نظر او مرجع موثق فقط قرآن و سنت نبوی است و باید از سنت و اجماع تابعیت کرد. سلفی ها خود را پیروان مکتب اهل حدیث می دانند پس از در گذشت احمد بن حنبل در سال 241هجری که بنیانگذار مذهب اهل حدیث است در سال 305، ابوالحسن اشعری(م 324) تحت عنوان« احیاگری مکتب اهل حدیث» بالاخص احمد بن حنبل، مکتبی پی ریزی کرد و و اصلاحاتی در عقیده اهل حدیث پدید آورد، زیرا اشعری بر این عقیده بود که مذهب اهل حدیث با خرافات زیادی آمیخته شده است او برای اصلاح این مکتب قد علم کرد و تا حدی توانست در این کار موفق باشد. ولی متعصبین اهل حدیث او را از خود طرد کردند. در تمامی این دوران که اهل حدیث در یک طرف و اشاعره در طرف دیگر بودند، هرگز«سلف» و «سلفیه» به عنوان مذهب مطرح نبود تا اینکه ابن تیمیه(م728ه) دعوت به شیوه ی «سلف» را شعار مکتب خود ساخت. با مراجعه به آثار و افکار آن دسته از اصحاب  حدیث که قبل از ابن تیمیه می زیسته اند، می توان از افرادی مانند ابن خزیمه(م311ق)،بربهاری(م329ق)، ابن ابی زید قیروانی مالکی مذهب (م386ق)نام برد که به آرای سلف ظاهر گرا در باب صفات الهی توجه داشته و هرگونه تاویل آیات و روایات را مردود دانسته اندو همچون دیگر سلفیان در مسائل صفات الهی، براساس ظاهر آیات و روایات نظر داده و در عین حال از تشبیه دوری می جستند. اما درست در در شرایطی که شرق جهان اسلام پس از حمله مغول، یک دوره نا آرامی را تجربه می کرد و غرب جهان اسلام نیز با از دست دادن اندلس از سرزمینها اروپایی عقب نشینی می کرد ،ابن تیمیه ظهور کرد و در سال 698ق کتاب معروف و جنجالی خود به نام «الفتوی الحمویه الکبری یا العقیده الحمویه الکبری »را در پاسخ به سوالی درباره « دیدگاه ائمه دین درباره آیات صفات» نوشت و به کرّات از عقیده سلف یاد کرد. وی حدود پنجاه بار لفظ «سلف» را در این رساله کوچک به کار برد و نوشت:« در عقل صریح و نقل صحیح چیزی که مخالف طریقه سلفیه باشد،وجود ندارد»(7) واین چنین مکتبی با عنوان «سلفیه» راه خود را در تاریخ باز نمود. به دنبال تعریف مفهوم از سوی ابن تیمیه، ادامه دهندگان افکار وی چون شاگردش ابن قیم جوزیه و شاگرد او ابن رجب حنبلی از« سلفیه» شمرده شدند.(8)چنین پیشینه ای برای جریان سلفیه در مذهب حنبلی، موجب شده است تا برخی صاحب نظران سلفیه را جریانی برخاسته از دل حنبلیه بدانند(9)اما شاگردان ابن تیمیه نتوانستند  شیوه او را ترویج و گسترش دهند و پیروانی فراهم آورند؛ زیرا او در نقطه ای این فکر را مطرح کرد که مرکز علم و دانش و قله فقاهت؛ مانند شام و مصر بود. در اواخر سده 12 ق، جریان سلفیه وارد مرحله ای جدید شد و مفهوم تاریخی آن بار دیگر دچار تغییر شد؛ در نیمه اخیر سده 12ق چند جریان در عرض یکدیگر پدید آمدند که مصداق هایی از سلفی گری بودند؛ نخستین جریان در شبه قاره هند به پیشوایی شاه ولی الله دهلوی(1110-1176ق)  بود. جریانی دیگر در سرزمین نجد که فاقد فرهنگ اسلامی و علمای برجسته بود، به وسیله محمدبن عبدالوهاب(م1207) شکل گرفت و گسترش یافت. سپس بر اثر پشتیبانی آل سعود در سرزمین نجد به صورت مذهب رسمی در آمد و با تسخیر حرمین شریفین، در پرتو حمایت بریتانیا، این مذهب بر این مناطق تحمیل گشت و تمام مراکز علمی و دانشگاه و مساجد و منابر وعظ و خطابه رسمی در اختیار آنان قرار گرفت و گروهای دیگر، از این حوزها بی بهره شدند. جریان سوم سلفی گری در شمال افریقا با بر آمدن موج اصلاح طلبی در جهان اسلام از اواخر سده 13 ق به وجود آمد، زمانی که مصر به اشغال انگلستان در آمد و گروهی از مصلحان مانند سید جمالدین اسد آبادی(م1316ق) و شیخ محمد عبده(م1323ق) در مقابل هجوم فرهنگ و تمدن غرب، تصور کردند که برای رهایی از چنگال اشغالگران  مردم را به اسلام پیشینیان دعوت کنند این مصلحان در مقابل گروهی که فریب فرهنگ غربی را خورده و بیشتر در آن هضم شده بودند. گروه نخست اصلاح گر، برای این که جرکت خود را با شعاری زیبا همراه کنند، شعار«سلفیه» را انتخاب کردند تا بگویند ما پیرو اسلام راستین قرون نخستین هستیم(10). در سال 1929 که جمعیت« اخوان المسلمین» در مصر تشکیل شد،  آن ها نیز  به این مسلک رغبت نشان دادند و خیال می کردند که پیروی از گروهای نخست اسلامی(صحابه و تابعین)، نجات بخش امت های اسلامی است،  ولی در عین حال به همه فرق، روی خوش نشان داده و غالباً به مسائل سیاسی و در راس آن به تاسیس حکومت پرداختند. اما سلفی گری در نجد که خود را وارث محمد بن عبدالوهاب می دانستند، موجی از تندروی و سخت گیری به راه انداختند و کم کم به تکفیر همه مسلمانان پرداختند و گاهی برای ساکت کردن مخالفان، شیعه را تکفیر کرده و اشاعره و صوفیه و مذاهب دیگر را اهل بدعت خواندند و مدعی شدند که اسلام ناب محمدی در اختیار سلف بوده و فهم آنان از کتاب و سنت برای همگان حجت است و هرکس از این راه عدول نماید، بدعت گذار و یا خارج از اسلام است در دهه های اخیر، جریان سلفی به عنوان یکی از جبهه های ستیز با مدرنیسم و تمدن غربی در جهان اسلام، اهمیتی بیش از گذشته یافته و در نقاط مختلف جهان اسلام با افزونی نفوذ مواجهه بوده است. ولی باید توجه داشت که اکنون سلفی های  یک دست نیستند، بلکه گروهی « سلفی تبلیغی» هستند، ولی گروهی دیگر  مانند القاعده و طالبان گام فراتر نهاده« سلفی جهادی» می باشند و می گویند  با تشکیل جنبش های مسلحانه زیرزمینی باید دولت ها را سرنگون کرد و قدرت را به دست گرفت و اسلام اصیل را پیاده کرد.(11) پی نوشتها: 1- محمودیان، محمد، بنیادهای فکری القاعده، انتشارات دانشگاه امام جعفرصادق(ع)، تهران، 1390،ص24 2-   موثقی، سیداحمد، جنبش­های اسلامی معاصر، انتشارات سمت، دانشگاه تهران، 1389،ص2 3-   اکرم­عارفی، محمد، جنبش اسلامی پاکستان، ناشر: بوستان کتاب قم، قم 1382،ص17 4-   رضوانی،­ علی­اصغر، شناخت سلفی­ها، چاپ پنجم، انتشارات مسجد مقدس جمکران، قم، 1388، ص 10-11 5-   محمودیان، پیشین: 121-123 6-  بشیر، حسن، تاریخ فرهنگی سلفیه؛ از متن­گرایی تا زمینه­گرایی در مجموعه مقالات بنیادگرایی و سلفیه، کوشش حسین هوشنگی- احمد پاکتچی، انتشارات دانشگاه امام جعفرصادق(ع)، تهران، 1390،ص 138 7-   ابن تیمیه، احمد، الفتوی الحمویة الکبری، دارالکتب العلمیه، بیروت، بی تا،ص ص46 8-   ابن حجر،احمد، انباء الغمر،به کوشش محمد عبدالمعید، حیدر آباد دکن: دائرة المعارف العثمانیة، 1389/1969، ج3،ص 176 9-   عسگری، مرتضی، معالم المدرستین، موسسة النعمان، بیروت،1410/1990، ج 3،ص278 10-  پاکتچی، احمد- هوشنگی، حسین، بنیادگرایی و سلفیه، انتشارات دانشگاه امام جعفرصادق(ع)، تهران، 1390، ص94 11-همان،ص481                                                                                                                                                           ابراهیم جهانگیری منبع :‌ مرکز اسناد انقلاب اسلامی

93/02/13 - 01:30





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن