واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: تلاش صحیح وزارت خارجه ایران برای «بینالمللی کردن» مسئله مرزبانها
با طرح ادعاهای مکرر از سوی گروهک تروریستی «جیش العدل» درباره سرنوشت مرزبان های ایرانی و نیز عدم همکاری دولت پاکستان در این زمینه، تلاش ها برای آزادی سربازان وطن تاکنون بی نتیجه مانده است. در این میان، نامه اخیر وزیر خارجه کشورمان به دبیر کل سازمان ملل، اقدامی بود که هرچند شاید در نظر اول چندان مهم به نظر نرسد، اما می تواند در این زمینه بسیار راهگشا باشد.
کد خبر: ۳۸۹۳۸۰
تاریخ انتشار: ۰۹ فروردين ۱۳۹۳ - ۱۹:۴۲ - 29 March 2014
با طرح ادعاهای مکرر از سوی گروهک تروریستی «جیش العدل» درباره سرنوشت مرزبان های ایرانی و نیز عدم همکاری دولت پاکستان در این زمینه، تلاش ها برای آزادی سربازان وطن تاکنون بی نتیجه مانده است. در این میان، نامه اخیر وزیر خارجه کشورمان به دبیر کل سازمان ملل، اقدامی بود که هرچند شاید در نظر اول چندان مهم به نظر نرسد، اما می تواند در این زمینه بسیار راهگشا باشد.
به گزارش «تابناک»، رضا نصری، حقوقدان موسسه عالی مطالعات بین المللی ژنو در قالب یک یادداشت به تحلیل حقوقی نامه اخیر محمد جواد ظریف، وزیر خارجه ایران برای بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل پرداخته و این نامه را بخشی از یک راهبرد صحیح در راستای «بین المللی کردن» موضوع گروگان گیری مرزبان ها دانسته است.
در یادداشت اختصاصی نصری برای «تابناک» آمده است:
نامهای که دکتر ظریف به دبیرکل سازمان ملل متحد در مورد گروگانهای ایران نوشته، اقدام بسیار سنجیدهایست. با این کار، دکتر ظریف مسئلهی گروگانها را عملاً از چارچوب یک رابطهی دوجانبه با پاکستان و احیاناً عربستان به عرصهی جهانی کشانده و با «بینالمللیسازی» بحران، زمینه را برای استفاده از تمام سازوکارها و اهرمهای موجود فراهم کرده است.
متن نامه از تسلط کامل وزیر امور خارجه به ادبیات رایج در حوزه «مبارزه با تروریسم» و درک او از ضرورت ایجاد «همزبانی» با دیگر بازیگران این عرصه حکایت دارد. این همزبانی قطعاً در جهت دادن به موضعگیری کشورها و سازمانهای بینالمللی و همچنین ایجاد حساسیت در افکار عمومی موثر خواهد بود.
علاوه بر این ها، برخی کلیدواژهها و جملاتی که دکتر ظریف در نامهاش به کار بُرده مستقیماً از متون کنوانسیونهای مربوط به تروریسم و آراء دادگاههای بینالمللی در مورد وظایف کشورها در برابر گروههای تروریستی اقتباس شده است. این یعنی اینکه مخاطبان نامه - که با چنین کلیدواژههای حقوقی و رفرنسهای دقیق به «عمل کردن» فراخوانده شدهاند - نمیتوانند بی تفاوت یا «بی موضع» از کنار این متن به راحتی عبور کنند.
در کل، به نظر میرسد که استراتژی ایران در این پرونده همان «بینالمللیسازی» مسئله گروگانهاست و در این راستا نیز دقت و وسواس فراوانی به کار میرود. در واقع، همین که دبیرکل سازمان ملل در میان آتش اوکراین و سوریه و ونزوئلا و آزمایشهای موشکی کرهی شمالی - و در آستانهی آغاز یک جنگ سرد جدید - وقت گذاشته و نسبت به قتل یک سرباز ایرانی شخصاً بیانیه صادر کرده است، نشاندهندهی این است که دستگاه دیپلماسی ایران - برخلاف تبلیغاتی که میشود - به صورت جدی و موثر برای نجات گروگانها وارد عمل شده است.
شاید خوب باشد در راستای همین استراتژی، از ظرفیتها و اهرمهای موجود در سایر سازمانها - از جمله «سازمان همکاری اسلامی» نیز استفاده شود. فراموش نکینم که «سازمان همکاری اسلامی» مبتکر کنوانسیونی تحت عنوان «کنوانسیون سازمان کنفرانس اسلامی برای مبارزه با تروریسم بین المللی» است که پاکستان نیز متعهد به اجرای آن است. کمترین تعهد پاکستان مطابق این کنوانسیون، «جلوگیری از استفاده از قلمرو خود برای طراحی، سازماندهی و اجرای جرائم تروریستی» است که بد نیست از تریبونهای بینالمللی به او یادآوری شود!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 45]