محبوبترینها
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
بررسی قیمت تیرچه + قیمت تیرچه کرومیت + قیمت یونولیت
خرید و قیمت ورق در مشاوران آهن + [مشاوره رایگان]
تی‌وی وال: ایده‌ای نوین برای دکوراسیون داخلی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1812593398
ضرورت احداث مساجد محله در مناطق نوساز قزوین/ از تجمل‌گرایی در ساخت مساجد پرهیز شود
واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
استانها > مرکز > قزوین مهر گزارش می دهد/
ضرورت احداث مساجد محله در مناطق نوساز قزوین/ از تجمل‌گرایی در ساخت مساجد پرهیز شود
قزوین - خبرگزاری مهر: با وجود بیش از هزار و 114 باب مسجد کوچک و بزرگ در مناطق مختلف استان هنوز بسیاری از مناطق شهری و روستایی به ویژه مناطق تازه تاسیس قزوین از این اماکن دینی بی بهره اند که با توسعه و ساخت مساجد در محلات می توان به دور از تشریفات به تقویت امور معنوی کمک کرد.
به گزارش خبرنگار مهر، در فرهنگ دینى، نام" مسجد" یادآور بندگى و کرنش در پیشگاه خداوند متعال است. مسجد جایگاه سجده، و سجده اوج عبادت و بندگى انسان براى خداست. یکى از نقش هاى اساسى مسجد آن است که زمینه عبادت پر حضور و خالصانه را فراهم کند تا مؤمنان در آن جا با پرداختن به نماز و ذکر و دعا، زنگار غفلت از دل و جان بشویند و با خداوند متعال به معناى واقعى کلمه انس بگیرند. ابعاد تربیتى مسجد به گونه اى با ابعاد عبادى آن مرتبط است زیرا عبادت پرورش دهنده روح و روان آدمى بوده و پاسخ به آن در واقع، پاسخ به یک نیاز طبیعى و مهم افراد است زیرا کسى که نیازهاى جسمى و روانى خود را به طور منطقى پاسخ گوید شخصیتى متعادل پیدا می کند و عبادت و راز و نیاز با خداوند نیاز واقعى و فطرى هر انسان و مکمّل، بلکه مقوم شخصیت اوست. شهر قزوین از گذشته های دور به سبب برخورداری از مساجد متعدد کوچک و بزرگ شهره است و حضور پر تعداد مساجد در جای جای این شهر نشان از سابقه بکارگیری مهندسی دینی در قزوین از اعصار کهن دارد. این ویژگی محصور به گذشته های دور این شهر نمی شود بلکه تا همین اواخر نیز در مهندسی سنتی شهر اعمال می شده است، چنانکه بافت های به نسبت جدیدتر شهر قزوین، مانند محله هادی آباد، طبق همین سنت دیرین مذهبی، دارای مساجد متعددی( غالبا مساجد محله ای) است که کاملا نیاز عبادی شهروندان این ناحیه را مرتفع می کنند. از این ناحیه به بعد که وارد قسمت های شمالی و به نسبت تازه سازتر شهر می شویم خلاء فقدان مساجد کاملا نمایان است.
محلات بزرگی چون کوثر، مینودر، ملاصدرا، پونک و ... که غالباً در این 10 الی 16 سال اخیر احداث شده اند با وجود اینکه میزبان بیشترین جمعیت شهر( حدود 70 درصد جمعیت شهری قزوین) هستند و به مثابه قزوین جدید مطرح هستند، اما هنوز پس از گذشت سال ها، با کمال تعجب و شگفتی حتی دارای یک مسجد کامل هم نیستند! البته محلاتی چون نوروزیان، غیاث آباد و خیابان دانشگاه شمالی هم که کمی قدیمی تر هستند، چندان از این قاعده مستثنی نیستند، چنانکه تعداد مساجد کامل هر کدام از این محلات به زحمت به یک یا دو باب می رسد. لزوم پرهیز از تجمل گرایی در ساخت مساجد با این وجود شهرک های مینودر و کوثر دارای مکان هایی برای انجام عبادات شرعی هستند ولی غالب این مکان ها یا شبه مسجد هستند، مانند: حسینه امام علی(ع) شهرک مینودر و سابقا حسینه امام حسن عسگری(ع) شهرک کوثر که یک بنای آن در حقیقت یک سیلوی بزرگ است یا اینکه مساجدی هستند که با طولانی شدن پروسه ساخت به صورت نیمه کاره رها شده اند و مردم مجبورند تا در یک ساختمان نیمه کاره و در میان مصالح ساختمانی نماز بخوانند. مسجد الهدی(ع)، مسجد جامع مینودر و مسجد حالا دیگر تاریخی امام حسن عسگری(ع) شهرک کوثر از این گروه متاخر هستند، اما درست برعکس وضعیت نواحی یاد شده در محلات مرکزی و قدیمی تر شهر، تراکم مساجد با تناسب بهتری رعایت شده است چنانکه از نمونه های آباد یاد شده و البته محلاتی چون بازار، مولوی، سپه و ... نیز از این جمله اند. با این حال به موازات ظهور معضل بی توجهی به مهندسی دینی در احداث محلات جدید، معضل دیگری نیز بروز یافته که شامل احداث معدود مساجد عظیمی است که بدون توجه به تناسب جمعیت شهری ساخته می شد. از آن گذشته با وجود اینکه این مساجد با هزینه بسیار بالایی ساخته و نگهداری می شوند از آنجایی که واقعا با جمعیت منطقه همخوانی ندارند عملا در طول سال 11 ماه خالی از جمعیت هستند. حال آنکه نیاز شهرک های تازه احداث قزوین به دهها باب مسجد ولو مسجدی در مقیاس کوچکی است که البته چنانکه باید برآورده نشده است.
رستگاری یکی از نمازگزاران مسجد جامع المهدی مینودر و شهروند ساکن این محله به خبرنگار مهر می گوید: فرض کنید در نواحی از شهر، مسجدی با بودجه های هنگفت و پس از سال ها، با خون دل مردم ساخته می شود بعد تنها مراسم احیا و چند شب محرم برگزار می شود و باقی ایام سال، مسجد عملا رونقی نخواهد داشت. این شهروند ادامه می دهد: در حالی در این قسمت از شهر مردم واقعا محتاج مسجدی حتی در حد یک خانه 90 متری هستند که در آن نماز جماعت برپا دارند که البته از آن محروم نیز هستند حال آنکه این نوع محرومیت متناسب جایگاه دینی این شهر نیست. ضرورت توسعه مسجد محله مساجد محله مسجدهایی هستند که در مقیاس کوچک در نزدیکی یکدیگر قرار دارند، هزینه نگهدای این مساجد در قیاس با مساجد بزرگ بسیار کمتر است، البته مساجد محله تحت الشعاع قرار دهنده مساجد جامع نیستند بلکه در مواردی که ساخت مسجد بزرگ به لحاظ هزینه ای، شرعی و جمعیتی و طولانی شدن زمان ساخت توجیه پذیر نیست غالبا به عنوان مکمل مساجد بزرگ و جامع مطرح می شوند. از آن گذشته این مساجد به شکل سنتی نقش موثری در تامین امنیت و ارتقای سطح فرهنگی و دینی اقشار جامعه در یک محله ایفا می کنند. مساجد محله گرچه برای برگزاری همایش های گوناگون حاشیه ای و سایر برنامه هایی غیر از برگزاری نماز و مراسم عزا و شادی اهالی محله طراحی نشده اند و بودجه ای نمی گیرند اما غالبا در تمام ایام سال و همه نوبت های نماز با استقبال اهالی محله مواجه هستند و می توانند تمام نیازهای عبادی شهروندان به جز برگزاری مراسم نماز جمعه را تامین کنند. مسجد تنها جای تالار ختم و پاتوق های سیاسی نیست در مقابل مساجد محله، مساجد جامع و یا مساجد بزرگی قرار دارند که البته احداث آنها واجد شرایط اختصاصی است که در صورت رعایت نشدن می تواند منجر به صدمه به کارکرد مساجد شود.
مصلحی راد از اعضای هیئت امنای یکی از مساجد بزرگ و تازه ساز شهر قزوین در گفتگو با خبرنگار مهر اظهارداشت: هزینه اداره امور عادی و البته نگهداری برخی از مساجد قزوین به حدی بالا است که واقعا نمی توان از دولت چندان توقع حمایت داشت. وی می افزاید: این مسئله یکی از دلایلی است که کارکرد اصلی مساجد ما را تهدید می کند چنانکه برخی از مساجد ما در قزوین تحت تاثیر همین مسئله یا از طرف برخی تبدیل به یک دفتر حزب شده اند و یا اینکه تبدیل به تالار مجللی شده اند که گروهی از اقشار مرفه برای تفاخر، مراسم شب هفت و چهلم و سالگرد در آن برپا می دارد. مصلحی راد ادامه داد: برای ساخت برخی از این مساجد هکتارها زمین و میلیاردها سرمایه دولتی و کمک های مردمی هزینه شده است که البته هزینه های کلانی نیز برای نگهداری آنها کماکان صرف خواهد شد اما در عمل در برابر این همه سرمایه و این تعهد شرعی چه ساخته ایم و از آن مهم تر چگونه با آن برخورد کرده ایم؟ حیاط خلوت دو قشرِ گروهای سیاسی برای تحقق اهداف و طبقه اقتصادی مرفه برای فخرفروشی به مردم و این بزرگ ترین جفا به تمام مساجد بزرگ و یک مانع اساسی بر سر راه ساخت مساجد محله در شهر است. به عقیده وی با همان هزینه ای که این چنین در رویکرد غلط به مساجد به هدر می رود می توانستیم در 10 نقطه از محلات تازه تاسیس شهر مانند: پونک، ملاصدرا، خیابان دانشگاه و ... مساجد محله ای بنا کنیم که البته چنین نشد. شیک بودن مسجد تشریفاتی زائد در این بین برخی از خیرین و متصدیان نیز با این توجیه که طبق توصیه دین اسلام، مساجد مسلمین باید زیبا و باشکوه باشد در پی ساختن مساجدی شیک و تجملاتی هستند و ساخت مساجد معمولی و کوچک را مغایر با شان اسلام می دانند؛ حال آنکه این برداشت از روایات کاملا اشتباه بوده و نیازمند اصلاح است.
حجت الاسلام رمضانی مسئول دبیرخانه کانون های فرهنگی هنری مساجد استان قزوین در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به احادیثی که در رابطه با برازندگی مساجد نقل شده است در رفع سوء برداشت ها از مجلل و زیبا بودن مساجد بیان می دارد: این که ما بخواهیم مسجدی دارای صحن وسیع و لوسترهای زیبا و دارای سایر اقلام مجلل باشد فی نفسه عیبی ندارد اما باید توجه داشت که زیبایی و برازندگی یک مسجد فراتر از داشتن لوستر و به طور کلی اقلام اضافی و تشریفاتی است و در درجه اول منظم بودن و مرتب بودن امور و بهداشت یک مسجد موجب زیبایی و برازندگی یک مسجد می شود. مسئول دبیرخانه کانون های فرهنگی هنری مساجد استان قزوین ادامه می دهد: برای نمونه مساجد شیعیان در لبنان دارای دو درب ورودی است که یک ورودی برای سرویس بهداشتی و ورودی دوم وضوخانه و صحن اصلی مسجد است که در این مساجد شرط داخل شدن از سرویس بهداشتی یا بیرون مسجد به داخل صحن و وضوخانه این است که نمازگذاران ابتدا پاهایشان را به وسیله حوضی که در ورودی مسجد تعبیه شده شستشو دهند و با نظافت و بهداشت کامل که یکی از لوازم فریضه مهم احترام به مسجد است وارد خانه خدا شوند. به عقیده وی همین رعایت بهداشت یعنی این که این مسجد زیبا و برازنده است گرچه لوستر و صحن وسیعی هم نداشته باشد لذا در مجموع آبرومندی یک مسجد بر نصب لوستر و اقلام تجملاتی اولویت دارد. با این حال تصورهای اشتباهی از شیک بودن یک مسجد و نیز تعریف نیازهای کاذب برای آن و صرف همه هزینه های زیاد در این راه های اشتباه ما را از توجه به مساجد محله که در عین کوچک و معمولی بودن بسیار هم زیبا هستند بازداشته است.
بی توجه به مهندسی دینی شهر رمضانی معتقد است که برخی در جریان شهرسازی های جدید، مهندسی دینی یک شهر را در نظر نمی گیرند چنان که با طراحی یک شهرک جدید پس از فضای مسکونی، فضاهای ورزشی، تجاری و تفریحی را تعبیه می کنند و در نهایت اگر فضایی ماند آن را اختصاص به مساجد و احتمالا مساجد محله می دهند، حال آن که با افتتاح مساجد در محلات گذشته از برآوردن نیاز مهم عبادی مردم، می توان شاهد افزایش سطح امنیت و فرهنگ آن منطقه بود. در واقع بی توجهی به مهندسی دینی یکی دیگر از مواردی است که در راه ساخت مساجد شهری و به ویژه مساجد محله وجود دارد. متاسفانه محلات جدید شهر قزوین مصداق بارز بی توجهی به اعمال مهندسی دینی در قواعد شهرسازی است که به هیچ وجه متوجه مسائل اقتصادی و فنی نیست، چرا که هزینه ساخت و نگهداری یک مسجد محله در برابر هزینه ساخت و نگهداری یک مجتمع تجاری یا تفریحی که البته آن هم نیاز ضروری شهروندان است تقریبا ناچیز است، با این حال شاهدیم که یک شهرک پس از اسکان شهروندان و احداث مراکز بازار روز یا پارک ها اصلا دارای چشم اندازی برای احداث مساجد نیست که این امید وجود داشته باشد که حداقل در آینده شاید یک مسجد در این منطقه افتتاح شود. طبیعتا در آینده نیز احداث مسجد، ولو یک مسجد محله به دشواری امکان پذیر خواهد بود؛ چرا که همه زمین های مناطق تازه ساخت، میان صاحبان و متصدیان خصوصی و دولتی تقسیم شده است و گویی دیگر جایی برای مسجد خدا نیست. به همین دلیل این موضوع بیش از آنکه متوجه مشکلات اقتصادی و هزینه ای متصدیان ساخت شهرک های جدید باشد بیشتر متوجه ضعف فرهنگی و دینی این افراد است. حسین غیاثی معمار عضو سازمان نظام مهندسی در این رابطه می گوید: مسجد مهم ترین رکن شهرسازی دینی است اما برخی از مهندسان تازه کار و کم سواد فکر می کنند که اگر بنای محلات شهر را برمبنا و محوریت مساجد بگذارند نوعی تحجر محسوب می شود.
وی ادامه می دهد: برخی نیز با این تصور که مساجد لزوما مکان هایی باشکوه و مجلل و طبیعتا هزینه بر هستند تنها به طراحی یکی دو باب مسجد بزرگ اکتفا می کنند و مساجد محله را رها می کنند که هر دو تصور اشتباه است. غیاثی اظهارداشت: گرچه دیگر نمی توان مانند گذشته خانه و مساجد مغرنس کاری شده با اندرونی و بیرونی و دیوارهای بلند ساخت ولی دست کم می توان با ساخت مساجد محله و تداعی فضای معنوی در محیط های مدرن و یاس آور آپارتمانی، یک فضای روحی – معنوی مثبتی را ایجاد کرد و از آن گذشته شهر را هم به لحاظ معماری با الگوی فوق العاده مسجد -هر چند در ابعاد کوچک- زیبایی بخشید. نفس حضور مسجد و برکات آن برای جامعه با انتخاب مرتضی روزبه از چهره هالی مذهبی به عنوان استاندار قزوین چندی قبل در جلسات متعدد از سوی استاندار در خصوص ضرورت دوری از تشریفات زائد در ساخت مساجد و طولانی شدن برخی پروژه های مسجد سازی که به دلیل بزرگ بودن و تجملاتی بودن آنها نیازمند هزینه های بسیار سنگین شده و نیمه تمام باقی مانده نکاتی مطرح شد و مسجد محوری مورد تاکید قرار گرفت. در این بین با در نظر گرفتن شرایط اسلام در احداث مساجد در می یابیم که بزرگی یا مجلل بودن مسجد چندان مهم نیست یا اینکه در درجه اول اهمیت نیست اما آنچه از همه ضروری تر می نماید نفس حضور مسجد در سطح شهر برای برآوردن نیازهای عبادی شهروندان و برکات ناشی از آن است که متاسفانه این ضرورت در شهر قزوین تحت الشعاع مسائل حاشیه ای و غیر فنی قرار گرفته است.
به نظر می رسد در این اوضاع اقتصادی کسی توقع این را ندارد که اوقاف، خیرین یا سایر متصدیان، مساجد با شکوه و مجلل بسازند بلکه شاید منطقی باشد که شهر قزوین به جای اینکه از سه مسجد وسیع که در طول 20 سال با هزینه ای کلان ساخته شده از دهها مسجد محله که در طول یکسال با هزینه ای اندک ساخته شده بهره ببرد. تا هم نیاز عبادی شهر تامین شود و هم از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه باشد. در ابعاد تربیتى مسجد به گونه اى با ابعاد عبادى آن مرتبط است زیرا عبادت پرورش دهنده روح و روان آدمى بوده و پاسخ به آن در واقع، پاسخ به یک نیاز طبیعى و مهم افراد است زیرا کسى که نیازهاى جسمى و روانى خود را به طور منطقى پاسخ گوید شخصیتى متعادل پیدا می کند و عبادت و راز و نیاز با خداوند نیاز واقعى و فطرى هر انسان و مکمّل، بلکه مقوم شخصیت اوست. گرچه عبادت در هر مکانى این نیاز روحى را به طور نسبى تأمین مى کند، ولى این نیاز در مسجد و عبادتگاه بهتر و کامل تر تأمین مى شود به همین دلیل می توان از مسجد به عنوان مهمانخانه خدا در زمین، جایگاه نزول برکات و خیرات آسمانی، خانه راز و نیاز، عشق و محبت، صفا و صمیمیت، ایثار و رحمت، تجلی بهشت خدا در زمین و محل آرامش موحدان باید یاد کرد. امید است با توجه به این عبادتگاه دینی بتوان با دوری از تشریفات در ساخت و توسعه مساجد ساده و کوچک در محلات زمینه تقویت پیوند مردم با این مکانهای دینی و مذهبی را برای تامین آرامش روحی و روانی و معنوی شهروندان در همه مناطق فراهم کرد. گزارش: هاشم اللهیاری
۱۳۹۳/۱/۱۹ - ۰۹:۳۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
گوناگون
پربازدیدترینها