تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815302784
مزه تلخي كه هيچگاه شيرين نمي‌شود
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: مزه تلخي كه هيچگاه شيرين نمي‌شود
دست خودش نيست، دلش مي‌خواهد. به قول خودش چطور شما بخوريد آنوقت من نگاهتان كنم، منم دوست دارم از همه چيزهايي كه روي ميز است بخورم، حالا كه مي‌بينيد چيزيم نشده، اصلا مي‌دونيد چيه ؟
دلم مي‌خواد آه آه آه... در اين لحظه با مهارت خاصي از همه تنقلاتي كه روي ميز است برمي‌دارد و فوري در دهان مي‌گذارد. اين اتفاق حداقل يك روز در ميان روز بين ما و مادربزرگم مي‌افتد و بعد از آن بايد يا شيرجه بزنيم از دستش شيريني و شكلات‌ها را بقاپيم يا حرص بخوريم كه چرا اين كارها را مي‌كند. وقتي هم در مهماني خوردني‌هايي كه برايش خوب نيست را تعارفش نمي‌كني، ناراحت مي‌شود و خودش را با هر ترفندي به آن مي‌رساند و تند تند مي‌خورد تا كارمان را تلافي كند. حرف هيچ كس اثر ندارد و هر چه دكتر خانوادگي، دكتر متخصص، خانواده و حتي نوه‌هاي كوچكش به او مي‌گويند كه اين كار را نكن گوشش شنوا نيست. چند وقت پيش كه قند مادربزرگم بالا بود و سرگيجه، گوش‌درد و سردرد‌هاي مداوم داشت و بينايي چشم‌هايش كم شده بود همه نگران شده بوديم كه عوارض بيشتري پيدا نكند و با تغذيه و دارو قندش را پايين بياوريم. پسر دايي 8 ساله‌ام هر روز ظهر قبل از رفتن به مدرسه صبحانه و ناهار مادربزرگم را چك مي‌كرد و بعدازظهرها هم بعد از مدرسه تا آخر شب از كنار مادر بزرگم تكان نمي‌خورد و اجازه نمي‌داد به غذاها و تنقلاتي كه برايش ضرر داشتند دست بزند. خيلي وقت‌ها با صداي بلند توطئه مادربزرگم را براي خوردن برملا مي‌كرد و اگر حريفش نمي‌شد به زور از دستش در مي‌آورد. جالب اينجاست كه خيلي وقت‌ها او براي مادربزرگم مي‌گفت كه اين مواد غذايي چه ضرري برايش دارند. بعضي وقت‌ها آنقدر جالب در حال خوردن چيپس، پفك و آجيل مچش را مي‌گيريم و جايي كه بيسكوئيت و اين تنقلاتش را قايم كرده پيدا مي‌كنيم، بدون هيچ ترسي مي‌گويد كه هوس كرده بوده و بعد هم موضع مي‌گيرد كه غذاهاي رژيمي سيرم نمي‌كند، اگر نخورم كه مي‌ميرم! سختگيري‌هاي لازم دكتر روحي، متخصص غدد و متابوليسم در واقع وقتي كسي را از چيزي منع مي‌كني حرص و ولعش بيشتر مي‌شود و دوست دارد كه آن را امتحان كند. اين شرايط هم براي خود ديابتي‌ها و هم براي اطرافيانشان سخت است و بايد هر لحظه مراقب بود تا نوسانات قندشان مشكل ساز نشود و براي روبه‌رو شدن با اين مشكلات آماده باشند. افراد ديابتي لحظات و شرايط بسيار سختي را پشت سر مي‌گذارند و اصلا نمي‌توانيم خودمان را جايشان بگذاريم كه چه بر آنها مي‌گذرد. مسئله فقط خوردن نيست مسئله اصلي اين است كه ديابتي‌ها نياز به مراقبت‌هاي ويژه‌اي دارند كه صبر و حوصله زيادي احتياج دارد. آنها بايد بدانند چه بخورند وچه نخورند، چه مراقبت‌هايي از خود بكنند و بسياري از آگاهي‌هاي ديگر كه براي جلوگيري از پيشرفت اين بيماري لازم است. با وجود اين بيماري هر لحظه بايد منتظر بروز علائم جديدي بود كه لازم است روزانه، هفتگي و ماهانه چكاپ شوند، هر روز مقدار قند خون‌شان مرتب كنترل شود و با استفاده از قرص‌هاي مخصوص ضدديابت و در مرحله آخر استفاده از انسولين مي‌توان اين بيماري را كنترل كنند. اكثر افراد به خاطر شيوع زياد اين بيماري بين دوست و فاميل و اتفاقاتي كه برايشان پيش آمده كه حتي منجر به مرگ شده است از اين بيماري هراس دارند، در واقع نمي‌توان پيش بيني كرد كه آيا من هم قند مي‌گيرم يا نه؟ اين بيماري از قبل خبر نمي‌كند و به همين خاطر مرگ خاموش ناميده مي‌شود. رژيم غذايي كه متعادل بوده و همه گروه‌هاي غذايي را شامل شود بهترين راه درمان و مراقبت براي كنترل ديابت است، البته روغن و چربي‌ها نبايد در آن جايي داشته باشد. فرقي ندارد كه ديابت نوع يك يا دو داشته باشيد چون هر دوي آنها تا آخرعمر با فرد همراه هستند و گريزي از آن نيست فقط كساني كه ديابت نوع يك دارند هميشه بايد انسولين تزريق كنند و مانند نوع دويي‌ها رژيم غذايي، تغيير در شيوه زندگي و رفتارشان داشته و ساير مراقبت‌ها را انجام دهند. مراقبت‌هاي ديابتي همه مي‌دانيم كه كنترل قند ديابتي‌ها بستگي به شرايط جسمي و سپس روحي‌شان دارد. شرايط جسمي آنها همان تغذيه‌اي است كه بايد تحت نظر پزشك متخصص بوده و پزشك مورد نظر بايدها و نبايدها، ميزان استفاده از مواد غذايي مختلف را براي بيمار معين مي‌كند. كنترل قند بروز مشكلات بينايي اين بيماران را كاهش مي‌دهد. چاقي بزرگترين مشكلي است كه ديابتي‌ها با آن دست به گريبان هستند و در واقع يكي از دلايل اين بيماري است. كنترل چاقي و پايين آوردن وزن باعث مي‌شود كه علاوه بر قندخون، فشار خون آنها نيز كاهش پيدا كند و وضعيت كنترل شده‌اي خواهند داشت. ورزش بهترين مراقبتي است كه بيماران ديابتي برايشان توصيه شده كه البته ورزش‌هاي طولاني مدت، سنگين و خسته‌كننده براي آنها مناسب نيست. ورزش‌هايي مانند پياده‌‌روي، شنا، ورزش‌هاي گروهي، دوچرخه‌سواري و ايروبيك براي مبتلايان به ديابت توصيه مي‌شود. تحرك جسمي در كنار رژيم به بيمار كمك مي‌كند كه وزن بيشتري كم كند و سيگار نكشيدن هم در مردان و زناني كه ديابت دارند توصيه شده است. يكي ديگر از راه‌هاي مراقبت از اين بيماري كاهش فشارخون و كنترل آن است زيرا اكثر ديابتي‌ها فشار خون بالايي دارند و اين مشكل خطر بزرگي براي سكته مغزي است. همچنين احتمال مبتلا به بيماري قلبي و كليوي را نيز افزايش مي‌دهد. در صورتي كه فشار اين افراد با رژيم، كاهش وزن و ورزش پايين نيايد، با بايد دارو كنترل شود. مشكل كليوي افراد ديابتي به دليل اختلال در كاركرد گلومرول‌ها، كه در واقع محل تصفيه خون در كليه هستند، ايجاد مي‌شود كه با آزمايش‌هاي منظم اين مشكل تشخيص داده شده و با خوردن قرص‌هاي ضد فشار خون مي‌توان از بدتر شدن و پيشرفت بيماري جلوگيري كرد. كلسترول خون اين بيماران بايد كم باشد و با خوردن قرص‌هاي تجويز شده كلسترول آنها كنترل شود. حالات روحي ديابتي‌ها بيشتر اين افراد باور ندارند كه مبتلا به ديابت شده‌اند و مراقب سلامت خود نيستند اما عده‌اي از آنها پذيرفته‌اند كه بيماري قند دارند و با كمك و راهنمايي‌هاي پزشك مراقبت‌هاي لازم را انجام مي‌دهند. دسته اول اين بيماران خشمگين و عصبي هستند، احساس گناه مي‌كنند و مشكلاتي مثل ناراحتي، افسردگي، تنهايي، كاهش اعتماد به نفس، همچنين احساس نااميدي و درماندگي، خستگي و تحريك‌پذيري و تغيير الگوي خواب يا عادات غذايي در بيناين افراد مشترك است. در واقع اين اوضاع به نفع آنها نيست و با باور كردن اين مشكل در كلاس‌هاي انجمن ديابت شركت كنند و ضمن آشنايي با اين بيماري با ديابتي‌هاي ديگر هم‌صحبت شوند. ديابتي‌ها بايد از طرف خانواده‌هايشان تحت حمايت قرار گيرند و توجه ويژه‌اي به حالات روحي و جسمي آنها شود و هيچ گاه در اين شرايط تنهايشان نگذارند.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: 27 فروردين 1393 - 14:48
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]
-
گوناگون
پربازدیدترینها