واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: نقش رسانههاي همسو با دولت در ثبتنام 94درصدي
شوك 73 ميليون نفري ثبتنامكنندگان دريافت يارانه براي دولت و حاميانش بسيار سهمگين آمد و شايد هم از همين رو فرافكني همه سهم واكنش دولتيها از اين اتفاق شد. آنها بدون قائل شدن كوچكترين نقشي براي خود در اين شكست سنگين، كوشيدند با فرافكنيهايي كه بعضاً رگههايي از مضحك بودن را نيز با خود داشت، مقصرهايي غير از دولت براي اين اتفاق علم كنند. اين در حالي بود كه كسي چندان دولت را مقصر اين حادثه ندانسته بود، اما آنها آنقدر به انصراف حداكثري مردم يقين داشتند كه حالا اگر نه حتي در اصل به وجود آمدن اين آمار بالا، ولي حداقل در پيشبينيهاي نادرستي كه داشتند، خود را در پيشگاه افكار عمومي مورد سؤال ميديدند. حد مضحك بودن اين فرافكنيها تا آنجا پيش رفت كه دولتيها صداوسيما را هم كه بيشترين نقش را در تبليغات دعوت مردم به انصراف از يارانه داشت نيز مقصر اين ثبت نام 94درصدي دانستند! رسانههاي حامي دولت، معاونان رئيسجمهور و اين آخري هاشمي رفسنجاني همه كساني بودند كه كوشيدند توپ اين عدم انصراف را از زمين دولت به زمين صداوسيما بيندازند و گويي حواسشان نبود كه مردم اصليترين مخاطبان رسانه ملي هستند و همه تلاش صداوسيما را براي اينكه دولت بتواند سياستهاي خود را پيش ببرد، ديدهاند. در تازهترين اين اظهارات، هاشمي رفسنجاني، آنچنان كه هفتهنامه صدا، نزديك به مواضع دولت نوشته است، از تعبيري تند درباره عملكرد صداوسيما استفاده كرد و افزود: «اين تبليغات در عمل مردم را به ثبتنام و دريافت يارانهها تشويق ميكرد و نه به انصراف از آن.» ابتداييترين نكتهاي كه در اين زمينه به ذهن ميرسد آن است كه چطور حالا و با مشخص شدن آمار 94درصدي ثبتناميها به ذهن عزيزان رسيده است كه تبليغات صداوسيما نادرست بوده است؟! يعني در طول همه هفتههايي كه تلويزيون در فشار گروكشي بودجه سالانهاش توسط دولت، تن به پر كردن آنتن خود با تبليغات انصراف از يارانه داد، دولتيها به ذهنشان نرسيده بود كه اين تبليغات به سود آنچه ميخواهند نيست؟ آيا دولت نميتوانست در همان هنگامه تبليغات انصراف از يارانه دست به اصلاح آن بزند؟ يا آنكه چون اينك ديدهاند كه مردم به خواسته دولت در انصراف از دريافت يارانه اعتنايي نكردهاند، حالا در مقام فرافكني برآمده و اينگونه اقدامات صداوسيما را با قدرنشناسي تمام جواب ميدهند؟! اين نكته هم قابلتأمل است كه تلويزيون اگر همكاري نميكرد، متهم به كارشكني و عدم همكاري با دولت ميشد؛ حالا اينكه بودجهاش را چگونه دريافت ميكرد، بماند! و نكته پاياني اينكه دولت رسانههاي بسياري در اختيار دارد؛ از خبرگزاري و سايت تا روزنامه و حتي اكانتهاي شبكههاي اجتماعي. همواره هم معتقد به پر مخاطب بودن خود و حداكثري بودنشان هستند. آيا بهتر نيست دولت بررسي كند كه از اين ظرفيت ادعايي خود چقدر بهره برده است؟ آيا مطبوعات اصلاحطلبي كه براي 200 دانشجوي مخالف رئيسجمهور در فرودگاه مهرآباد، دهها تيتر يك و عكس يك كار ميكنند يا به طور همزمان عليه يك فيلم مستند موضعگيري كرده و موج كاذب ايجاد ميكنند، نميتوانند مردم را براي انصراف از يارانه نقدي توجيه و قانع كنند؟ فرافكني شايد براي دولتيها راه فرار كوتاه مدت باشد، اما ضعف سياستي دولت و حاميانش را ميپوشاند و در بلند مدت موجب تكرار دوباره اشتباهات ميشود. شايد اكنون اگر دولت مسئوليت خود را در اين زمينه بپذيرد و بررسي شود كه چرا مردم به سياستهاي دولت اعتماد نكردهاند و چرا رسانههاي مدعي مخاطب حداكثري دولت نتوانستند مردم را در اين زمينه توجيه كنند، فردا بتوان در سياستهاي ديگر مدبرانهتر عمل نمود و ديگر هم نيازي به فرافكني و مقصر جلوه دادن اين و آن نباشد.
نویسنده : كبري آسوپار
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: 12 ارديبهشت 1393 - 21:54
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]