واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
همه چیز درباره ی شورا نویسنده : مرضيه رضائيان در راستاى مشاركت توده مردم مسلمان ايران در تعيين سرنوشت خويش، امام خمينى رحمهالله در نهم ارديبهشت ماه 1358، فرمان تاريخى خويش را مبنى بر تثبيت حاكميت ملت ايران بر سرنوشت خويش و تشكيل شوراهاى اسلامى به شوراى انقلاب، اعلام كرد: در جهت استقرار حكومت مردمى در ايران و حاكميت مردم بر سرنوشت خويش كه از ضرورتهاى نظام جمهورى اسلامى است. لازم مىدانم بىدرنگ به تهيه آييننامه اجرايى شورا، براى اداره امور محل شهر و روستا در سراسر ايران اقدام و پس از تصويب به دولت ابلاغ نماييد تا دولت بلافاصله به مرحله اجرا درآورد.(بخشى از پيام امام خمينى رحمهالله در تاريخ 9/2/58)مفهومشناسى شوراواژههاى «تشاور» «مشاوره» و «مشورت»؛ همگى به معناى استخراج رأى درست به واسطه مراجعه برخى به برخى ديگر است و «شورا» امرى است كه درباره آن «مشورت» صورت مىپذيرد و «شور» از «شدت العسل» مشتق شده و وقتى است كه عسل از محل اصلىاش بيرون آورده شود و استخراج گردد. «مشورت» يعنى مشورت و كنكاش كردن، رأى زدن با هم، سگاليدن با يكديگر و بيرون آوردن عسل و چيدن آن از لانه زنبور.آيا مىدانيد عسل را وقتى از كندو استخراج مىكنند، بايد خيلى آهسته و با لطايفالحيل عمل كنند كه زنبورها تحريك و متوارى نشوند تا كمكم عسل را بيرون بياورند؛ به نظر مىرسد افرادى كه مىخواهند به شور بنشينند بايد احساساتشان تحريك نشود و در مورد يك مسأله با قدرت فكرى، رأى قاطعى كه در سرنوشت يك خانواده يك محل و يك كشور مؤثر است اتخاذ كنند. جايگاه شورا در قرآن و سيره قرآن كريم در آيات مختلف نمونههاى شاخصى از مشورت شخصيتهاى تاريخى را نقل كرده كه نشانه رواج آن در ميان ملل و اقوام مختلف است. در قرآن، از مشورت ملكه سبا با سران كشور، مشورت زن و شوهر در امور خانوادگى، مشورت مؤمنان با هم، و مشورت پيامبر اكرم صلىاللهعليهوآله با اصحاب و ياران سخن گفته است.در اهميت مشورت و شورا، همين بس كه رسول خدا صلىاللهعليهوآله و اولياى الهى، با وجود عصمت و اتصال به منبع لايزال وحى الهى و قوه تفكر و تعقل نيرومندشان به مشورت مىپرداختند. سيره عملى پيامبر اكرم صلىاللهعليهوآله و معصومين عليهمالسلام همه بيانگر تأكيد خاص ايشان در به جا آوردن اين سنت حسنه در جامعه اسلامى است.هركه بى مشورت كند تدبيرغالبش بر هدف نيايد تير (سعدى)جنگ احد پيامبر اكرم صلىاللهعليهوآله پيش از آغاز جنگ احد، در چگونگى مواجهه با دشمن با ياران خود مشورت كرد و نظر اكثريت بر اين شد كه اردوگاه، دامنه كوه احد باشد و ديديم كه اين نظر محصول رضايتبخشى نداشت و به شكست منجر شد. قرآن كريم مىفرمايد: باز هم با آنان مشورت كن، هر چند نتيجه مشورت در پارهاى از موارد، سودمند نباشد؛ زيرا منافع آن به مراتب بيشتر از زيانهاى آن است و آثار پرورشى و شخصيتى آن بيشتر است. با اين حال مسلّم است كه پيامبر هرگز در احكام الهى با مردم مشورت نمىكرد و در اين موارد تابع وحى بود.پيامهاى آيه 159 سوره مباركه آلعمران: - ارزش مشورت را با ناكامىهاى موسمى ناديده نگيريد.- در مشورت، تفقد، شكوفايى استعدادها، شناسايى دوستان از دشمنان، گزينش بهترين رأى، ايجاد محبت و علاقه و درس عملى براى ديگران نهفته است.- در كنار فكر و مشورت، توكل بر خدا فراموش نشود؛ خواه به نتيجه برسيم يا نرسيم. رسول اكرم صلىاللهعليهوآله با مشورت كردن، از يكسو مسلمانان را متوجه اهميت شورا مىكرد و از سوى ديگر، به آنان مىآموخت كه بدين روش عمل كنند و مشورت را به عنوان يك اصل و قسمتى از برنامه حيات اجتماعى خويش قرار دهند. پيامبر صلىاللهعليهوآله : «اى على! هيچ پشتيبانى مطمئنتر از مشورت كردن در كارها نيست.»مشورت كن با گروه صالحانبر پيمبر امر شاورهم بدان « امرهم شورا » براى اين بودكز تشاور سهو و كژ كمتر رود (مولوى) امام على عليهالسلام و امر شورادر الگوى حكومتى امام على عليهالسلام جايگاه مردم و پاسداشت حقوق فردى و اجتماعى آنان از سوى حاكميت اسلامى از مهمترين مؤلفههاى مورد توجه است. در نگاه ايشان، اين عامه مردم هستند كه مىتوانند در شرايط سخت و ناگوار، نقطه اتكاى حكومت باشند. آرى حضرت در صحنههاى مختلف باياران خود مشورت مىكرد و از آنان نظر مىخواست و مىفرمود: «از گفتن سخن حق و يا مشورت عدالتآميز خوددارى نكنيد».نهروان و تصميم شورايى زمانى كه حضرت على عليهالسلام و يارانش براى رفتن به صفين و جنگ با شاميان مهيا شده بودند، خبر كشته شدن «عبدالله بن جناب بن ارث» و همسر باردارش و چند زن ديگر به دست خوارج به على عليهالسلام و يارانش رسيد. على عليهالسلام ، «حارث بن مروه» را براى تحقيق فرستاد. با كشته شدن حارث بن مروه به دست خوارج، اصحاب امام عليهالسلام نزد ايشان آمدند و نظر خود را درباره يكسره كردن كار خوارج و پيكار با آنان اعلام كردند. على عليهالسلام نيز قبول كرد و به نهروان رفت تا فتنه خوارج را سركوب كند.پيامها:- مشورت با مردم و شركت دادن آنان در تصميمگيرىهاى اجتماعى از وظايف رهبران اسلام. - نظام اسلامى، نظامى مردمى و دور از استبداد رهبران. - حاكميت رهبرى واحد همراه با پذيرش اصل شورا از ويژگىهاى نظام اسلامى .- لزوم قاطعيت و صلابت رهبرى پس از مشورت و توكل به خداوند و تصميمگيرى نهايى در اجرا.شورا در قانون اصل هفتم قانون اساسى:طبق دستور قرآن كريم: «وامرهم شورى بينهم» و «وشاورهم فى الأمر»، شوراها، مجلس شوراى اسلامى، شوراى استان، شهرستان، شهر، محل، بخش، روستا و نظائر اينها از اركان تصميمگيرى و اداره امور كشورند. اصل يك صدم قانون اساسى:براى پيشبرد سريع برنامههاى اجتماعى، اقتصادى، عمرانى، بهداشتى، فرهنگى، آموزشى و ساير امور رفاهى از طريق همكارى مردم با توجه به مقتضيات محلى، اداره امور هر روستا، بخش، شهر، شهرستان يا استان با نظارت شورايى به نام شوراى ده، بخش، شهر، شهرستان يا استان صورت مىگيرد كه اعضاى آن را مردم همان محل انتخاب مىكنند. چراغ راه رهبر معظم انقلاب«مردمسالارى دينى برخلاف دموكراسىهاى رياكار و عوامفريب، نظام خدمترسانى خالصانه و بى منت است، خدمت از سر اداى وظيفه و همراه با پاكدستى و پاكدامنى!» (بخشى از پيام مقام معظم رهبرى، 5/2/82) مقام معظم رهبرى خداى متعال را شكرگزاريم كه در انتخابات شوراها يك نهاد ديگر براى خدمت به مردم تأسيس شد و ملت ايران يك گام ديگر به تحقق كامل قانون اساسى مترقى جمهورى اسلامى نزديك گشت. از صميم قلب آرزو مىكنم كه شوراهاى اسلامى شهر و روستا بتواند در سمت اهداف والا و انقلابى بنيانگذار نظام اسلامى تلاش و فعاليت كند و در چارچوب تكاليف قانونى خود به رفع مشكلات مردم بپردازد. بر دولت و مسئولان محترم هم لازم است كه از اين امكان گرانبها براى جلب مشاركت مردم در امورى كه به شوراها محول شده است به سود كشور و ملت حداكثر استفاده را بكنند. (بخشى از پيام مقام معظم رهبرى، 8/2/78) آيت ا... طالقانى «نظام شورايى كه در اسلام بدان اشاره شده است به مراتب از دموكراسى غربى بالاتر و بهتر است؛ چرا كه در نظام شورايى مردم با دخالت در سرنوشت خويش، حق نظارت بر مجموعه سياستگذارىها و تصميمگيرىها را دارند و اين اصل مسلم اسلامى است كه هر شهروندى مىتواند به كارگزاران مطالبى را پيشنهاد دهد».آوردهاند كه... • حجتالاسلام والمسلمين آقاى سيد عباس مهرىمن در محضر آيت ا...بروجردى بودم كه نمايندهاى از طرف دولت به حضور ايشان رسيد و موافقت ايشان را با موضوعى كه دولت در دست اجرا داشت، خواستار شد. آيت ا... بروجردى فرمودند: پاسخ را بعد از مشاوره و تبادل نظر با بعضى از علما به دولت ابلاغ خواهم كرد. من به فكر افتادم كه ايشان در اينگونه موارد با كدام يك از علماى قم مشورت مىكنند. ديرى نپاييد كه ديدم امام خمينى رحمهالله بنا به درخواست مرحوم آقاى بروجردى به آن جا آمدند و به اتفاق آن مرحوم به اطاق در بستهاى رفتند و به گفتوگو نشستند و ساعتى بعد مرحوم بروجردى نظر خويش را براى دولت فرستادند.• آوردهاند كه چون منصور عباسى، مهدى را ولىعهد خود كرد، مهدى به جهت مصلحت خويش مقام عيسى را بالا برد و به تربيت و عنايت خود مخصوص گردانيد و عمّ خود عبدالله را در بند كرد و به عيسى گفت بايد او را هلاك كنى! عيسى با يونس ابوفَرْوَه مشورت كرد. يونس گفت: زينهار تا تو او را نكشى؛ چه مراد حاكم آن است تا تو را به قصاص او هلاك كند. تو او را پوشيده دار تا هر وقت از تو طلب كند به وى تسليم كنى. مهدى از حج بيامد، طايفهاى از بنىعباس را برانگيخت تا عبدالله را شفاعت كردند و براى استخلاص او كلمهاى گفتند. منصور عيسى را خواست و به وى گفت من عبدالله را به حرمت عشاير و اقارب بخشيدم بايد كه او را آزاد كنى! عيسى گفت: اگر چه عيسى نامم، عيسى مريم نِيَم كه مرده به نفس من زنده شود. منصور خود را در خشم ساخت و گفت: من تو را هرگز به كشتن او نفرمودم! و به جماعت گفت: اگر مىخواهيد از وى عفو كنيد و اگر مىخواهيد قصاص كنيد! عيسى گفت: من او را زنده به شما تسليم مىكنم و او در حيات است. و بدينگونه عيسى به يمن اشارت و حسن مشورت ابوفروه از آن نكبت خلاصى يافت تا عالميان را معلوم شود كه در مشاورت با ارباب كياست فوايد بسيار است چنانكه گفتهاند: مشورت در كارها با اهل راى هست مر اخيار را مشكل گشاى منبع:سایت حوزه/س
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 6968]