واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:

وقتی دلایل روانشناسانه و خرافاتی میگویند احمدینژاد در سیاست باقی میماند/ رییسجمهور سابق؛ در مسیر آیتالله هاشمی گام بر میدارد؟
بازگشت احتمالی احمدی نژاد به فضای سیاسی کشور زمینه ساز تحلیلها و پیش بینیها در مورد آینده سیاسی او شده است.
مصطفی داننده: بعد از به پایان رسید عصر دولت دهم و آغاز دولت تدبیر و امید، سوالی ذهن مردم، سیاسیون و اهالی رسانه را به خود مشغول کرده بود که احمدی نژاد، زندگی سیاسی آینده خود را چگونه سپری خواهد کرد؟ آیا بi سیاست بازخواهد گشت؟ آیا به دور از حاشیهها در میدان نارمک گذر عمر میکند؟ و... سکوت رئیس جمهور سابق ایران در مورد آینده خود، این حس کنجکاوی مردم را بیش از بیش تحریک میکرد تا اینکه شایعهای دهان به دهان پیچد و گفتند که او بازهم هوای حضور در سیاست به سر دارد و میخواهد از نهاوند وارد پارلمان شود تا مردم اینبار، احمدی نژاد قانون گذار را تجربه کنند.
این شایعه واکنشهای زیادی را به همراه داشت، برخی با آغوش باز به استقبال این خبر رفتند و بسیاری آن را دروغ سیزده خواندند و اعلام کردند که دوران احمدی نژادیسم به پایان رسیده است و او، خود نیز علاقهای به حضور در عرصه سیاست ندارد. کم شدن پایگاه مردمی و رد صلاحیت احتمالی از سوی شورای نگهبان دو دلیل عمده این گروه برای عدم حضور احمدی نژاد در صحنه سیاسی کشور است. نگارنده اما برخلاف این گروه و بر اساس دو نظر روانشناسی و خرافی معتقد است که محمود احمدی نژاد به زودی به صحنه سیاسی کشور بازخواهد گشت. بررسی دوران هشت ساله ریاست جمهوری او که همراه با فراز و فرودهای فراوانی همراه بوده است، بیانگر شخصیت ویژه این سیاستمدار ایرانی است. احمدی نژاد از همان روزهای ابتدایی دوارن ریاست جمهوری خود سعی کرد، چهره متفاوت از خود نسبت خاتمی و هاشمی رفسنجانی نشان دهد. این تفاوت از نحوه سخن گفتن تا لباس پوشیدن قابل مشاهده بود. رئیس جمهور سابق ایران دوست داشت، همه جا از او سخن بگویند، از کارهایش تعریف کنند و پیشرفت کشور را حاصل تفکرات او و دولتش بدانند. احمدی نژاد با اینکه اهل رسانه نبود و هیچ سابقه مطبوعاتی در کارنامه خود نداشت اما بهتر از هرکسی نقش رسانه را در پیش برد اهداف خود شناخته بود و میدانست اگر میخواهد حرفهایش شنیده شود باید به گونهای سخن بگوید که خبرنگاران و اهالی رسانه سریعا اخبار سخنان او را تبدیل به تیتر اصلی رسانه خود کنند. در این میان رسانه ایرانی و خارجی چندان متفاوت نبود، احمدی نژاد ادبیات خاص خودش را داشت، ادبیاتی که شبیه هیچ رئیس جمهوری نبود. شهردار سابق تهران، در دوران هشت سال ریاست جمهوری خود، هیچگاه آرام نبود و کمتر روزی را بدون حاشیه سپری کرد و با توجه به این معنا تصور اینکه، احمدی نژاد برون گرا بتواند، سالهای پیش روی خود را با آرامش سپری کند، کمی برخلاف واقعیت به نظر میرسد. او و دوستانش هشت سال در صحنه اصلی سیاسی کشور و سالها در خفا تلاش کردند که بمانند و گفتمان جدیدی را وارد فضای سیاسی ایران کنند، حال چگونه میشود تصور کرد که احمدی نژاد، وارد هیچ بازی سیاسی نشود. احمدی نژاد که در این سالها شناختهایم به دنبال فرصتی است تا به صحنه سیاسی کشور بازگردد. او خداحافظی شکوهمندی با دولت نداشت اما دوست دارد با شکوه به صحنه سیاسی کشور بازگردد. انتخابات میان دورهای مجلس نهم، انتخابات مجلس دهم و حتی انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم فرصتهای مناسبی برای حضور او در عرصه سیاسی کشور است. در کنار این نگاه، یک دیدگاه خرافاتی نیز وجود دارد که نشان میدهد، احمدی نژاد به صحنه سیاسی ایران بازخواهد گشت. با نگاهی به روسای دولتهای اول انقلاب تا به امروز میشود فهمید که سرشت احمدی نژاد را با سیاست ایران گره زده شده است. تا قبل از سال 68، روسای جمهور، رئیس قوه مجریه و نخست وزیر، رئیس دولت بود و بدین ترتیب به جز دولتها رجایی و باهنر، که به اتمام نرسید، از دولت میرحسین موسوی تا آغاز دولت احمدی نژاد، روسای دولتهای یعنی میرحسین موسوی، اکبر هاشمی رفسنجانی و سید محمد خاتمی، یکی در میان از سیاست کناره گیری کردهاند. میرحسین موسوی، بعد از پایان دوران نخست وزیری خود، با توجه به تغییرات گسترده در کشور، از صحنه سیاسی ایران خداحافظی کرد. خداحافظی میرحسین از سیاست بیست سال به طول انجامید و او تمام درخواستها به ویژه در سالهای 76 و 84 پاسخ منفی داد. حضور در انتخابات سال 88، پایانی بود بر سکوت بیست ساله میرحسین موسوی در سپهر سیاست ایران. آیتالله هاشمی رفسنجانی، دیگر رئیس دولت ایران، اما روشی بر خلاف میرحسین داشت و بلافاصله بعد از پایان دوران ریاست خود، فعالیتهای سیاسی خود را آغاز کرد که حضور در دو انتخابات مجلس ششم و ریاست جمهوری نهم که حاصل آن شکست در این انتخاباتها بود، از جمله این فعالیتها بود. هاشمی هیچگاه حضور در صحنه سیاسی کشور را ترک نکرد، حتی در هشتاد سالگی سودای حضور در انتخابات ریاست جمهوری به سر داشت، که با رد صلاحیت از سوی شورای نگهبان، ناکام ماند. سید محمد خاتمی که بعد از هاشمی رفسنجانی قدرت را به دست گرفت، بعد از پایان هشت سال دوران ریاست جمهوری خود، روش میر حسین را در پیش گرفت و ترجیح داد با تاسیس موسسه باران، به فعالیتهای مدنی بپردازد تا فعالیتهای سیاسی. انتخابات سال 88، کمی پای او را فضای سیاسی باز کرد، اما خاتمی بعد از آن نیز ترجیح داد که در حاشیه سیاست باشد تا در میانه میدان. با توجه به سنت روسای دولت گذشته، هم اکنون نوبت محمود احمدی نژاد است که وارد فضای سیاسی کشور شد. به نظر میرسد با توجه به سنت یکی در میان، روسای دولت، احمدی نژاد در مسیر هاشمی رفسنجانی گام خواهد برداشت. با توجه به پیوند علم و خرافه در مورد تحلیل رفتار سیاسی احمدی نژاد و اینکه هر دو این نظریهها از حضور احمدی نژاد حکایت میکنند، به نظر میرسد که مردم ایران باید شاهد حضور رئیس جمهور پیشین ایران در عرصه سیاسی کشور باشند.
1393/1/19
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]