واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: همه در مقابل تهاتر نفتی ایران و روسیه سکوت کرده اند
اکنون روسیه در حال رقابت با آمریکا و اروپا است و این خطر وجود دارد که روسیه بخواهد از ایران به عنوان یک کارت بازی برای فشار به امریکا استفاده نماید. اگر تحریم در میان مدت کاهش پیدا نماید، لزومی ندارد ایران و روسیه در مورد یک کالای استراتژیک که با هم در رقابت هستند برای صادرات نفت در یک بازار واحد همکاری کنند.
کد خبر: ۳۹۲۴۹۱
تاریخ انتشار: ۲۵ فروردين ۱۳۹۳ - ۱۷:۰۸ - 14 April 2014
برنامه صلح آمیز هسته ای ایران با ارجاع پرونده از آژانس به شورای امنیت سازمان ملل از روند عادی خارج شد و با ایران به عنوان یک عضو خاص در ان پی تی برخورد شد. بعد از این فعل و انفعالات در دوران جرج دبلیو بوش در سال 2006 اولین قطعنامه شورای امنیت بر علیه ایران صادر گردید که طی آن از ایران می خواست که تمام برنامه های هسته ای خود را به حالت تعلیق درآورد. این روند ادامه پیدا کرد و تا سال 2010 هفتمین و اخرین قطعنامه بر علیه ایران صادر شد. در این سال ها به تدریج حوزه و گستره تحریم ها شدت یافت. این تحریم ها به حوزه های از جمله بانک مرکزی، فروش نفت، بیمه کشتی ها، سویفت و ... رسوخ کرد. هدف اعلامی مقامات امریکایی تحریم هایی فلج کننده بود که ایران را به زانو در آورد. با روی کارآمدن دولت جدید و توافق ژنو به تدریج دیواره ضخیم تحریم ها شکاف برداشت و ایران توانست از فرصت به دست امده برای ترمیم مشکلات اقتصادی قدم هایی بردارد. برای نمونه در آخرین گزارش که آژانس بین المللی انرژی اعلام کرد، صادرات نفت خام ایران در ماه فوریه 2014، به بالاترین میزان در 20 ماه اخیر رسید. این رقم به میزان زیادی از سقف یک میلیون بشکه ای تعیین شده برای ایران در توافق هسته ای ژنو پیشی گرفته است. براساس این گزارش، حجم صادرات نفت خام ایران در ماه فوریه گذشته به رقم یک میلیون و 650 هزار بشکه در روز رسید که تقریبا دو برابر میزانی است که در اوج تحریمها محقق میشد.
در همین حال، مدتی است که خبر قرارداد تهاتر نفت و کالای ایران و روسیه هر روز در رسانهها تکرار میشود و بر اساس آن روسیه می تواند کالا ( کالاهای صنعتی شامل فلزات و محصولات کشاورزی و غذایی ) را در مقابل دریافت 500 هزار بشکه نفت در روز با ایران معاوضه کند. معامله ای که در نهایت می تواند به یک تجارت 20 میلیارد دلاری میان دو طرف تبدیل شود. جالب این است که هنوز هیچ گونه خبر یا گزارشی درباره جزئیات کالاها و تجهیزاتی که قرار است روسیه در ازای خرید نفت به ایران صادر کند، منتشر نشده است. بیژن نامدار زنگنه، وزیر نفت ، چهارشنبه (۲۰ فرودین) در پاسخ به پرسش خبرنگاران درباره امضای قرارداد تهاتر نفتی ایران و روسیه گفت: « ما اصلا قراردادی تهاتری نداریم و این خبر را نه تکذیب نه تایید می کنم » از سال 2011 که فروش نفت ایران با چالش های جدی مواجه شد، ایران همواره در پی راه کارهایی برای دور زدن تحریم ها و مقابله با پیامدهای منفی آن بوده است. بدون شک زمزمه انعقاد قرارداد تهاتر نفتی میان ایران و روسیه یکی از راه های مقابله با تحریم ها است. حتی ایران می تواند از این قرارداد به عنوان ابزاری برای چانه زنی در مذاکرات هسته ای استفاده شود.در همین ارتباط وزیر دارایی آمریکا در دیدار با وزیر اقتصاد و دارایی روسیه ضمن اظهار نگرانی شدید از گزارشهای مربوط به احتمال بستن قراردادی تحت عنوان نفت در برابر کالا میان روسیه و ایران گفت، اخذ چنین قراردادی ناقض تحریمهای آمریکا علیه ایران محسوب میشود. وزیر دارایی آمریکا همچنین امضای چنین قراردادی را در تعارض با توافق نامه ژنو میان گروه 1+5 و ایران دانسته است.
اما از سوی دیگر با توجه به اینکه اکنون روسیه در حال رقابت با آمریکا و اروپا است و این خطر وجود دارد که روسیه بخواهد از ایران به عنوان یک کارت بازی برای فشار به امریکا استفاده نماید. اگر تحریم در میان مدت کاهش پیدا نماید، لزومی ندارد ایران و روسیه در مورد یک کالای استراتژیک که با هم در رقابت هستند برای صادرات نفت در یک بازار واحد همکاری کنند. این در حالی است که روسیه بارها قطعنامه های علیه ایران در شورای امنیت رای مثبت داده است و حتی حاضر نشد سیستم دفاعی موشکی اس ۳۰۰ را به ایران علی رغم قرارداد میان دو طرف به ایران تحویل بدهد. شواهد حاکی است پس از آنکه غرب نسبت به الحاق کریمه به روسیه، واکنش نشان داده و برخی از شرکت های روسی را مورد تحریم قرار داده، خبر احتمال انعقاد این توافقنامه بیشتر به گوش می رسد. در واقع با تحریم های غرب علیه روسیه این کشور بیشتر ترغیب به عقد چنین قراردادی با ایران شده است. اما سئوال اینجاست که اگر تحریم های کنونی علیه ایران لغو شود، ایران هنوز حاضر است چنین قراردادی با روسیه امضاء کند؟ در حال حاضر این سئوال مطرح است که روسیه چه کالایی دارد که بازار ایران به ان نیاز مبرم داشته باشد؟ اقتصاد ایران و روسیه مکمل همدیگر نیستند. روسیه ممکن است بتواند با ترکیه چنین قراردادی را وضع کند. چرا که ترکیه نیازمند نفت و گاز روسیه است و روسیه نیازمند کالاهای ترکیه است. این در حالی است که اگرچه جزئیات این قرارداد هنوز به هیچ وجه مشخص نیست ،اما به هرحال ایران خودش صادرکننده نفت است و کالاهایی روسی نمی تواند جوابگوی نیاز اصلی بازار ایران باشد. از سوی دیگر در حالی که حجم روابط اقتصادی ایران و روسیه در دو سال گذشته از یک میلیارد و دویست هزار دلار فراتر نرفته است چگونه می تواند به یکباره به بیست میلیارد دلار افزایش پیدا نماید. در واقع تکلیف موازنه اقتصادی بین دو کشور چه می شود؟ سال گذشته مقام معظم رهبری سیاست های اقتصاد مقاومت را جهت اجرا ابلاغ نمودند. نگاهی به این ابلاغیه نشان می دهد که اقتصاد مقاومتی از ارکانی همچون(استفاده از همهى ظرفيتهاى دولتى و مردمى، حمايت از توليد ملى، مديريت منابع ارزى، مديريت مصرف) شکل گرفته است. در حالی که این قرارداد با توجه به اینکه نه تنها تولید محور و در چارچوب حمایت از تولید داخلی نیست، بلکه منابع ارزی ما را با خطر بزرگی روبرو می نماید.در چنین شرایطی نیاز به شفافسازی در مورد قراردادی به این بزرگی با کشوری که نمیتوان به رفتار آن چندان مطمئن بود، بیش از هر زمانی ضروری به نظر میرسد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]