تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867458317
روزنامه نگاران روبات می شوند...
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
روزنامه نگاران روبات می شوند... وبلاگ > اسماعیلی، پرویز - یکی از تهدیدهایِ فناوری های ارتباطی جدید، عقب نشینیِ «هوش بشری» در برابر «هوش مصنوعی» است. آمدنِ تراشه های دیجیتال باعث شده تا اتکای شهروندان به حافظه شان به کمترین حد برسد. و مهارتهای ذهن، آرام آرام کمتر می شود.
هنوز هیچ مطالعه و تحقیقی نتوانسته به این سوال پاسخ بدهد که تکنولوژی در نهایت چه بر سر توانایی هایِ انسان می آورد؟ به عبارت ساده تر، انسانهای آینده خلّاق ترند، یا اینکه نسل های قبلی بشریت از خلاقیت بهره بیشتری داشته اند؟ شاید یک پاسخ این باشد. تکنولوژی سطح آگاهی شهروندان را به طور فزاینده ای ارتقا خواهد داد و مثلا در آینده پزشکانِ خوب تعدادشان بسیار خواهد شد. ولی سطح دانش آنها کم و بیش به هم نزدیک خواهد بود و نابغه ای چون ابن سینا دیگر ظهور نمی کند. فناوری به تدریج آدمها را لاجیک (صفر و یکی) می کند. این یعنی اینکه؛ بر عکسِ تصور عمومی که روبات ها به انسان شبیه تر می شوند، ما انسانها هستیم که به روبات ها شبیه تر خواهیم شد. آنوقت به جای «عشق و احساس و عاطفه»، «عددها» ما را بیان می کنند. در چنین وضعی «پزشک» خوب زیاد خواهد شد، اما نه «حکیم» ی چون ابن سینا که دانش طبابت را با حکمت و شعور انسانی می آمیخت. درمان جای شفا را خواهد گرفت. فناوری اگر همینطور پیش برود، پزشک زیاد می شود و حکیم اندک. دانشمند زیاد می شود و نابغه کمیاب. شاید این از بزرگترین تهدیدهایی باشد که فناوری بر سفرۀ انسانیت آورده است. فکری باید کرد... اما فناوری با روزنامه نگاری و روزنامه نگار چه می کند؟ حتما در روزهای اخیر، خبرِ زلزلۀ وست وود در لس آنجلس را شنیده اید. این خبر را برای اولین بار یک «روباتِ روزنامه نگار» بر روی سایت روزنامه بارگذاری کرده است. «کن شوانک» (Ken Schwencke) ژورنالیست و برنامه‌نویس روزنامۀ لس‌آنجلس‌تایمز، بر اساسِ یک الگوریتمِ دیجیتال، روباتی برای انتشار خبر طراحی کرده بود. به محض اینکه مرکز زمین‌شناسی ایالات متحده وقوع زلزله را ثبت و تائید کرد، روبات خبر آن را روی سایت منتشر کرد.
مکانیزم کار مشخص است. شوانک ماشینی ساخته که با دریافت چند داده (Data) آن را در یک ساختار خبریِ از پیش تعیین شده قرار داده و تبدیل به اطلاعات (Information) یا خبر (News) می کند. اما روبات فقط خبر از وقوع یک رویداد می هد و هنر روزنامه نگاری و توصیف ابعاد حادثه به حاشیه می رود. به عبارتی در اطلاع رسانی، روبات بر روزنامه نگار تقدم پیدا می کند. و این یعنی خسارتی بزرگ. مخاطب از خبر به سرعت آگاه می شود اما از روایت انسانیِ صحنه عقب می ماند. حسِ او لاجرم ماشینی می شود نه انسانی.
روزنامه نگاری دارد آسیب می بیند. خبرها به جای نوشته و منتشر شدن، به سرعت «توئیت» می شوند. مخاطب بدلیل اینکه در محاصره انبوهی از اینگونه توئیت هاست، چه بسا از اهمیت برخی رویدادها مطلع نمی شود. این روند، نوعی جدید از سانسور را به فضای اطلاع رسانی تحمیل می کند که نتیجه فناوری و سرعت است. اطلاعات بسیار مهم در میان انبوهی از اطلاعاتِ زرد، یا غیر ضروری و چه بسا غیر صحیح پنهان می شود. در چنین وضعی و بویژه در اطلاع رسانیِ بحران؛ پنهان ماندنِ اطلاعات مهم از شهروندان خسارت بار است. گو اینکه فضایی هم ایجاد می شود تا بلوک های قدرت افکار عمومی را از واقعیت منحرف کنند؛ و در عین حال مدافع آزادی و دمکراسی هم شناخته شوند! روزنامه نگار حادثه را فقط بر اساس سه عنصر «سرعت، دقت، صحت» منتشر نمی کند. بلکه او روایتی انسانی از صحنه است. سرعت دارد بلای جانِ روزنامه نگاری می شود. روزنامه نگاری ماشین می شود. در این حالت، رسانه حتی اگر بخواهد نمی تواند برای مردمسالاری فضای تنفس ایجاد کند. روزنامه نگار هم به جای مسئولیت های اجتماعی، تابع الگوریتمها و عددها می شود. احساسش گم می شود. اگر اینگونه شود، روزنامه نگار روبات می شود! زودتر از سایر انسانها. ------------------------------------------------------------------ لینک زیر را ببینید: ttp://www.latimes.com/local/lanow/earthquake-27-quake-strikes-near-westwood-california-rdivor,0,3229825.story#axzz2wEsU10ML
شنبه 16 فروردین 1393 - 12:16:32
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 101]
-
گوناگون
پربازدیدترینها