واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
انتخابات ریاست جمهوری سوریه؛ چرا حالا؟
برداشتن یک گام سیاسی مهم همچون انتخابات ریاست جمهوری به خصوص که زمان قانونی برگزاری آن هم فرا رسیده میتواند نشان از بازگشت نسبی ثبات به سوریه را داشته باشد، آنهم به موازات پیشرویهای ارتش این کشور.
اولین مرحله از فرایند انتخابات ریاست جمهوری سوریه یعنی ثبتنام از کاندیداها آغاز شده است. این انتخابات که بناست 13 خرداد برگزار شود، برای سوریه بسیار حائز اهمیت است. عمران الزعبی وزیر اطلاعرسانی سوریه گفته که هیچ فرد، طرف، کشور و یا نهاد و ارگانی مانند پارلمان سوریه یا دولت کنونی نمیتواند موجب تعویق یا تعطیلی انتخابات ریاست جمهوری این کشور شود. جالب اما اینکه او از رئیس جمهور هم یاد کرده و گفته حتی بشار اسد هم توانایی ممانعت از اجرای این انتخابات را ندارد. از سوی دیگر اما همانگونه که انتظار میرفت، کشورهای عربی و غربی نسبت به آغاز فرایند انتخابات واکنش نشان دادهاند. اتحادیه عرب و سازمان ملل به عنوان دو نهاد جمعی، خیلی سریع چنین انتخاباتی را محکوم کردند. آمریکا آن را تمسخر دموکراسی خواند و انگلیس نیز از استمرار دیکتاتوری در صورت برگزاری انتخابات گفت. فرانسه و چند کشور دیگر نیز واکنش منفی نشان دادند. گروه منتسب به «ائتلاف ملی مخالفان سوریه» هم آن را محکوم و از اینکه دوباره اسد رئیس جمهور سوریه باشد، ابراز نگرانی کرد. در چنین شرایطی که عملا برگزاری انتخابات، یک محور مهم برای دوباره دور هم جمع شدن مخالفان اسد خواهد شد، چه ضرورتی وجود دارد تا این انتخابات حالا برگزار شود؟ به نظر میرسد میتوان موارد زیر را در این خصوص بیان داشت. 1- دوره هفت ساله ریاست جمهوری اسد اواخر تیرماه 93 (17 جولای) به پایان میرسد. طبق قانون اساسی، 60 تا 90 روز قبل از اتمام دوره ریاست جمهوری شخص رئیس جمهور، انتخابات باید برگزار شود. بر این اساس، دولت سوریه باید برای احترام به قانون اساسی خود و احترام به شهروندانی که چندی قبل به رفراندوم اصلاحات قانون اساسی رای دادند، این انتخابات را سر موعد مقرر خود برگزار کند. بر این اساس است که عمران الزعبی گفته حتی رئیس جمهور بشار اسد هم نمیتواند مانع از برگزاری این انتخابات شود. 2- طبیعی است اگر دوره ریاست جمهوری بشار اسد به پایان برسد و انتخاباتی برای تعیین رئیس جمهور جدید برگزار نشود، ماندن اسد در قدرت، بدون مشروعیت خواهد بود. اگرچه در ماده 114 قانون اساسی سوریه آمده است؛ «در صورت بروز خطری که وحدت ملی، سلامت یا استقلال کشور را تهدید کند یا مستقیما مانع کار یا ماموریت تصریح شده نهادهای کشور (ماموریتهای تصریح شده در قانون اساسی) شود، رئیس جمهور حق اتخاذ تدابیر و اقدامات سریع را دارد» اما با این وجود، تمدید مدت زمان ریاست جمهوری اسد از سوی خود او، موجب تزلزل در مشروعیتاش خواهد شد. این مساله میتواند دستاویز سیاسی مهمی برای معارضان سوریه باشد و در میدان سیاست، به ضرر سوریه تمام شود. 3- خواسته معارضان سوریه که در بیانیه ژنو 1 هم آمد، این بود که باید یک دولت انتقالی با قدرت کامل و بدون حضور بشار اسد در سوریه شکل بگیرد. سوریه اگرچه با این مساله موافقت نکرد اما وقتی تلویحا ژنو 1 را پذیرفت و به ژنو 2 رفت، با زیرکی گفت که ابتدا باید بر اصل اول بیانیه ژنو 1 با معارضان به توافق برسد. اصل اول اما مبارزه با تروریسم بود. طبیعی بود که چنین توافقی هیچگاه حاصل نشد و زمانی برای بررسی دولت انتقالی بدون اسد میان دو طرف پیش نیامد. دولت سوریه اما همیشه گفته بود که اگرچه به ژنو 1 هم بیاید، انتخابات ریاست جمهوری را در سال 2014 برگزار خواهد کرد. حالا موعد مقرر رسیده است و سوریه در پی برگزاری این انتخابات است. برگزاری این انتخابات مهمترین پیامی که برای مخالفان خواهد داشت، این است که دولت سوریه، مداخلهگران خارجی و معارضان مسلح و رهبران خارجنشین آنها را به رسمیت نمیشناسد و صرفا بر اساس قانون اساسی خود و در زمان قانونی، عمل خواهد کرد. اینکه وزیر اطلاعرسانی سوریه گفته که هیچ ناظر خارجی در این انتخابات حضور نخواهد داشت، در راستای همین پیام قابل تفسیر است چرا که دولت سوریه انتخابات را در شرایط کنونی، یک مساله کاملا داخلی تلقی میکند. البته رسانهها امکان حضور خواهند داشت. 4- اگرچه بحران و ناامنی در سوریه ادامه دارد، اما پیشرویهای ارتش سوریه به گونهای بوده که در ماههای اخیر با موفقیتهای بزرگی همراه بوده است. برخی مولفهها در این شرایط، میتواند پرستیژ دولت و ارتش سوریه در پیروزی بر تروریستها را افزایش دهد. بازدید بشار اسد از منطقه مسیحینشین معلولا میتواند در این راستا تشریح شود. برداشتن یک گام سیاسی مهم همچون انتخابات ریاست جمهوری به خصوص که زمان قانونی برگزاری آن هم فرا رسیده میتواند نشان از بازگشت نسبی ثبات به سوریه را داشته باشد، آنهم به موازات پیشرویهای ارتش این کشور. این همزمانی دو پیشروی سیاسی و نظامی، درعمل دست برتر سوریه را بیشتر از قبل در مقابله با تروریستها و حامیان منطقهای و بینالمللیشان نشان میدهد.اما مخالفان سوریه قطعا در مقابل این انتخابات سکوت نخواهند کرد. آنها تاکنون عمدتا به محکوم کردنهای شفاهی پرداختهاند اما بعید است در این سطح باقی بمانند. سعید ساسانیان منبع: رصد
93/02/08 - 03:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 79]