تور لحظه آخری
امروز : چهارشنبه ، 27 تیر 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):من براى (احياى) مكارم و نيكى‏هاى اخلاقى مبعوث شدم.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

خرید ووچر پرفکت مانی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید

سرور اختصاصی ایران

تور دبی

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

Future Innovate Tech

آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت

پی جو مشاغل برتر شیراز

قیمت فرش

آموزش کیک پزی در تهران

لوله بازکنی تهران

میز جلو مبلی

آراد برندینگ

سایبان ماشین

مبل استیل

بهترین وکیل تهران

کی شاپ

خرید دانه قهوه

دانلود رمان

وکیل کرج

آمپول بیوتین بپانتین

پرس برک

بهترین پکیج کنکور

خرید تیشرت مردانه

خرید نشادر

خرید یخچال خارجی

وکیل تبریز

اجاره سند

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ووچر پرفکت مانی

خرید سی پی ارزان

خرید ابزار دقیق

بهترین جراح بینی خانم

تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی

خرید ریبون

ثبت نام کلاسینو

خرید نهال سیب سبز

خرید اقساطی خودرو

امداد خودرو ارومیه

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1806704239




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

چرا بوئینگ غول پیکر مالزی ناپدید شد؟


واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
هواپیما,مالزی,بوئینگ
چرا بوئینگ غول پیکر مالزی ناپدید شد؟ هواپیمای غول‌پیکر بوئینگ ۷۷۷ در دل شبی آرام به همراه ۲۳۹ مسافر به سوی پکن پرواز می‌کرد. همه چیز حکایت از یک پرواز عادی پنج ساعته بر فراز دریا داشت.




مسئول مراقبت پرواز ۴۰ دقیقه پرواز MH-370 خطوط هوایی مالزی را زیر نظر گرفته بود. پرواز با۸۷۰ کیلومتر بر ساعت در ارتفاع کمی بیش از ۱۰ کیلومتر، همه چیز طبق برنامه پیش می رفت تا این که ناگهان ارتباط با هواپیما قطع شد. یکی از ایمن ترین هواپیماهای جهان بدون اعلام هرگونه وضعیت غیرعادی ناپدید شد. این خبری بود که در رسانه های جهان توفان به پا کرد. بلافاصله بعد از اعلام ناپدید شدن هواپیما، تلاش برای پیدا کردن آن آغاز شد که پس از گذشت شش هفته، بزرگ ترین و پرهزینه ترین عملیات جستجوی تاریخ را شکل داد. در این عملیات ـ که احتمال می رود تا دو ماه دیگر به طول بینجامد ـ پیشرفته ترین ابزارهای ساخت بشر از جمله زیردریایی های بدون سرنشین، ناوها و هواپیماهای شناسایی مجهز به ابزارهای ردیابی پیچیده الکترونیکی و حتی چند ماهواره توسط ۲۶ کشور به کار گرفته شده اند. حاصل تمام تلاش ها در دریا طی هفته ها تنها یافتن یک سری زباله بود، اما روی زمین اوضاع بهتر بود. مسئولان به هر جا که می شد اطلاعاتی در این رابطه داشته باشند، سرک کشیدند. هر روز گزارش های مراکز راداری، مخابراتی و شهود عینی کامل تر می شد. حتی برای بررسی همه احتمالات به کمک پلیس، سوابق تمام مسافران و خدمه پرواز بدقت بررسی شد. با کنار هم قرار گرفتن قطعات پازل، زوایای جدیدی از این معما روشن شد. سرانجام کارشناسان با اطلاعات به دست آمده تصمیم گرفتند منطقه جستجو را تغییر دهند. منطقه جدید بر خلاف قبلی ها که دریاهایی کم عمق بودند، در اقیانوسی با عمق بیش از چهار کیلومتر قرار دارد در حالی که عمر استاندارد باتری های فرستنده جعبه سیاه هواپیما به پایان رسیده بود و جستجوگران کم کم از پیدا کردن هواپیما ناامید شده بودند، شنیدن غیرمنتظره سیگنال های فرستنده دو جعبه سیاه هواپیما در منطقه جدید، جانی تازه به عملیات جستجو دمید. در حال حاضر با وجود قطع شدن سیگنال های راهنما به دلیل تمام شدن باتری های فرستنده ها، یک زیردریایی بدون سرنشین بسیار پیشرفته، در حال جستجوی محل تقریبی است که سیگنال ها از آنجا دریافت شده بودند. این زیردریایی می تواند تصویر سه بعدی بستر اقیانوس را با استفاده از امواج سونار ایجاد کند. چگونه یک هواپیما ناپدید می شود؟ ناپدید شدن هواپیما در گذشته چندان عجیب و غیرمعمول نبوده، چرا که راه های تعیین موقعیت یا ارتباط با هواپیما بسیار محدود بوده است. از طرفی هواپیمایی که در آسمان پرواز می کند، برخلاف خودرو یا دیگر وسایل نقلیه به جاده و ریل نیاز ندارد و می تواند به هر کجا برود. به همین دلیل جستجوی یک هواپیمای گم شده در مسیری محدود و مشخص می تواند براحتی بی نتیجه بماند. هر چند هنوز با وجود تمام پیشرفت های صورت گرفته در عرصه فناوری، گاهی هواپیماها ناپدید می شوند، اما این مساله دیگر به عنوان یک معمای عجیب با احتمالات ماوراء طبیعی محسوب نمی شود بلکه کارشناسان تنها از آن به عنوان یک مساله سخت یاد می کنند که سرانجام گره آن را خواهند گشود. در دوران ابتدایی تولد هواپیما، وقتی یک هواپیما به مقصد نمی رسید و جستجو با روش هایی ابتدایی بعد از گذشت اندک زمانی به ثمر نمی رسید، گفته می شد یک هواپیما ناپدید شده. پس از ظهور رادیو، قطع ارتباط بی سیم با هواپیما موجب می شد خلبان قادر به اعلام موقعیت هواپیما نباشد و به این ترتیب اعلام ناپدید شدن هواپیما صورت می گرفت اما امروزه فناوری های مختلفی برای موقعیت یابی یک هواپیما وجود دارد، با وجود این باید در نظر گرفت که این فناوری ها هم محدودیت هایی دارند که متخصصان برای رفع آنها در حال تحقیق و پژوهش هستند. رادار یکی از این نمونه هاست. این فناوری از جنگ جهانی دوم تاکنون پیشرفت های شگرفی کرده اما هنوز نقاط ضعفی دارد؛ از جمله برد محدود و ناتوانی در ردیابی وسایل پرنده در ارتفاع پایین. این نقاط ضعف هنوز در نبردها مورد استفاده قرار می گیرد. خلبانان ایرانی در جنگ تحمیلی با مهارت بالای خود از این نقطه ضعف فناوری به وفور استفاده می کردند. آنها برای جلوگیری از شناسایی شدن توسط رادارهای دشمن در ارتفاعی نزدیک زمین پرواز کرده، اهداف خود را در عمق خاک عراق نابود می کردند. برخی کارشناسان معتقدند خلبانان پرواز MH-370 نیز به صورت عمدی برای دور ماندن از رادارها ارتفاع خود را پایین آورده بودند. البته اگر هواپیما با فاصله زیادی از ساحل پرواز کرده باشد می تواند در جایی خارج از برد رادارها قرار داشته باشد، چرا که این سامانه ها در دریا نصب نمی شوند. علاوه بر رادار، هواپیماها از یک فرستنده به نام ترانسپوندر استفاده می کنند که به صورت دائمی اطلاعات هواپیما از جمله سرعت، ارتفاع و موقعیت هواپیما را به مرکز کنترل زمینی مخابره می کند اما این سامانه براحتی می تواند توسط کاربر خاموش شود. هواپیمای بوئینگ ۷۷۷ گمشده حتی مجهز به سامانه ای مانند ترانسپوندر بود که اطلاعات برخی سامانه های حیاتی هواپیما مانند موتور را حین پرواز، هر ۳۰ دقیقه به کارخانه سازنده موتور گزارش می کرد. از داده های همین سامانه بود که کارشناسان پی بردند موتور هواپیما تا چهار ساعت پس از ناپدید شدن روشن بوده است. در صورتی که هواپیما ساقط شود، جعبه سیاه هواپیما تا ۳۰ روز با کمک فرستنده رادیویی خود علائمی را تا شعاع چند کیلومتری می فرستد که به جستجوگران کمک می کند، آن را پیدا کنند اما فرستنده جعبه سیاه نیز بردی محدود دارد. گروه های امداد و نجات پیش از آگاه شدن مسئولان از تغییر مسیر و ادامه پرواز هواپیما به مدت چهار ساعت، ابتدا منطقه ای اشتباهی را جستجو می کردند که هزاران کیلومتر با محل صحیح فاصله داشت. علاوه بر این در منطقه جدید عمق آب به بیش از چهار کیلومتر می رسد که این خود موجب ایجاد فاصله زیاد با جستجوگران روی سطح آب می شود. حال مشخص است که امروزه یک هواپیما چگونه ناپدید می شود. وقتی رادیو و ترانسپوندر یک هواپیما خاموش یا از کار افتاده باشد و این هواپیما جایی خارج از برد رادار پرواز کند، این هواپیما ناپدید شده است. چه اتفاقی افتاده؟ در حال حاضر هیچ کس نمی تواند بدرستی این مساله سخت را پاسخ دهد که واقعا چه اتفاقی برای این هواپیما افتاده است. شاید پاسخ به این پرسش حتی با یافتن جعبه سیاه هواپیما مدت ها طول بکشد. با وجود این، کارشناسان حدسیات گوناگونی را مطرح کرده اند که هر یک به لحاظ منطقی و با داده های فعلی امکانپذیر است. از جمله این احتمال ها، اقدام تروریستی، هواپیماربایی یا خودکشی خلبان است. این احتمال ها که توسط پلیس در حال بررسی است با توجه به سوابق نه چندان پاک کمک خلبان، دور از ذهن نیست. ربایندگان یا خلبان ناامید از زندگی می توانسته براحتی ترانسپوندر و رادیو را خاموش کرده و هواپیما را در ارتفاع پایین یا جایی دور از برد رادارها هدایت کرده باشد تا زمانی که سوخت به پایان رسیده است. حتی ممکن است پس از تغییر مسیر درگیری در کابین میان خلبان ها و ربایندگان رخ داده و به کشته شدن خلبان ها منجر شده باشد. در این صورت هواپیما در حالت اتوماتیک مسیر مستقیم را تا زمانی که سوخت داشته، طی کرده. اما اگر تغییر جهت، تلاشی برای نجات هواپیما از شرایط اضطراری و رسیدن به فرودگاه جایگزین بوده باشد، چه؟ آن گاه می توان گفت خلبانان قهرمان تلاش کرده اند هواپیما را که گرفتار آتش سوزی یا نقص فنی شده و سامانه های ارتباطی آن از کار افتاده، به سمت یک فرودگاه نزدیک یا جزایر لنکاوی که زمین هایش برای فرود اضطراری مناسب است، ببرند. در این میان حادثه پرواز متعلق به خطوط هوایی هلیوس که در رسانه ها به پرواز ارواح مشهور شد، می تواند یکی از ترسناک ترین فرضیات محتمل را پیش روی بگذارد. در پرواز هلیوس ۱۲۱ نفر سرنشین هواپیما ازجمله خدمه پرواز پیش از سقوط هواپیما بر اثر کمبود اکسیژن و کاهش فشار کابین مرده یا بیهوش شده بودند، اما خلبان خودکار، هواپیما را در مسیر مستقیم هدایت می کرد تا آن که سوخت هواپیما به پایان رسید و سقوط کرد. هر چند سامانه های هواپیما در صورت کاهش فشار داخل، هشدار می دهند، اما اگر این کاهش فشار به آرامی صورت گرفته باشد، احتمال دارد سامانه های هشداردهنده زمانی به کار افتاده باشند که مسافران و خدمه در گیجی ناشی از کمبود اکسیژن به سر برده، از هشیاری کافی برای تصمیم گیری برخوردار نبوده باشند. هرچند هیچ یک از حدسیات کارشناسی فعلا قابل تائید نیست، اما آنچه مسلم است، در میان هزاران دلیل فنی، مهندسی و حتی پلیسی، احتمال دخالت امور ماوراء طبیعی در چنین حادثه ای بیشتر از احتمال سقوط امپراتوری رم به دلیل شورش مرغان خانگی نیست. محمدامین آهنگری / جام جم


چهارشنبه 03 اردیبهشت 1393 3:30





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 65]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن