واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۳۰ فروردین ۱۳۹۳ - ۱۳:۱۸
دانشیار معماری دانشگاه ایلام گفت: بر خلاف گذشته چارچوب طرح معمارانه دانشجوی معماری امروز معجونی از سلایق رنگارنگ و بیضابطه است و بعد از8 ترم این دانشجوی سردرگم چشم به من دارد تا نقطه شروع کار را به او نشان دهم. دکترجمال خداکرمی درگفتوگو با خبرنگار«دانشگاهی» خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) - منطقه ایلام، اظهار کرد: در تعریفی ساده و علمی میتوان گفت معماری از دو بخش مسائل فنی و مسائل زیباشناسی تشکیل شده که این پیوند مفهومی واحد را برای تعریفی مناسب سخت میکند و در واقع میتوان گفت معماری مساوی خلاقیت است. وی با بیان اینکه در معماری درک فنی مسائل ساختمان را در دورههای درسی هر دانشجو قرار میدهند تا با مفاهیم کلی ساختمان آشنا شود، ادامه داد: مسائل فنی را باید از طریق کتب مختلف و سیلابِسهای درسی آموخت؛ اما جنبه زیباییشناسانه و هنری معماری مفهومیتر بوده و آموزش آن بسیارظریف و دقیق است. عضو هیئت علمی دانشگاه ایلام تصریح کرد: متاسفانه عمده مشکلات ما جنبه زیباییشناسانه و هنری معماری است؛ چرا که آموزش آن دارای مشکل و نقص است زیرا تا سالهای اواسط دهه70 و مثلا سال1365 غالب دانشجویان از طریق هنرستانهای معماری وارد این عرصه میشدند و دانشکده هنرهای زیبا که نخستین دانشکده معماری ایران بود اولویت را به افراد دارای دید زیباشناسانه میداد و حاصل بسیار مناسب بود. دانشیار معماری دانشگاه ایلام با بیان اینکه امروزه دانشجویان معماری از طریق کنکور سراسری و از فرایند رتبه که فرایندی اجباری است وارد عرصه معماری میشوند و این امر سببساز مشکلات بسیاری شده است، تصریح کرد: ما در دانشگاه باید با چنین دانشجویی روبرو شویم که یک سال زمان لازم است تا او به نقطه مدنظر ما برسد. وی تاکید کرد: ما باید با قراردادن برخی واحدهای ابتدایی طراحی در سال نخست این هدف را دنبال کنیم که او آماده دروس تخصصیتر شود، اما با واگذاری واحدهای ابتدایی به اساتید جوان و کم تجربه گام اول ر اشتباه برمیداریم و فرایند خلاقانه معماری را از ذهن دانشجو دور میکنیم و منجر به برون دهی معمارانی از دانشگاه میشود که مردم از روند کاری آنها در جلوه بصری شهر ناراضی هستند، چرا که بخش هنری معماری در کارهای غالب این معماران جلوه مناسبی ندارد. خداکرمی ادامه داد: بخش هنری معماری همواره مورد قضاوت مردم نیز قرار میگیرد. با فرض ضرورت انجام امور فنی در یک پروژه به دلیل نظارت نهادهایی همچون شهرداری و نظام مهندسی دانشجوی معماری که میخواهد اقدام به فعالیت در یک فرایند ساخت و ساز کند، باید شاکله هنری را به گونهای رعایت کند که آن قدرت خلاقه در طرح نهایی نمود یابد. وی دلیل پایین آمدن کیفیت وضعیت معماری را حضور فلهای دانشجویان در رشتههای معماری با کیفیتهای نازل عنوان کرد و گفت:م ا در بهترین حالتها باید از کلاسی سی نفره انتظار برون داد حداکثر5 نفر معمار را داشته باشیم، این استاندارد هم به معنی دقیق کلمه نیست منظورم همان عرف کلی دانشگاهی است. پرورش معمار در معنی دقیق کلمه کاربسیاری میطلبد. عضو هیئت علمی دانشگاه ایلام در مورد شیوه صحیح آموزش در دانشگاههای معتبر ایران و جهان گفت: نخستین تحصیلکردههای ایرانی معماری که از فرانسه برگشتند دانشکده هنرهای زیبای تهران را بنانهادند. شاخصه اصلی این افراد درک عمیق هنری از مقوله معماری بود. این افراد منشا تحولات بسیاری در حوزه معماری در ایران شدند، چرا که با روال بسیار سختی برای کسب مدارج عالیه در غرب روبرو بودند. دورههای فشرده چند ترمه خلاقیت و امتحانات وروردی خاص ازجمله این روال بودند. وروردیهای ابتدایی این دانشکده نیزهمین حال و هوا را داشت و دانشجویان دائما با کاغذ و مداد در حال رسم کروکی و اسکیس بودند و درغالب گروهی در آتلیه کارمیکردند. دانشیار انرژی و معماری دانشگاه ایلام با بیان اینکه آتلیه زمانی با نام استادان مبرز گره خورده بود و آن استاد توانا به دانشجوپروری میپرداخت، دانشجو نیز در این فرآیند صاحب سبک میشد و منشا تحول بود، تصریح کرد: امروزه اما دانشجو هردم با استادی و مُدرسی دمخوراست و در این روال چارچوب دقیقی برای کار پیدا نمیکند. چارچوب طرح معمارانه او معجونی از سلایق رنگارنگ و بیضابطه است و این به دلیل سردرگم شدن او است و بعد از8 ترم این دانشجوی سردرگم چشم به من دارد تا نقطه شروع کار را به او نشان دهم. بروز این امر را در نگارش پایان نامههای بیقاعده دانشجویان معماری میتوان دید. از این چنین افرادی انتظار خلاقیت در طراحی و معماری بیهوده است. خداکرمی در جواب این پرسش که برای داشتن معماران توانمند چه بایدکرد؟ گفت: رشته معماری رشتهای هنری و آمیخته با قریحه و خلاقیت است. اگر زیاده روی نکرده باشیم باید معماری را مادرزادی بدانیم و یا حداقل کسی که از بدو کودکی استعداد وخلاقیت این کار را داشته باشد. این درحالی است که در سیستم آموزش و پرورش ما خلاقیت جایگاهی ندارد و در سطح صفر است و آنچه که به نام آموزش به کودکان داده میشود بستههایی است به اسم کتاب که باید حفظ کند تا نمره بگیرد. دانش آموزان حاصل از این نحوه آموزش جایی در دانشکده معماری که کانون خلاقیت است ندارند، چرا که به نبوغ بالای ذهنی و قوه خلاقه طراحی محتاج است نه حفظ برخی کتب درسی. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 111]