تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833016240
تحلیل مسعود دانشمند از تهاتر نفت - کالا بین ایران و روسیه: برای فرار از تحریم آمریکایی نباید گرفتار روسها و ترکمانچای و گلستان جدیدی شویم/ دولت در صادرات نفت به بخش خصوصی اعتماد کند
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:
تحلیل مسعود دانشمند از تهاتر نفت - کالا بین ایران و روسیه: برای فرار از تحریم آمریکایی نباید گرفتار روسها و ترکمانچای و گلستان جدیدی شویم/ دولت در صادرات نفت به بخش خصوصی اعتماد کند
عضو هیات رئیسه اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران می گوید دولت باید در صادرات نفت به بخش خصوصی اعتماد کند.
ابوالفضل طهماسبی- حوزه انرژی کشور با آغاز فعالیت دولت یازدهم با حاشیه های فراوانی همراه بوده است که آخرین آنها بحث واردات بنزین و افزایش قیمت حامل های انرژی بوده است که این روزها اخبار مختلفی از این موارد در محافل سیاسی و اقتصادی مطرح می شود.
اما در حال حاضر مهم ترین چالش پیش روی حوزه انرژی بحث افزایش قیمت حامل های انرژی است که در راستای ورود به فاز دوم هدفمندی یارانه ها عملیاتی خواهد شد و بر اساس اعلام مسئولان دولتی این اتفاق تا پایان هفته جاری رخ می دهد و این در شرایطی است که بر اساس قانون برنامه پنجم توسعه قیمت حامل های انرژی در کشور باید تا پایان اجرای این قانون در انتهای سال 94 به 95 درصد قیمت فوب خلیج فارس برسد.
مسعود دانشمند عضو هیات رئیسه اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران و رئیس اتاق بازرگانی ایران و امارات در این زمینه می گوید رسیدن به 95 درصد قیمت فوب خلیج فارس باید انجام شود و تبعات آن را هم بپذیریم و بعد به دنبال کاهش اثرات منفی آن بر روی تولید ملی باشیم. نه اینکه بخواهیم افزایش قیمت ها را با شیب ملایم جلو ببریم و بگوییم ما کاری به آثار آن نداریم. این درست نیست، چون نباید تعارف داشته باشیم.
وی همچنین درباره تهاتر نفت و کالای ایران و روسیه که در هفته های اخیر بازتاب های گسترده ای را در محافل داخلی و بین المللی داشته است با تاکید بر این که این طرح یک راه حل موقتی است که مطرح شده ولی باید دقت کنیم که در انتهای این راه به جای اینکه سود ببریم، زیان نکنیم، می گوید راه حل درست در این زمینه این است که دولت به بخش خصوصی اعتماد کند بخش خصوصی ما صادر کننده ی نفت شود و با صادر کردن نفت به قیمت اوپک کالایی را وارد کند که کشور به آن نیاز دارد و این کار شدنی و منطقی است.
مشروح گفت وگوی مسعود دانشمند با نامه نیوز را در ادامه مطالعه فرمایید:
***
آقای دانشمند! بحث واردات بنزین در چند سال اخیر یکی از مهمترین چالش های حوزه انرژی بوده است. در دولت دهم شاهد جلوگیری از واردات بنزین و افزایش تولید داخل بودیم اما در دولت یازدهم مجددا شاهد واردات بنزین هستیم. به نظر شما در شرایط کنونی واردات بنزین برای کشور صرفه اقتصادی به همراه دارد؟
واردات بنزین بحث تازه ای نیست. ما سالهاست که وارد کننده بنزین هستیم و حتی قبل از وضع تحریم ها نیز اوضاع به همین شکل بوده است. این اتفاق چند دلیل دارد که یکی از این دلایل این است که بنزین های تولید داخل ما بنزین اکتان پایین است و ما مجبوریم بنزین یورو 4 بخریم و با بنزین تولید داخل مخلوط کنیم تا بنزینی در حد متوسط داشته باشیم که به جایگاه های سوخت کشور عرضه کنیم. این دلیل اصلی واردات بنزین است که ما بتوانیم کیفیت بنزین های تولیدی خودمان را به حد استانداردی برسانیم.
واردات بنزین کار اشتباهی نیست
دلیل دوم واردات بنزین این است که ما در حال حاضر روزانه حدود 70 میلیون لیتر بنزین مصرف می کنیم که البته این عدد بدون در نظر گرفتن دوران اوج مصرف است. این در حالیست که ظرفیت تولید پالایشگاهی ما این میزان مصرف را پاسخگو نیست و ما ناچار به واردات بنزین هستیم.
پس در یک برآیند واردات بنزین کار اشتباهی نیست. از طرفی ما برای تولید بنزین بیشتر، باید نفت بیشتری پالایش کنیم و نفتی که پالایش می کنیم از آن مازوت ، گازوییل، نفت سفید، قیر و ... هم بدست می آید. ما اگر فقط بنزین تولید کنیم با بقیه این فرآورده های جانبی عملا نمی توانیم کاری بکنیم. در حال حاضر برای خود سیستم پالایشگاهی ما، مازوت (نفت کوره) معضلی است که نمی دانند با آن چه کنند. چون نه قیمت آنچنانی دارد که بخواهیم در بازار جهانی بفروشیم و نه خودمان مصرف داریم و نه راه حلی برای آن پیدا کرده ایم. بنابراین مصلحت بر این است که آن مقداری که توان واردات داریم را وارد کنیم و سعی نکنیم نفت اضافی پالایش کنیم.
سرمایه ها به سمت میادین مشترک نفتی و گازی هدایت شود
یکی دیگر از مسائلی که در حوزه انرژی از اهمیت بالایی برخوردار است موضوع توسعه میادین مشترک نفت و گاز است که همواره بر آن تاکید شده است. اما متاسفانه توجه کمتری به آن صورت گرفته است. شما دلیل عقب ماندگی ایران در برداشت از میادین نفتی و گازی مشترک با همسایگان مان را چه می دانید؟
دلیل اصلی آن عدم سرمایه گذاری بوده و البته بحث تحریم ها هم بی اهمیت نیست. در چند سال اخیر نتوانسته ایم به دلیل تحریم های نفتی آنچنان که باید در میادین مشترک نفتی و گازی سرمایه گذاری کنیم. به طور مثال در میدان نفتی مشترک آزادگان عراقی ها در حال حاضر 80 درصد برداشت می کنند و ما تنها 20 درصد برداشت داریم که یکی از علل این اتفاق همکاری ایران با یک شرکت چینی بود که قرار داد خود را نیمه کاره رها کرد .
در مورد میادین گازی مشترک به خصوص پارس جنوبی که آن هم قطری ها بیشتر از ایران برداشت می کنند باز بدلیل اینکه سرمایه گذاری لازم را نکردیم و به هنگام نتوانستیم برداشت کنیم و بعد مصرف کنیم از قطری ها عقب ماندیم.
برای رفع این مشکل باید در میادین مشترک سرمایه گذاری کنیم. برای اینکار هم راهی وجود ندارد جز این که تحریم ها را پشت سر بگذاریم، ممنوعیت سرمایه گذاری در منابع نفت و گاز ایران برداشته شود و صاحبان سرمایه خارجی وارد این بازار شوند.
مذاکره با شرکت های بزرگ نفتی در زمان تحریم ها فایده ندارد
یکی از راه های توسعه میادین مشترک نفتی و گازی همکاری با شرکت های معتبر دنیا استT با توجه به اعلام آمادگی شرکت های نفتی اروپایی نظیر شل و توتال و انجام مذاکرات ابتدایی با این شرکت ها، آینده حضور این شرکت ها در ایران را چطور ارزیابی می کنید؟
در حال حاضر این مذاکرات در مراحل مقدماتی است و تا مساله تحریم ها حل نشود بی فایده است. چون یکی از بندهای تحریم های اقتصادی غرب علیه ایران بر این موضوع تاکید دارد که سرمایه گذاری در صنایع نفت و گاز ایران ممنوع است و این تحریم ها را هم آمریکایی ها وضع کرده‌اند. وقتی به سرمایه گذاران اصلی این شرکت ها نگاه می کنیم مشاهده می کنیم که بیشتر آنها آمریکایی هستند. پس تا آمریکا تحریم های یک جانبه خود را لغو نکند نمی توان آینده ای برای این مذاکرات قائل شد.
علاوه بر موضوع توسعه میادین مشترک نفت و گاز، بحث تهاتر نفت و کالا میان ایران و روسیه به تازگی در رسانه های مختلف مطرح شده که بازتاب گسترده ای در مجامع بین الملی به همراه داشته و آمریکایی ها نسبت به این موضوع واکنش نشان داده اند. به نظر شما این طرح تا چه اندازه می تواند به اقتصاد کشور کمک کند و با توجه به منابع غنی نفت و گاز و همچنین ظرفیت های بالای اقتصادی کشور طرح مناسبی به شمار می رود یا خیر؟
این طرح یک راه حل موقتی است که مطرح شده ولی باید دقت کنیم که در انتهای این راه به جای اینکه سود ببریم، زیان نکنیم. برای این کار ما باید نفت را از جنوب کشور به روسیه صادر کنیم. بنابر این نفت ما را روسها به بازار می برند و با توان خود به کشورهای دیگر می‌فروشند. طبیعی است که با اینکار یک واسطه بر سر راه فروش نفت مان ایجاد کرده ایم که باید هزینه و سود این واسطه را هم خودمان بپردازیم یعنی اینکه باید نفت مان را به قیمتی پایین تر از قیمت اوپک بفروشیم.
اما در بحث واردات کالا به جای نفت، ما محدودیم که به جای دریافت پول نفت، کالا از روسیه بخریم. حتما روسیه هم در فروش کالا به ایران شرایط خودش را به ما تحمیل می کند. بنابراین در مجموع این معامله ما ضرر می کنیم. از طرف دیگر آمریکا، کشور وضع کننده تحریم ها علیه ایران است و این کار ایران از نظر آنها دور زدن تحریم ها محسوب می شود. حال احتمال بدهیم که آمریکا و روس ها با هم گفت‌وگو کنند که طبیعتا حاصل این گفت‌وگو ها به نفع ایران نخواهد بود. بنابر این ما سودی از این قرارداد نخواهیم برد و این راه حل منطقی نیست.
نباید گرفتار ترکمانچای و گلستان جدیدی شویم/ برای فرار از تحریم آمریکایی‌ها نباید گرفتار روسها شویم
راه حل درست این است که دولت به بخش خصوصی اعتماد کند. بخش خصوصی ما صادر کننده ی نفت شود و با صادر کردن نفت به قیمت اوپک کالایی را وارد کند که کشور به آن نیاز دارد و این کار شدنی و منطقی است. بخش خصوصی ما باید به این صحنه وارد شود نه اینکه روسها را وارد این بازار کنیم و برای فرار از تحریم آمریکایی ها گرفتار روسها شویم و باز اسیر ترکمانچای و گلستان جدیدی بشویم. تنها راه حل منطقی از نظر بنده همان اعتماد دولت به بخش خصوصی است که زیر ساخت های آن نیز موجود است.
دو نرخی شدن بنزین با عث رانت و فساد در اقتصاد می شود
با توجه به اینکه در آستانه اجرای فاز دوم قانون هدفمند سازی یارانه ها قرار داریم و زمزمه هایی مبنی بر افزایش قیمت حامل های انرژی وجود دارد، نگرانی اکثر مردم در مورد قیمت بنزین است. به نظر شما این افزایش قیمت چه میزان است و چه تبعاتی در پی دارد؟
البته تصمیم دولت هنوز به طور واضح و قطعی مشخص نیست ولی شایعات در این زمینه از افزایش 100 درصدی قیمت بنزین سخن می گوید که البته این میزان افزایش در مورد بنزین دو سناریو را به همراه دارد. در سناریو نخست بنزین دو نرخی می شود یعنی اینکه برای خودروهای حمل و نقل عمومی همان 400 تومان در نظر می گیریم که این دو نرخی شدن باعث ایجاد رانت و فساد در اقتصاد کشور می شود.
در راه کار دوم بنزین تک نرخی اعلام می شود که اگر بر اساس همین 100 در صد افزایش باشد آثار تورمی آن در زندگی مردم بسیار زیاد است. یعنی بر خلاف نظر دولت که به دنبال تورم 25 درصدی است به نظر بنده اگر قرار باشد حامل های انرژی با این شکل گران شود تورم بالای 40 درصد خواهد بود.
هم اکنون قیمت گازوییل 150 تومانی به 300 تومان می رسد و گازوییل 300 تومانی هم 500 تومان و متوسط قیمت گازوییل حدودا 450 تومان می شود. گازوییل در حمل و نقل اثر می گذارد و وقتی در حمل و نقل اثر گذاشت در قیمت تمام شده کالاها اثر می گذارد و این طبیعتا به زیان مردم است و قطعا تورم زا خواهد بود. اما به هر حال تکلیف قانونی این است که به 95 درصد قیمت فوب خلیج فارس برسیم.
رسیدن به 95 درصد قیمت فوب خلیج فارس باید انجام شود و تبعات آن را هم بپذیریم و بعد به دنبال کاهش اثرات منفی آن بر روی تولید ملی باشیم. نه اینکه بخواهیم افزایش قیمت ها را با شیب ملایم جلو ببریم و بگوییم ما کاری به آثار آن نداریم. این درست نیست، چون نباید تعارف داشته باشیم. این یک تکلیف قانونی است که مربوط به برنامه ی پنجم توسعه است و باید تا انتهای برنامه پنجم که حدودا انتهای سال 94 است به قیمت 95 درصد فوب خلیج فارس برسیم.
حالا که باید به این برنامه برسیم باید تدبیری بی‌اندیشیم که آثار تورمی آن را به حداقل برسانیم نه اینکه قیمت ها را مقطعی افزایش دهیم تا مردم به تورم عادت کنند. چون در این صورت تولیدات داخلی کم کم گران می شود و آنوقت کالاهای خارجی در برابر کالاهای داخلی ارزانتر می شوند و واردات تسهیل می شود که این به معنی تعطیلی تولید و بیکاری است و مجموعه ای از آثار تورمی را به جامعه تحمیل می کند.
فرآیند تولید در ایران باید اصلاح شود
به نظر شما چه زیر ساخت هایی باید تامین شود تا کشور به آمادگی انجام طرح افزایش قیمت حامل های انرژی و رسیدن به 95 درصد قیمت فوب خلیج فارس برسد؟
ما باید فرآیند تولید را در کشورمان بازبینی کنیم و بدانیم که چرا تولید در کشور ما تا این میزان گران تمام می شود. باید ببینیم چه اشکالاتی در فرآیند تولید ما وجود دارد. برای مثال در ترکیه هم اکنون بنزین و گازوئیل تقریبا لیتری 7 هزار تومان است و برق و آب هم گرانتر از ایران است. ولی با تمام این مسائل چرا کالاهای ایرانی در بازار ترکیه مطرح نیستند ولی کالاهای ترکیه ای در ایران طرفدار دارند و مطرح اند؟ مثلا پوشاک ترکیه در بازار ایران در رقابت با کالاهای تولید داخل هم از نظر کیفیت و هم قیمت برنده هستند. پس بنابر این ایراد در فرایند تولید ماست. این وضع در همه زمینه های تولیدی مثل فولاد، قطعات، محصولات کشاورزی و... وجود دارد. پس در کل فرایند تولید ما مشکل دارد .
ما به جای راه حل اساسی و حل کردن مشکل تولید، ایجاد برنامه های تولید انبوه و بوجود آوردن رقابت در تولیدات و کیفیت کالاها، حالا به دنبال افزایش قیمت حامل های انرژی با شیب ملایم هستیم. ما باید فرایند تولید را از نو نگاه کنیم و ایرادات آن را مرتفع نماییم. در هر حال دولت تصمیم به انجام این کار دارد و نظر ما بر این است که سعی شود کمترین آثار منفی را داشته باشد.
1393/1/31
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 81]
-
گوناگون
پربازدیدترینها