محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829494158
نگاهی به ستون روزنامه خندان، احمدی نژاد در آمبولانس
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
نگاهی به ستون روزنامه خندان، احمدی نژاد در آمبولانس تهران - ایرنا - طنز در روزنامه های کشور کم پیدا می شود و این یعنی روزنامه ها کم لبخند می زنند و آنها که روزنامه می خوانند هم به تبعیت از رسانه محبوب شان کمتر می خندند.
جام جم در ستون «روزنامه خندان» خود طنز روزنامه های کشور را جمع کرده و در خط آنلاین خود منتشر کرده است.
در مطلب روز چهارشنبه می خوانید:
* شرق: احمدی نژاد در آمبولانس
خلاص. پا روی ترمز. پشت ترافیک میدان رسالت. ثانیه شمار قرمز؛ 6300 . یعنی ترافیک ابدی. درینگ.درینگ. «الو. مامان؟ جانم؟ گفتم روی این خط زنگ نزن. من گوش به زنگم که بروم بالا سر مریضی، بیماری، چیزی.» کلاچ ترمز. نیم متر حرکت به جلو. ترمز. ثانیه شمار 4500 تا قرمز. دستی بالا.
«مامان، چرا فکر می کنی مسوول همه چیز توی این مملکت منم که هرچی می شود به من زنگ می زنی؟» موتوری توی آینه بغل. «مامان، گرانی؟ تورم؟ آلودگی هوا؟ بی آبی؟ حقوق معوقه؟ سیاست خارجی؟ یارانه؟ بابا اینها مسوولش من نیستم... کیه پس؟ خب آقای احمدی نژاد.» ثانیه شمار 63 تا قرمز جگری را نشان می دهد. «چی؟ چی؟ برم سراغ باعث و بانیش؟ سراغ احمدی نژاد؟ مادر من... نمیشه که... چی؟ شیرت رو حلال نمی کنی؟ عاقم می کنی؟ ای بابا... چشم... چشم... بوس.» بوق بوق. چراغ سبز.
زدم توی دنده و آژیرکشان پیچیدم سمت نارمک. میدان هفتاد و دوم.
سر بن بست هدایت ایستادم و بوق زدم.
آقای احمدی نژاد با همان زیرشلواری سورمه ای خط داره، که توی فیلم تبلیغاتیش باهاش باغچه را بیل می زد، آمد دم در و گفت: «شما بوق می زنی؟ برای من بوق می زنی؟»
گفتم: «سلام دکتر. بپر بالا بریم.»
گفت: «سوار آمبولانس بشم؟ شما مرض داری؟ یا شما آزار داری؟»
گفتم: «دکتر، جان من دوتا جمله بگو غیرسوالی باشه. سوارشو بریم. کارت دارم.»
تا راه افتادیم گفتم: «ببین، دکترجان، من کاری ندارم کی به روحانی رای داده، کی به شما. اصلا کاری ندارم کی به قالیباف رای داده. عارف هم که بماند. فقط تنها چیزی که می دانم این است که این کاری که شما کردی، واقعا کاری بوده کارستان. یعنی کار + ستان. یعنی کار را از دست خارج کرده.»
گفت: «خب؟»
گفتم: «من مطمئنم تیم اقتصادی روحانی از پس این کار برنمی آید.»
گفت: «کدوم کار؟»
گفتم: «همین حل معضل پرداخت یارانه ها.»
گفت: «چشه؟»
گفتم: «76میلیون و 600 هزار نفر ثبت نام کرده اند دارند پول می گیرند. می شود ماهی سه هزار و 500 میلیارد تومان.
این پول از درآمد دولت بیشتره. هیات دولت برای پرکردن این پول، کم مانده بروند دوباره ازدواج کنند، که وام ازدواجشان را هم بردارند بزنند به زخم یارانه ای که بر پیکر اقتصاد و جامعه برجا گذاشتی.»
گفت: «ازدواج جوانان خوبه که. من ایرادی نمی بینم. جوان مردم ازدواج نکند خوب است؟ شغل نداشته باشد سرش را به یک کاری گرم می کند. زن نداشته باشد سرش را به چی گرم کند؟ ببینم شما زن داری؟ آیا نباید ازدواج کنی؟ وام ازدواج بد است؟ بد است یک وامی بگیری با این دستت پول بشماری، با آن دستت از دست خانومت استکان چای بگیری؟ می خواهی دستت خالی باشد؟ می خواهی دست تنها بمانی؟ اصلا بیا «دانشگاه ایرانیان» ثبت نام کن.
رشته آموزش پخت کیک زرد در زیرزمین دوست نداری بخوانی؟ رشته کاپشن دوزی سنتی چطور؟ رشته پرورش سیب زمینی موضعی چی؟ ...»
زدم روی ترمز.
گفت: «چی شد؟ چرا نگه داشتی؟»
گفتم: «دیگر مزاحم شما نمی شوم. بفرمایید پایین.» داشت بهم لبخند می زند. گوشی را برداشتم و زنگ زدم به مادر... « الو... مامان... مامان... آره... دیدمش... ببین چیزه... من خودم مسوولیت همه این چیزها را برعهده می گیرم... فقط نگو دیگر برو دنبال باعث و بانیش...»
بعد برگشتم دیدم هنوز دارد به من لبخند می زند. گفتم: «دکترجان، کاری نداری؟»
گفت: «من کاری ندارم؟ شما کاری داری؟» بعد زل زد به چشم هام و لبخند زد. یک نگاه کردم این ور، یک نگاه کردم آن ور، درِ آمبولانس را باز کردم و دویدم به سمت پایان بزرگراه... .
* سیاست روز: یارانه می گیری؟ تو ... می کنی که یارانه می گیری!
مشاور اقتصادی رئیس جمهور: دولت سعی می کند تا مشکلات موجود را با جامعه در میان بگذارد.
به نظر شما کدام یک از موارد زیر مصداق ˈدر میان گذاشتن مشکلات دولتˈ است؟
الف) هموطن عزیز! دورت بگردم. بلات به جونم. بیا و از دریافت یارانه انصراف بده. دمت گرم!
ب) هموطن گرامی! لطفا با زبان خوش از دریافت یارانه انصراف بدهید.
ج) دوست عزیز! به آدم عاقل یک بار می گویند. یا از دریافت یارانه انصراف بده یا کلا مشکلات دولت را می کنیم توی حلقت!
د) آخه .... ! من به تو .... چی بگم؟! انصراف می دی یا خودم ... رو با .... ببرم و نفهمی از کجا خوردی .... بی شحصیت...!
معاون وزیر اقتصاد: تکمیل فرم خوداظهاری به معنای اجازه مردم به دولت برای سرکشی به حساب ها و دارایی های شخصی آنها محسوب می شود.
با توجه به این اظهار نظر ˈدولتˈ در مرحله بعدی حق دارد...
الف) سرزده وارد خانه های مردم بشود.
ب) روی سبیل مردم بنشیند و نقاره بزند.
ج) روزی چهار نوبت به همه ما فحش بدهد.
د) قبل از ناهار و قبل از خواب بزند توی گوش ملت!
دکتر صادق نیلی: قرار است نام افرادی که از ثبت نام برای گرفتن یارانه به نفع بهبود رفاه جامعه کنارگیری کرده اند در سایتی ثبت شود که این نوعی قدرشناسی معنوی از قهرمانان اقتصادی است که فرزندان آنها در سال های بعد خواهند گفت که پدران و مادران ما در کاری مشارکت کردند که موجب عبور جامعه از شرایط بحرانی شد.
مخاطب عبارت فوق کدام یک از شخصیت های مجموعه کلاه قرمزی است؟
الف) پسر خاله
ب) فامیل دور
ج) آقوی همساده
د) جیگر
کدام یک از ضرب المثل های زیر به موضوع ˈیارانهˈ ربطی ندارد؟
الف) مال خودت را محکم بچسب. همسایه ات را دزد نکن!
ب) تو قاچ زین را بچسب. اسب سواری پیشکش!
ج) قرض که رسید به صد تومن هر شب بزن مرغ و چلو!
د) یک سال بخور نون و تره ، سی سال بخور نون و کره!
* کیهان :غار (گفت و شنود)
گفت: یک هفته نامه آمریکایی نوشته است، پارلمان اتحادیه اروپا در حالی با صدور قطعنامه ایران را تهدید می کند که بیشتر کشورهای اروپایی با مشکلات فراوان اقتصادی و نارضایتی گسترده مردمی روبرو هستند.
گفتم: چه عرض کنم؟! موش توی سوراخ نمی رفت، جارو هم به دُمش بسته بود.
گفت: این هفته نامه می نویسد؛ کشورهای اروپایی با صدور این قطعنامه، تلاش ایران برای انتقام را به نارضایتی مردم کشورهای خود می افزایند.
گفتم: دو نفر رفته بودند شکار که یک شیر به آنها حمله کرد. اولی رفت بالای درخت و دومی وارد یک غار شد. کسی که وارد غار شده بود هر چند لحظه یک بار از غار بیرون می آمد و دوباره با غرش شیر وارد غار می شد. رفیقش از بالای درخت گفت؛ چرا درون غار نمی مانی؟ و یارو گفت؛ آخه یک شیر هم توی غاره!
اول**س.ن1744**1104
انتهای پیام /*
Contact the editor:
[email protected]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 94]
-
گوناگون
پربازدیدترینها