تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820779518
سعید جلیلی؛ از مردِ آرامِ هسته‌ای بودن تا سیاستمداری تند و افراطی شدن/ تریبون‌های باز محافل سیاسی و هنری در خدمت دیپلمات هسته‌ای
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:
سعید جلیلی؛ از مردِ آرامِ هسته‌ای بودن تا سیاستمداری تند و افراطی شدن/ تریبون‌های باز محافل سیاسی و هنری در خدمت دیپلمات هسته‌ای
سعید جلیلی؛ دیگر آن مرد آرام با آن لبخند معروف هسته‌ایش نیست، روزهای دوری از دبیری شورای عالی امنیت او را پای ثابت بسیاری از سخنرانی‌ها، پرسش و پاسخ و محافل سیاسی‌ای کرده است که با تریبون انتقادی به مصاف دولت می‌روند. گویی مسیر حرکتی جلیلی از دیپلمات بودن به سیاست ورز شدن از کانال تندروی در حال گذر است.
به گزارش نامه نیوز، از همان روزی که نام شیخ حسن روحانی از صندوق‌های آرای انتخابات ریاست جمهوری یازدهم بیرون آمد تا به عنوان هفتمین رییس جمهوری پا به ساختمان سفید پاستور بگذارد، همگان می دانستند حضور سعید جلیلی در شورای عالی امنیت دیگر دوامی نخواهد داشت. اویی که 6 سال پیاپی را چمدان به دست از استانبول به بغداد و از آلماتی به وین رفته بود و روزهای زیادی را رودروی کاترین اشتون و نمایندگان 6 قدرت جهانی بر سر پرونده هسته ای چانه زنی کرده بود.
جلیلی در همه آن روزهای دیپلمات بودن و مرد اول هسته ای بودن گرچه همواره در تیررس اخبار رسانه های داخلی و خارجی بود، اما به واسطه مسئولیت و سمتی که در پرونده هسته ای داشت، آرام و کم حرف طی طریق می کرد. شاید همین مشی دیپلماتیک او در دوران 6 ساله حضورش در شورای عالی امنیت بود که از او چهره‌ای معقول در بین اصولگرایان از سنتی‌ها تا نوآمدگان و تحولخواهان به نمایش گذاشت. چهره‌ای که تا همین روزهای نه چندان دور سابق و در ایام انتخابات بسیاری از منظر آن به سعید جلیلی می نگریستند.
انتخابات ریاست جمهوری یازدهم اما پرده های زیادی را فرو افکند، بسیاری از سیاستمداران در بحبوحه همین انتخابات از قاب رسمی سیاستمداری شان بیرون آمدند و چهره‌ای دیگر از خود به نمایش گذاشتند، و سعید جلیلی مرد آرام و ساکت هسته ای کشور از جمله آنان بود. او که برخلاف همیشه مردی تند و تیز در ایام تبلیغات ظهور و بروز یافت و ابایی نداشت که هر یک از کاندیداها را به چوبی از خود براند و دلگیر کند. فرقی نداشت علی اکبر ولایتی هم کیش سیاسی او باشد یا حسن روحانی مردی برخواسته از میانه سیاست ایران یا محمدرضا عارف مرد اصلاح گرای انتخابات.
حضور جلیلی در انتخابات اما نتیجه ای برای او در بر نداشت و گرچه او و حامیانش با تکیه بر «گفتمان مقاومت» امید زیادی به کسب آرا بسته بودند اما در نهایت سبد رایی بیش از 4 میلیون نصیب او نشد تا برخی چون احمد توکلی کاندیداتوری او را یک اشتباه تاریخی بدانند. با رفتن حسن روحانی به پاستور او نیز چمدان به دست آماده رفتن از ساختمان شورای عالی امنیت شد. انتظاری که زود به سرانجام رسید و علی شمخانی اینبار بر کرسی دبیری شورای عالی امنیت تکیه زد.
سعید جلیلی در میدان انتقاد از دولت!
مرد هسته ای روزهای نه چندان دور گذشته گرچه مدت زمان کوتاهی بعد از دبیری شورای عالی امنیت را به سکوت گذراند، اما به سرعت وارد گود اظهارنظرهای سیاسی شد تا فصلی جدید را در کارنامه زندگی خود آغاز کند، فصلی که گویی در آن اصراری بر نشان دادن خود در قامت یک دیپلمات صرف ندارد و خیز بلندی را برای تبدیل شدن به یک چهره سیاسی برداشته است. جلیلی حال دیگر پر شور و به همان تند و تیزی انتخابات قدم در مسیر سیاست ورز شدن نهاده است. مشی او اما چندان مشی دلخواه بسیاری از همان دوستان اصولگرای او نیست، او این روزهایی که اعتدال گرایان اصولگرا بر مشی همراهی و همکاری با دولت گام بر می دارند در دایره منتقدان دولت قرار گرفته است و هرازگاهی کنایه ها و انتقاداتی تلویحی را روانه پاستور می کند.
دیپلمات هسته ای سابق، که در کوتاهترین زمان از روی کار آمدن حسن روحانی با شوک ناشی از توافقنامه ژنو روبرو شده بود امری که در اوج دیدارها و مذاکرات پی در پی خود موفق به کسب آن نشده بود این روزها در لفافه از برخی تصمیمات هسته ای دولت انتقاد می کند تا در کورس انتقادات از توافنامه ژنو از هم طیفان سیاسی خود عقب نماند. تاکید چندین باره او بر غنی سازی 20 درصد که در نتیجه این توافقنامه به حالت تعلیق درآمده است و اشاراتش به تهدیدات آمریکایی ها و لزوم قطع رابطه با آمریکا در مقطع فعلی را باید در راستای همین کنایه های دوپهلو و پنهانی او تعبیر کرد.
حامیان سعید جلیلی نیز همپای فضای تندروی ایجاد شده در مدح و ستایش او پیش می روند، آنگونه که به بهانه های مختلف تیم مذاکره کننده هسته ای را دستخوش نقد قرار داده و آنها را سازشکار می نامند و از جلیلی به عنوان نماد مقاومت نام می برند. حامیان جلیلی حتی در ماجرای گروگان گیری مرزبانان هم وارد شدند و با انتشار پوسترهایی با اشاره به دستگیری عبدالمالک ریگی در زمانی که جلیلی سکاندار شورای عالی امنیت ملی بود توانایی دبیر فعلی شورا و وزارت کشور و دستگاه دیپلماسی را به نقد و سخره گرفته بودند.
جلیلی که در سال‌های گذشته کمتر در محافل رسانه ای و عمومی آفتابی می شد و حضورش در یک مراسم مغتنم شمرده می شد حال دیگر تریبون به دست و پای ثابت بسیاری از محافل از جمله محافل دانشجویی و مراسم مربوط به طیف منتقدان دولت شده است. سخنرانی هایی که اخیرا با برخی اغتشاشات و گاها تا پای لغو شدن هم پیش رفته است. همین چندی پیش بود که سخنرانی وی در دانشگاه امیرکبیر به دلیل شعارهای پی در پی حامیان و مخالفانش به تنش کشیده شد. لغو چندین مراسم سخنرانی دیگر او از جمله در بجنورد و اصفهان نیز از جمله این موارد است. در عجیب ترین موارد اما اخیرا او در نمایشگاه و کتابچه مجموعه پوسترهای «ایران جوان» پیرامون افزایش جمعیت وخطرات تحدید نسل، حضور و پیرامون هنر و اقتصاد به سخنرانی پرداخت. مراسمی که شاید نام برنامه و محتوای سخنرانی بیش از همه مخاطبان را متعجب سازد که چگونه دیپلمات هسته ای همین روزهای نزدیک تریبون این مراسم را مناسب حضور خود یافته است.
اوج حاشیه آفرینی ها بر سر ماجراهای سخنرانی جلیلی در 22 بهمن سال گذشته رقم خورد که سخنرانی 22 بهمن او در کرج لغو شد. او که توانسته بود عزت الله ضرغامی را به عنوان یکی از دانشجویان تسخیر کننده سفارت آمریکا، از سخنرانی مراسم 13 آبان کنار بزند، در 22 بهمن توفیقی برای سخنرانی نیافت. چه آنکه سخنرانی وی در 13 آبان هم چندان به مذاق دیگر اصولگرایان مانند باقر قالیباف و محسن رضایی خوش نیامد و این تحرکات جلیلی را سرآغازی زودهنگام برای انتخابات 96 دانستند. آنگونه که هواداران محسن رضایی هم در فضای مجازی نارضایتی خود را از انتخاب جلیلی به عنوان سخنرانی مراسم 13 آبان پنهان نکردند.
به عقیده برخی سیاسیون، تلاش جلیلی و حامیانش آن است که در صورت موفق نشدن مذاکرات هسته ای و به بن بست رسیدن توافقنامه ژنو از هم اکنون خود را به عنوان جایگزین و آلترناتیو سیاسی او مطرح سازند. گرچه به عقیده این دسته از سیاسیون، جلیلی خیلی زود در تله تندروی و افراط گرفتار آمده است. آنگونه که عملکرد و رویکرد او در ایام انتخابات و بعد از آن، کم کم طیف میانه رو و معتدل و عقلای اصولگرا را از اطراف او پراکنده و دور کرده و به بدنه افراطی اصولگرایی نزدیک ساخته است. آنگونه که امروز نه تنها اصلاح طلبان که بسیاری از اصولگرایان او را نماد جریان تندرو اصولگرا می دانند. شاید سیاست ورزی همان دامی باشد که خاطره نماد مقاومت بودن او برای طیفی از مردم و افکارعمومی را نیز خدشه دار سازد.
1393/2/2
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]
-
گوناگون
پربازدیدترینها