تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1814740538
شنيده بودم شهدا حي و حاضرند و امروز اين شنيده بر من حجت شد…
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۳۰ فروردين ۱۳۹۳ (۲۲:۳۸ب.ظ)
خانه مرا غم فرا گرفت/روايتي شنيدني و تکان دهنده شنيده بودم شهدا حي و حاضرند و امروز اين شنيده بر من حجت شد… ۲۹ فروردين سال جاري ، روز ارتش بود ، طبق سنوات گذشته يگانهاي نمونه نيروهاي مسلح و بسيج براي گراميداشت اين روز در مکاني مشخص رژه رفتند.
فرزند کوچک من نيز از طرف بسيج جزء نيروهاي رژه رونده (قاب دار شهدا) در اين روز بود.
شب قبلش قاب عکس شهيدي را به او داده بودند “بنام شهيد ميرزا علي دريکوند” تا صبح روز بعد ۲۹ فروردين بعنوان قاب دار آماده مراسم شود.
آن شب مهمان داشتم و هوش و حواسم به مهمانان زميني بود، فراموش کردم که يک مهمان افلاکي نيز امشب در جمع ما حضور دارد.
خسته بودم خوابيدم.
نزديک هاي اذان صبح خوابي ديدم که آه از نهادم بلند کرد و چشمانم را اشک بار ساخت.
کسي در عالم خواب و رؤيا که چهره جوان و چشمان معصومانه اي داشت در گوشه اتاق با ناراحتي مرا خطاب قرار داد و گفت : از مهمان نوازي شما بسيار شنيده بودم ، من امشب مهمانت بودم ، شب جمعه بود اما حتي به چند کلامي قرائت فاتحه مرا شاد نکردي ! رسم مهمان نوازي شما اينگونه است؟
پريشان و منقلب از خواب پريدم ، بدون اراده صورت غم گرفته ام به نم اشک هاي چشمانم خيس شده بود.
با خود گفتم خدايا اين جوان نوراني چه کسي بود که چنين مرا به تازيانه کلامش پريشان کرد؟
حيرت زده از جا برخواستم تا با ليواني آب عطش گلويم را خاموش کنم ، در ميان راهرو چشمم به قاب عکس شهيدي افتاد که امشب در خانه من بود و کسي از اهل خانه او را احترام نکرد…
آن لحظه بود که متوجه شدم کسي که به خواب من آمد همان چهره معصومانه بود.
آه از نهادم بلند شد ، با زمزمه فاتحه آياتي از کلام خدا را واسطه قرار دادم شايد از سر تقصيرم بگذرد.
شنيده بودم شهدا حي و حاضرند و امروز اين شنيده بر من حجت شد.
از شما خواننده بزرگوار ملتمسانه مي خواهم با قرائت صلواتي روح بلند اين شهيد والا مقام را شاد کنيد بلکه مرا نيز به واسطه زمزمه هاي شما عفو کند.
اميد که بتوانم از محل دفن اين شهيد عزيز اطلاعي بيابم و حضورأ از او طلب بخشش کنم.
رضا محمدي
»
تصاویر مرتبط
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها