تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804735424
آقای رئیس هدفمندسازی یارانه‌ها ، بساط پذیرایی را جمع کن
واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: آقای رئیس هدفمندسازی یارانه‌ها ، بساط پذیرایی را جمع کن
طنز: دولت موز و شیرینی و آجیل را گذاشته روی میز، به مردم می‌گوید دست نزنید. خب جمع کنید بساط پذیرایی را.
ایمان پیربرناش نوشت: پس از اصرارهای حسن روحانی برای اینکه مردم از دریافت یارانه انصراف دهند، مدیر هدفمندسازی یارانه‌ها گفت: «امیدواریم هموطنان در ثبت نام دریافت یارانه شرکت نکنند.» به محض اینکه جمله را خواندیم یاد مادرمان افتادیم. در تعطیلات نوروز آجیل و شیرینی می‌گذاشت جلوی مهمان ولی دل تو دلش نبود. می‌شنیدیم زیر لب نذر می‌کند که کسی آجیل نخورد. شیرینی تعارف می‌کرد اما هرکسی را که شیرینی برمی‌داشت نفرین می‌کرد. هر چقدر به او می‌گفتیم خب مادر من، آجیل نگذار جلوی مردم قبول نمی کرد. می‌گفت زشت است. البته آخرش هم طاقت نیاورد و کم شدن نسبت پسته به کل آجیل، بعد از اینکه خواهرزاده‌اش به منزل‌مان آمده بود را به روی‌شان آورد و حسابی آبروریزی شد. حالا این‌ها مهمان بودند. ما سالیان سال است چنین زجری را تحمل می‌کنیم. شاید باورتان نشود ولی پدرمان 2کیلو موز می‌خرید و این 2 کیلو را در بازه زمانی یک سال و نیم استفاده می‌کردیم. یعنی فقط به عنوان دکور در خانه ما موجود بود. ولی در عمل کسی جرات خوردنش را نداشت تا وقتی مهمان می‌آید موز روی میز باشد. دست آخر هم چون موز سیاه می‌شد مجبور بودند شیرموز درست کنند بدهند بخوریم و سپس 2کیلوی بعدی خریداری می‌شد. اکثرا موزها که تمام می‌شدند ما به شدت گریه می‌کردیم. نه اینکه دلمان موز بخواهد، به آنها وابستگی عاطفی پیدا می‌کردیم. یک سال و نیم با آن موزها زندگی کرده بودیم. از برادرمان بیشتر دوست‌شان داشتیم.حالا دولت هم موز و شیرینی و آجیل را گذاشته روی میز، به مردم می‌گوید دست نزنید. خب جمع کنید بساط پذیرایی را. حالا چون چند وزیر و آدم مایه‌دار انصراف داده‌اند، مردم هم باید بدهند؟ البته نه اینکه مشکلی با اصل این موضوع داشته باشند اما کمی درد دارد. درد اینکه سفره پهن است اما آنها باید جلوی شکم‌شان را بگیرند. آقای رئیس هدفمندسازی یارانه‌ها، ما با چنین وضعی بزرگ شده‌ایم. همیشه همه چیز روی میز بوده اما اجازه حمله نداشتیم ولی همه که مثل ما نیستند. عادت دارند آجیل که آمد روی میز، بخورند. شیرینی که آمد، بخورند. میوه که آمد، بخورند. شام که آمد، بخورند. ای کارد بخورند. چه خبره؟ هی ما هیچی نمی‌گیم بدتر می‌کنید.اما حالا که با حسن روحانی صمیمی شده‌ایم و اگر ریا نباشد باید بگوییم شخصا به ما اس ام اس تبریک عید هم داده، تجربیات‌مان در این زمینه را در اختیارش قرار می‌دهیم. بهترین راه این است که خودتان را سبک نکنید و به همه مردم یارانه بدهید. نمی‌توانید هم بروید بگذارید محمود بیاید خودش بلد است چطور بدهد. حالا خود دانید. یا بدهید یا بروید.
1393/01/18
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
گوناگون
پربازدیدترینها