محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829910072
برای خواندن قرآن در اسارت فقط 20 دقیقه فرصت داشتیم
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
برای خواندن قرآن در اسارت فقط 20 دقیقه فرصت داشتیم تهران - ایرنا - یکی از آزادگان دوران دفاع مقدس می گوید: در زمان اسارت به دلیل در اختیار نداشتن تعداد زیاد قرآن، تنها 20 دقیقه فرصت برای قرائت قرآن آن هم در نیمه های شب وجود داشت.
سردار «عبدالله کریمی» مشاور امور آزادگان در بنیاد شهید و امور ایثارگران در گفت وگو با خبرنگار ایرنا و در نقل خاطرات دوران اسارت خود می افزاید: از نظر دشمن بعثی، جان انسان های دربند بی ارزش بود و این برای کسانی که رنج این گونه زندان ها و اسارت ها را نکشیده اند، تا حدی غیر قابل درک است. برای دشمن مهم نبود که در درون این انسان دربند چه شخصیتی، با چه خصوصیاتی و چه گذشته ای وجود دارد، برای آنها این فرد تنها و تنها یک رقم و جزیی از آمار محسوب می شد.
وی ادامه می دهد: در زندگی اردوگاهی اسرا، یک اسیر هر روز و هر ساعت با انتخاب و تصمیمی جدید روبرو می شد و این موضوع هر لحظه انسان را تهدید می کرد که در انتخابش تحت شرایط و فشارها و زورگویی های دشمن موفق می شود یا نه؟
به گفته سردار کریمی، همواره این مساله مطرح بود که آیا اسرا در تصمیم گیری ها، حفظ ارزش ها را انتخاب خواهند کرد و یا به خاطر شرایط سخت زندگی از آن کوتاه خواهند آمد، از این رو این مبارزه تا آخرین روز گریبانگیر هر اسیر مومن ایرانی بود.
وی می افزاید: ده، بیست روز از آغاز اسارت نگذشته بود که دعوا بین اسرا شروع شد، بر سر جزیی ترین مسایل دو اسیر با مشت و لگد به جان هم می افتادند؛ مثلا بر سر صف دستشویی، صف شستن لباس، تنه زدن ناگهانی به کسی، هر دو نفرتی را که از دشمن داشتند بر سر هم خالی می کردند.
سردار کریمی با بیان اینکه این دعواها فصلی و زودگذر بود، می افزاید: همه به عبث بودن و بی حاصلی آن - دعواها - به سرعت پی می بردند و تسلیم می شدند، اما کم کم نظام خاصی فراگیر شد، کسی نوبت دیگری را پایمال نمی کرد و در صورت بروز بی نظمی کمتر اعتراضی شنیده می شد. از این رو باید برای ایام بیکاری فکری می شد، دو راه وجود داشت، درس و مطالعه، رویارویی با دشمن، فکر فرار، مقاومت و کمک به دیگران و راه دوم به اصطلاح بی خیالی و دل به دریاسپردن.
مشاور آزادگان در بنیاد شهید با بیان اینکه با وجود در اختیار نداشتن ابزار، برخی اسرا با خمیر شطرنج می ساختند، عده ای نیز با مقوا ورق بازی درست می کردند، می افزاید: شخصیت وجودی و اعتقاد درونی اسرا در انتخاب یکی از دو راه مزبور تاثیر داشت. اغلب اسرای بی سواد، روستاییان غریب یا کسانی که رزمنده نبوده در بین راه یا در خانه هایشان به اسارت درآمده بودند و سودجویان و فرصت طلبان راه دوم را بر می گزیدند.
سردار کریمی می گوید: در اوایل اسارت، تنها کتاب قابل مطالعه، یک یا دو جلد قرآن بود، لحظه ای قرآن ها روی زمین گذاشته نمی شد، به دلیل در اختیار نداشتن تعداد زیاد قرآن در اردوگاه، اسرا برای مطالعه نام نویسی می کردند، هر فرد 20 دقیقه فرصت داشت قرآن قرائت کند.
به گفته وی، اسرا باید در تمام 24 ساعت شبانه روز، راس ساعت دو و 20 دقیقه بامداد از خواب بیدار می شدند و قرآن می خواندند، به نظر کمی عجیب می آمد، اما حقیقتی غیرقابل انکار بود.
سردار کریمی می افزاید: شاید نفس اسارت و احساس به اتصال به نیرویی فراتر، عاملی بود تا اسرا این گونه برای مطالعه قرآن اشتیاق داشته باشند. از آنجا که عده ای نظیر روحانیون و فرماندهان در میان اسرا متمایزتر بودند، بتدریج سکان رهبری را بدست گرفتند.
به گفته وی، شغل قبل از اسارت، اطلاعات زیاد، مسن بودن و داشتن صوت دلنشین باعث می شد شخص یا اشخاص بتدریج عنوان رهبران غیرعلنی را از آن خود کنند و مشکلات پیش روی آنها رتق و فتق شود.
اجتمام ** 1880 ** 1071
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
08/02/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها