محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842277795
آیا رئیس‌جمهور هدف اصلی جنجال بر سر زندان اوین بود؟
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: آیا رئیس‌جمهور هدف اصلی جنجال بر سر زندان اوین بود؟
با گذشت حدود ده روز از انتشار اخبار متفاوت در مورد اتفاقات بند 350 زندان اوین، به نظر می‌رسد که تعیین تکلیف رئیس جمهور حسن روحانی نسبت به جناح‌های مختلف سیاسی، هدف اصلی جنجال‌ها بر سر این موضوع بوده باشد.
کد خبر: ۳۹۶۲۷۹
تاریخ انتشار: ۰۷ ارديبهشت ۱۳۹۳ - ۱۶:۰۰ - 27 April 2014
با گذشت حدود ده روز از انتشار اخبار متفاوت در مورد اتفاقات بند 350 زندان اوین، به نظر می‌رسد که تعیین تکلیف رئیس جمهور حسن روحانی نسبت به جناح‌های مختلف سیاسی، هدف اصلی جنجال‌ها بر سر این موضوع بوده باشد. به گزارش «تابناک»، وابستگی جناحی دکتر حسن روحانی در سپهر رنگارنگ سیاست در ایران حداقل به دو دلیل با ابهاماتی مواجه بوده است. حسن روحانی در پیشینه طولانی مدت خود در فضای سیاسی ایران به طور کلی عضوی از راست سنتی محسوب می‌شد. او پس از چند دوره حضور در مجلس شورای اسلامی و نائب رئیسی آن، در انتخابات مجلس ششم در فهرستی حضور داشت که انتخابات را به اصلاح‌طلبان واگذار کرد و از راه یافتن به مجلس باز ماند. در انتخابات یازدهم ریاست جمهوری، روحانی همراه با محمدرضا عارف نامزدهایی بودند که شانس بیشتری برای جلب حمایت اصلاح‌طلبان داشتند و در روندی که بعد از انصراف عارف از مبارزات انتخاباتی با موفقیت همراه بود روحانی با پشتیبانی افرادی چون سید محمد خاتمی و هاشمی رفسنجانی به ریاست جمهوری رسید. از فردای انتخابات تلاش برای مصادره پیشینه حسن روحانی از سوی اصولگرایان از یک سو و تلاش برای مصادره آرای وی به نفع اصلاح‌طلبان از سوی دیگر و انکار نقش سبد رای اصلاح‌طلبان و پشتیبانی سران اصلاحات از روحانی در پیروزی انتخاباتی وی، همراه با شعار وی برای استفاده از توان همه جناح‌ها در اداره کشور به خصوص با ترکیب کابینه پیشنهادی به مجلس شورای اسلامی این سوالات را به میان آورد که در دولت روحانی شانس اصولگرایان برای حضور در مدیریت اجرایی کشور چه اندازه است و از سوی دیگر طرفداران اصلاحات تا چه حد می‌توانند شاهد عملی شدن آرزوهای سیاسی خود در دوره ریاست جمهوری روحانی باشند. تصور عمومی این است که سال اول دوره ریاست جمهوری تا حد زیادی تحت تاثیر تلاش دولت برای به نتیجه رساندن مذاکرات هسته‌ای قرار دارد و از سوی دیگر، حل مشکلات اقتصادی تا مدتها بر کار دولت سایه خواهد افکند. در چنین فضایی، بزنگاه‌های مهم سیاسی هم فرصتی برای تعیین موقعیت سیاسی دولت یازدهم است که در آن دولت با اجبار به تصمیم‌گیری‌های سخت، به هواداران سیاسی خود در میان توده‌های مردم و البته حامیان پرقدرت اصولگرای وی امید می‌دهد و یا این که آنها را ناامید می‌کند. همین بزنگاه‌های سیاسی می‌تواند بر فاصله انداختن بین روحانی و جناح مقابل نیز تاثیر زیادی داشته باشد. شرایط سیاسی کشور به گونه‌ای است که رئیس جمهور شانس و یا تمایل زیادی برای درگیر شدن و ایجاد تنش با اصولگرایان داشته باشد. نکته مهم‌تر می‌تواند این باشد که اساسا عقاید سیاسی شخص رئیس جمهوربه گونه‌ای نیست که به وی امکان دهد بیشتر از حد مشخصی از بخش‌هایی از اصولگرایان فاصله بگیرد. شاید رئیس جمهور به برخی از اصولگرایان نزدیکتر از بسیاری از اصلاح‌طلبان باشد.
اگر چه میان روایت‌های مقامات مختلف در قوای سه‌گانه درباره اتفاق زندان اوین تفاوتهایی وجود داشته ولی گستردگی پرداختن رسانه‌هایی خاص به این مساله با بزرگی مساله نامتناسب به نظر می‌رسد. همین شدت واکنش‌ها بود که در نهایت بعد از یک هفته به موضع‌گیری سخنگوی دولت و وعده وی برای تشکیل تیم بررسی و ارائه گزارش در این مورد از جانب دولت منجر شد. اگر چه پیش از سخنگوی دولت، بعضی دیگر از اعضای کابینه نیز واکنش‌هایی نرم به این حادثه داشتند ولی احتمالا حتی وعده سخنگوی دولت نیز نمی‌توانست موج خبری ایجاد شده بر سر مساله بند 350 را تخفیف دهد و نهایتا این اقدامات قوه قضائیه بود که با موضع‌گیری رسمی در عصر چهارشنبه هفته گذشته، به شدت از اخبار در این مورد کاست. به همین سبب است که موضع‌گیری قوه قضائیه را می‌توان کمک بزرگی به دولت دانست، زیرا با این موضع‌گیری دولت از پیمودن دو مسیر پرهزینه معاف شد. اگر موضع‌گیری قوه قضائیه وجود نداشت، دولت یا مجبور بود بخشی از هواداران سیاسی خود را از خود ناامید کند یا این که در راهی قدم بر دارد که تنش‌های زیادی را برای دولت ایجاد می‌کرد. به همین دلیل است که به نظر می‌رسد یکی از اهداف اصلی همه خبرهای یک هفته در مورد حادثه زندان اوین، قرار دادن دولت روحانی بر سر یک دوراهی بود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]
-
گوناگون
پربازدیدترینها