واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۷ اردیبهشت ۱۳۹۳ - ۱۱:۳۴
یک فعال محیط زیست گفت: معضل اصلی امروز ما در بحث محیط زیست و زمین این است که معیار و استاندارد و ابزار لازم برای سنجش آلودگی زمین نداریم و آلودگیها پایش و کنترل نمیشوند. فرید ثاقبی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه مرکزی، با اشاره به اینکه ملاکی وجود ندارد که بتوان تعیین کرد که آسیبهای موجود چه مقدار خاک و زمین را آلوده کرده است، افزود: این موضوع در مورد آب و هوا که عناصر دیگر محیط زیست هستند نیز صدق میکند و به دلیل اینکه حجم آلودگیها پایش نمیشود نمیتوان در مسیر استانداردهای جهانی پیش رفت. این فعال محیط زیست تصریح کرد: اینکه بیان میشود که برخی کارخانهها چه میزان آلودگی ایجاد میکند فقط در حد یک ادعای موقت است، چراکه ما وسیله لازم برای ثبت و سنجش آلودگیها نداریم. وی رسیدگی به این وضعیت را منوط به سرمایهگذاری هنگفت در حوزه آب، خاک و هوا و حتی گیاهان عنوان کرد و گفت: باید برای سنجش آلودگیها در این حوزه سرمایهگذاری شود که قطعاً اصل این سرمایهگذاری روی نسل آینده و سلامتی آنهاست. ثاقبی با بیان اینکه مرکز پایش فعلی محیط زیست نه اعتباری برای پیشبرد امور دارد و نه حتی تجهیزات لازم را در اختیار دارد، اضافه کرد: علاوه بر اینکه آلودگیها سنجش و پایش نمیشود معضل دیگر این است که جامعه ما فرهنگ حفظ محیط زیست را ندارد و کسی نیز برای ترویج این فرهنگ تلاشی نمیکند. وی افزود: اغلب، این فرهنگسازی را وظیفه سازمانهای مردمنهاد میدانند در صورتیکه این سازمانها مردمی هستند، ساختار خاصی دارند و همچنین اعتبار مشخصی دارند و نمیتوان آنها را به اجبار وارد حیطه فرهنگسازی کرد؛ ولی حتی رسانهها و حوزههای فرهنگی هم هیچ سرمایهگذاری و طرح مسئلهای در این خصوص ندارند. مدیرعامل یک مؤسسه زیستمحیطی ادامه داد: مسئله دیگر در حوزه محیط زیست این است که قوانین ما ضعیف است و همچنین ضمانت اجرایی ندارند. درختان باغات سنجان و کرهرود قطع میشود، انبوهسازی صورت میگیرد و هیچ فرهنگ عمومی برای مقابله با این شرایط وجود ندارد. وی اظهار کرد: گاهی میشنویم که برای افزایش آمار فضای سبز شهری فضای سبز جادهای را به عنوان فضای سبز شهری محسوب میکنند. در این شرایط بغرنج درختان را قطع میکنند و به جای آن نهال میکارند در صورتی که 300 نهال کار یک درخت را انجام میدهد. اینجاست که چیزی جز نبود فرهنگ حفاظت از محیط زیست به ذهن متبادر نمیشود و رسانهها نیز در این خصوص مطلوب عمل نکردهاند. ثاقبی در خصوص وضعیت روستاها گفت: در روستاها و دشتها با معضل دفع زبالهها روبرو هستیم که آلودگیهای بسیاری را برای خاک به همراه دارند. وی افزود: امروز برای احداث یک کارخانه و اشتغالزایی حاضریم که منطقه کشاورزی را از بین ببریم، آب و هوا و خاک را آلوده کنیم و دقیقاً همه اینها به دلیل نبود برنامه آمایش سرزمین ایجاد شده است. وی با بیان اینکه همه در حال تلاشیم که نیروگاه اراک مازوت استفاده نکند، تاکید کرد: این گازی که در حال حاضر نیروگاه از آن استفاده میکند نیز برای ریه آسیبهای فراوانی به همراه دارد. در کشورهای توسعهیافته در منطقهای که چنین کارخانهای وجود دارد یک مرکز تصفیهکننده دارند که خطرات ناشی از فعالیت نیروگاه را کاهش میدهد اما، امروز نه تنها اراک دارای چنین تصفیهخانهای نیست بلکه نیروگاه در حال توسعه است و همچنان برنامهای برای ایجاد مرکز تصفیه وجود ندارد. ثاقبی اظهار داشت: مشکل اینجاست که صنایع رشد داشتهاند اما توسعهای نداشتهایم و فقط به اشتغال و سرمایه توجه کردهایم. میزان برداشت ما از محیط زیست سه برابر استانداردهای دنیاست و در آینده محیط زیست ما چنان آلوده خواهد بود که فقط باید به آن بپردازیم و منتظر بیماریها باشیم. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 69]